Στην αντίπερα όχθη της «φτηνής» από την άποψη περιεχόμενου προσφερόμενης διασκέδασης, υπάρχει και η άλλη άποψη. Και για του λόγου το αληθές, μια επίσκεψη στη «Σφεντόνα» με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου είναι αποκαλυπτική για τον διαφορετικό τρόπο ψυχαγωγίας που προτείνει, αποδεικνύοντας ότι η ελπίδα και σ' αυτό τον τομέα είναι πάντα ζωντανή

«Σηκώθηκα αργά σαν ίσκιος, χτένισα με τα μάτια μου το ξέφωτο. Μακριά είδα καπνούς, άκουσα ανθρώπινες φωνές που κλαίγαν με λυγμούς. Μύριζε αποκαΐδια ο τόπος και θάνατο. Κι ο Κεμάλ; Πού να βρίσκεται άραγε; Τότε ήρθαν στο νου μου οι ντουφεκιές από το παλιό όπλο που ακούστηκαν στην αρχή, μαζί με τις ριπές του πολυβόλου». Από το διήγημα του Νίκου Χατζηγιάννη