Η κατάρτιση του κρατικού προϋπολογισμού για το 2015 και η διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, σε συνδυασμό με τις νέες κεφαλαιακές ανάγκες που θα προκύψουν για τους τραπεζικούς ομίλους, ανεβαίνουν ψηλά στην ατζέντα των διαβουλεύσεων ανάμεσα στη συγκυβέρνηση και την τρόικα (ΕΕ - ΔΝΤ - Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα). Κεντρικός άξονας είναι οι αναμενόμενες αποφάσεις σχετικά με την «ελάφρυνση» του κρατικού χρέους, οι οποίες, με το έναν ή τον άλλον τρόπο, θα προσδιορίσουν τα ποσοτικά μεγέθη του νέου προϋπολογισμού, όπως το ύψος των ματωμένων «πρωτογενών πλεονασμάτων».

«Η δανειακή σύμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με την Ελλάδα λήγει το Μάρτη του 2016», «υπενθύμισε» χτες ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Τζ. Ράις, σε δηλώσεις από την Ουάσιγκτον, προσθέτοντας ότι το ΔΝΤ δεν έχει ενημερωθεί σε επίσημο επίπεδο από την ελληνική κυβέρνηση για «πιθανή πρόωρη λήξη» του οικονομικού «προγράμματος στήριξης». Είναι προφανές ότι στις παραπάνω δηλώσεις αποτυπώνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές και ενδοαστικές κόντρες που εκδηλώνονται σχετικά με το ρόλο της τρόικας και συγκεκριμένα με το ρόλο του ΔΝΤ στο εσωτερικό της Ευρωζώνης.

Ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ πρόσθεσε ότι «η ενδεχόμενη πρόωρη έξοδος της Ελλάδας δε θα συζητηθεί στο πλαίσιο της επικείμενης αξιολόγησης» και ότι η συμμετοχή χωρών σε προγράμματα του ΔΝΤ είναι σε «εθελοντική βάση». Ο Τζ. Ράις δήλωσε εξάλλου «ανέτοιμος» να απαντήσει στο κατά πόσο τα επιτόκια του ΔΝΤ είναι υψηλότερα από αυτά των αγορών, όπως είχε επισημάνει σε δηλώσεις του από την Ουάσιγκτον ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης, Ευ. Βενιζέλος. Στην πραγματικότητα, βέβαια, τα προσφερόμενα επιτόκια από τις χρηματαγορές διαμορφώνονται ανάλογα με την εκάστοτε συγκυρία.

Την ίδια στιγμή, οι κόντρες των μερίδων του κεφαλαίου εκδηλώνονται και στο επίπεδο της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες, σύμφωνα με το ΔΝΤ, έχουν «πρόσθετες κεφαλαιακές ανάγκες».

Επιπλέον, ήδη από χτες τα «τεχνικά κλιμάκια» της τρόικας βρίσκονται στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, προκειμένου να «αξιολογήσουν» τα αποτελέσματα της αντιλαϊκής πολιτικής, σε ό,τι αφορά τους φόρους και τα χαράτσια, καθώς και την πορεία διάλυσης των κρατικών κονδυλίων που αφορούν στις λαϊκές ανάγκες.

Επίδικο ζήτημα σε ό,τι αφορά τις υποθέσεις του ντόπιου κεφαλαίου είναι το ύψος των κεφαλαιακών αναγκών που ενδεχομένως να προκύψει για τους ελληνικούς τραπεζικούς ομίλους, στο πλαίσιο των διαγνωστικών ελέγχων που διενεργεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).

Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή τροπολογία σχετικά με τον «αναβαλλόμενο φόρο» των τραπεζών, με σκοπό την ενίσχυση της «κεφαλαιακής επάρκειάς» τους. Ο περιβόητος «αναβαλλόμενος φόρος» είχε δοθεί ως «βοήθεια» στους εγχώριους τραπεζικούς ομίλους μετά το «κούρεμα» ομολόγων μέσω PSI και προέβλεπε τη δυνατότητα των τραπεζών να συμψηφίζουν για 30 χρόνια τις «απώλειες» του «κουρέματος» με φόρους που θα έπρεπε να καταβάλλουν στο διάστημα αυτό επί των κερδών τους. Με την κυβερνητική τροπολογία, οι τραπεζικοί όμιλοι θα μπορούν πλέον να εντάξουν το σύνολο των ποσών του «αναβαλλόμενου φόρου» για τα επόμενα 30 χρόνια στα κεφάλαιά τους, ενόψει των διαγνωστικών ελέγχων της ΕΚΤ, με την εγγύηση του κράτους. Στην περίπτωση που κάποιος από τους τραπεζικούς ομίλους δεν καταγράψει στα επόμενα 30 χρόνια την προβλεπόμενη κερδοφορία ή στο ενδεχόμενο που τεθεί σε εκκαθάριση κ.τ.λ., το κράτος θα πρέπει να καταβάλει το ποσό για το οποίο έχει εγγυηθεί.

