Στο χτεσινό φύλλο του «Ριζοσπάστη» δημοσιεύσαμε την Αιτιολογική Εκθεση επί της Αρχής, καθώς και τα άρθρα της πρότασης Νόμου για την «Κατάργηση των μνημονίων, των μεσοπρόθεσμων πλαισίων δημοσιονομικής στρατηγικής και των εφαρμοστικών τους νόμων - καταγγελία των δανειακών συμβάσεων που έχουν ως προαπαιτούμενο την εφαρμογή των μνημονίων», την οποία κατέθεσε την Τρίτη στη Βουλή σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ.

Ολοκληρώνοντας την παρουσίαση της πρότασης Νόμου του ΚΚΕ, ο «Ρ» δημοσιεύει σήμερα ολόκληρη την Αιτιολογική Εκθεση επί των Αρθρων της πρότασης, ένα πολυσέλιδο κείμενο στο οποίο αποτυπώνεται ανάγλυφα το αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί στη βάση των μνημονίων, των μεσοπρόθεσμων, των δανειακών συμβάσεων και των εφαρμοστικών νόμων.

***

1) Με την παράγραφο 1:

α) Καταργείται ο νόμος 3845/2010 και τα Παραρτήματά του. Ο πιο πάνω νόμος, ο οποίος περιλαμβάνει ως Παράρτημα ΙΙΙ το «ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ», το οποίο αποτελεί το κύριο μέρος του «Μνημονίου Συνεννόησης», μεταξύ της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

β) Ομοίως καταργείται και αυτό καθαυτό το κείμενο του «Μνημονίου Συνεννόησης», το οποίο υπεγράφη στις 3 Μαΐου 2010, καθώς επίσης και κάθε αναθεώρησή του.

Το ΜΝΗΜΟΝΙΟ Ι περιελάμβανε τρεις (3) βασικές ενότητες:

Πρώτη ενότητα η λεγόμενη «δημοσιονομική πειθαρχία». Που σημαίνει το σφαγιασμό του λαϊκού εισοδήματος και των συντάξεων στο όνομα της μείωσης των δημοσιονομικών δαπανών, μαζικές απολύσεις επίσης στο δημόσιο τομέα, τη μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση αλλά και υποβάθμιση των υπηρεσιών στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Πρόνοια, την επέκταση της δράσης του ιδιωτικού επιχειρηματικού κεφαλαίου σε νέους τομείς, όπως η διαχείριση των υδάτινων πόρων, την αύξηση της κατεξοχήν αντιλαϊκής έμμεσης φορολογίας.

Δεύτερη ενότητα η επιβολή εισοδηματικής και κοινωνικής πολιτικής που υπηρετούν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου, μέσα από την προώθηση των λεγόμενων «διαρθρωτικών αλλαγών». Που σημαίνει χτύπημα των Συλλογικών Συμβάσεων, τη μείωση των μισθών, την περαιτέρω επέκταση και γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, τη μείωση των συντάξεων και τη μετατροπή τους σε επιδόματα φτώχειας, την αύξηση των ορίων ηλικίας και χειροτέρευση των προϋποθέσεων για συνταξιοδότηση, το σφαγιασμό των βαρέων και ανθυγιεινών, τη μείωση της κρατικής και εργοδοτικής συμμετοχής στα ασφαλιστικά ταμεία, την περαιτέρω απελευθέρωση των αγορών και προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων και του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου.

Τρίτη ενότητα η στήριξη, άμεση και έμμεση, των κεφαλαιοκρατών, με πολλούς τρόπους, μεταξύ των οποίων και η θωράκιση του χρηματοπιστωτικού τους συστήματος.

2) Με την παράγραφο 2 ορίζεται ότι η Ελλάδα παύει να δεσμεύεται έναντι οποιουδήποτε από το περιεχόμενο του Μνημονίου Ι όπως αυτό ισχύει και όπως αναθεωρήθηκε.

3) Με την παράγραφο 3 προτείνεται η κατάργηση και μιας σειράς εφαρμοστικών του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ Ι («μνημονιακών») νόμων, με ιδιαίτερη έμφαση σε εκείνους που επέφεραν περαιτέρω ανατροπή στις εργασιακές σχέσεις, περαιτέρω χτύπημα στα ασφαλιστικά - συνταξιοδιοτικά δικαιώματα, την προώθηση των αντιλαϊκών πολιτικών στον τομέα της Υγείας και της Πρόνοιας.

Ειδικότερα, προτείνεται η κατάργηση των πιο κάτω νόμων:

Ν. 3845/2010, ο οποίος, μεταξύ άλλων, προβλέπει:

* Μείωση των αποδοχών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα κατά 3%.

* Κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού για όλους τους εργαζομένους στο δημόσιο τομέα.

* Περαιτέρω μείωση των επιδομάτων κατά 8% στο σύνολο των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα.

* Απασχόληση στο δημόσιο τομέα ηλικιωμένων ανέργων (55 - 64 ετών) μέσω γραφείων «ενοικίασης» προσωπικού, που επιχορηγούνται από το κράτος.

* Αντικατάσταση του επιδόματος ανεργίας με την «επιταγή επανένταξης» των ανέργων, για την απασχόλησή τους σε επιδοτούμενες επιχειρήσεις.

* Κατάργηση της ευνοϊκότερης ρύθμισης υπέρ των μισθωτών, σε περίπτωση που ισχύουν ταυτόχρονα όροι διαφορετικών Συλλογικών Συμβάσεων.

Ν. 3863/2010, ο οποίος, μεταξύ άλλων, προβλέπει:

* Καθιέρωση της ειδικής σύμβασης μαθητείας για νέους ηλικίας 15 - 18 ετών, με αμοιβή το 70% του γενικού κατώτατου μισθού.

* Μείωση κατά 20% της αμοιβής της υπερεργασίας και κάθε μορφής υπερωριακής απασχόλησης.

* Μείωση μέχρι και κατά 3/4 του χρόνου προειδοποίησης της απόλυσης, με συνέπεια, σε περίπτωση έγκαιρης προειδοποίησης, να δίνεται μόνο η μισή αποζημίωση απόλυσης.

* Διευκόλυνση των ατομικών απολύσεων, μέσα από την επέκταση του χρονικού διαστήματος μέσα στο οποίο ο εργοδότης υποχρεούται να καταβάλει την αποζημίωση απόλυσης.

* Αύξηση των ορίων των ομαδικών απολύσεων, με καθιέρωση της δυνατότητας 6 (από 4) απολύσεων μηνιαίως για επιχειρήσεις με 20 - 150 εργαζομένους, καθώς και ορίου 5% (από 2%) απολύσεων για επιχειρήσεις με πάνω από 150 εργαζομένους (ήταν 2% για επιχειρήσεις με πάνω από 200 εργαζομένους).

Ν. 3871/2010, με τον οποίο επιβλήθηκε απαγόρευση οποιασδήποτε μισθολογικής αύξησης μέσω προσφυγής στον ΟΜΕΔ, για την περίοδο 2010 - 2012, που ήταν μεγαλύτερη της αύξησης που όριζε η ΕΓΣΣΕ στην ίδια περίοδο.

Ν. 3899/2010, ο οποίος, μεταξύ άλλων, προβλέπει:

* Επέκταση της δοκιμαστικής περιόδου από 2 στους 12 μήνες για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα.

* Επέκταση της ανώτατης διάρκειας εργασίας μέσω γραφείων «ενοικίασης» από τους 18 στους 36 μήνες.

* Επέκταση της ανώτατης διάρκειας της επιβαλλόμενης εκ περιτροπής εργασίας από 6 σε 9 μήνες κατ' έτος.

* Κατάργηση της προσαύξησης στο ωρομίσθιο της μερικής απασχόλησης σε περίπτωση υπερωρίας και απασχόλησης με εβδομαδιαία εργασία κάτω των 20 ωρών.

* Εισαγωγή των «ειδικών» επιχειρησιακών Συμβάσεων Εργασίας, με δυνατότητα απόκλισης από τις κλαδικές ΣΣΕ μέχρι το επίπεδο της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

* Μείωση κατά 10% των αποδοχών των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ, για όσους αμείβονταν με αποδοχές άνω των 1.800 ευρώ.

Ν. 3979/2011, ο οποίος, μεταξύ άλλων, προέβλεπε την αύξηση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας στο Δημόσιο και ο ενιαίος ορισμός αυτού σε 40 ώρες, χωρίς αντίστοιχη αύξηση του μισθού.

Ν. 4024/2011, ο οποίος, μεταξύ άλλων, προβλέπει:

* Εισαγωγή εργασιακών καθεστώτων που ανοίγουν το δρόμο για απολύσεις στο Δημόσιο (Εργασιακή Εφεδρεία, Προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα).

* Ενταξη στο καθεστώς της εργασιακής εφεδρείας των εργαζομένων που απασχολούνται στο Δημόσιο με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου. Μετά το πέρας της εφεδρείας, προβλέπεται απόλυση, χωρίς αποζημίωση.

* Εισαγωγή του νέου μισθολογίου στο Δημόσιο, από 1.11.2011, που οδήγησε στην τεράστια μείωση των μισθών των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, με ταυτόχρονη σύνδεση του μισθού με το νέο βαθμολόγιο.

* Μη ισχύς, μέχρι το τέλος του 2012, της αρχής της υποχρεωτικής εφαρμογής και επέκτασης των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών ΣΣΕ, που ίσχυε μέχρι τότε.

Ν. 3845/2010 και 3847/2010, οι οποίοι προβλέπουν:

* Την κατάργηση της 13ης και της 14ης σύνταξης των συνταξιούχων όλων των ασφαλιστικών ταμείων, πλην ΟΓΑ, οι οποίες καταργήθηκαν με τη σειρά τους μεταγενέστερα με το Ν.4093/2012.

