Νέα δεδομένα στις ενδοϊμπεριαλιστικές και ενδοαστικές αντιθέσεις αναμένεται να προσθέσουν οι βουλευτικές εκλογές που σήμερα έχουν προγραμματιστεί να διεξαχθούν στην Ουκρανία.

Οι εκλογές πραγματοποιούνται ενώ παραμένει ανοιχτό το «μέτωπο» στην ανατολική χώρα, όπου μάλιστα οι ρωσόφωνοι πολιτοφύλακες έχουν ανακοινώσει προεδρικές, βουλευτικές και τοπικές εκλογές στις 2 Νοέμβρη, διαφωνώντας με την πρόταση του Κιέβου για τοπικές (μόνο) εκλογές στις 7 Δεκέμβρη. Η εκεχειρία που υπογράφτηκε στο Μισνκ είναι εξαιρετικά «εύθραυστη». Οι σποραδικές μάχες συνεχίζονται και οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί που εκδηλώνονται με κύριους άξονες, από τη μια μεριά, τις ΗΠΑ και την ΕΕ (στο εσωτερικό των οποίων μαίνονται επίσης διάφορες «κόντρες») και, από την άλλη πλευρά, την καπιταλιστική Ρωσία.

Την ίδια στιγμή, σε εξέλιξη βρίσκονται διεργασίες και στο εσωτερικό της ίδιας της ουκρανικής αστικής τάξης. Διαφωνίες αλλά και «παζάρια» υπάρχουν ανάμεσα σε εκείνους που από τον περασμένο χειμώνα εναντιώθηκαν στον πρώην Πρόεδρο Γιανουκόβιτς. Αυτό φαίνεται, για παράδειγμα, στην πρόσφατη ίδρυση του «Λαϊκού κόμματος» από το σημερινό «πρωθυπουργό» Αρσένι Γιάτσενιουκ και τον Ολεξάντερ Τουρτσίνοφ, που είχαν στηρίξει τον Ποροσένκο.

Πριν λίγο καιρό, ο Γιάτσενιουκ είχε αποκαλύψει ότι έγιναν συζητήσεις για κοινή εκλογική κάθοδο μεταξύ του «Λαϊκού κόμματος» και του «Μπλοκ» του Προέδρου Πετρο Ποροσένκο αλλά αυτές δεν καρποφόρησαν, καθώς «έχουμε διαφορετικές απόψεις», όπως είχε εξηγήσει.

Τις τελευταίες μέρες, ρεπορτάζ και αναλύσεις σε αστικά ΜΜΕ εστίαζαν και σε άλλα «παζάρια», όπως τις επαφές που είχε ο Ποροσένκο με τον αντικομμουνιστή ηγέτη του «Ριζοσπαστικού κόμματος» Α. Λιάσκο. Ο Λιάσκο ανέφερε ότι ο Ποροσένκο του είχε προτείνει να αναλάβει μετεκλογικά τη θέση του προέδρου της Βουλής αλλά εκείνος αρνήθηκε, αφού προτιμά -υπογράμμισε- τη θέση του πρωθυπουργού για «να αλλάξει δραστικά την οικονομική κατάσταση στη χώρα». Αναλυτές σε ρωσικά ΜΜΕ σημείωναν ότι ο Ποροσένκο (του οποίου το κόμμα εμφανίζεται πρώτο στις δημοσκοπήσεις) μελετά όλες τις επιλογές που έχει για τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης, αναζητώντας συνεργάτες που, αφενός, θα «ικανοποιήσουν» την ΕΕ, αφετέρου, θα συμβάλλουν και στην ανάπτυξη σχέσεων με τη Ρωσία. Οπως και να 'χει το πράγμα, οι πιο «υψηλοί» τόνοι που τους τελευταίους μήνες κράτησε η πλευρά Γιάτσενιουκ απέναντι στη Ρωσία σε σχέση με τις πιο «ψύχραιμες» κινήσεις Ποροσένκο ανέδειξαν ότι η ουκρανική αστική τάξη δεν έχει ενιαία θέση ως προς τις συμμαχίες και την τακτική που θα προστατεύσουν καλύτερα τα ταξικά της συμφέροντα. Οι αντιθέσεις αυτές αλληλεπιδρούν και με τις «κόντρες» ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα, για παράδειγμα, μεταξύ της Γερμανίας και των ΗΠΑ. Τις τελευταίες μέρες εμφανίστηκαν νέα άρθρα που συνέδεσαν την όξυνση της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία με την προσπάθεια της Ουάσινγκτον να αποδυναμώσει το ρόλο του Βερολίνου (και των Βρυξελλών) στη συγκεκριμένη περιοχή, προσδοκώντας αναβαθμισμένο ρόλο πρώτα απ' όλα για τα αμερικανικά μονοπώλια.