Επί της ουσίας, παρέχονται νέες κρατικές εγγυήσεις στις τράπεζες, στη βάση των οποίων - και μετά από τα παζάρια που προηγήθηκαν - μειώνονται οι... λογιστικές διαφορές, ως προς το ύψος των κεφαλαιακών αναγκών, που θα απαιτηθούν μετά τους ελέγχους της ΕΚΤ. Στόχος της κυβέρνησης είναι με αυτό το δρόμο η δημιουργία ενός «μαξιλαριού» που θα επιτρέψει την αποδέσμευση κεφαλαίων που αυτή τη στιγμή διαχειρίζεται το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, προκειμένου αυτά να ανακατευθυνθούν σε άλλους σκοπούς, όπως στην αναχρηματοδότηση του κρατικού χρέους. Μάλιστα, σύμφωνα με εκτιμήσεις ξένων τραπεζών, οι «εξοικονομήσεις» που πετυχαίνουν οι ελληνικές τράπεζες, μέσω της τροπολογίας για τον «αναβαλλόμενο φόρο», εκτιμώνται από 2,5 δισ. μέχρι και 5 δισ. ευρώ.

Σχολιάζοντας την κυβερνητική τροπολογία, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος σημείωσε χτες σε παρέμβασή του στη Βουλή ότι «η κυβέρνηση και με τις σημερινές της τροπολογίες, που έρχονται με μορφή χιονοστιβάδας, επιβεβαιώνει το ρόλο της ως πολιτικού εκφραστή των συμφερόντων και των αγωνιών της αστικής τάξης γιατί δεν κάνει τίποτε άλλο, όπως, για παράδειγμα, με την τροπολογία για το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τον αναβαλλόμενο φόρο, από το να θωρακίσει ακόμα περισσότερο το χρηματοπιστωτικό σύστημα, μεταφέροντας τις απώλειες του κρατικού προϋπολογισμού, όσον αφορά τα δημόσια έσοδα, από τη φορολογία του χρηματοπιστωτικού συστήματος στις πλάτες της λαϊκής οικογένειας».

Η «ταχεία απονομή δικαιοσύνης, κρίσιμη προϋπόθεση για τις επενδύσεις και την ανάπτυξη» είναι το αντικείμενο θεματικής μελέτης που εκπόνησε το «Παρατηρητήριο Επιχειρηματικού Περιβάλλοντος» του ΣΕΒ. Στο επίκεντρο των παρεμβάσεων του ΣΕΒ βρίσκονται οι «χρονίζουσες» υποθέσεις στα διοικητικά δικαστήρια, όπως οι φορολογικές διαφορές με το δημόσιο, οι δημόσιες συμβάσεις, αλλά και η επιτάχυνση των διαδικασιών πτώχευσης των επιχειρήσεων κ.ά. Παρουσιάζοντας την έκθεση ο πρόεδρος του ΣΕΒ Θ. Φέσσας σημείωσε οι «καθυστερήσεις παρεμποδίζουν την εύρυθμη λειτουργία των επιχειρήσεων, τις επιβαρύνουν με διοικητικό κόστος και κόστος κεφαλαίου, καθυστερούν ή ματαιώνουν επιχειρηματικές πρωτοβουλίες, αποθαρρύνουν την προσέλκυση επενδύσεων».