Ν. 3863/2010 και 3865/2010, οι οποίοι, μεταξύ άλλων, προβλέπουν:

* Επιπλέον χαράτσια στις συντάξεις του Δημοσίου και των λοιπών ασφαλιστικών ταμείων, που αφορούν στην καθιέρωση της λεγόμενης «εισφοράς αλληλεγγύης συνταξιούχων».

* Την προώθηση περαιτέρω αντιασφαλιστικών ρυθμίσεων για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, με βασικούς άξονες α) Την αύξηση στα 40 χρόνια εργασίας για δικαίωμα στην πλήρη σύνταξη, β) Την αύξηση του γενικού ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 65 χρόνια για όλους και γ) Τη ριζική μείωση των μελλοντικών συντάξεων μέσα από το νέο τρόπο υπολογισμού τους και τους νέους συντελεστές αναπλήρωσης.

* Ανοιξε ο δρόμος για το σφαγιασμό των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων (ν. 3863/2010).

Ν. 3918/2011, ο οποίος, μεταξύ άλλων, προβλέπει:

* Τη δημιουργία του ΕΟΠΥΥ, ο οποίος αποτελεί τον φορέα προώθησης των ενιαίων και ελάχιστων δημόσιων παροχών Υγείας σε όλους τους ασφαλισμένους των εντασσόμενων σε αυτόν φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης.

* Τη συγχώνευση και ουσιαστικά κατάργηση των 5 νοσοκομείων του ΙΚΑ.

* Την καθιέρωση επικουρικού προσωπικού σε προνοιακά ιδρύματα.

Με άλλες υπουργικές αποφάσεις προωθήθηκαν: Ο ενιαίος κανονισμός παροχών του ΕΟΠΥΥ με δραστική περικοπή των παροχών σε υπηρεσίες Υγείας, υγειονομικού και αναλώσιμου υλικού, επιδόματα (π.χ. τοκετού), φάρμακα κ.λπ. Καθιερώθηκε η συμμετοχή κατά 15% των ασφαλισμένων για εξέταση στον συμβεβλημένο με τον ΕΟΠΥΥ ιδιωτικό τομέα.

Επίσης, εφαρμόστηκαν τα κλειστά ενοποιημένα νοσήλια (ΚΕΝ) που αύξησαν έως και 35% τις τιμές που πωλούν τα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία τις υπηρεσίες και καλούνται να πληρώσουν τα ασφαλιστικά ταμεία, με προσαύξηση κατά 20% στα ΚΕΝ για τον ιδιωτικό τομέα.

Ν. 4025/2011, που, μεταξύ άλλων, προέβλεψε τη συγχώνευση ή κατάργηση των 46 από τις 94 δομές Πρόνοιας.

Την αξιοποίηση των δημόσιων νοσοκομείων από τους ιδιώτες γιατρούς, την επέκταση της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία με τη δυνατότητα ίδρυσης ιδιωτικών μονάδων ημερήσιας νοσηλείας, την ένταξη στα δημόσια νοσοκομεία των κέντρων Φυσικής και Ιατρικής αποκατάστασης με δυνατότητα λειτουργίας τους και σε επιχειρηματική βάση.

N. 3845/2010, με τον οποίο προβλέφθηκε:

* Η αύξηση του κανονικού συντελεστή ΦΠΑ από το 21% στο 23% και του μειωμένου συντελεστή από το 10% στο 11%.

* Η αύξηση των συντελεστών του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα τσιγάρα και τα ποτά.

* Η αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στη βενζίνη, στο ντίζελ, στο φωτιστικό πετρέλαιο και το βιοντίζελ.

Ν. 4021/2012 (ΑΡΘΡΟ 53)

Με αυτό το άρθρο επιβλήθηκε υπέρ του Δημοσίου το Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών, το γνωστό «χαράτσι μέσω της ΔΕΗ».

Ν. 3864/2010

Με το συγκεκριμένο νόμο ιδρύεται το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, κατ' εφαρμογή των προβλέψεων του Ν.3845/2010 με τον οποίο κυρώθηκε το Μνημόνιο Συνεννόησης (Μνημόνιο Ι).

Σε σχέση με τον χαρακτήρα του Ταμείου επισημαίνεται ότι μολονότι συνιστά ΝΠΙΔ εντούτοις απολαμβάνει όλες τις διοικητικές, οικονομικές, δικαστικές ατέλειες του Δημοσίου, απαλλασσόμενο από κάθε άμεση ή έμμεση φορολογία. Ταυτοχρόνως, προβλέπεται η εξασφάλισή του από κάθε ζημία, δεδομένου ότι σε τυχόν αδυναμία μίας τράπεζας να εξαγοράσει στη λήξη της πενταετίας τις μετοχές της, τότε προβλέπεται η αυτοδίκαιη κρατικοποίηση της τράπεζας, άλλως η κοινωνικοποίηση των ζημιών της, σε βάρος του ελληνικού λαού.

Ν. 4021/2012

Με τον συγκεκριμένο νόμο, εκτός του ότι νομοθετήθηκαν μια σειρά από ρυθμίσεις που αφορούν την εποπτεία - στήριξη των πιστωτικών ιδρυμάτων, περαιτέρω ψηφίστηκαν και τα ακόλουθα:

Α) Η κύρωση i) της Σύμβασης - Πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) μαζί με τα τρία παραρτήματά της, που υπογράφηκε στις 16 Ιουνίου 2010, ii) η τροποποίηση της Σύμβασης - Πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) με τα τέσσερα παραρτήματά της, που υπογράφηκε στις 30 Ιουνίου 2011 και iii) η τροποποίηση της Σύμβασης - Πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) με τα τέσσερα παραρτήματά της, που υπογράφηκε την 1η Σεπτεμβρίου 2011.

Β) Εκτεταμένες τροποποιήσεις του Ν. 3864/2010.

Ν. 3887/2010

Πρόκειται για το Νόμο με τον οποίο ουσιαστικά απελευθερώνονται οι οδικές εμπορευματικές μεταφορές, στην κατεύθυνση της μεγαλύτερης «ανταγωνιστικότητας» και στα πλαίσια των σχετικών ευρωενωσιακών επιταγών και η οποία εκδηλώνεται με τη συνολική αναδιάρθρωση του κλάδου των οδικών μεταφορέων με βασικές κατευθύνσεις την απελευθέρωση του αριθμού των χορηγούμενων αδειών Φ.Δ.Χ. αυτοκινήτων και την απελευθέρωση του κομίστρου. Με τη συγκεκριμένη ρύθμιση ουσιαστικά όλος ο κλάδος παραδίδεται βορά στη μονοπώληση, στη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση, με άμεση συνέπεια τον εξοβελισμό χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων από το επάγγελμα, τη μισθωτοποίηση κάποιων άλλων, με μισθούς πείνας, την ίδια την υποβάθμιση των μεταφορικών υπηρεσιών, το δε κόστος της απελευθέρωσης θα το επωμιστεί για ακόμη μία φορά ο ελληνικός λαός.

Ν. 3919/2011

Πρόκειται για το Νόμο απελευθέρωσης των λεγόμενων «κλειστών» επαγγελμάτων, η οποία εκδηλώνεται με την άρση των περιορισμών πρόσβασης και άσκησης επαγγελμάτων, με ειδικές προβλέψεις για τα επαγγέλματα του δικηγόρου, του συμβολαιογράφου, του μηχανικού και του νόμιμου ελεγκτή. Στην πραγματικότητα η απελευθέρωση των επαγγελμάτων συνδέεται με τη δυνατότητα διείσδυσης του μεγάλου κεφαλαίου και σε νέους τομείς, όπως είναι εκείνη των υπηρεσιών. Η συγκεκριμένη διαδικασία οδηγεί «στο ξεκλήρισμα και στην προλεταριοποίηση των αυτοαπασχολούμενων, των επαγγελματιών, στην πλήρη αποσύνδεση, αλλά και υποβάθμιση του πτυχίου και την αποσύνδεσή του από τα επαγγελματικά δικαιώματα, σε φτηνό, ευέλικτο, ανασφάλιστο και χωρίς δικαιώματα εργατικό δυναμικό για το μεγάλο κεφάλαιο».

Με την ίδια παράγραφο 3 (σ.σ. της πρότασης νόμου του ΚΚΕ) προτείνεται η κατάργηση κάθε άλλης διάταξης ουσιαστικού δικαίου με κανονιστικό περιεχόμενο (όπως υπουργικές αποφάσεις και προεδρικά διατάγματα), η οποία εκδόθηκε κατ' εξουσιοδότηση του ν. 3845/2010 (που περιλαμβάνει το ΜΝΗΜΟΝΙΟ Ι) και των λοιπών εφαρμοστικών αυτού του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ νόμων.

Με την παράγραφο 4 καταγγέλλεται μονομερώς η από 8 Μαΐου 2010 Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης που υπεγράφη στα πλαίσια του προαναφερομένου «Μνημονίου Συνεννόησης».

Με την παράγραφο 5 ορίζεται ότι η Ελλάδα παύει αυτοδίκαια να δεσμεύεται έναντι οποιουδήποτε από το περιεχόμενο της πιο πάνω Δανειακής Σύμβασης.

Με την παράγραφο 1 επιδιώκεται η κατάργηση του Ν. 3985/2011, που αφορά το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 - 2015, των εφαρμοστικών του Νόμων, καθώς και κάθε άλλης διάταξης ουσιαστικού δικαίου με κανονιστικό περιεχόμενο, που έχει θεσπιστεί κατ' εξουσιοδότηση του ως άνω Ν. 3985/2011, καθώς και των εφαρμοστικών αυτού νόμων. Επισημαίνεται όλως ενδεικτικώς η κατάργηση των εφαρμοστικών του Ν. 3985/2011, των Ν. 3986/2011, 4021/2011, 4038/2012, 4047/2012 κ.λπ.