Πάντως, οι δυσκολίες να καταληχθούν οι επαφές Κιέβου - Μόσχας - Βρυξελλών για την τιμή με την οποία το ρωσικό φυσικό αέριο θα ρεύσει «κανονικά» προς την ουκρανική αλλά και την ευρωπαϊκή αγορά δεν είναι καθόλου τυχαίες. Βεβαιώνουν ότι οι προσπάθειες συμβιβασμού που εκδηλώνονται το τελευταίο διάστημα συνυπάρχουν με άγριες «κόντρες», τα συγκρουόμενα συμφέροντα ισχυρών μονοπωλιακών κέντρων περιπλέκουν διαρκώς τα «παζάρια». Αν κάτι είναι σίγουρο είναι η ανάγκη ο ουκρανικός λαός να οργανώσει τον αγώνα του, ενάντια σε όλες τις μερίδες της πλουτοκρατίας και να μη συναινέσει στα νέα αντιλαϊκά σχέδια που ήδη καταρτίζονται. Το δάνειο, ύψους 2 δισ. ευρώ, που ζήτησε το Κίεβο από ΕΕ - ΔΝΤ για να πληρώσει μέρος του χρέους του προς τη Μόσχα προμηνύει νέα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων.

Η ίδια η καπιταλιστική κρίση, μαζί με σημάδια ύφεσης σε χώρες που μέχρι πρότινος εμφάνιζαν θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης (π.χ., Γερμανία), διαμορφώνει συνθήκες έντασης των αντιλαϊκών επιθέσεων. Δεν ήταν καθόλου τυχαία η επισήμανση που έκανε ο Γιάτσενιουκ πριν λίγες μέρες, μιλώντας σε φοιτητές στην πόλη Λβιβ: «Η νίκη δεν εξαρτάται μόνο από τα όπλα αλλά και από την καρτερικότητα». Την ίδια στιγμή, υπογράμμισε ότι η Ρωσία δεν έχει αλλάξει σχέδια και, απευθυνόμενος στη Μόσχα, ανέφερε «θα αποτύχετε. Θα κερδίσουμε αυτήν τη μάχη. Θα βγούμε πιο δυνατοί. Η ιστορία μας βάζει σε πολύ σοβαρές δοκιμασίες, που δε συγκρίνονται με τους προκατόχους μας. Ανήκουμε όλοι σε μια γενιά πολέμου. Αλλά αυτός είναι ο τρόπος που τα ισχυρά έθνη δυναμώνουν και που τα ισχυρά κράτη δημιουργούνται».

Τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις στους κόλπους της συμμαχίας των «προθύμων» που συγκροτεί η κυβέρνηση του Προέδρου των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, έναντι υποτίθεται των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ), που οι ίδιες δημιούργησαν ως «μοχλό» ανατροπής μη αρεστών κυβερνήσεων, ανέδειξαν, για μία ακόμη φορά, και οι εξελίξεις της περασμένης βδομάδας. Ανέδειξαν επιπλέον τις δυσκολίες που συναντούν τα κέντρα των ιμπεριαλιστών στην Ουάσιγκτον με στόχο τον ξαναμοίρασμα της γεωπολιτικής «τράπουλας» στην περιοχή, καθώς η τουρκική αστική τάξη και τα μονοπώλια που εκείνη προωθεί δείχνουν να προωθούν τους δικούς τους σχεδιασμούς και συμφέροντα, που, στην παρούσα φάση, δε δείχνουν πλήρως ευθυγραμμισμένα με αυτά των δυτικών συμμάχων τους.

