ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 31 Γενάρη 2015
Σελ. /24
ΗΠΑ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΜΠΑΜΑ
Η πολιτική Ομπάμα «μποναμάς» για τα μονοπώλια

Πενταροδεκάρες σε εργαζόμενους, ευκαιρίες για τους καπιταλιστές με το πρόγραμμα «ανάπτυξης των σύγχρονων υποδομών της Αμερικής του 21ου αιώνα»

Από παλιότερη κινητοποίηση στις ΗΠΑ των εργαζόμενων στα ταχυφαγεία, που παίρνουν μισθούς πείνας
Από παλιότερη κινητοποίηση στις ΗΠΑ των εργαζόμενων στα ταχυφαγεία, που παίρνουν μισθούς πείνας
Με δήθεν φιλολαϊκά νομοσχέδια και την ανάπτυξη νέων, σύγχρονων υποδομών στις ΗΠΑ αναμένεται να «βομβαρδίσει» το επόμενο διάστημα το κογκρέσο ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, στέλνοντας, ήδη από την περασμένη Πέμπτη, τις προτάσεις του για τερματισμό της «ανόητης λιτότητας» και «φούσκωμα» των δαπανών του προϋπολογισμού του νέου οικονομικού έτους, προσαυξημένο κατά περίπου 74 δισ. δολάρια (7%).

Ο Ομπάμα ανέπτυξε το επεκτατικό μείγμα διαχείρισης που προωθεί και στην τελευταία ομιλία, που έκανε στις 20/1 για την «Κατάσταση του Εθνους», και η πολιτική αυτή, που προβάλλεται και στη χώρα μας από το ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις ως «συνταγή επιτυχίας», δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένας νέος μποναμάς στο κεφάλαιο για την αναζωογόνηση της καπιταλιστικής οικονομίας.

Οι «μεταρρυθμίσεις στην οικονομία για την τόνωση της μέσης αμερικανικής οικογένειας» και οι «αλλαγές» στα εργασιακά, δεν είναι παρά πενταροδεκάρες σε σχέση με το μεγάλο πάρτι «ανάπτυξης των σύγχρονων υποδομών της Αμερικής του 21ου αιώνα», που στήνεται για χάρη άλλης μερίδας του μεγάλου κεφαλαίου και των μονοπωλίων: Κύρια των κατασκευαστικών, μεταφορικών και ενεργειακών εταιρειών, τεράστιων ομίλων που δραστηριοποιούνται στο χώρο παροχής υπηρεσιών κοινής ωφελείας (π.χ., ύδρευση - αποχέτευση) και «ιδρυμάτων» πλουτοκρατών, όπως τα «Ιδρύματα Φορντ» και «Ροκφέλερ», που συνεργάζονται σε αυτήν τη διαδικασία.

Τα ψίχουλα του Ομπάμα

Μεταξύ των προτάσεων του Λευκού Οίκου για την ενίσχυση της μέσης αμερικανικής οικογένειας συγκαταλέγονται και εκείνες που αφορούν, μεταξύ άλλων, τη δημιουργία νέων παιδικών σταθμών, την παροχή άδειας μητρότητας και άδεια ασθενείας μετ' αποδοχών, φοροαπαλλαγές 3.000 ευρώ ανά παιδί, εξοικονόμηση πόρων για τη διεύρυνση των κοινοτικών προγραμμάτων μεταλυκειακής κολεγιακής εκπαίδευσης, «δικαιότερη» ανακατανομή φόρων, αυξήσεις σε επιδόματα και υπερωρίες, προάσπιση των λεγόμενων μεταρρυθμίσεων στον τομέα της Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας.

Ολα αυτά ακούγονται πολύ ωραία! Ομως, στην πράξη, οι ήδη τεράστιες ταξικές ανισότητες σε εκπαίδευση, πρόνοια, υπηρεσίες υγείας κάνουν θραύση, σε τέτοιο βαθμό που έκαναν, στις 29/1, ακόμη και την «Ουάσιγκτον Ποστ» να δημοσιεύσει το δακρύβρεχτο άρθρο μίας δασκάλας στο Κολοράντο για τους πάμφτωχους μαθητές της και τους λιγοστούς προνομιούχους, την απόγνωσή της για τους έφηβους που πεινούν ή ζουν μόνοι ή φορούν ρούχα άλλων από δεύτερο και τρίτο χέρι ή δουλεύουν για να στηρίξουν την οικογένειά τους ή λείπουν από το σχολείο για να προσέχουν τα μικρότερα αδέλφια τους όταν οι γονείς αρρωσταίνουν και πάνε στα επείγοντα των νοσοκομείων, γιατί δεν έχουν (λόγω φτώχειας) σωστή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη...