Ειδικότερα:

1) Με το Ν. 3985/2011 εγκρίθηκε το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής, με το οποίο τέθηκαν οι βασικοί άξονες δημοσιονομικής προσαρμογής για το χρονικό διάστημα 2012 - 2015, διά της εφαρμογής μίας σειράς μέτρων αντιλαϊκού προσανατολισμού. Χαρακτηριστικά επισημαίνονται οι παραδοχές που αφορούν α) στη μείωση του προσωπικού στο δημόσιο τομέα κατά 100.000 περίπου υπαλλήλους, μέσω κυρίως του περιορισμού των προσλήψεων, στη δραστική μείωση των συμβασιούχων, στην εφαρμογή προγραμμάτων εθελουσίας μερικής απασχόλησης στο Δημόσιο, καθώς και προγραμμάτων μακροχρόνιας άδειας άνευ αποδοχών και β) στη μείωση της μισθολογικής δαπάνης, μέσα κυρίως από την περικοπή μισθών, την αναστολή χορήγησης της μισθολογικής ωρίμανσης, την αύξηση των ωρών εργασίας από 37,5 σε 40, χωρίς αύξηση των αποδοχών, τη δραστική μείωση των δαπανών για υπερωρίες και άλλες πρόσθετες αμοιβές.

Περαιτέρω, προβλέπονται μία σειρά από αντιδραστικές παρεμβάσεις στο χώρο της Κοινωνικής Ασφάλισης με τη μείωση της ιατροφαρμακευτικής δαπάνης και των λοιπών κοινωνικών δαπανών, που εμπεριέχει τη μείωση των συντάξεων, μέσω της επιβολής ειδικών εισφορών στους συνταξιούχους. Επιπλέον, προβλέπονται η επιβολή χαρατσιών στο εισόδημα δημοσίων υπαλλήλων και ελεύθερων επαγγελματιών, η αύξηση ασφαλιστικών εισφορών, η θέσπιση φορολογικών μέτρων, όπως η αύξηση των άμεσων και έμμεσων φόρων, η επιβολή ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης στα φυσικά πρόσωπα και ειδικού τέλους στους ελεύθερους επαγγελματίες, η αύξηση των τελών κυκλοφορίας κ.λπ.

Τέλος, ιδιαίτερη αξία προσλαμβάνουν οι προβλέψεις για ένα διευρυμένο πρόγραμμα εκποίησης της δημόσιας περιουσίας που εκτείνεται σε όλο το φάσμα των δημόσιων επιχειρήσεων. Ενδεικτικά αναφέρεται το συνολικό ξεπούλημα των ΟΤΕ, ΕΑΣ, Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, ΔΕΠΑ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΕΛΒΟ, ΕΛΠΕ, Λιμανιών, Αυτοκινητοδρόμων, κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Καβάλα κ.λπ.

2. Οι σχετικές προβλέψεις του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου έτυχαν ουσιαστικής εφαρμογής διά μίας σειράς νομοθετικών ρυθμίσεων που βρίσκονται διάσπαρτες σε μία πλειάδα νομοθετημάτων. Παρά ταύτα ο Ν. 3986/2011 συνιστά το πιο αντιπροσωπευτικό νομοθετικό κείμενο που ενσωματώνει ένα σημαντικό κομμάτι των μέτρων εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου και δη σε τομείς όπως οι εργασιακές σχέσεις, τα ασφαλιστικά δικαιώματα και η φορολογία. Ενδεικτικά αναφέρονται τα κάτωθι:

α) Ιδρυση του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου.

β) Μείωση του αφορολόγητου ορίου από τις 12.000 ευρώ στις 8.000 ευρώ, ενώ ταυτόχρονα μειώνονται οι φορολογικές εκπτώσεις για τα παιδιά των φορολογουμένων.

γ) Αύξηση των αντικειμενικών δαπανών διαβίωσης, διά της θεσμοθέτησης τεκμηρίων κατοικίας (έστω μισθωμένης), ΙΧ κ.λπ.

δ) Επιβολή ειδικής εισφοράς «αλληλεγγύης» ίσης με το 1% για εισοδήματα από 12.000 έως 15.000 και μετέπειτα κλιμάκωση.

ε) Επιβολή «πρόσθετης εισφοράς» από 6% έως 14% σε συνταξιούχους Δημοσίου, ΝΑΤ και φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης μέχρι 60 ετών.

στ) Επιβολή ειδικής εισφοράς για όλες τις επικουρικές συντάξεις άνω των 300 ευρώ το μήνα, με κλιμάκωση από 3% έως 10%. Επίσης, μείωση των επικουρικών συντάξεων κατά 15% σε Ταμεία πρώην ΔΕΚΟ και μείωση της επικουρικής του ΕΤΕΑΜ κατά 30% για το τμήμα της σύνταξης άνω των 150 ευρώ.

ζ) Επιβολή κατά κεφαλήν «τέλους άσκησης επιτηδεύματος» για τους αυτοαπασχολούμενους, ανερχόμενο σε 500 ευρώ για εκείνους που δραστηριοποιούνται στα μεγάλα αστικά κέντρα και σε 400 ευρώ για τους υπόλοιπους.

η) Σταδιακή κατάργηση του μειωμένου φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης.

θ) Αύξηση του ΦΠΑ στον κλάδο εστίασης και ταυτόχρονη υπαγωγή στο 23% των εμφιαλωμένων νερών και αναψυκτικών.

ι) Επιβολή ειδικού φόρου στο φυσικό αέριο των νοικοκυριών, αύξηση των ειδικών φόρων σε τσιγάρα, των τελών των ΙΧ, ενώ μειώθηκε το αφορολόγητο όριο για το ΦΑΠ στα 200.000 ευρώ από τα 400.000 ευρώ που ήταν.

ια) Επέκταση της ανώτατης διάρκειας των συμβάσεων ορισμένου χρόνου μετά από 3 διαδοχικές ανανεώσεις από τους 24 στους 36 μήνες, με ταυτόχρονη δυνατότητα άρσης του περιορισμού των 36 μηνών στην περίπτωση που ο εργοδότης επικαλεστεί «αντικειμενικούς λόγους».

ιβ) Ενίσχυση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, με την αύξηση του ημερήσιου χρόνου υπερωριακής απασχόλησης για διάστημα έξι μηνών, χωρίς να αμείβεται αντίστοιχα ως υπερωριακή απασχόληση.

ιγ) Περιορισμός των προσλήψεων στο δημόσιο τομέα, με ταυτόχρονη εισαγωγή του καθεστώτος της εργασιακής εφεδρείας.

ιδ) Μείωση της επιδότησης των ανέργων σε 450 ημερήσια επιδόματα ανά τετραετία από το 2011 και σε 400 κατά το διάστημα 2012 - 2015.

ιε) Θεσμοθέτηση της δυνατότητας σύναψης από νέους 18 - 24 ετών σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου με αποδοχές μικρότερες έως 20% από τις προβλεπόμενες για νεοπροσλαμβανόμενους.

ιστ) Καθιέρωση ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης ποσοστού 2% επί των τακτικών αποδοχών και πρόσθετων αμοιβών και αποζημιώσεων όλων των μισθοδοτούμενων υπαλλήλων του Δημοσίου, ΝΠΔΔ κ.λπ.

ιζ) Καθιέρωση ειδικής εισφοράς ποσοστού 1% επί των τακτικών αποδοχών και πρόσθετων αμοιβών και αποζημιώσεων των ασφαλισμένων του ΤΠΔΥ πέραν των προβλεπομένων, υπέρ του ΤΠΔΥ, για όσους δε δεν είναι ασφαλισμένοι στο ΤΠΔΥ η εισφορά δίδεται υπέρ του ΟΑΕΔ.

Με την παράγραφο 2 επιδιώκεται η κατάργηση του Ν. 4093/2012, που αφορά το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013 - 2016, ο οποίος περιέχει επίσης και διατάξεις εφαρμοστικές του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΙΙ (Ν.4046/2012), και του Ν.4127/2013, που αφορά την επικαιροποίηση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013 - 2016, των τυχόν εφαρμοστικών τους Νόμων, καθώς και κάθε άλλης διάταξης ουσιαστικού δικαίου με κανονιστικό περιεχόμενο, που έχει θεσπιστεί κατ' εξουσιοδότηση των ως άνω Ν. 4093/2012 και 4127/2013, καθώς και των εφαρμοστικών αυτών νόμων.

Ειδικότερα:

Α) Με την έγκριση του ΜΠΔΣ 2013 - 2016 (Ν.4093/2012) ουσιαστικά αναπροσαρμόζονται οι μεσοπρόθεσμοι κυβερνητικοί στόχοι αναφορικά με τις αντιδραστικές επιλογές στα μισθολογικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων, τις περικοπές δαπανών, αγαθών και υπηρεσιών και τον περιορισμό των ελλειμμάτων, την αύξηση των φορολογικών βαρών.

Πιο συγκεκριμένα και σε ό,τι αφορά τα ειδικότερα μέτρα:

1) Προωθούνται αρνητικές για τους εργαζόμενους διατάξεις στη συνταξιοδοτική νομοθεσία του Δημοσίου, όπως, ανάμεσα στα άλλα:

-- Η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης από το Δημόσιο κατά δύο χρόνια (από το 65ο στο 67ο) και για μειωμένη σύνταξη από το 60ό στο 62ο με ταυτόχρονη πρόβλεψη ότι η σύνταξη μπορεί να καταβληθεί στο ακέραιο με τη συμπλήρωση 40 ετών συντάξιμης υπηρεσίας και του 62ου έτους της ηλικίας αντί του 60ού, συνακόλουθα δε η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης σε μία σειρά ειδικότερων κατηγοριών εργαζομένων στο Δημόσιο.