Σε κάθε περίπτωση, κρίνεται ενδεικτική των σύνθετων ανακατατάξεων στην περιοχή η «συμβολική» απόφαση των ΗΠΑ να ανεφοδιάσουν, την περασμένη Κυριακή (19/10), από αέρος τους μαχητές των δυνάμεων Αμυνας «PYD» των Κούρδων της Συρίας με ελάσσονος αξίας όπλα. Αυτό το έπραξαν μολονότι γνώριζαν την έντονη αντίθεση του Τούρκου Προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και τη θέση της Αγκυρας που ταυτίζει τους Κούρδους μαχητές της Συρίας με τους «τρομοκράτες» (όπως τους χαρακτηρίζει) μαχητές των Κούρδων του ΡΚΚ. Αλλωστε, ο Ερντογάν εξέφραζε, άοκνα, όλη τη βδομάδα την αντίθεσή του στην επιλογή των ΗΠΑ να ανεφοδιάσουν από αέρος τους Κούρδους της Συρίας στο Κομπανί, χαρακτηρίζοντας «εσφαλμένη» τη στρατηγική επιλογή των ΗΠΑ ακόμη και στη διάρκεια της περιοδείας του στη Βαλτική...

Παράλληλα, οι αντιθέσεις Ουάσιγκτον - Αγκυρας αποτυπώθηκαν και στις δηλώσεις της εκπροσώπου του Στέιτ Ντηπάρτμεντ, Μαρί Χαρφ, πως οι ΗΠΑ διαφωνούν με την Τουρκία και δε θεωρούν την ένοπλη πτέρυγα του αστικού «Κόμματος Δημοκρατικής Ενωσης» των Κούρδων της Συρίας, «PYD», τρομοκρατική.

Σε όλα αυτά θα πρέπει να συνυπολογίζει κανείς και την «εκκωφαντική» σιωπή που τηρήθηκε όλη την τελευταία βδομάδα γύρω από τα συνεχιζόμενα ανατολίτικα παζάρια της κυβέρνησης Ερντογάν με τις ΗΠΑ σχετικά με τη διάθεση και χρήση της στρατιωτικής βάσης στο Ιντσιρλίκ και άλλες συμμαχικές «διευκολύνσεις» έναντι των τζιχαντιστών.

Οι εντεινόμενες συμμαχικές τριβές αντικατοπτρίστηκαν την Πέμπτη και στην ομιλία του Αμερικανού υφυπουργού Οικονομικών αρμόδιου για θέματα τρομοκρατίας και μυστικών υπηρεσιών, Ντέιβιντ Κοέν, στο «Προικοδότημα Κάρνεγκι για τη Διεθνή Ειρήνη». Ο Κοέν «κάρφωσε» την Τουρκία πως βοηθά τους τζιχαντιστές στο λαθρεμπόριο πετρελαίου, σημειώνοντας πως οι τελευταίοι, από τα μέσα Ιούνη, αποκομίζουν τουλάχιστον 1.000.000 δολάρια τη μέρα από αυτήν τη δραστηριότητα. Εκτίμησε πως είναι αποτελεσματικές οι επιδρομές των ΗΠΑ σε διυλιστήρια που ελέγχει το ΙΚ σε Συρία και Ιράκ, απειλώντας στη συνέχεια με «αυστηρές κυρώσεις» όσους εμπλέκονται στο λαθρεμπόριο πετρελαίου. Σε αυτούς δεν ενέπλεξε μόνο Τούρκους αλλά και Κούρδους μεσάζοντες από το Βόρειο Ιράκ, που τους κατηγόρησε πως συνεργάζονται με τους τζιχαντιστές αποκομίζοντας σημαντικά κέρδη από το λαθρεμπόριο φτηνού πετρελαίου και τους απείλησε με «αυστηρές κυρώσεις».

Απέναντι σε αυτές τις πιέσεις η Τουρκία αποφασίζει, για την ώρα, να απαντήσει με «επίθεση φιλίας» επιχειρώντας να εμφανιστεί δήθεν ως «έτοιμη» να «βοηθήσει» τους Κούρδους της Συρίας. Ανακοίνωσε έτσι μεσοβδόμαδα πως θα παράσχει διευκολύνσεις ώστε να περάσουν από το έδαφός της περίπου 150 ως 200 Κούρδοι μαχητές Πεσμεργκά του Βορείου Ιράκ και άλλοι 1.300 ένοπλοι του λεγόμενου «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» για να βοηθήσουν τους μαχητές του Κομπανί στη Βόρεια Συρία. Χωρίς, βεβαίως, οι τελευταίοι να έχουν ζητήσει βοήθεια από τους Πεσμεργκά ή τον «Ελεύθερο Συριακό Στρατό», διαπιστώνοντας τη φανερή προσπάθεια της Τουρκίας να σπείρει διχόνοιες και να εντείνει αντιθέσεις ανάμεσα στους Κούρδους της περιοχής και τις υποτίθεται «μετριοπαθείς» δυνάμεις της συριακής «αντιπολίτευσης»...