Στο όπλο του εκλογικού νόμου φαίνεται να καταφεύγει ο δικομματισμός, προκειμένου να εξασφαλίσει έναν ισχυρό παράγοντα ενίσχυσης της «αδιατάραχτης» συνέχειας της κυριαρχίας του. Ολες οι ενδείξεις συνηγορούν ότι κυβέρνηση και ηγεσία της ΝΔ σε αγαστή συνεργασία και συναίνεση μεθοδεύουν αλλαγή του εκλογικού συστήματος σε ακόμα πιο καλπονοθευτική και ληστρική κατεύθυνση, αλλοιώνοντας και βιάζοντας βάναυσα τη λαϊκή βούληση και ετυμηγορία.

Οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων φαίνεται να συμφωνούν «κατ' αρχήν» για το νέο μοντέλο του εκλογικού συστήματος, επιλέγοντας μάλλον το γερμανικό, αλλά ταυτόχρονα δε λείπουν οι κόντρες για το πώς θα το εκμεταλλευτεί ο καθένας για την επίτευξη των δικών του στόχων στις επόμενες εκλογές. Επίσης στο υπό αναθεώρηση Σύνταγμα έχουν περιλάβει διάταξη που προβλέπει ότι η αλλαγή του εκλογικού νόμου θα ισχύει για τις μεθεπόμενες εκλογές, εκτός αν υπάρξει ευρύτερη συναίνεση της Βουλής, δηλαδή από τα 2/3 ή 200 βουλευτές. Αφήνουν έτσι ορθάνοιχτη την πόρτα για να ισχύσει στις επόμενες εκλογές το νέο εκλογικό σύστημα - τερατούργημα που κατασκευάζουν, στο βαθμό που συμφωνήσουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να μοιραστούν τη λεία από την εκλογική ληστεία. Ηδη η υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης Β. Παπανδρέου έχει δηλώσει ότι αμέσως μετά την ολοκλήρωση της αναθεώρησης του Συντάγματος θα ξεκινήσει διάλογο με τα κόμματα, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι επιζητά τη συναίνεση της ΝΔ για τροποποίηση του εκλογικού συστήματος. Δεν είναι τυχαίο ότι έχει ιδιαίτερα επισημάνει το παράθυρο της διάταξης του Συντάγματος για εφαρμογή του νέου εκλογικού νόμου στις επόμενες εκλογές, εφόσον υπάρξει δικομματική ουσιαστικά συμφωνία.

Από την πλευρά του ο πρόεδρος της ΝΔ Κ. Καραμανλής έχει διαμηνύσει, ανεπίσημα, ότι δεν πρόκειται να δεχτεί αλλαγή του εκλογικού νόμου για τις επόμενες εκλογές, επειδή δεν εμπιστεύεται την κυβέρνηση, αλλά ταυτόχρονα έχει παλαιότερα διακηρύξει ότι τάσσεται υπέρ ενός νέου εκλογικού συστήματος ανάλογο με αυτό που ισχύει στη Γερμανία. Την προτίμησή τους σε αυτό το σύστημα έχουν εκφράσει δημόσια και αρκετά κυβερνητικά στελέχη (Παπαντωνίου, Πάγκαλος κ.ά.). Δε χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για να αντιληφθεί κανείς ότι έχει ήδη ξεκινήσει ένα παρασκηνιακό παζάρι μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων για την κατασκευή του νέου εκλογικού τερατουργήματος.