-- Η κατάργηση της χορήγησης επιδόματος εορτών και επιδόματος αδείας στους συνταξιούχους και βοηθηματούχους του Δημοσίου (13η, 14η σύνταξη).

-- Η αύξηση του ορίου από το 60ό στο 64ο για την καταβολή του επιδόματος κοινωνικής αλληλεγγύης.

2) Επίσης, αντεργατικές μισθολογικές διατάξεις που διέπουν τους φορείς του δημοσίου τομέα, όπως, ανάμεσα στα άλλα:

-- Η κατάργηση των επιδομάτων εορτών και αδείας υπέρ των υπαλλήλων και λειτουργών του Δημοσίου, των ΟΤΑ και των άλλων ΝΠΔΔ καθώς και υπέρ μισθωτών του ΝΠΙΔ.

-- Η μείωση των αποδοχών των υπαλλήλων και λειτουργών που αμείβονται με ειδικά μισθολόγια.

3) Περαιτέρω προβλέπονται η μεταβίβαση κατά πλήρη και αποκλειστική κυριότητα στο Ελληνικό Δημόσιο του Μητροπολιτικού Πόλου Ελληνικού - Αγίου Κοσμά, καθώς και η μεταβίβαση στο ΤΑΙΠΕΔ σειράς ακινήτων προς το σκοπό εκμετάλλευσης - ιδιωτικοποίησής τους.

4) Αναστέλλονται μέχρι την 31-12-2016 οι προσλήψεις και οι διορισμοί μόνιμου προσωπικού και προσωπικού ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (ΙΔΑΧ) των κατηγοριών ΥΕ και ΔΕ όλων των κλάδων και ειδικοτήτων των ΟΤΑ α' και β' βαθμού και των ΝΠΙΔ αυτών, ενώ για τις προσλήψεις κατηγοριών ΠΕ και ΤΕ εξακολουθεί ο περιορισμός του 1 προς 5.

5) Διευρύνεται η υποχρεωτική μεταφορά μόνιμων υπαλλήλων και υπαλλήλων ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (ΙΔΑΧ) του στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα για την κάλυψη υπηρεσιακών αναγκών, κατόπιν αξιολόγησης των αρμόδιων υπηρεσιών (κινητικότητα). Εισαγωγή του θεσμού της διαθεσιμότητας ετήσιας διάρκειας με καταβολή του 75% του μισθού του υπαλλήλου, με ταυτόχρονη πρόβλεψη απόλυσης σε περίπτωση λήξης του καθεστώτος διαθεσιμότητας και τη μη ένταξη του υπαλλήλου σε άλλη θέση απασχόλησης. Διεύρυνση επί το αντιδραστικότερον των προϋποθέσεων και επέκταση του προσωπικού που υπάγεται σε καθεστώς αργίας. Κατάργηση οργανικών θέσεων προσωπικού ΔΕ και ΥΕ με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (ΙΔΑΧ). Παράταση μέχρι την 31-12-2016 του περιορισμού προσλήψεων στο δημόσιο τομέα, με παράλληλο περιορισμό των προσλήψεων προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και με συμβάσεις μίσθωσης έργου.

6) Αναβάθμιση των κολεγίων ως παρόχων μεταλυκειακής εκπαίδευσης, επιπέδου bachelor ή master.

7) Θεσπίζονται συνταξιοδοτικές και ασφαλιστικές ρυθμίσεις με βασικές αιχμές:

-- Την κατάργηση των ειδικών επιδοτήσεων ανεργίας απολυμένων εργαζομένων σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις («Λιπάσματα», «Πίνδος» κ.λπ.).

-- Αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης των ΦΚΑ κατά 2 έτη.

-- Μείωση συντάξεων άνω των 1.000 ευρώ.

-- Ποσοστιαία μείωση του εφάπαξ βοηθήματος σε κατηγορία ασφαλισμένων και γενικότερη αναπροσαρμογή της διαδικασίας χορήγησης του εφάπαξ.

-- Κατάργηση των επιδομάτων και των δώρων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος αδείας που προβλεπόταν για τους συνταξιούχους (13η, 14η σύνταξη).

-- Αύξηση κατά δύο έτη των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης των υπαγομένων στον ΟΓΑ.

-- Κατάργηση των εργοδοτικών εισφορών υπέρ ΟΕΚ και ΟΕΕ.

-- Επανακαθορισμός - Απελευθέρωση των όρων λειτουργίας Επιχειρήσεων Προσωρινής Απασχόλησης και των ιδιωτικών γραφείων εργασίας.

-- Μείωση στις 23 ημέρες του αναγκαίου ανώτατου χρονικού διαστήματος που μεσολαβεί ανάμεσα στη λήξη και στις τυχόν ανανεώσεις της σχέσης εργασίας προσωπικού που εργάζεται σε έμμεσο εργοδότη προκειμένου η σχέση εργασίας να χαρακτηριστεί ως σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου μεταξύ του μισθωτού και του έμμεσου εργοδότη.

-- Κατάργηση της καθολικότητας εφαρμογής της ΕΓΣΣΕ ως προς τους μισθολογικούς όρους οι οποίοι εφαρμόζονται μόνο στις επιχειρήσεις - μέλη των εργοδοτικών οργανώσεων που την προσυπογράφουν.

-- Δυνατότητα καταστρατήγησης όρων της ΕΓΣΣΕ μέσω ατομικών ή συλλογικών συμβάσεων.

-- Περιορισμός των τριετιών κατά ανώτατο όριο σε τρεις με ποσοστό 10% για κάθε τριετία.

-- Αναστολή των αυξήσεων των επιδομάτων τριετίας ωσότου η ανεργία υποχωρήσει κάτω από 10%.

-- Απελευθέρωση του καθεστώτος παροχής εργασίας στα καταστήματα.

-- Επανακαθορισμός του γενικού κατώτατου μισθού με υπουργική απόφαση και αποσύνδεσή του από τη διαδικασία της συλλογικής διαπραγμάτευσης.

-- Αναστολή, έως ότου η ανεργία διαμορφωθεί σε ποσοστό κάτω του 10%, της προσαύξησης του κατώτατου μισθού.

-- Επιτρέπεται για δύο ώρες ημερησίως και έως 120 ώρες το έτος η υπέρβαση του ωραρίου εργασίας.

-- Μείωση του χρόνου προειδοποίησης για τις απολύσεις σε περίπτωση συμβάσεων αορίστου χρόνου. Μείωση της αποζημίωσης απόλυσης σε 12 μισθούς για προϋπηρεσία 16 ετών, με ένα επιπλέον μισθό υπό προϋποθέσεις ανά επιπλέον έτος προϋπηρεσίας με ανώτατο μηνιαίο όριο τα 2.000 ευρώ. Μείωση στο μισό της αποζημίωσης απόλυσης εάν η καταγγελία γίνει με προειδοποίηση.

-- Ουσιαστική κατάργηση του πενθημέρου για εργαζόμενους στα καταστήματα για συνολικό εβδομαδιαίο συμβατικό ωράριο 40 ωρών, μέσω των ΣΣΕ.

-- Μείωση του χρόνου ημερήσιας ανάπαυσης σε 11 συνεχείς ώρες (από 12) σε συνολικό χρονικό διάστημα 24 ωρών.

-- Δυνατότητα κατάτμησης με πρωτοβουλία του εργοδότη της ετήσιας άδειας του εργαζομένου.

8) Θεσμοθέτηση χαρατσιού 1 ευρώ υπέρ του ΕΟΠΥΥ για κάθε συνταγή που εκτελείται από τον φαρμακοποιό. Απελευθέρωση επαγγελμάτων φυσικοθεραπευτών, οπτικών, οδοντοτεχνιτών.

Β) Με το Ν.4127/2013 που αποτελεί την επικαιροποίηση του ΜΠΔΣ 2013 - 2016 «εισάγονται ανώτατα όρια δαπανών, τόσο με τον μερικό επαναϋπολογισμό των αποδόσεων - ήδη συμφωνηθέντων - μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής, όσο και με την εναρμόνιση με τις επιπτώσεις των δράσεων που αποφασίστηκαν για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους, ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι του ΜΠΔΣ για την περίοδο 2013 - 2016». Στην ουσία πρόκειται για την εφαρμογή του συνολικού αντιλαϊκού νομοθετικού πλαισίου του Μεσοπρόθεσμου.

Με την παράγραφο 3 επιδιώκεται η κατάργηση του Ν. 4263/2014, που αφορά το ΜΠΔΣ 2015 - 2018, των τυχόν εφαρμοστικών του νόμων, καθώς και κάθε άλλης διάταξης ουσιαστικού δικαίου με κανονιστικό περιεχόμενο, που έχει θεσπιστεί κατ' εξουσιοδότηση του ως άνω καταργούμενου Ν. 4263/2014 και των εφαρμοστικών αυτού νόμων.

