Σε κινητοποιήσεις βρίσκονται από τις 16 του Γενάρη 2001 οι εργαζόμενοι του Κέντρου, που αντιδρούν στη μετατροπή του ΕΚΘΕ σε Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου
Οπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι του ΕΚΘΕ, εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα έχουν ξεκινήσει μια σειρά μεθοδευμένες ενέργειες από την ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης και τη Γενική Γραμματεία Ερευνας και Τεχνολογίας, που έχουν στόχο τη μετατροπή του Κέντρου σε Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ). Οι εργαζόμενοι υπογραμμίζουν ότι σήμερα το ΕΚΘΕ μπορεί και παράγει έρευνα υψηλού επιπέδου, και μάλιστα κρίσιμη για τα εθνικά συμφέροντα της χώρας.
Το ΕΚΘΕ λειτουργεί ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ), που εποπτεύεται από τη Γενική Γραμματεία Ερευνας και Τεχνολογίας του υπουργείου Ανάπτυξης. Ιδρύθηκε το 1945 ως Υδροβιολογικό Ινστιτούτο από την Ακαδημία Αθηνών και μετονομάστηκε το 1965 σε Ινστιτούτο Ωκεανογραφικών και Αλιευτικών Ερευνών (ΙΩΚΑΕ), ενώ από το 1985 λειτουργεί με τη σημερινή του μορφή. Το επιστημονικό έργο του ΕΚΘΕ έχει άμεσες επιπτώσεις στην αναβάθμιση του θαλάσσιου περιβάλλοντος, στην κατανόηση των μηχανισμών λειτουργίας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, στη διαχείριση των παράκτιων θαλάσσιων περιοχών, των εσωτερικών υδάτων και των θαλάσσιων βιολογικών πόρων. Μεγάλη είναι, επίσης, η προσπάθεια που καταβάλλεται στην τεχνολογική ανάπτυξη της επιχειρησιακής ωκεανογραφίας και των υδατοκαλλιεργειών. Διεθνείς επιτροπές αξιολόγησαν πρόσφατα ως ιδιαίτερα θετικό το έργο του ΕΚΘΕ και συνέστησαν, μεταξύ άλλων, την ενίσχυση της εθνικής χρηματοδότησης.
Ωστόσο, όπως τονίζεται σε ανακοίνωση του Συλλόγου Εργαζομένων, «αντί η εποπτεύουσα πολιτική ηγεσία (υπουργός Ανάπτυξης, Ν. Χριστοδουλάκης, και γγ Ερευνας και Τεχνολογίας, Δ. Δενιόζος), να υποστηρίξει το ΕΚΘΕ στην κατεύθυνση αυτή, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες που θα επιφέρουν την απορύθμιση και υποβάθμισή του, με αδιαφανείς διαδικασίες και ερήμην των εργαζομένων, οι οποίοι με πολλούς κόπους και προσπάθειες έφεραν το Κέντρο να διεκδικεί θέση στο ευρωπαϊκό δίκτυο ερευνητικών Κέντρων Αριστείας». Οπως υποστηρίζουν οι εργαζόμενοι του ΕΚΘΕ, η μετατροπή του νομικού καθεστώτος του Κέντρου σε ΝΠΙΔ θα έχει άμεσες επιπτώσεις στο ερευνητικό τους έργο, αφού η ενδεχόμενη λειτουργία του με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια θα αλλοιώσει το χαρακτήρα της μέχρι σήμερα εθνικού επιπέδου παραγόμενης έρευνας και θα προσαρμοστεί στις επιδιώξεις των συμφερόντων εκείνων που θα το ελέγχουν οικονομικά.
Από τις 16 του Γενάρη 2001, με απόφαση της Γενικής τους Συνέλευσης, οι εργαζόμενοι του ΕΚΘΕ πραγματοποιούν κυλιόμενες τετράωρες στάσεις εργασίας, ενώ ταυτόχρονα έχουν αναστείλει όλα τα ερευνητικά προγράμματα του Κέντρου μέχρι και τις 26 του Γενάρη 2001.
«Οπως ορθώς έγραψε, προσφάτως εις το «ΒΗΜΑ», ο Ιωάννης Κ. Πρετεντέρης, (σ.σ. ειδικός αναλυτής και, συνάμα, πολιτικός αγκιτάτορας του εγχειρήματος εκσυγχρονιστικής, σοσιαλδημοκρατικής διακυβέρνησης στην Ελλάδα), το σύνολον, σχεδόν, των κοινωνικοπολιτικών αντιθέσεων και αντιπαραθέσεων, κατά την τελευταία πενταετίαν, εις την χώραν μας, ανάγονται εις την αδυσώπητον σύγκρουσιν μεταξύ των φορέων του εκσυγχρονισμού και του αναχρονισμού. Κατά τούτον συμφωνώ με τον αγαπητόν Ιωάννην και επαυξάνω ότι το τεθέν, υπό μορφήν πολιτικού στοιχήματος, ερώτημα είναι αν και πόσον θα επιτύχει εις τους στόχους της η, υπό τον κομαντάντε Σημίτην, εκσυγχρονιστική επανάστασις του '96.
Δυστυχώς, η εκσυγχρονιστική επανάστασις, εν τη γενέσει της και εφεξής πολλάκις, αντιμετώπισεν πλείστα όσα προβλήματα, ως και εμπόδια, προερχόμενα έξωθεν και εκ των ενόντων. Εν πρώτοις, η αναχρονιστική δομή και λειτουργία κοινωνικών και πολιτικών φορέων και θεσμών - παραδείγματος χάριν, η ύπαρξις και δράσις ταξικών τινών συνδικάτων και, προπάντων, ενός κόμματος όπως το ΚΚΕ - δυσκολεύουν, τα μάλα, την πορείαν εκσυγχρονισμού της χώρας. Εν δευτέροις, αντιστάσεις, ή και απλώς διαφοροποιήσεις, προερχόμενες εκ των έσω του κυβερνώντος κόμματος, επί θεμάτων και προβλημάτων ώριμων προς λύσιν - εργασιακόν, ασφαλιστικόν, συνταξιοδοτικόν, αγροτικόν, ελληνοαμερικανικές και ελληνοτουρκικές σχέσεις, Κυπριακόν, τρομοκρατία κ.ά. - δυσκολεύουν, ωσαύτως κι επιπροσθέτως, την προσπάθειαν διά την επιτυχίαν του εκσυγχρονιστικού εγχειρήματος.
Αύτη η αήθης, κινδυνολογική προπαγάνδα - προδήλως ως προϊόν της ανεξηγήτου επιμονής τινών να στρέφονται κατά του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ και κατά τη μετακομμουνιστικήν περίοδον - ακολουθεί την, εξ Εσπερίας αφικνούμενη, ετέραν μεγίστη προπαγανδιστική διαρροήν, περί δήθεν κινδύνων για την υγείαν, εξ αιτίας της νόσου των λεγομένων «τρελών αγελάδων». Οι ανωτέρω - αλλά και πλείστες άλλες, αναλόγου υφής - περιπτώσεις αναδεικνύουν το μέγεθος και την δυσκολίαν της προσπαθείας της κυβερνήσεως, η οποία απαιτείται ίνα λάβει «σάρκαν και οστά» ο εκσυγχρονισμός εις την χώραν μας.
Για τη μεταφορά, από τον προφορικό, στο γραπτό λόγο: