Προκύπτουν, λοιπόν, αμείλικτα τα ερωτήματα. Είναι αυτά τα διλήμματα πραγματικά; Με ποια κριτήρια θα σταθεί και τι είναι αυτό το οποίο πρέπει να επιδιώξει ο εργαζόμενος, ο άνθρωπος του μόχθου της πόλης και της υπαίθρου, είτε εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, είτε μπροστά στην κάλπη;

Απέναντι σε αυτά τα ερωτήματα, το ΚΚΕ δίνει την απάντηση: Απαιτείται λαϊκή παρέμβαση τώρα. Δεν πρέπει να χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος, που είναι αναγκαίος για να ανασυνταχθεί το κίνημα, στην κατεύθυνση όχι απλά και μόνο να σώσει ό,τι μπορεί, αλλά και να έχει κατακτήσεις, να ξανακερδίσει δικαιώματα που του ανήκουν, να ανατρέψει συνολικά την αντιλαϊκή πολιτική και όσους υπηρετούν την τάξη που βρίσκεται στην εξουσία και που έχει όλη την ευθύνη για το χάλι που βρίσκεται ο λαός σήμερα. Να επιβάλει, δηλαδή, ριζικές αλλαγές προς όφελός του, για την ικανοποίηση των σύγχρονων μεγάλων κοινωνικών αναγκών.

Θα είναι εδώ και θα συνεχίζουν να τον ματώνουν η Ευρωπαϊκή Ενωση και τα «μνημόνια διαρκείας», οι εφαρμοστικοί νόμοι, τα παλιά και νέα αντιλαϊκά μέτρα.

Θα είναι εδώ το δυσβάσταχτο χρέος, το οποίο αναγνωρίζουν όχι μόνο η κυβέρνηση, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, καλώντας το λαό να πληρώσει για ένα χρέος που δεν ευθύνεται.

Θα είναι εδώ η ανεργία, η εξαθλίωση. Το κομμένο ρεύμα και τα συσσίτια. Οι μισθοί και οι συντάξεις ελεημοσύνης. Η αγωνία για να πληρωθεί το ρεύμα και το νερό.

Θα είναι εδώ οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί για τους δρόμους του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, απειλώντας με πολεμική ανάφλεξη τους λαούς.

Ομως, το κυριότερο, θα είναι εδώ το κεφάλαιο, τα μονοπώλια και η εξουσία τους. Που θα αξιώνουν και στη φάση της καπιταλιστικής ανάκαμψης να πληρώσει ακόμα περισσότερα από όσα πλήρωσε ο λαός για την κρίση τους.

Να μετρήσει ο κάθε εργαζόμενος, άνεργος, συνταξιούχος: Αποτράπηκαν τα αντιλαϊκά μέτρα, ανακόπηκε η βάρβαρη πολιτική που τους έχει τσακίσει τη ζωή, με την εναλλαγή των κυβερνήσεων που αναγνωρίζουν την εξουσία του κεφαλαίου και την ανάκαμψη των κερδών του, που αποδέχονται τις αλυσίδες της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Που πίνουν νερό στο όνομα της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Ποτέ και πουθενά, όπως και να αυτοαποκαλούνταν αυτές οι κυβερνήσεις.

Η ΝΔ έχει δώσει εξετάσεις. Το κεφάλαιο αναγνωρίζει στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ τους πολιτικούς του υπαλλήλους. Οι συστάσεις τους είναι τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα και τα βάσανα που έχουν φορτώσει στο λαό, εδώ και δεκαετίες με χαρακτηριστική τη δίχρονη συγκυβέρνησή τους.

Τις δικές του εξετάσεις απέναντι στο κεφάλαιο φροντίζει να δίνει καθημερινά και ο ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει «χαλίφης στη θέση του χαλίφη». Καταθέτει τα διαπιστευτήριά του στα επιτελεία του κεφαλαίου ανά τον κόσμο, δείχνοντας ότι είναι άξιος διαχειριστής της εξουσίας του και ικανότερος να εγκλωβίζει τη συνείδηση των εργαζομένων. Από το Τέξας μέχρι την ευρωπαϊκή λέσχη Μπίλντενμπεργκ στη λίμνη Κόμο της Ιταλίας, από τον Ντράγκι μέχρι τον Ασμουνσεν, από τον ΣΕΒ μέχρι την Ενωση Ελλήνων Επιχειρηματιών και το «σίτι» του Λονδίνου, κατάφερε όχι απλά να έχει τους ίδιους συνομιλητές με τη ΝΔ, αλλά και να ανταλλάσσει γνώμες για το πώς θα υπηρετήσει το σύστημα στην Ελλάδα και με το κεφάλαιο χορτάτο και το λαό στη γωνία.