Μια πιο προσεκτική ματιά δείχνει ότι και αυτές οι εξαγγελίες Ομπάμα είναι ανακύκλωση παρόμοιων προτάσεων που πέρασαν από τα έδρανα του κογκρέσου. Ετσι, παρά το σάλο που είχε κάνει η κυβέρνηση Ομπάμα το πρώτο εξάμηνο του 2014, στο πλαίσιο εκστρατείας συνδικάτων που δρούσαν ιδιαίτερα στο χώρο των αλυσίδων πρόχειρου φαγητού για έστω πενιχρές αυξήσεις στο κατώτατο ωρομίσθιο, στο νέο πακέτο των επικείμενων νομοσχεδίων του Ομπάμα δεν υπάρχει ως τώρα καμία σαφής αναφορά για αυξήσεις στους χαμηλόμισθους. Και ας έχει κολλήσει από το 2009 το κατώτατο ωρομίσθιο, σε ομοσπονδιακό επίπεδο, στα 7,25 δολάρια την ώρα...

Οσον αφορά στην ενίσχυση της κρατικής πρόνοιας για τα παιδιά, τους βρεφονηπιακούς σταθμούς και τις φοροαπαλλαγές 3.000 δολαρίων ετησίως ανά τέκνο, και εδώ η κυβέρνηση Ομπάμα φαίνεται πως τελικά προσφέρει πενταροδεκάρες στην αδειανή τσέπη των ασθενέστερων λαϊκών στρωμάτων, που στενάζουν από τις κακοπληρωμένες δουλειές, την ημιαπασχόληση (μισή δουλειά, μισές αποδοχές, μισή ζωή...), την εκμετάλλευση στο έπακρο που υφίστανται από πολλούς εργοδότες δίχως βασικά δικαιώματα, που ακόμη και σήμερα, σε περίοδο λιτότητας και ισχνών αγελάδων, θεωρούνται «δεδομένα» σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες (π.χ., άδεια ασθενείας μετ' αποδοχών).

Η πολυδιαφημισμένη πρόταση Ομπάμα για την αύξηση της πρόσβασης στους παιδικούς σταθμούς, που είναι από τα πιο δυσβάσταχτα κόστη για τη μέση λαϊκή οικογένεια, και η φοροαπαλλαγή των 3.000 δολαρίων το χρόνο ανά τέκνο, φαντάζει ανεπαρκής. Στις Βορειοανατολικές ΗΠΑ, το κόστος δαπάνης μίας οικογένειας με δύο παιδιά σε βρεφονηπιακό σταθμό φτάνει ετησίως το λιγότερο τα 22.100 δολάρια. Τα 15.000 δολάρια στο νότο, στις μεσοδυτικές πολιτείες τα 17.000 δολάρια.

Στο χάος της εργασιακής ανασφάλειας

Στο τελευταίο διάγγελμά του, ο Ομπάμα έσχιζε τα ιμάτιά του για τα 43.000.000 Αμερικανών εργαζομένων που δεν έχουν δικαίωμα ούτε για μία ημέρα άδεια ασθενείας μετ' αποδοχών. Εχυνε κροκοδείλια δάκρυα για το μόλις 11% των Αμερικανίδων που απολαμβάνουν άδεια μητρότητας επειδή το προσφέρει το 5% των αμερικανικών εταιρειών. Γιατί τότε δεν έκανε τίποτε από το 2009;

Υποτίθεται, μπορεί να πει κάποιος, πως το «κενό» στοιχειώδους εργατικής νομοθεσίας, που υπάρχει σε ομοσπονδιακό επίπεδο, καλύπτεται κατά τόπους από «προοδευτικούς» κυβερνήτες και δημάρχους. Σαν το «Δημοκρατικό» προοδευτικό δήμαρχο της Ν. Υόρκης, Μπιλ ντε Μπλάζιο, που προώθησε νόμο για την παροχή άδειας ασθενείας μετ' αποδοχών διάρκειας μόλις μίας ώρας ανά 30 ώρες δουλειάς για όσους εργαζόμενους έχουν εξασφαλίσει μέσα στο χρόνο το λιγότερο 80 ώρες εργασίας.

Η τελευταία μεταρρύθμιση του φορολογικού κώδικα, την οποία υποτίθεται σήμερα πως επιθυμούν εξίσου και το (υπό Ρεπουμπλικανικής ηγεσίας) Κογκρέσο και ο «Δημοκρατικός» Πρόεδρος, χρονολογείται από το 1986.

Ο, δε, τρόπος χορήγησης και υπολογισμού των υπερωριών στους λιγοστούς δικαιούχους παραμένει απαράλλακτος από το 1975, αφού δικαιούχοι είναι μόνο όσοι κερδίζουν λιγότερα από 450 δολάρια τη βδομάδα ή δηλώνουν ετήσιο εισόδημα λιγότερο από 23.000 δολάρια. Δεν είναι έτσι «ανεξήγητο» γιατί το 2011 οι δικαιούχοι υπερωριών ήταν το 11% των εργαζομένων και το 18% των ωρομίσθιων.