Ειδικότερα ο ως άνω νόμος εμπεριέχει απολογιστικά στοιχεία για τα δημοσιονομικά μεγέθη της Γενικής Κυβέρνησης των ετών 2012 - 2013 καθώς και προβλέψεις για την περίοδο 2015 - 2018. Με βάση την ίδια την αιτιολογική έκθεση βασική επιδίωξη του ΜΠΔΣ είναι η επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων στη βάση «της ευρύτερης προσπάθειας για δημοσιονομική εξυγίανση, προσαρμογή και πειθαρχία», βασικά στοιχεία δε, ανάμεσα σε άλλα, της δημοσιονομικής στρατηγικής είναι οι ιδιωτικοποιήσεις, η φορολογία, η μείωση των δαπανών και δη των δαπανών για αποδοχές και πρόσθετες παροχές, η μείωση των εισφορών Κοινωνικής Ασφάλισης και δη της εργοδοτικής εισφοράς κατά 2,9%, το πάγωμα των προσλήψεων, η εκτέλεση προγραμμάτων δημοσίων επενδύσεων και η αξιοποίηση πόρων του ΕΣΠΑ στα πλαίσια πάντα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, η μείωση του λειτουργικού κόστους των ΔΕΚΟ, η αναστολή προσλήψεων στους ΟΤΑ καθώς και η διαδικασία λειτουργικής αξιολόγησής τους, η προώθηση του θεσμού των ΣΔΙΤ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι περικοπές των επικουρικών συντάξεων και των εφάπαξ παροχών, η κατάργηση κοινωνικών πόρων των ΦΚΑ, η μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης.

Στην πραγματικότητα το ΜΠΔΣ 2015 - 2018 αποτυπώνει τη συνέχιση της αστικής πολιτικής διαχείρισης της κρίσης. Η «δημοσιονομική εξυγίανση, προσαρμογή και πειθαρχία» επιχειρείται να διασφαλιστεί στις πλάτες των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, μέσω των μειώσεων μισθών, συντάξεων, αύξησης της φορολογίας, μείωσης των κοινωνικών παροχών και ενίσχυσης της εμπορευματοποίησης της Υγείας και της Παιδείας. Βασική δε επιδίωξη παραμένει η διασφάλιση της μεγαλύτερης δυνατής κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, μέσω της αύξησης του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, της διαμόρφωσης νέων πεδίων επένδυσης των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων, μέσω των ιδιωτικοποιήσεων και των αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών, όπως είναι τα επενδυτικά κίνητρα, οι μειώσεις των εισφορών κ.λπ. που θα διασφαλίζουν ακριβώς αυτή την κερδοφορία.

Στη συνέχεια του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ Ι και της 1ης Σύμβασης «Δανειακής Διευκόλυνσης», ύψους 80.000.000.000 ευρώ, προωθήθηκε, σε συνεργασία με την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, μέσα από μια διαδικασία ανταλλαγής ομολόγων και νέες δανειακές συμβάσεις. Ως προϋπόθεση για την προώθηση της όλης διαδικασίας, προωθήθηκε η υπογραφή ενός ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΙΙ, το οποίο, στη συνέχεια του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ Ι, επιφέρει ακόμα μεγαλύτερο τσάκισμα στα δικαιώματα και τη ζωή της εργατικής τάξης και των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων, και μάλιστα τσάκισμα διάρκειας 30 ετών, επιχειρώντας να τους δώσει το τελειωτικό χτύπημα, προκειμένου το κεφάλαιο και οι επιχειρηματικοί όμιλοι να ξεπεράσουν την καπιταλιστική κρίση.

Με το άρθρο 1 παρ. 2 περίπτωση α΄ του ν. 4046/2012 πέρασε από τη Βουλή η έγκριση του σχεδίου νέου αυτού Μνημονίου Συνεννόησης (ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΙΙ), και στη συνέχεια υπεγράφη αυτό καθαυτό το σχετικό Μνημόνιο.

Ως απαραίτητο προαπαιτούμενο για την εκταμίευση των ενισχύσεων από την ΕΕ στο πλαίσιο της προώθησης του σχεδίου ανταλλαγής ομολόγων, για το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, με την παράγραφο 6 του άρθρου 1 του ν. 4046/2012, προωθήθηκαν ως διατάξεις με άμεση νομική ισχύ και προς άμεση εφαρμογή, οι διατάξεις του νέου ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΙΙ, που αφορούσαν το παραπέρα τσάκισμα των μισθών, των Συλλογικών Συμβάσεων και των εργασιακών σχέσεων.

Συγκεκριμένα, προωθήθηκαν οι πιο κάτω ρυθμίσεις:

* Μείωση του γενικού κατώτατου μισθού κατά 22% και κατάργηση της ΕΓΣΣΕ 2010 - 2012. Ο βασικός μεικτός μισθός από 751 ευρώ πήγε στα 586 ευρώ. Το μεροκάματο από 33,57 ευρώ μεικτά πήγε στα 26,18 ευρώ μεικτά. Μείωση του γενικού κατώτατου μισθού κατά 32% για τους νέους μέχρι 25 ετών και για τους μαθητευόμενους. Από 751 ευρώ μεικτά στα 511 ευρώ μεικτά. Το μεροκάματο από 33,57 ευρώ μεικτά πήγε στα 22,83 ευρώ μεικτά.

* Οι παραπάνω μειώσεις γίνονται μονομερώς από τον εργοδότη, χωρίς τη συναίνεση των εργαζομένων.

* Μείωση του χρόνου μετενέργειας, μετά τη λήξη της ΣΣΕ, από 6 σε 3 μήνες. Από εκεί και πέρα διατηρούνται πλέον μόνο ο βασικός μισθός και τέσσερα επιδόματα, εφόσον προϋπάρχουν. Οι υπόλοιποι όροι των προηγούμενων ΣΣΕ καταργούνται μονομερώς από τον εργοδότη. Πρόκειται για ρυθμίσεις που πετσοκόβουν τους μισθούς μέχρι και 40%.

* Κατάργηση του δικαιώματος για μονομερή προσφυγή στη διαιτησία μετά από την άρνηση της πρότασης του μεσολαβητή και καθιέρωση της από κοινού προσφυγής (εργαζομένων και εργοδοτών) σε αυτήν. Ετσι, τα συνδικάτα δεν θα μπορούν πλέον να προσφεύγουν στον ΟΜΕΔ χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του εργοδότη.

* Περιορισμός της διαιτητικής απόφασης στον καθορισμό του βασικού μισθού και ημερομισθίου.

* Πάγωμα των αυξήσεων σε μισθούς και ωριμάνσεις μέχρι τη μείωση του ποσοστού ανεργίας στη χώρα κάτω από το 10%.

* Κατάργηση της μονιμότητας στις πρώην ΔΕΚΟ.

Στο ίδιο το πιο πάνω άρθρο 1 παρ. 6 του ν. 4046/2012, προβλέπεται η έκδοση αποφάσεων του Υπουργικού Συμβουλίου, με τις οποίες θα ρυθμίζονται ειδικότερα ζητήματα αναγκαία για την εφαρμογή των αμέσως πιο πάνω περιγραφέντων βαθιά αντεργατικών ρυθμίσεων του Μνημονίου, που έχουν άμεση νομική ισχύ και εφαρμογή. Στα πλαίσια αυτά, πράγματι εκδόθηκε η υπ. αριθμ. 6/28.2.2012 Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου (ΦΕΚ 38^Α/28.2.2012), με την οποία διευκρινίστηκαν (κατά αντεργατικό επίσης τρόπο) ζητήματα που αφορούσαν τις πιο πάνω ρυθμίσεις.

Το Μνημόνιο Συνεννόησης (ΜΝΗΜΟΝΙΟ Ι), που το κύριο μέρος του περιλήφθηκε ως Παράρτημα στο ν. 3845/2010 και στη συνέχεια υπογράφηκε στις 3 Μαΐου 2010, το οποίο στη συνέχεια αναθεωρήθηκε κατόπιν συμφωνιών της ελληνικής κυβέρνησης με την τρόικα, αποτέλεσε το προαπαιτούμενο για τη σύναψη της «Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης», ύψους 80.000.000.000 ευρώ, η οποία υπεγράφη στις 8 Μαΐου 2010, μεταξύ της Ελλάδας και της Τράπεζας της Ελλάδας με τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης, σε διακυβερνητικό πλαίσιο μέσω συγκεντρωτικών διμερών δανείων.

Στη συνέχεια και επειδή η κρίση συνέχισε να βαθαίνει αποφασίσθηκε ανάμεσα στην Ελληνική Κυβέρνηση, τα όργανα της ΕΕ και το ΔΝΤ το λεγόμενο «κούρεμα» του χρέους που συνοδεύθηκε με νέα, ακόμη πιο δυσβάστακτα βάρη για τα λαϊκά στρώματα.

Mε τον ν. 4046/2012 (άρθρο 1 παρ. 1 και υποπαράγραφοι α έως δ) προωθήθηκε η έγκριση των Σχεδίων ενός πακέτου τεσσάρων συμβάσεων, όπως αυτές περιγράφονται στις αντίστοιχες διατάξεις, στα πλαίσια της «χρηματοδοτικής διευκόλυνσης», για την υλοποίηση του «κουρέματος» του ελληνικού χρέους.

Επίσης, με την παράγραφο 4 του άρθρου 1 του ν. 4046/2012 δόθηκε η εξουσιοδότηση προς τον Ελληνα υπουργό Οικονομικών να υπογράψει με το ΕΤΧΣ και την Τράπεζα της Ελλάδας τη Σύμβαση παροχής Διευκόλυνσης για την Ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών.

Στην παρ. 5 του άρθρου 1 του ν. 4046/2012 ορίζεται ότι το σύνολο των πιο πάνω συμβάσεων, ισχύουν από την ημερομηνία υπογραφής τους.

Την 1 Μαρτίου 2012 υπογράφηκαν όλες οι συμβάσεις, τα Σχέδια των οποίων είχαν εγκριθεί με τις προαναφερθείσες διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 4046/2012, καθώς και η πιο πάνω αναφερθείσα Σύμβαση Διευκόλυνσης για την Ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών.

