- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Με διαρροές και συνεντεύξεις, κυβερνητικά στελέχη προπαγανδίζουν την «προστασία» τάχα των πιο εξαθλιωμένων
Και στη διάρκεια της κρίσης, ο πλούτος μεγάλωσε για τους λίγους και η φτώχεια για τους πολλούς |
Με διαρροές στον Τύπο για την υπουργική απόφαση που θα καθορίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις απονομής του επιδόματος, το υπουργείο Εργασίας κλιμακώνει την προκλητική προπαγάνδα ότι δήθεν «νοιάζεται» για τους εξαθλιωμένους, που πολλαπλασιάζονται με ραγδαίους ρυθμούς. Στην πραγματικότητα, και με το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα», αυτό που εγγυάται η κυβέρνηση είναι η διαιώνιση και η ανακύκλωση της φτώχειας για πλατιά λαϊκά στρώματα, που στερούνται ακόμα και τα στοιχειώδη για την επιβίωσή τους.
Ταυτόχρονα, μέσα από τη θέσπιση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, η κυβέρνηση καθορίζει τη «γραμμή φτώχειας» πάνω από την οποία η λαϊκή οικογένεια ή μεμονωμένα άτομα δε θα δικαιούνται καμία κρατική αρωγή. Με τον τρόπο αυτό, συρρικνώνει στο ελάχιστο την προνοιακή στήριξη για τα πιο φτωχά και ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού.
Ετσι, σύμφωνα με την κυβέρνηση, μια τετραμελής οικογένεια (με δύο ανήλικα παιδιά) θα πρέπει να επιβιώνει με 13,1 ευρώ τη μέρα, δηλαδή με 400 ευρώ το μήνα και σε ετήσια βάση μόλις με 4.800 ευρώ! Για το μεμονωμένο άτομο, η «γραμμή φτώχειας» κάτω από την οποία θα παρέχεται προνοιακή στήριξη είναι τα μισά, δηλαδή τα 2.400 ευρώ.
Εάν το πραγματικό ετήσιο εισόδημα της τετραμελούς οικογένειας είναι μηδενικό, τότε το κράτος θα τους δίνει μέσω του μηχανισμού του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος το σύνολο των 4.800 ευρώ. Εάν, όμως, το πραγματικό εισόδημά τους (από μισθούς, επιδόματα - ανεργίας κ.ά. - ή άλλους λόγους) είναι για παράδειγμα 3.800 ευρώ, τότε το κράτος θα τους καταβάλλει 1.000 ευρώ το χρόνο, για να συμπληρώσουν τα 4.800 ευρώ.
Με βάση τις μέχρι τώρα τοποθετήσεις στελεχών του υπουργείου Εργασίας και τις διαρροές, φέτος θα υπάρξει πιλοτική εφαρμογή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, διάρκειας 6 μηνών, σε 13 δήμους, έναν από κάθε περιφέρεια της χώρας.
Τελικός στόχος είναι να απευθυνθεί σε 700 έως 800 χιλιάδες άτομα που ζουν σε συνθήκες «ακραίας φτώχειας», έτσι όπως την ορίζουν οι οργανισμοί της ΕΕ, μαζί με τις διάφορες υποκατηγορίες. Για παράδειγμα, φτωχός για την ΕΕ θεωρείται όποιος δεν έχει έγχρωμη τηλεόραση (!), αλλά όχι αυτός που έχει αποκλειστεί από την πρόσβαση στην Παιδεία ή την Υγεία.
Επίσης, στο πραγματικό εισόδημα για την ένταξη στο μηχανισμό του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, θα υπολογίζεται και η αντικειμενική αξία των ακινήτων της οικογένειας, δηλαδή θα ισχύουν περιουσιακά κριτήρια. Με βάση τις δηλώσεις του αρμόδιου υφυπουργού, αν ένα ζευγάρι ανέργων μένει σε σπίτι που η αντικειμενική του αξία ξεπερνά τις 200.000 ευρώ, ακόμα και αν δεν έχει ούτε ένα ευρώ εισόδημα για να ζήσει η οικογένεια, θα αποκλείεται από το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.
Εκτός από τα περιουσιακά κριτήρια θα τεθούν και πρόσθετα. Ετσι, στην περίπτωση που κάποια οικογένεια έχει κάποια χρήματα στην τράπεζα για ώρα ανάγκης, πάλι θα εξαιρείται από το επίδομα. Σύμφωνα με πληροφορίες, το ποσό αυτό καθορίζεται στο διπλάσιο του ετήσιου εγγυημένου εισοδήματος. Δηλαδή, αποκλείεται από το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα η τετραμελής οικογένεια που έχει στην τράπεζα το ποσό των 9.600 ευρώ!
