- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Αυτό, βέβαια, σημαίνει ότι οι έλεγχοι δεν είναι αιφνιδιαστικοί και άρα οι εργοδότες φροντίζουν να είναι «νόμιμοι» την περίοδο εκείνη...
Από την άλλη, επίσης αυθαίρετα, ο υπουργός δεν μας εξηγεί τι είδους προσλήψεις είναι αυτές. Πλήρους ή μερικής απασχόλησης; Αορίστου ή ορισμένου χρόνου; Προσλήψεις που προσφέρουν μόνιμη και σταθερή εργασία ή συμβάσεις μιας μέρας; Δίνουν πενταροδεκάρες για μεροκάματα ή μισθούς που ικανοποιούν τις ανάγκες των εργαζομένων;
Το θράσος απογειώνεται όταν ο υπουργός προσπαθεί να εμφανιστεί σαν προστάτης των εργαζομένων, που κυνηγά την ανασφάλιστη εργασία, «μαλώνοντας» τους εργοδότες που δεν τους ασφαλίζουν. Είναι ο ίδιος υπουργός που χτες δεν δέχθηκε αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ για την τροπολογία που προωθεί η κυβέρνηση προκειμένου να καταστήσει αδύνατη τη μονομερή προσφυγή των συνδικάτων στη Διαιτησία...
Στις «προσπάθειες» που κάνει για να λειτουργήσουν τα σχολεία αναφέρεται σε κάθε ευκαιρία η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Χτες, ο Ανδρ. Λοβέρδος δήλωνε ότι από το Σεπτέμβρη στα σχολεία θα φτάσουν 3.000 λιγότεροι αναπληρωτές από όσους το ίδιο το υπουργείο εκτιμά ότι απαιτούνται για να λειτουργήσουν (από 22.500 που ζητήθηκαν, ο αριθμός θα φτάσει συνολικά τους 19.500).
Είναι δε χαρακτηριστικό το ύφος που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση, η οποία και στο ζήτημα της λειτουργίας των σχολείων εμφανίζεται ούτε λίγο ούτε πολύ να επιδίδεται σε έναν «αγώνα» για τα αυτονόητα, να «πονά» για το δημόσιο σχολείο. Τη στιγμή που η κατάσταση αυτή είναι απόρροια της πολιτικής τους και που οι ίδιοι βάζουν σε εφαρμογή νέα ακόμα πιο αντιδραστικά μέτρα, που κυριολεκτικά πετούν τους μαθητές εκτός, φτωχαίνουν το περιεχόμενο του σχολείου, τσακίζουν τους εκπαιδευτικούς.
Οποτε αναμένεται μεγάλη έξοδος εκδρομέων από τα αστικά κέντρα της χώρας, επανέρχονται και τα μέτρα της ΕΛ.ΑΣ. που υλοποιούνται στους μεγάλους οδικούς άξονες της χώρας και παρουσιάζονται σαν σχέδιο για την ασφαλή μετακίνηση των οδηγών. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ., σε όλο το δίκτυο θα είναι αναπτυγμένοι αστυνομικοί με αυξημένη παρουσία και σειρά μπλόκων, με πρόσχημα τη βεβαίωση επικίνδυνων παραβάσεων, όπως υπερβολική ταχύτητα, οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ και αντικανονικό προσπέρασμα.
Βέβαια, ασφαλής μετακίνηση των οδηγών και των επιβατών σημαίνει πρώτα απ' όλα δρόμοι χωρίς κακοτεχνίες, δρόμοι που να μην είναι παγίδες θανάτου (βλέπε Εθνική Οδός Κορίνθου - Πατρών και αλλού). Ετσι, μοιραία, τα δεκάδες μπλόκα, που θα στηθούν με πρόσχημα την «ασφαλή μετακίνηση», θα στηθούν σε όλο το μήκος των χρυσοπληρωμένων - από το λαό - δρόμων που κατ' ευφημισμόν ονομάζονται Εθνικές Οδοί. Στόχο θα έχουν όχι να προστατέψουν τον οδηγό που καλείται να μετακινηθεί σε δρόμους που ακόμα και από το ίδιο το κράτος χαρακτηρίζονται εξαιρετικά επικίνδυνοι, αλλά να «χαρατσώσουν» με πρόστιμα ακόμα περισσότερο τον προϋπολογισμό της μικρής «εξόρμησης» στην επαρχία. Και αυτό ενώ στους πετσοκομμένους μισθούς και συντάξεις εντάσσονται η υπερφορολογημένη βενζίνη και τα «χρυσά» διόδια των μεγαλοεπιχειρηματιών.