Λευκός Οίκος και Κογκρέσο, όταν αναφέρονται στην αλλαγή του φορολογικού κώδικα, το πρώτο που σκέφτονται (έστω και εάν δε συμφωνούν απόλυτα) είναι η μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, που σήμερα ανέρχεται στο 35%. Οι Ρεπουμπλικάνοι στο Κογκρέσο πιέζουν για μείωση της φορολογίας στο 25% και ο Ομπάμα στο 28%. Ακόμη και έτσι, όμως, είναι σαφώς μεγαλύτερες από τις «φορο-ελαφρύνσεις» για τη μέση αμερικανική οικογένεια.

Εκατομμύρια οι φτωχοί και απόκληροι

Αυτά, ενώ και τα τελευταία στοιχεία του Γραφείου Απογραφής στις ΗΠΑ για την παιδική φτώχεια, που ανακοινώθηκαν μεσοβδόμαδα, ήταν καταπέλτης. Περίπου 16.000.000 παιδιά και έφηβοι στις ΗΠΑ εξαρτούν τη διατροφή τους από τα κουπόνια πρόνοιας. Δηλαδή, το 20% του παιδικού και νεανικού πληθυσμού! Ποσοστό που θεωρείται σχεδόν διπλάσιο από τα στοιχεία του 2007, που έφερναν τότε την αναλογία παιδιών που τρέφονταν με κουπόνια και παιδιών δίχως σοβαρό οικονομικό πρόβλημα σε 1 προς 8. Τα τελευταία επίσημα στοιχεία αναφέρουν πως περίπου 14.700.000 παιδιά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, εκ των οποίων τα 6.500.000 ζουν σε δραματικές συνθήκες. Παρόλα αυτά, το Κογκρέσο προχώρησε τον περασμένο Νοέμβρη στις αυτοματοποιημένες περικοπές 5 δισ. από τα ομοσπονδιακά προγράμματα χορήγησης κουπονιών σίτισης και σχεδιάζει μαχαίρι άλλων 6 δισ. δολαρίων μέσα στην επόμενη διετία.

Την περασμένη Πέμπτη, πάντως, η κυβέρνηση Ομπάμα καμάρωνε για το επίτευγμα της μείωσης του αριθμού των αιτούντων επιδόματος ανεργίας για πρώτη φορά μετά από 15 χρόνια και για τη μείωση κατά 11% (σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα) του μέσου όρου της ανεργίας που μετριέται ανά τέσσερις βδομάδες. Καμάρωνε επίσης και για άλλα στατιστικά. Οπως για το ότι οι εργοδότες πρόσθεσαν το 2014 περίπου 3.000.000 περισσότερες θέσεις εργασίας (οι περισσότερες από το 1990) και τις προβλέψεις των ειδικών πως η καπιταλιστική ανάπτυξη το 2015 θα κινηθεί γύρω στο 3%.

Εντούτοις, αποσιωπήθηκαν άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία. Οπως ότι οι περισσότερες από τις 3.000.000 νέες θέσεις εργασίας ήταν θέσεις ημιαπασχόλησης, εποχικής εργασίας ή συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Οτι οι μισθοί κατά μέσο όρο στις ΗΠΑ αυξήθηκαν μόλις 1,7% το 2014 και 1,9% το 2013.

Επενδυτικές ευκαιρίες για τους καπιταλιστές

Πάντως, ο Λευκός Οίκος ετοιμάζει τα καλύτερα για μία μερίδα μονοπωλίων και αστών, στο πλαίσιο ενός λεγόμενου «εναλλακτικού» σχεδιασμού οικονομικής διαχείρισης, προωθώντας τη σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για τον εκσυγχρονισμό και ενίσχυση των υποδομών της χώρας σε Ενέργεια, μεταφορές, συγκοινωνίες, εκπαίδευση, ηλεκτρισμό κ.ά.

Αλλωστε, το Σεπτέμβρη του 2014 η κυβέρνηση Ομπάμα ανακοίνωσε σειρά πρωτοβουλιών στο πλαίσιο της «Επενδυτικής Πρωτοβουλίας Οικοδόμησης της Αμερικής», όπου, μεταξύ άλλων, συμπεριλαμβανόταν σχέδιο εκσυγχρονισμού της ύδρευσης ύψους πολλών εκατοντάδων δισ. δολαρίων για την επόμενη 20ετία με σύμπραξη δημόσιου - ιδιωτικού τομέα, κατασκευή νέων οδικών αρτηριών, εκσυγχρονισμός του πεπαλαιωμένου συστήματος διανομής και μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος, κατασκευή νέων ή συντήρηση παλιότερων γεφυρών, σταθμών Ενέργειας, συγκοινωνιών κλπ.

Το κεντρικό επιχείρημα ήταν και εδώ πως ο εκσυγχρονισμός των υποδομών θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και θα δώσει γερή ώθηση στην οικονομία και την αγορά. Ακόμη και έτσι, όμως, τα κέρδη θα είναι για τα μονοπώλια και τους καπιταλιστές.


Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