Από το Κάρντιφ και το Νιούπορτ, έως την Αθήνα και τη Σούδα, παράλληλα σε δεκάδες χώρες και πόλεις, από αύριο Σάββατο 30 Αυγούστου έως και τη δεύτερη μέρα του Σεπτέμβρη, μια διαδήλωση θα απλώνει τα πανό της μ' ένα σύνθημα - αίτημα: Τη διάλυση του ΝΑΤΟ, με ειδικό - άμεσο αίτημα για τις χώρες - μέλη του την αποδέσμευση απ' αυτό.

Τι είναι αυτό που κινητοποιεί ταυτόχρονα χιλιάδες ανθρώπους σε διάφορα μήκη και πλάτη; Το γεγονός ότι στις 4 και 5 Σεπτέμβρη στην Ουαλία θα γίνει η μεγαλύτερη συγκέντρωση ξένων ηγετών που έγινε ποτέ στη Βρετανία (...) Ο Πρόεδρος Ομπάμα, η καγκελάριος Μέρκελ και ο Πρόεδρος Ολάντ αναμένεται να παρακολουθήσουν τις εργασίες της συνόδου του ΝΑΤΟ μαζί με τους ηγέτες και υπουργούς από περίπου 60 χώρες.

Απέναντι σ' αυτή τη σύναξη των γερακιών, ορθώνει τις δικές του δυνάμεις το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, παράλληλα με τη διοργάνωση μιας διάσκεψης ειρήνης μέσα από την οποία το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης διακηρύσσει ότι «το ΝΑΤΟ αποτελεί σήμερα τη μεγαλύτερη, πιο δυνατή και επιθετική στρατιωτική συμμαχία στον κόσμο», ότι «αποτελεί εχθρό για την ειρήνη, εχθρό των λαών» και ότι «η διάλυσή του πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα για όσους υπερασπίζονται την ειρήνη, την κοινωνική δικαιοσύνη και πρόοδο, μαζί με το δικαίωμα να παλεύει κάθε λαός για την αποδέσμευση από αυτό».

Μήπως είναι υπερβολή οι εκτιμήσεις του ΠΣΕ για το ρόλο του ΝΑΤΟ; Η καταγραφή και μόνο των επεμβάσεων που ακολούθησαν την ανατροπή των συσχετισμών του '90-'91, μετά την επικράτηση της αντεπανάστασης, μαρτυρά ότι έχει δίκιο το ΠΣΕ όταν θυμίζει ότι το ΝΑΤΟ ποτέ δεν ήταν ένας αμυντικός σχηματισμός, αντίθετα ήταν ένα επιθετικό όργανο για τα σχέδια των μονοπωλίων όπου Γης, που έγινε ακόμα πιο επιθετικό και διεύρυνε την ακτίνα δράσης του έτσι που να γίνει πράγματι ο παγκόσμιος χωροφύλακας σε όλο τον πλανήτη: Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Λιβύη μετράνε ακόμα τις πληγές από τη ΝΑΤΟική επέμβαση, όπως οι λαοί στο Ιράκ, στη Συρία, στην Παλαιστίνη ξέρουν ήδη όχι μόνο τι έπαθαν, αλλά τι ακόμα χειρότερο τους περιμένει. Μ' αυτήν την προϊστορία και με δεδομένη τη διακήρυξη ενόψει της συνόδου της Ουαλίας ότι η Ουκρανία είναι το αμέσως επόμενο πεδίο επέκτασης της δράσης του ΝΑΤΟ, είναι απόλυτα δικαιολογημένη η κινητοποίηση των αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων ενόψει της συνόδου της Ουαλίας.