1521 Η πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Αζτέκων, Τενοτσιτλάν, στο σημερινό Νότιο Μεξικό, πέφτει στα χέρια των Ισπανών Κονκισταδόρες του Φερνάντο Κορτέζ.
1863 Πεθαίνει ο Γάλλος ζωγράφος Ευγένιος Ντελακρουά.
1888 Γεννιέται ο Βρετανός (Σκοτσέζος) μηχανολόγος - εφευρέτης Τζον Λότζι Μπερντ, δημιουργός της τηλεόρασης.
1905 Με δημοψήφισμα, που διεξάγεται στη Νορβηγία, αποφασίζεται η διάλυση της ένωσης με τη Σουηδία, που ίσχυε από το 1814.
1912 Πεθαίνει ο Γάλλος συνθέτης της όπερας Ζιλ Μασνέ.
1921 Η διάσκεψη των εργατικών οργανώσεων των ΗΠΑ στη Βοστόνη αποφασίζει τη συγκέντρωση χρημάτων υπέρ του λαού της Σοβιετικής Ρωσίας, που μαστιζόταν από την πείνα, εξαιτίας των καταστροφών από τον εμφύλιο πόλεμο και της ιμπεριαλιστικής επέμβασης 16 κρατών κατά της Επανάστασης.
1922 Ξεκινά η τουρκική αντεπίθεση στο Μικρασιατικό Μέτωπο, το οποίο διασπάται την επόμενη μέρα. Ο ελληνικός στρατός υποχωρεί άτακτα προς τις ακτές. Δύο εβδομάδες μετά οι Τούρκοι θα έμπαιναν στη Σμύρνη και η εγκληματική Μικρασιατική Εκστρατεία θα έληγε με καταστροφικές συνέπειες, τόσο για τον ελληνικό στρατό όσο και για τους άμαχους ελληνικούς πληθυσμούς της περιοχής.
1927 Γεννιέται ο ηγέτης της Κουβανικής Επανάστασης Φιντέλ Κάστρο Ρους, Α' Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας (1961-2011) και πρωθυπουργός της χώρας του (1959-2008).
1943 Το 1/34 τάγμα του ΕΛΑΣ χτυπά στη θέση Κάζα, στο δρόμο Αθηνών - Θηβών, ιταλογερμανική φάλαγγα. Επειτα από δίωρη μάχη ο εχθρός είχε 67 νεκρούς (μεταξύ αυτών και ένας αντισυνταγματάρχης). Επίσης καταστράφηκαν 16 οχήματα και πιάστηκαν 18 αιχμάλωτοι.
1947 Στις 13-17 Αυγούστου ο Δημοκρατικός Στρατός μπαίνει στην Αράχοβα (13/8), στη Σιάτιστα (16/8) και τη Νάουσα (17/8).
1961 Ξεκινά η ανέγερση του τείχους του Βερολίνου. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 η έντονη στρατιωτικοποίηση στο δυτικό τμήμα της Γερμανίας αποτέλεσε σοβαρό παράγοντα ανησυχιών για τις σοσιαλιστικές χώρες και ειδικά για τη Λαϊκή Δημοκρατία Γερμανίας. Η πολιτική των ανοιχτών συνόρων, ιδιαίτερα με το Δυτικό Βερολίνο, δημιουργούσε στη ΛΔ Γερμανίας πολύπλευρους και σοβαρούς κινδύνους ακόμα και για την κρατική της υπόσταση. Εκτός από το άνετο και συνεχές πέρασμα κατασκόπων και δολιοφθορέων, η καταλήστευση ανθρώπινων και οικονομικών πόρων της Λαϊκής Δημοκρατίας έπαιζε σημαντικό ρόλο στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.
Ετσι στις 12 και 13 Αυγούστου 1961, έπειτα από κοινή έκκληση των κρατών - μελών του Συμφώνου της Βαρσοβίας και καθώς είχε φτάσει στο αποκορύφωμα η ιμπεριαλιστική κατάχρηση των ανοιχτών συνόρων της ΓΛΔ, ένοπλοι σχηματισμοί της, με την υποστήριξη του Κόκκινου Στρατού, κατάφεραν αστραπιαία, σε μία και μόνο νύχτα, να ασφαλίσουν τα σύνορα με το Δυτικό Βερολίνο. Εκτοτε, το τείχος του Βερολίνου θα γίνει για πολλά χρόνια βασικό συστατικό στοιχείο της αντικομμουνιστικής υστερίας, ακόμα και μετά την κατεδάφισή του στις 9/11/1989.