Οι παραπάνω αξιώσεις των ντόπιων βιομηχάνων αποτελούν μια ακόμη πτυχή των συντελούμενων αντιλαϊκών «μεταρρυθμίσεων». Χαρακτηριστικά ο ΣΕΒ σημειώνει: «Στις υποθέσεις όπου εμπλέκεται το δημόσιο, το ισχύον θεσμικό πλαίσιο καλλιεργεί τη νοοτροπία εύκολης προσφυγής σε δικαστική επίλυση, με αποτέλεσμα τη διαρκή συσσώρευση υποθέσεων στα διοικητικά δικαστήρια». Ανάμεσα σε άλλα βάζουν στο στόχαστρο το «χαμηλό κόστος» εκδίκασης υποθέσεων. Εν ολίγοις, βάζουν στο τραπέζι και την παραπέρα διόγκωση των δικαστικών παραβόλων, σε μια εξέλιξη που δυσκολεύει ακόμη περισσότερο την όποια δικαστική προστασία των εργαζομένων για υποθέσεις όπως η απονομή συντάξεων και η επίλυση άλλων διαφορών με την εργοδοσία, όπως επίσης και η επίλυση διαφορών των βιομηχάνων με τις κρατικές υπηρεσίες και φορείς. Παράλληλα, οι βιομήχανοι ανοίγουν και ζητήματα Συνταγματικού χαρακτήρα, όπως τη στελέχωση δικαστικών συμβουλίων και από μη δικαστές (εισαγγελικές αρχές, νομοθετικό σώμα, καθηγητές πανεπιστημίου και άτομα από το δικηγορικό και ευρύτερο νομικό κύκλο). Οι αξιώσεις του ΣΕΒ, αφορούν επίσης στην «ταχεία εκκαθάριση ομοειδών εκκρεμών υποθέσεων», την «εισαγωγή θεσμού διοικητικού διευθυντή στα δικαστήρια», την «αξιολόγηση της απόδοσης των δικαστηρίων σε σχέση με την ταχύτητα απονομής της δικαιοσύνης». Στις φορολογικές διαφορές, η προτεραιότητα δίνεται στις προσφυγές των επιχειρηματιών για την «επιστροφή αχρεωστήτως καταβληθέντων φόρων και κυρίως ΦΠΑ». Για τις διαδικασίες πτώχευσης επιχειρήσεων, προτείνουν την εισαγωγή του θεσμού «επαγγελματία εκκαθαριστή», έτσι ώστε να επιτυγχάνεται ο στόχος της πτώχευσης για «ταχεία ικανοποίηση των πιστωτών», καθώς και η παροχή «δεύτερης ευκαιρίας» στους επιχειρηματίες.

Την παραίτησή του υπέβαλε ο Ελληνας πρέσβης στο Βερολίνο, Παναγιώτης Ζωγράφος, 24 ώρες μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά στο Βερολίνο και τη συνάντησή του εκεί με την Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ.

Κατά πληροφορίες που διαχέονται στον Τύπο, η ελληνική κυβέρνηση ήταν από καιρό δυσαρεστημένη μαζί του, συγκεκριμένα το υπουργείο Eξωτερικών τού καταλόγιζε ότι έδινε ελλιπή εικόνα για τις προθέσεις και τα σχέδια της γερμανικής κυβέρνησης. Η δυσαρέσκεια αυτή φαίνεται ότι εκφράστηκε με τον αποκλεισμό του Π. Ζωγράφου από την αντιπροσωπεία υπό τον πρωθυπουργό που επισκέφθηκε το μεσημέρι της Τρίτης την Μέρκελ. Το αποκορύφωμα, σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες, ήταν ένα έντονο φραστικό επεισόδιο με τον στενό συνεργάτη του Αντ. Σαμαρά, Χρύσανθο Λαζαρίδη στο λόμπι του βερολινέζικου ξενοδοχείου όπου διέμενε η αντιπροσωπεία λίγο πριν αναχωρήσει για την Αθήνα.

Σε σχόλιό του για τις «νέες διαπραγματεύσεις» με την τρόικα, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:

«Οι "μεταρρυθμίσεις", που η κυβέρνηση δήλωσε αποφασισμένη να ολοκληρώσει, βρίσκονται στην ατζέντα των επόμενων συζητήσεων με την τρόικα και αφορούν το νέο χτύπημα σε εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, τη σταδιακή "απελευθέρωση" των πλειστηριασμών, την ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας και άλλα "προαπαιτούμενα" για να στηριχτεί η κερδοφορία του κεφαλαίου».