Τα σενάρια που συζητούνται για τον εκλογικό νόμο, βασικά είναι δύο, με διάφορες παραλλαγές. Σύμφωνα με το πρώτο η εκλογή των βουλευτών θα γίνεται με σταυρό στις «ελάσσονες» περιφέρειες και με λίστα στις «μείζονες». Το δεύτερο, και μάλλον επικρατέστερο, προβλέπει την εκλογή 100 βουλευτών σε επίπεδο επικρατείας με λίστα και την εκλογή των άλλων 200 από... ισάριθμες μονοεδρικές περιφέρειες με πλειοψηφικό (κάνουν εξαρχής δηλαδή δώρο στο δικομματισμό τα 2/3 των βουλευτών!). Τα παραπάνω σενάρια βασίζονται στο γερμανικό εκλογικό σύστημα, το οποίο εξασφαλίζει δεκαετίες τώρα την απρόσκοπτη εναλλαγή των Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλδημοκρατών στην εξουσία, συνθλίβοντας και εξοβελίζοντας κάθε ανεπιθύμητο «μικρό» κόμμα, καθώς το όριο εισόδου στη Βουλή είναι το 5%. Το γερμανικό εκλογικό σύστημα είναι «μεικτό» και λειτουργεί ως εξής: Από τους 656 βουλευτές του Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου οι μισοί (328) εκλέγονται από τις λίστες των κομμάτων στην επικράτεια και οι άλλοι μισοί εκλέγονται στις 328 μονοεδρικές περιφέρειες στις οποίες είναι διαιρεμένη η Γερμανία. Τα κόμματα κατεβάζουν έναν υποψήφιο σε κάθε μονοεδρική περιφέρεια και φτιάχνουν λίστα υποψηφίων στην επικράτεια. Στις μονοεδρικές περιφέρειες ο υποψήφιος που θα κερδίσει την πλειοψηφία των ψήφων κερδίζει την έδρα. Η κυβέρνηση το μόνο που διαβεβαιώνει, τουλάχιστον προς το παρόν, είναι ότι δεν πρόκειται να τεθεί προς συζήτηση το όριο του 3% για την είσοδο ενός κόμματος στη Βουλή και οι περιοριστικές ρυθμίσεις για την κατανομή των εδρών στους συνασπισμούς κομμάτων.

Το ΚΚΕ έχει καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να δεχτεί κανένα καλπονοθευτικό σύστημα και ότι θα συνεχίσει να αγωνίζεται για την απλή αναλογική, ως πάγιο εκλογικό σύστημα, η οποία μάλιστα θα έπρεπε να κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα. Προς την κατεύθυνση αυτή αφενός θα επανακαταθέσει με το ΣΥΝ -το ΔΗΚΚΙ βρίσκεται εκτός Βουλής- την πρόταση νόμου που είχε κατατεθεί στην προηγούμενη Βουλή και από την άλλη θα αγωνιστεί ώστε αυτό το δημοκρατικό αίτημα να αποτελέσει αντικείμενο πάλης του λαϊκού κινήματος. Οπως είπε χαρακτηριστικά η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, «πιστεύουμε ότι πρέπει να πάρουν θέση για το θέμα της απλής αναλογικής και οι κοινωνικοί φορείς και οι κοινωνικές οργανώσεις. Δεν μπορεί να υπάρχουν συνδικάτα που εφαρμόζουν την απλή αναλογική και να κωφεύουν για το ότι στην κορυφαία όπως λέγεται, διαδικασία των εθνικών εκλογών υπάρχει ένας διαφορετικός νόμος».

Ο αγώνας κατά των καλπονοθευτικών συστημάτων και το δημοκρατικό αίτημα για απλή αναλογική συγκινεί ευρύτερες μάζες και συσπειρώνει προσωπικότητες της κοινωνικοπολιτικής ζωής. Χαρακτηριστικό από την άποψη αυτή είναι το πρόσφατο άρθρο του ακαδημαϊκού Κ. Ι. Δεσποτόπουλου (στην «Καθημερινή»), με το οποίο αποδοκιμάζονται τα καλπονοθευτικά συστήματα, όπως το «πλειοψηφικό» και οι όποιες παραλλαγές του ή και η «ενισχυμένη αναλογική», γιατί «και από τα δύο ασκείται ψυχολογικός εκβιασμός στον πολίτη να ψηφίσει "αποτελεσματικά", δηλαδή όχι σύμφωνα με τις ηθικές προτιμήσεις του». Παράλληλα ο Κ. Ι. Δεσποτόπουλος τάσσεται υπέρ της ρύθμισης από το Σύνταγμα ενός εκλογικού νόμου «ώστε να εκφράζεται αβίαστα και ανεπηρέαστα η πολιτική βούληση του λαού».