Αλλωστε, τι καλύτερο αποδεικτικό στοιχείο υπάρχει για την ικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ, όταν, παρά τη μεγάλη εκλογική του δύναμη, εδώ και δύο χρόνια, με τη στάση του στο κίνημα, κάνει ό,τι μπορεί για να υπονομεύει κάθε προσπάθεια στην κατεύθυνση της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, όταν θέλει το εργατικό - λαϊκό κίνημα κομπάρσο στο στόχο της ανάδειξής του σε κυβέρνηση.

Τελευταία παραδείγματα η στάση των δυνάμεών του στο πανελλαδικό συλλαλητήριο την 1η Νοέμβρη, την υπονομευτική του τακτική, όπου μπορούσε, απέναντι στην πανεργατική απεργία κ.α.

Να υπολογίσουν οι εργαζόμενοι: Υπάρχει άλλη δύναμη, πιο γερό στήριγμα από το ΚΚΕ, το Κόμμα που 96 χρόνια τώρα αταλάντευτα και χωρίς να τα διπλώσει ούτε μία στιγμή, με όποια τυχόν λάθη και παραλείψεις, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της ταξικής πάλης, οργανωτής των αγώνων του λαού, που δεν υπάρχει κατάκτηση μικρή ή μεγάλη που γνώρισε η εργατική τάξη, συνολικά ο λαός, η οποία να μη φέρει ανάγλυφη τη σφραγίδα του;

Είναι ζήτημα ζωής για τους εργαζόμενους, η συσπείρωση με το ΚΚΕ, η αποφασιστική ενίσχυσή του και με την ψήφο, γιατί είναι η δύναμη ελπίδας, προοπτικής για όλο το λαό.

Γιατί μόνο το ΚΚΕ θα σταθεί απέναντι σε όλες τις κυβερνήσεις που δεν εγγυώνται την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών για το εισόδημα και τη ζωή του λαού, αλλά, αντίθετα, κινούνται στον ίδιο αντιλαϊκό δρόμο του κεφαλαίου και της ΕΕ.

Θα πρωταγωνιστήσει μέσα και έξω από τη Βουλή, για να συγκροτηθεί το εργατικό - λαϊκό κίνημα σε μαχητική εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση απέναντι στο κεφάλαιο, στην ΕΕ, στην εξουσία τους.

Γιατί αγωνίζεται για το δίκιο των εργατοϋπαλλήλων, τα δικαιώματα των νέων, των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών αγροτών, για να οργανωθεί η λαϊκή αλληλεγγύη.

Παλεύει, για να απομονωθεί και να ηττηθεί η φασιστική ιδεολογία και η ναζιστική δράση των σημερινών απογόνων της ιδεολογίας του μίσους.

Το ΚΚΕ είναι δύναμη συνέπειας και σταθερότητας, γιατί παλεύει ενάντια στη συμμετοχή της Ελλάδας σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους. Υπερασπίζεται τα κυριαρχικά δικαιώματα του λαού μας, ενάντια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Είναι το κόμμα που σταθερά φωνάζει, καμιά συμμετοχή Ελληνα στρατιώτη και αξιωματικού σε αποστολές εκτός συνόρων.

Το ΚΚΕ είναι δύναμη ελπίδας για να αναγεννηθεί το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να συγκροτηθεί και να δυναμώσει η κοινωνική λαϊκή συμμαχία, για να ανοίξουμε το δρόμο για τη μοναδική φιλολαϊκή διέξοδο, με την εργατική τάξη, το λαό, στο τιμόνι της εξουσίας. Μια τέτοια διακυβέρνηση έχει ανάγκη ο λαός, κυβέρνηση όργανο της εργατικής - λαϊκής εξουσίας, και σ' αυτήν το ΚΚΕ θα δώσει το αποφασιστικό του «παρών».