Διακηρυγμένος στόχος της συνόδου του ΝΑΤΟ είναι «να διασφαλίσει ότι το ΝΑΤΟ εξακολουθεί να είναι στην πρώτη γραμμή της οικοδόμησης σταθερότητας σε έναν απρόβλεπτο κόσμο» και στις ειδικές αποφάσεις του είναι «να λάβει περαιτέρω μέτρα για τον εκσυγχρονισμό της Συμμαχίας μας, έτσι ώστε να παραμένει ισχυρή, ευέλικτη και έτοιμη να αντιμετωπίσει κάθε πρόκληση για την ασφάλεια» (Ράσμουσεν, γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ). Ειδικός στόχος, επίσης διακηρυγμένος, η εγκατάσταση μόνιμης βάσης του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη, εξ ου και πληθαίνουν οι αναφορές τους περί επέμβασης της Ρωσίας στην Ουκρανία που σαν τέτοια δικαιολογεί και τη δημιουργία βάσης και την επέμβαση του ΝΑΤΟ. Σ' αυτήν την κατεύθυνση στα σκαριά είναι και η συγκρότηση ενός ακόμα Σώματος Αμεσης Επέμβασης στην περιοχή, κατά τα πρότυπα του ελληνικού πρώην Γ' Σώματος, που έχει μετεξελιχθεί σε «ένα αξιόμαχο ΝΑΤΟικό Σώμα Στρατού, έτοιμο ν' αναπτυχθεί ταχέως, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου».

Οπως εύστοχα λίγο καιρό πριν σημείωνε ο «Ρ», αποτυπώνοντας το πνεύμα που θα κυριαρχήσει και στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουαλία, χωρίς πολλά πολλά «στρογγυλέματα», ο γγ του ΝΑΤΟ ιεραρχεί τη δυνατότητα της λυκοσυμμαχίας για ανάπτυξη στρατιωτικής δράσης όπου Γης με τη φράση: «Για να ενισχύσουμε την ασφάλειά μας στο σπίτι μας, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για την αντιμετώπιση κρίσεων στο εξωτερικό»...

Σ' αυτήν την κατεύθυνση ήδη η ελληνική κυβέρνηση έχει δώσει πράσινο φως για την «ενίσχυση των διμερών αμυντικών σχέσεων» ως άνοιγμα του δρόμου για τη στάθμευση μη επανδρωμένων αμερικανικών αεροσκαφών στη Σούδα, όπως αξιώνουν εδώ και καιρό οι Αμερικανοί.

Καθώς ούτε τα προσχήματα δεν κρατούνται για τη διακηρυγμένη επιθετικότητα, οι λαοί της περιοχής μας ήδη δρέπουν το αποτέλεσμα ειδικά μετά και τις τελευταίες αποκαλύψεις για τη δράση των λεγόμενων «τζιχαντιστών» σε Ιράκ και Συρία, που αποτελούν δυνάμεις, οι οποίες στηρίχτηκαν και εξοπλίστηκαν από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, για να προωθήσουν τα γεωπολιτικά τους σχέδια και σήμερα αξιοποιούνται ως πρόσχημα, για να δικαιολογήσουν νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις εναντίον χωρών και λαών.

Εν κατακλείδι: Στην Ουαλία συγκεντρώνονται οι πρόθυμοι να συζητήσουν και αποφασίσουν τις νέες επεμβάσεις. Αμεσο επίδικο η Ουκρανία αλλά συνολικότερα η αντιπαράθεση για τα ενεργειακά και τους αγωγούς.

Για το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα είναι σημαντικό να αναδείξει τόσο ιστορικά τα εγκλήματα του ΝΑΤΟ όσο και τη διαπλοκή των θεμάτων που προϊδεάζουν για τις επόμενες επεμβάσεις. Να θυμίζει ότι το ΝΑΤΟ επιχείρησε με τη σύμφωνη γνώμη του ΟΗΕ και έσφαξε το λαό της Γιουγκοσλαβίας, έκανε επέμβαση για τη «δημοκρατία» στη Λιβύη που σήμερα έχει οδηγηθεί στην τριχοτόμηση, εξόπλισε τους ισλαμιστές που σήμερα ανακηρύσσουν χαλιφάτα σε Συρία και Ιράκ με διαφορετικούς ρόλους αλλά πάντα υπό την υψηλή εποπτεία των δυνάμεων του ΝΑΤΟ, για να γίνει πράξη το «ελεγχόμενο χάος» που διασφαλίζει ΝΑΤΟικό έλεγχο σε αγωγούς και πηγές.

Μ' αυτά τα δεδομένα είναι αυτονόητες και οι διαδηλώσεις στο Κάρντιφ, στο Νιούπορτ, στην Αθήνα, στη Σούδα κι αλλού.