Με το άρθρο 2 του ν. 4046/2012, στα πλαίσια του «κουρέματος» του ελληνικού χρέους, μέσα από την διαδικασία αντικατάστασης των ομολόγων Ελληνικού Δημοσίου με νέους τίτλους, καθορίστηκαν ρυθμίσεις για τη μεταφορά των νέων τίτλων στους δικαιούχους τους.

Επίσης, με το άρθρο 3 του ν. 4046/2012, ρυθμίστηκαν ορισμένα φορολογικού χαρακτήρα ζητήματα σχετικά με την πιο πάνω ανταλλαγή των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου.

Στο ίδιο αυτό άρθρο 3 του ν. 4046/2012 (παρ. 8 και 9) συμπεριλήφθηκαν και οι εξής απαράδεκτες διατάξεις. Η μία εξ αυτών, ανέθετε στην Τράπεζα της Ελλάδας, ως διαχειριστή του Κοινού Κεφαλαίου των ΝΠΔΔ (π.χ. Νοσοκομεία, ΑΕΙ) και των Ασφαλιστικών Φορέων (Ασφαλιστικά Ταμεία), να αποφασίζει τη συμμετοχή αυτού του κεφαλαίου στο πρόγραμμα ανταλλαγής τίτλων του ελληνικού δημοσίου, παρέχοντας ταυτόχρονα πλήρη ασυλία στα στελέχη της ΤτΕ που θα ασκούσαν την πιο πάνω αρμοδιότητα. Με την άλλη διάταξη εξασφαλίστηκε, κατά παρέκκλιση κάθε γενικής ή ειδικής διάταξης νόμου ή καταστατικού, η παροχή της αρμοδιότητας της λήψης απόφασης για συμμετοχή στο πρόγραμμα ανταλλαγής τίτλων του ελληνικού δημοσίου των ημεδαπών ΝΠΔΔ και Ασφαλιστικών Φορέων, αποκλειστικά στο συλλογικό όργανο διοίκησης των πιο πάνω νομικών προσώπων, εξασφαλίζοντας παράλληλα στα πρόσωπα που θα συμμετείχαν στα πιο πάνω συλλογικά όργανα και στη λήψη της πιο πάνω απόφασης περί συμμετοχής στο πρόγραμμα ανταλλαγής των ομολόγων πλήρη ασυλία (απαλλαγή από ευθύνη, ποινική, αστική, διοικητική ή άλλη).

Με την εφαρμογή των πιο πάνω απαράδεκτων ρυθμίσεων, σε συνδυασμό με την ισχύ των κανόνων που θεσπίστηκαν με τον ν. 4050/2012, όπως θα αναφέρουμε πιο κάτω, «κουρεύτηκαν» σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% τα κεφάλαια που διέθεταν τα πιο πάνω ΝΠΔΔ (Νοσοκομεία, ΑΕΙ, Ασφαλιστικά Ταμεία κ.λπ.), δημιουργώντας τεράστια προβλήματα επιβίωσής τους και μάλιστα στα πλαίσια της εντεινόμενης οικονομικής κρίσης και της δραματικής μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης προς αυτά.

Στη συνέχεια, με τις διατάξεις του νόμου 4050/2012 προωθήθηκαν ρυθμίσεις που αποσκοπούσαν στην αποτελεσματικότερη και με λιγότερους, για τους πιστωτές, κραδασμούς, εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους, μέσα από την θεσμοθέτηση ομοιόμορφων κανόνων συλλογικής δράσης για την αντικατάσταση των τίτλων που κατέχουν, τίτλων που έχουν εκδοθεί ή έχουν την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, στα πλαίσια του προγράμματος ανταλλαγής ομολόγων.

Επίσης, με το ν. 4060/2012, κυρώθηκε η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, με την οποία εγκρίθηκε το σχέδιο της «Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης» (αναφέρεται για λόγους συντομίας και κατανόησης ως 2η Δανειακή Σύμβαση), η οποία αποτελεί την τελευταία, μέχρι στιγμής, πράξη στην όλη διαδικασία αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, όπως την περιγράψαμε πιο πάνω, προς όφελος των πιστωτών της χώρας μας. Η πιο πάνω Κύρια Σύμβαση, η οποία φέρεται να έχει υπογραφεί στα μέσα Μαρτίου 2012, συνολικού ποσού 109 περίπου δισ. ευρώ, υποθηκεύει για μια τουλάχιστον τριακονταετία τις όποιες λαϊκές ανάγκες στο βωμό της διασφάλισης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων και έχει τα εξής βασικά χαρακτηριστικά:

* Ο βαθιά ταξικός και αντιλαϊκός χαρακτήρας της, δεδομένου ότι προαπαιτούμενο για την εκταμίευση κάθε δόσης είναι η απαρέγκλιτη εφαρμογή των μέτρων που έχουν συμπεριληφθεί στα ΜΝΗΜΟΝΙΑ Ι και ΙΙ, καθώς επίσης και στις κάθε φορά αναθεωρήσεις τους.

* Απαγορεύει την οποιαδήποτε αλλαγή των όρων της δανειακής σύμβασης, χωρίς την σύμφωνη γνώμη των δανειστών.

* Οι πόροι από την δανειακή σύμβαση θα αξιοποιηθούν για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους, τη λεγόμενη δημοσιονομική πειθαρχία της ελληνικής οικονομίας, τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων. Ούτε δεκάρα τσακιστή δεν πρόκειται να δοθεί για μισθούς, συντάξεις, για την κάλυψη και τη χρηματοδότηση των υπαρκτών και κοινωνικών αναγκών στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Πρόνοια. Αντίθετα, οι κρατικές δαπάνες για την κάλυψη αυτών των αναγκών συνεχώς θα συρρικνώνονται.

* Στη δανειακή σύμβαση υπάρχει όρος που δεσμεύει τα έσοδα του ελληνικού κράτους για την κατά απόλυτη προτεραιότητα εξυπηρέτηση των δανειστών, του «Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης», του ΔΝΤ και χρησιμοποίηση του τυχόν περισσεύματος για τη χρηματοδότηση των κοινωνικών αναγκών.

* Η αμετάκλητη παραίτηση από την ασυλία, τόσο του ελληνικού δημοσίου όσο και της ΤτΕ. Είναι μια απαράδεκτη ρύθμιση, η οποία επιτρέπει στους πιστωτές, σε περίπτωση αθέτησης των υποχρεώσεων της χώρας μας, να προχωρήσουν σε κατάσχεση της ιδιωτικής περιουσίας του ελληνικού κράτους, κινητής και ακίνητης, αλλά και των εσόδων που θα προέρχονται από την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, από την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, όπως χρυσού, κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Εχοντας ως δεδομένα ότι:

Α) Τα κείμενα του πακέτου όλων των πιο πάνω δανειακών συμβάσεων, που υπογράφηκαν από τις κυβερνήσεις της χώρας, δεν έχουν κυρωθεί από την ελληνική Βουλή με τις προβλεπόμενες από το Σύνταγμα διαδικασίες (άρθρο 36 παρ. 2 Σ). Μάλιστα, τόσο η 1η δανειακή σύμβαση, στα πλαίσια του Μνημονίου Ι, όσο και η Σύμβαση για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δεν πέρασαν, ούτε καν ως Σχέδια από την Βουλή για να εγκριθούν, όπως το υπόλοιπο πακέτο των δανειακών συμβάσεων.

Το ΚΚΕ από την αρχή έχει ξεκαθαρίσει ότι για την ύπαρξη του δημόσιου χρέους δεν ευθύνεται η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, αλλά αυτή είναι αποτέλεσμα της φιλομονοπωλιακής πολιτικής και των τεράστιων φοροαπαλλαγών και άλλων μέτρων υπέρ του κεφαλαίου που όλες τις προηγούμενες δεκαετίες έπαιρναν οι ελληνικές κυβερνήσεις, μέσα και από τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ και επομένως πρέπει ο ελληνικός λαός να μην νομιμοποιήσει το δημόσιο χρέος. Δεν χρωστάει, του χρωστάνε. Επομένως, το συμφέρον για τον λαό μας είναι να πάψει να δεσμεύεται η Ελλάδα από το περιεχόμενο όλων αυτών των συμβάσεων έναντι των οργάνων της ΕΕ, του ΔΝΤ και των πιστωτών.

1. Με την παράγραφο 1 του άρθρου 3 καταργείται στο σύνολό του ο ν. 4046/2012, καθώς και η υπ' αρίθμ. 6/28.2.2012 Π.Υ.Σ.

2. Με την παράγραφο 2 καταργούνται οι νόμοι 4050/2012 και 4060/2012.

3. Με την παράγραφο 3 καταργείται το Μνημόνιο ΙΙ και οι σχετικές επιστολές πρόθεσης της ελληνικής κυβέρνησης.

4. Με την παράγραφο 4 ορίζεται ότι η Ελλάδα παύει να δεσμεύεται έναντι οποιουδήποτε από το περιεχόμενο του Μνημονίου ΙΙ.

5. Με την παράγραφο 5 καταργούνται οι εφαρμοστικοί του Μνημονίου Συνεννόησης Νόμοι 4051/2012, 4052/2012 , 4058/2012 και 4070/2012, 4111/2013, 4152/2013, 4172/2013, το αρ. 16 του Ν. 4177/2013, τα αρ. 1-13 του Ν. 4223/2013 και ο Ν. 4254/2014, καθώς επίσης και κάθε άλλη διάταξη ουσιαστικού δικαίου με κανονιστικό περιεχόμενο (π.χ. υπουργικές αποφάσεις, προεδρικά διατάγματα), που εκδόθηκε κατ' εξουσιοδότηση του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΙΙ και των εφαρμοστικών αυτού νόμων. Ειδικότερα δε:

Ο Ν. 4051/2012 περιλαμβάνει νομοθετικές ρυθμίσεις με τις οποίες επιδιώκεται η ουσιαστική εφαρμογή του Μνημονίου Συνεννόησης που κυρώθηκε με το Ν. 4046/2012.

Σε σχέση με τις ειδικότερες ρυθμίσεις επισημαίνονται ενδεικτικά τα ακόλουθα:

α) Καταρχήν μειώνεται κατά 12% το ποσό της μηνιαίας κύριας σύνταξης των συνταξιούχων του Δημοσίου κατά το μέρος που αυτή υπερβαίνει τα 1.300 ευρώ. Κατά το ίδιο ποσοστό μειώνονται οι χορηγίες του Δημοσίου, οι συντάξεις των πρώην υπαλλήλων ΟΤΑ και ΝΠΔΔ που συνταξιοδοτούνται κατά τις δημοσιοϋπαλληλικές διατάξεις, καθώς και οι συντάξεις του πρώην προσωπικού του ΟΣΕ και των πρώην υπαλλήλων των ασφαλιστικών ταμείων του προσωπικού των Σιδηροδρομικών Δικτύων. Σημειωτέον ότι οι ως άνω μειώσεις χώρισαν αναδρομικά από την 1-1-2012.

β) Τροποποιείται ο κρατικός προϋπολογισμός οικονομικού έτους 2012, με τη μείωση συνολικά κατά 1.945.700.000 ευρώ των πιστώσεων των υπουργείων.

δ) Επαναπροσδιορίζεται ο χρόνος απόδοσης στο Ελληνικό Δημόσιο των ποσών του Ειδικού Τέλους Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών που εισπράττονται από τη ΔΕΗ και τους εναλλακτικούς προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος.

ε) Επανακαθορίζεται ο τρόπος καταβολής του ποσού της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης.

στ) Μειώνεται κατά 25 ο συνολικός αριθμός των Ινστιτούτων Ερευνητικών Φορέων, τα οποία συγχωνεύονται.

ζ) Μειώνεται αναδρομικά από 1-1-2012 κατά 12% το ποσό της καταβλητέας την ημερομηνία αυτή κύριας σύνταξης των συνταξιούχων της ΤτΕ και των λοιπών φορέων αρμοδιότητας του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης που υπερβαίνει τα 1.300 ευρώ. Κατά το ίδιο ποσοστό μειώνεται και το ήμισυ του συνολικού ποσού κύριας και επικουρικής σύνταξης, που χορηγείται από το Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Τραπεζοϋπαλλήλων και το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Μισθωτών σε συνταξιούχους προσυνταξιοδοτικού καθεστώτος. {Μείωση στις συντάξεις του ΝΑΤ κατά 7% από το πρώτο ευρώ}.

η) Μειώνονται αναδρομικά από 1-1-2012 τα καταβαλλόμενα ποσά συντάξεων (ΕΤΕΑΜ, ΤΕΑΙΤ, ΤΕΑΔΥ κ.λπ.) κλιμακωτά και δη κατά ποσοστό 10% για ποσά σύνταξης έως 250 ευρώ, 15% έως 300 ευρώ, 20% από 300,01 και άνω. Κατά τα ίδια ποσοστά μειώνεται και το ήμισυ του συνολικού ποσού κύριας και επικουρικής σύνταξης που χορηγείται από το ΕΤΑΤ και το ΕΤΕΑΜ σε συνταξιούχους προσυνταξιοδοτικού καθεστώτος.

θ) Τέλος, ρυθμίζονται ζητήματα ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζικών ιδρυμάτων.

Περαιτέρω, εφαρμοστικοί του Ν. 4046/2012 τυγχάνουν και οι Ν. 4052/2012 και 4058/2012, αναφερόμενοι κυρίως σε ζητήματα Υγείας και Πρόνοιας.

Ειδικότερα σε ό,τι αφορά το Ν. 4052/2012:

α) Καταργείται η αυτοτελής λειτουργία 50 νοσοκομείων τα οποία «διασυνδέονται» στα υπόλοιπα 82 με ενιαίους οργανισμούς.

β) Μειώνεται ο συντελεστής υπολογισμού του ωρομισθίου των εφημεριών των γιατρών.

γ) Μεταφέρονται οι τομείς της Πρόνοιας στο Υπουργείο Εργασίας από το υπουργείο Υγείας και συνδέονται οι παροχές με τις ασφαλιστικές εισφορές, όπως στο «πρόγραμμα κατ' οίκον φροντίδας των συνταξιούχων», το οποίο θα χρηματοδοτείται από την παρακράτηση μέρους των ασφαλιστικών εισφορών και θα παρέχεται με βάση τον κανονισμό σε ελάχιστους εξαθλιωμένους.

δ) Απελευθερώνεται το ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων.

ε) Καθιερώνεται η συνταγογράφηση φαρμάκων με βάση τη δραστική ουσία και με κριτήριο το φθηνότερο φάρμακο με βάση το οποίο θα αποζημιώνει το ασφαλιστικό ταμείο τους ασφαλισμένους.

στ) Καταργούνται πέντε ψυχιατρικά νοσοκομεία.

ζ) Καταργούνται τα επιδόματα των πολυτέκνων με εισόδημα πάνω από 45.000 ευρώ.

Επίσης, με το Ν. 4058/2012 παρέχεται η δυνατότητα πρόσληψης επαγγελματιών Υγείας όλων των κλάδων και ειδικοτήτων στα Νοσοκομεία, ΚΥ, ΟΚΑΝΑ, με δελτίο απόδειξης παροχής υπηρεσιών, ενώ με σειρά υπουργικών αποφάσεων επιβλήθηκε μία σειρά ρυθμίσεων, όπως ενδεικτικά:

-- Η αύξηση του εισιτηρίου των εξωτερικών ιατρείων των νοσοκομείων.

-- Ο δραστικός περιορισμός των φαρμάκων που εντάσσονται στη λεγόμενη θετική λίστα των φαρμάκων με αποτέλεσμα την αύξηση των φαρμάκων που πληρώνονται 100% από τους ασθενείς.

-- Η μείωση με το νέο Κανονισμό Εκτίμησης Βαθμού Αναπηρίας των ποσοστών αναπηρίας με αποτέλεσμα την περικοπή και κατάργηση των επιδομάτων και αναπηρικών συντάξεων καθώς και η απώλεια της ασφάλισης στον κλάδο της Υγείας.

-- Παρακράτηση μέρους της σύνταξης των χρονίως πασχόντων για την πληρωμή των ιδρυμάτων στα οποία νοσηλεύονται.

-- Καταργούνται τα οικοτροφεία και τα τμήματα Μαθητικής Μέριμνας των Μέσων Τεχνητών Επαγγελμάτων Νοσηλευτικών Σχολών σε 9 δημόσια νοσοκομεία και 5 Επαγγελματικές Σχολές Βοηθών Νοσηλευτών.

Επίσης εφαρμοστικός νόμος του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΙΙ είναι και Ν. 4070/2012, με τον οποίο προβλέπονται:

α) Περαιτέρω απελευθέρωση στο χώρο των τηλεπικοινωνιών.

β) Περαιτέρω απελευθέρωση στις Μεταφορές και πιο συγκεκριμένα στα ΤΑΞΙ. Είναι διαδικασία που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων και της εξυπηρέτησης των λαϊκών αναγκών.

Ο Ν. 4111/2013, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει ρυθμίσεις του υπουργείου Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας που χειροτερεύουν αντίστοιχες ρυθμίσεις του Ν. 4093/2012. Ειδικότερα:

-- Καθόριζε ως ανώτατο πλαφόν συνολική δαπάνη για το επίδομα των μακροχρόνια ανέργων το ποσό των 35 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως.

-- Καθόριζε ως ανώτατο πλαφόν στη συνολική δαπάνη για την πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος το ποσό των 20 εκατομμυρίων ευρώ.

-- Αύξανε από 1-1-2014 στο 65ο έτος της ηλικίας (από το 64ο που ίσχυε) το όριο για την έναρξη καταβολής του ΕΚΑΣ.

-- Με το Ν. 4093/2012 καθορίστηκε ο ΗΔΙΚΑ ΑΕ ως ο φορέας ελέγχου και πληρωμών των συντάξεων όλων των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης και του Δημοσίου, με απώτερο σκοπό να υπάρχει αυστηρός έλεγχος στην εφαρμογή των μέτρων για μείωση των συντάξεων από όλους του ΦΚΑ και το Δημόσιο, όπως αυτές είχαν μειωθεί ή θα μειώνονταν στο μέλλον με τις διάφορες νομοθετικές ρυθμίσεις.

Επίσης στον ίδιο νόμο καθοριζόταν η υποχρέωση όλων των ΦΚΑ και του Δημοσίου να αποστέλλουν ανά μήνα στον ΗΔΙΚΑ ΑΕ σε ηλεκτρονική μορφή μηνιαίο αρχείο πληρωμών συντάξεων ανά συνταξιούχο. Στο Ν. 411/2013 προβλέφθηκε ότι σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των ΦΚΑ στην πιο πάνω υποχρέωσή τους ή αν αυτοί δεν εφάρμοζαν τις περικοπές στις συντάξεις σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ΗΔΙΚΑ ΑΕ θα υπήρχε αναστολή στην επιχορήγηση των αντίστοιχων ΦΚΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Ο Ν. 4152/2013 περιλαμβάνει μεταξύ άλλων ενδεικτικά:

-- Την επιβολή κατά το έτος 2013 του χαρατσιού του ΕΕΤΑ.

-- Την άμεση βεβαίωση από την Φορολογική Αρχή και την καταβολή του 50% του αμφισβητούμενου ποσού της πράξης καταλογισμού φόρου στην περίπτωση άσκησης ενδικοφανούς προσφυγής.

