- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Σύμφωνα με τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, «χιλιάδες Γάλλοι επιχειρηματίες, μία από τις λίγες σημαντικές επαγγελματικές κατηγορίες που είχαν μείνει να υποστηρίζουν τη μεταρρυθμιστική πολιτική της γαλλικής κυβέρνησης, βγήκαν χτες στους δρόμους του Παρισιού και της Τουλούζης για να καταγγείλουν τους "ασφυκτικούς" περιορισμούς στην οικονομική τους δραστηριότητα. Εγκαινίασαν έτσι μια εβδομάδα πρωτοφανών κινητοποιήσεων σε όλη τη Γαλλία, που ασκούν ακόμη μεγαλύτερη πίεση στην κυβέρνηση... Το αφεντικό των αφεντικών, ο πρόεδρος της Ενωσης Επιχειρήσεων της Γαλλίας Πιερ Γκατάζ, είχε προετοιμάσει το κλίμα με δηλώσεις του: "Εμείς οι επιχειρηματίες δεν αντέχουμε πια. Ασφυκτιούμε". Ο ίδιος άνθρωπος επαινούσε τον περασμένο Αύγουστο το κυβερνητικό σχέδιο, με βάση το οποίο οι εργοδότες θα επωφεληθούν τα επόμενα χρόνια από τη μείωση κατά 41 δισεκατομμύρια ευρώ των φόρων και των εισφορών ...».
Γιατί, όμως, διαμαρτύρονται οι επιχειρηματίες στη Γαλλία; Διαβάζουμε: «Τα παράπονα... είναι τρία. Το πρώτο αφορά τις ρυθμίσεις για δέκα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα, οι οποίες θα αρχίσουν να ισχύουν από τον Ιανουάριο. Οι εργαζόμενοι σε αυτά θα μπορούν να συνταξιοδοτούνται δύο χρόνια νωρίτερα και θα έχουν δικαίωμα στο μέλλον σε μειωμένο ωράριο χωρίς μείωση αποδοχών ... Το δεύτερο μέτρο τούς απαγορεύει να υπογράφουν προσωρινές συμβάσεις με λιγότερες από 24 ώρες εργασίας την εβδομάδα. Και το τρίτο υποχρεώνει τις επιχειρήσεις με λιγότερους από 250 εργαζόμενους να ενημερώνουν τους υπαλλήλους τους δύο μήνες νωρίτερα για την πρόθεσή τους να κλείσουν την επιχείρηση».
Η κυβέρνηση έσπευσε να ανταποκριθεί ικανοποιώντας εν μέρει τα αιτήματά τους με τους επιχειρηματίες να απειλούν με συνέχιση των κινητοποιήσεών τους έως ότου ικανοποιηθούν πλήρως. Πώς το είπε ο Τσίπρας προχτές το βράδυ στον ΣΚΑΪ; «Ποτέ δεν είναι αργά αν κανείς είναι αποφασισμένος να διεκδικήσει»... Και το 'πε εγκωμιάζοντας τον Ολάντ και τον προϋπολογισμό που κατέθεσε που, παρότι δε συμμορφώνεται πλήρως με τους ευρωενωσιακούς κανόνες, η Κομισιόν τον αποδέχτηκε. Μόνο που για τους καπιταλιστές, γιατί για δαύτους διεκδικεί ο Ολάντ, τρώγοντας ανοίγει η όρεξη. Και οι ...κινητοποιήσεις τους στο Παρίσι επιβεβαιώνουν ότι η αστική διαχείριση, σε όποια εκδοχή της, δεν αφήνει κανένα περιθώριο ικανοποίησης εργατικών λαϊκών αναγκών.
«Τα θέματα εξωτερικής πολιτικής να μένουν έξω από το πλαίσιο της εσωτερικής πολιτικής αντιπαράθεσης», είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, μετά τη συνάντηση και την ενημέρωση που είχε από τον υπουργό Εξωτερικών, Ευ. Βενιζέλο. Η «Αυγή» πλειοδοτούσε χτες γράφοντας πως «τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, που στην περίπτωση της Ελλάδας έχουν στον σκληρό πυρήνα τους τις αμφισβητήσεις που διαχρονικά δέχεται η εθνική κυριαρχία στο Αιγαίο, είναι εύλογο να αντιμετωπίζονται με απόσταση ή και σχετική αυτονομία από την υπόλοιπη ύλη της πολιτικής αντιπαράθεσης. Σε άλλες χώρες η εξωτερική πολιτική στηρίζεται σε στοιχειώδη διακομματική συνεννόηση, τουλάχιστον ως προς τις στρατηγικές επιδιώξεις και τους βασικούς τακτικούς στόχους». Η συναίνεση ψήνεται ήδη! Αλήθεια, τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής είναι ασύνδετα με την εσωτερική πολιτική; Κάθε άλλο. Το τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων πάει χέρι χέρι με τις επιδιώξεις του ελληνικού κεφαλαίου για αναβάθμισή του στην περιοχή μέσω της συμμετοχής στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΝΑΤΟ και ΕΕ. Αναβάθμιση για την οποία κόπτεται και ο ΣΥΡΙΖΑ!
1894 Πεθαίνει ο Σκοτσέζος συγγραφέας Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον.
1911 Γεννιέται ο Ιταλός συνθέτης Νίνο Ρότα.
1912 Στη ναυμαχία της Ελλης ο ελληνικός στόλος αναγκάζει τον οθωμανικό να υποχωρήσει στα Στενά. Την ίδια μέρα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Βουλγαρία, η Σερβία και το Μαυροβούνιο ξεκινούν συζητήσεις στο Λονδίνο, με σκοπό τη λήξη του Α' Βαλκανικού Πολέμου.
1930 Γεννιέται ο Γάλλος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Ζαν Λικ Γκοντάρ.
1932 Η Αστυνομία επιτίθεται στα γραφεία της Πανυπαλληλικής Επιτροπής στην Αθήνα, συλλαμβάνει 16 υπαλλήλους και τους παραπέμπει - μαζί με άλλους 15 που είχαν ήδη πιαστεί - σε δίκη για παράβαση του νόμου περί «απεργούντων υπαλλήλων» καθώς και του Ιδιώνυμου.
Την ίδια μέρα, η Αστυνομία επιτίθεται στους αρτεργάτες, που βρίσκονταν σε απεργία για 4η συνεχόμενη μέρα και δολοφονεί τον εργάτη Γ. Αδαμόπουλο.
Η Αθήνα στρατοκρατείται. Δύο βουλευτές του Ενιαίου Μετώπου Εργατών - Αγροτών (ΚΚΕ), οι Νεφελούδης και Σκλάβαινας, συλλαμβάνονται, προκαλώντας μαζικές λαϊκές αντιδράσεις στην Αθήνα και τον Πειραιά. Το απεργιακό κύμα διογκώνεται. Οι τροχιοδρομικοί στήνουν οδοφράγματα, οι ναυτεργάτες - που είχαν σταλεί από την κυβέρνηση για να αντικαταστήσουν τους απεργούς φωταεριεργάτες - αρνούνται να αναλάβουν υπηρεσία, οι φοιτητές συγκρούονται με τους απεργοσπάστες, κ.ο.κ.
1944 Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του ΕΑΜ χιλιάδες λαού πήγαν στις προσυγκεντρώσεις σε κάθε λαϊκή συνοικία της Αθήνας και του Πειραιά, που συνέκλιναν σε μια τεράστια λαοθάλασσα με κατεύθυνση την πλατεία Συντάγματος. Καθώς η κεφαλή της πορείας πλησίαζε την πλατεία, οι αστυνομικές δυνάμεις, που ήταν παραταγμένες μπροστά στο κτίριο του Αρχηγείου της Αστυνομίας (γωνία Πανεπιστημίου & Βασιλίσσης Σοφίας), άνοιξαν πυρ στο άοπλο πλήθος. Οι πυροβολισμοί πύκνωσαν από διάφορες κατευθύνσεις. 21 νεκροί και 140 τραυματίες ο απολογισμός της θρασύδειλης αυτής επίθεσης. Η λαϊκή μάζα υποχώρησε. Οταν όμως κόπασαν τα πυρά και δόθηκε το σήμα από την οργανωτική επιτροπή του συλλαλητηρίου, ξεχύθηκε και πάλι με ορμή ανακαταλαμβάνοντας την πλατεία. Στις 14.30 το Α' ΣΣ του ΕΛΑΣ εξέδωσε «Διαταγή επιχειρήσεων» για τον αφοπλισμό των αστυνομικών τμημάτων και της Χωροφυλακής. Τμήματα της Ορεινής Ταξιαρχίας κινήθηκαν και εγκαταστάθηκαν στα Παλιά Ανάκτορα, στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού και το Πανεπιστήμιο. Ο Βρετανός πρωθυπουργός Τσόρτσιλ πίεζε τον στρατηγό Ουίλσον (ανώτατο αρχηγό των χερσαίων συμμαχικών δυνάμεων Μεσογείου) να αποσπάσει δυνάμεις από το ιταλικό μέτωπο και να τις αποστείλει άμεσα στην Αθήνα.
1971 Νέος πόλεμος μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν ξεσπά μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας του Μπανγκλαντές (έως τότε Ανατολικό Πακιστάν). Οι εχθροπραξίες θα διαρκέσουν μόλις 13 μέρες καταλήγοντας σε νίκη της Ινδίας και του Μπανγκλαντές.
1999 Στο Σιάτλ των ΗΠΑ, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωναν επί μέρες ενάντια στη Σύνοδο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, στην οποία μετείχαν εκπρόσωποι από 135 χώρες.