Σε κάθε περίπτωση, επιβεβαιώνεται ο στόχος της κυβέρνησης να καταργήσει επιδόματα και παροχές σε χιλιάδες δικαιούχους, ενώ υπόσχεται κάποια ψίχουλα σε ακόμα λιγότερους από τους σημερινούς, προκειμένου να ανακυκλώνει τη φτώχεια και μάλιστα στην πιο ακραία μορφή της.
Απ' αυτή την άποψη, είναι χαρακτηριστική η περίπτωση των ανασφάλιστων υπερηλίκων, τους οποίους η κυβέρνηση εντάσσει στους δικαιούχους του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Πρόκειται για εκείνη την κατηγορία που, με σχετικό νόμο, το 2012 η κυβέρνηση τους στέρησε τα 350 ευρώ σύνταξη που έπαιρναν. Δηλαδή, τουλάχιστον 10.000 ανασφάλιστοι συνταξιούχοι έχασαν τη σύνταξή τους και τώρα τους υπόσχονται ότι θα τους «σώσουν»!
Τέλος, αναπόσπαστο μέρος του μηχανισμού αποτελεί η υποχρεωτική ένταξη του δικαιούχου σε σχέδιο επανένταξης στην αγορά εργασίας. Αυτό ανοίγει το δρόμο, ώστε τα ψίχουλα που θα δίνονται μέσω του μηχανισμού, να τα δικαιούται κάποιος μόνο το διάστημα που «τρέχει» κάποιο σχετικό πρόγραμμα. Ακόμα, μπορεί να χάνει το επίδομα, αν ο αρμόδιος φορέας τού προτείνει μια δουλειά με οποιουσδήποτε όρους και αυτός αρνηθεί.
Απεργία έκαναν χτες οι εργαζόμενοι στο Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών της Πελοποννησιακής Εταιρείας Ανακύκλωσης στη ΒΙΠΕ Τρίπολης, που βρίσκονται σε πολύμορφες κινητοποιήσεις, διεκδικώντας δεδουλευμένα, καθώς και την καλυτέρευση των συνθηκών δουλειάς, τον εκσυγχρονισμό του υλικοτεχνικού εξοπλισμού και τη βελτίωση των μέτρων ατομικής προστασίας τους. Στο τέλος της μέρας, η εργοδοσία κατέβαλε τα δεδουλευμένα.
Η συμμετοχή στην απεργία ήταν καθολική. Είχαν προηγηθεί εξορμήσεις - περιοδείες σε εργοστάσια της ΒΙΠΕ και σε άλλους χώρους δουλειάς του νομού Αρκαδίας από τη σωματειακή επιτροπή του εργοστασίου και μέλη της διοίκησης του Σωματείου εργαζομένων στις εμπορικές επιχειρήσεις και υπηρεσίες, στα καταστήματα και στις Ανώνυμες Εταιρείες του Νομού Αρκαδίας, με στόχο να γίνουν γνωστά τα προβλήματα στην Ανακύκλωση και να εκφραστεί η αλληλεγγύη στην απεργία.
Θυμίζουμε ότι οι εργαζόμενοι, με τη στήριξη του κλαδικού συνδικάτου, είχαν οργανώσει πολυήμερη απεργία με τα ίδια αιτήματα τον περασμένο Φλεβάρη. Η Γραμματεία Αρκαδίας του ΠΑΜΕ χαιρετίζει τον αγώνα των εργαζομένων και αναφέρει: «Οι εργαζόμενοι στο ΚΔΑΥ "Πελοποννησιακή Εταιρεία Ανακύκλωσης ΑΕ", στη ΒΙΠΕ Τρίπολης, δουλεύουν στα σκουπίδια μας σε άσχημες συνθήκες εργασίας και αμείβονται, μετά από κινητοποιήσεις τους, με ψίχουλα.
Αυτά είναι συνέπεια της ιδιωτικοποίησης στη διαχείριση των απορριμμάτων και θα δούμε και ακόμη χειρότερα μετά από την εξ ολοκλήρου παράδοση της διαχείρισης από την Περιφέρεια Πελοποννήσου στο μεγάλο κεφάλαιο».
Την απόλυση του Ανδρέα Δαλάκα, εργαζομένου στη ΛΑΡΚΟ για 26 χρόνια, επικεφαλής του τμήματος Υψηλής Τάσης, πατέρα 3 παιδιών και κατοίκου της Λάρυμνας, καταγγέλλει η παράταξη «Εργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο» (ΕΑΜ) στο Σωματείο Εργαζομένων της επιχείρησης. Απαιτεί την επαναπρόσληψή του και καλεί την πλειοψηφία του Σωματείου, τα δευτεροβάθμια συνδικαλιστικά όργανα και τους φορείς της περιοχής να πάρουν θέση.
Η απόλυση έγινε στις 18 Αυγούστου. Οπως καταγγέλλει η παράταξη, που στηρίζεται από το ΠΑΜΕ, «δικαστικός επιμελητής του κοινοποίησε την απόλυση με την επιταγή της αποζημίωσής του, χωρίς να αναγράφονται επάνω στην καταγγελία σύμβασης οι λόγοι απόλυσης». Ωστόσο, οι λόγοι που προφορικά επικαλέστηκε η διοίκηση είναι πως ο εργαζόμενος «πήγε ενάντια στα συμφέροντα της ΛΑΡΚΟ», και εξηγεί:
«Το 2008, από τους χώρους στο βουνό Κοκκίνι, εκεί όπου η ΛΑΡΚΟ αποθέτει μπάζα, σκουριές, κάρβουνο κ.λπ., ξέσπασε πυρκαγιά με αποτέλεσμα να καεί αρκετή δασική έκταση, πευκοδάση, αλλά και ελαιοπερίβολα κατοίκων της περιοχής. Μεταξύ των μαρτύρων που αυτεπάγγελτα κάλεσε η Πυροσβεστική Αταλάντης, ήταν και ο συνάδελφος (του είχαν καεί ελιές) και κατέθεσε, όπως και οι άλλοι μάρτυρες, την αλήθεια. Δηλαδή, ότι η φωτιά ξεκίνησε από χώρο της ΛΑΡΚΟ για τον οποίο είναι υπεύθυνη και ελέγχει τη φύλαξή του».
Τα ίδια κατέθεσε, όπως και άλλοι μάρτυρες, στο πρωτόδικο δικαστήριο στο οποίο η ΛΑΡΚΟ καταδικάστηκε. Η υπόθεση όμως δεν τελείωσε εκεί: «Στην αρχή του φετινού καλοκαιριού, πριν εκδικαστεί στο Εφετείο η υπόθεση, η διοίκηση της ΛΑΡΚΟ κάλεσε τον συνάδελφο και εκβιαστικά του ζήτησε να αλλάξει την πρώτη μαρτυρία, προτείνοντάς του την αποζημίωση των ελαιοδέντρων», εισέπραξε όμως την άρνησή του να δεχθεί τα αλισβερίσια και τις απειλές: «Αποτέλεσμα της τίμιας, συνειδητής συμπεριφοράς του, στάση την οποία εμείς ως ΕΑΜ επικροτούμε και χαιρετίζουμε, ήταν να προχωρήσει η διορισμένη διοίκηση της ΛΑΡΚΟ στην εκδικητική απόλυσή του».
Οσο για τους στόχους της απόλυσης, το «Εργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο» επισημαίνει ότι αυτή είναι μέρος της προσπάθειας της διοίκηση να επιβάλει «σιγή ιχθύος» στους εργαζόμενους και τους κατοίκους της περιοχής: «Ειδικά την τελευταία 10ετία οι εργαζόμενοι και οι κάτοικοι της περιοχής είμαστε αυτόπτες μάρτυρες στα εργοδοτικά εγκλήματα της ΛΑΡΚΟ, είτε αυτά αφορούν το περιβάλλον είτε ακόμη και την ίδια τη ζωή των εργαζομένων (...)
Η ΛΑΡΚΟ είναι χτισμένη με τον ιδρώτα και το αίμα μας, ουσιαστικά μας ανήκει. Τη θέλουμε να λειτουργεί για τα λαϊκά συμφέροντα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να κλείνουμε τα μάτια και το στόμα στα εγκλήματα που διαπράττει σήμερα και ενδεχομένως θα διαπράξει στο μέλλον ενόψει της ιδιωτικοποίησης, και να υπακούμε σαν σκλάβοι σε ό,τι διατάζει και επιθυμεί», καταλήγει το «Εργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο» και καλεί τους εργαζόμενους να αντιδράσουν. Την απόλυση καταδικάζει η «Λαϊκή Συσπείρωση» Δήμου Λοκρών και απαιτεί την επαναπρόσληψη του εργαζόμενου.