-- Τη ρύθμιση οφειλών προς το Δημόσιο με δυσμενείς όρους αποπληρωμής τους.

-- Απαλλαγή των ναυτιλιακών εταιρειών από την προβλεπόμενη ετήσια εισφορά επί του συνολικού ετήσιου εισαγόμενου συναλλάγματος.

-- Τη διεύρυνση του καθεστώτος απελευθέρωσης των επαγγελμάτων που είχε θεσπιστεί με το Ν. 3919/2011 και σε κάθε μη μισθωτή οικονομική δραστηριότητα που παρέχεται κατά κανόνα έναντι αμοιβής.

-- Την απελευθέρωση επαγγελμάτων (κτηνίατροι, γεωτεχνικοί, κρεοπώλες κ.λπ.).

-- Την απόλυση υπαλλήλων με σχέση Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ) στην περίπτωση κατάργησης θέσεων σε ΝΠΙΔ του ευρύτερου δημόσιου τομέα, όπου και υπηρετούν.

-- Την αύξηση των ωρών της εβδομαδιαίας διδασκαλίας του εκπαιδευτικού προσωπικού της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

-- Τη δυνατότητα ακόμη μεγαλύτερης μείωσης του μισθού κάτω και από αυτά τα κατώτατα όρια του νόμιμου γενικού κατώτατου μισθού μέχρι 490 ευρώ για εργαζόμενους άνω των 25 ετών και μέχρι 427 ευρώ για κάτω των 25 ετών που εργάζονται σε προγράμματα κοινωφελούς εργασίας στο Δημόσιο μέσω τρίτων φορέων.

Ο Ν. 4172/2013 περιλαμβάνει:

Α) Σε σχέση με τα φορολογικά:

Ο νόμος περιέχει τον Κώδικα φορολογίας εισοδήματος. Αναπτύσσεται η φορολογική πολιτική, που διαχρονικά αποτελεί εργαλείο αναδιανομής του εισοδήματος σε βάρος του λαού και προς όφελος του κεφαλαίου. Παίρνει φορολογικά έσοδα από τους πολλούς για να τα δώσει στους λίγους επιχειρηματικούς ομίλους. Είναι χαρακτηριστικό ότι η συμμετοχή των νομικών προσώπων στο σύνολο των φορολογικών εσόδων ανερχόταν το 2001 στο 14,8%, το 2008, σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάπτυξης η συμμετοχή των επιχειρηματικών ομίλων έπεσε στο 8,2% του συνόλου των φορολογικών εσόδων και το 2013 η πιο πάνω συμμετοχή κύλησε (με βάση τον τότε προϋπολογισμό) μόλις στο 3,3%.

Εχουμε συνεχή μείωση του φορολογικού συντελεστή για το μεγάλο κεφάλαιο, αλλά και σημαντικές εκπτώσεις στις δαπάνες των επιχειρήσεων, ρυθμίσεις που υπάρχουν στο νέο φορολογικό κώδικα.

Την ίδια ώρα, δεν υπάρχουν εκπτώσεις στις δαπάνες για τη διαβίωση της λαϊκής οικογένειας. Και όχι μόνο αυτό, αλλά πολλές από τις δαπάνες αυτές θεωρούνται τεκμήριο και οδηγούν στην υπερφορολόγηση των λαϊκών οικογενειών. Ταυτόχρονα, δεν θεσπίζεται καμία έκπτωση στο φόρο για τα ανήλικα παιδιά.

Την ίδια ώρα που θεσπίζονται φοροαπαλλαγές για το μεγάλο κεφάλαιο, καθιερώνεται η φορολόγηση του άνεργου, αλλά και αυτού που δεν έχει καθόλου εισόδημα, καθώς καθιερώνεται ελάχιστη αντικειμενική δαπάνη 3.000 ευρώ για τον άγαμο και 5.000 για τον έγγαμο.

Β) Καθιερώνεται η απαλλαγή από την αστική ευθύνη των οργάνων διοίκησης του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) εφόσον λαμβάνονται προς το σκοπό της διατήρησης της σταθερότητας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, στα πλαίσια των δεσμεύσεων της χώρας από το ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΙΙ (Ν. 4046/2012), τεκμαίρονται σύμφωνες με το δημόσιο συμφέρον και θεωρούνται επωφελείς και συμφέρουσες για το ελληνικό δημόσιο, όσον αφορά την αστική ευθύνη των οργάνων διοίκησης του ΤΧΣ.

Γ) Σε σχέση με τους ΟΤΑ Α΄ και Β΄ βαθμού:

Ενισχύεται σημαντικά το πλαίσιο του στενού-ασφυκτικού ελέγχου της δραστηριότητας των ΟΤΑ Α΄ και Β΄ βαθμού, αφενός μεν μέσα από την ενίσχυση του ρόλου του λεγόμενου «Παρατηρητηρίου», αφετέρου δε μέσω της υποχρέωσης των ΟΤΑ να καταρτίζουν προϋπολογισμούς σύμφωνα με τις οδηγίες της Κυβέρνησης (βασική κατεύθυνση οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί και απολογισμοί, που σημαίνει μεταξύ άλλων, επέκταση της ανταποδοτικότητας, επιβολή χαρατσιών στους δημότες), με ποινή, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, την παρακράτηση και μη απόδοση μέρους ή του συνόλου της επιχορήγησης από τους ΚΑΠ.

Δ) Σε σχέση με τα εργασιακά:

Ο νόμος περιλαμβάνει πλήθος αντεργατικών ρυθμίσεων. Ενδεικτικά:

* Υπάρχει κατάργηση των θέσεων των σχολικών φυλάκων και του προσωπικού της δημοτικής αστυνομίας, όπως επίσης και των εκπαιδευτικών των λεγόμενων «τεχνικών» κλάδων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ολοι οι παραπάνω τέθηκαν σε διαθεσιμότητα και στη συνέχεια πολλοί από αυτούς (ιδίως από τους σχολικούς φύλακες και τους εκπαιδευτικούς) βρέθηκαν στο δρόμο.

* Επαναρρύθμιση του καθεστώτος διαθεσιμότητας στο δημόσιο τομέα (δημόσιο, αυτοτελείς δημόσιες υπηρεσίες, αποκεντρωμένες διοικήσεις, ΟΤΑ, ΝΠΔΔ), με κατάργηση θέσεων ανά κατηγορία, κλάδο ή και ειδικότητα, θέση σε διαθεσιμότητα διάρκειας 8 μηνών και με την καταβολή του 75% των αποδοχών και με κατάληξη την απόλυση, μετά το τέλος της περιόδου της διαθεσιμότητας.

* Εφαρμογή της κινητικότητας σε όλο το φάσμα του δημόσιου τομέα (για το μόνιμο προσωπικό και το προσωπικό με σχέση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου), με υποχρεωτικές μετατάξεις και μετακινήσεις προσωπικού το οποίο, όταν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που θεσπίζει η σχετική διάταξη του νόμου, οδηγείται σε απόλυση.

* Προβλέπεται ότι μετά το 2017 (μετά το τέλος των λεγόμενων προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής) ο κατώτατος μισθός και το κατώτατο ημερομίσθιο για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα θα καθορίζονται με υπουργική απόφαση, αφού θα έχει προηγηθεί διαβούλευση μεταξύ των λεγόμενων «κοινωνικών εταίρων», με τον συντονισμό τους από τριμελή Επιτροπή αποτελούμενη από τον πρόεδρο του ΟΜΕΔ και δύο εκπροσώπους των υπουργείων Οικονομικών και Εργασίας (έναν για το καθένα).

* Προκειμένου να τελειώνουν με υποθέσεις όπου κατόπιν προσωρινής διαταγής ή αποφάσεων ασφαλιστικών μέτρων εργαζόμενοι με εξαρτημένη εργασία που είχαν απολυθεί άκυρα ή των οποίων είχε μεταβληθεί η εργασιακή τους κατάσταση (κύρια, αλλά όχι μόνο, εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα) εξακολουθούσαν να παραμένουν στη θέση τους, μέχρι την εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων ή των αγωγών τους αντίστοιχα, καθόρισαν αφενός μεν σύντομες - ασφυκτικές προθεσμίες για την εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων, με άρση της προσωρινής διαταγής σε περίπτωση αναβολής της συζήτησης των ασφαλιστικών μέτρων, αφετέρου δε την υποχρεωτική εκδίκαση των σχετικών εκκρεμών αγωγών ή ασφαλιστικών μέτρων αντίστοιχα, μέχρι τις 1.12.2013, ημερομηνία πέρα από την οποία όρισαν την αυτοδίκαιη παύση του προσωρινού μέτρου της παραμονής στην υπηρεσία.

Ε) Σε σχέση με τις οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία:

Προκειμένου να επισπεύσουν τις διαδικασίες είσπραξης των οφειλόμενων ασφαλιστικών εισφορών προς τα ασφαλιστικά ταμεία, μέσα κύρια από την εφαρμογή μέτρων αναγκαστικής είσπραξης (κατασχέσεις και πλειστηριασμοί), σε βάρος κυρίως ασφαλισμένων που λόγω της βαθιάς οικονομικής κρίσης αδυνατούσαν να τις καταβάλουν (όπως κύρια ελευθεροεπαγγελματίες και ΕΒΕ, αλλά και αγρότες) δημιούργησαν στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ το λεγόμενο Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ).

Με το άρθρο 16 του Ν. 4177/2013 επί της ουσίας καταργείται η Κυριακή αργία, δεδομένου ότι παρέχεται η δυνατότητα λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων για 7 Κυριακές το έτος, με δυνατότητα επέκτασης κατόπιν απόφασης του αρμοδίου Αντιπεριφερειάρχη ή στις περιπτώσεις των δήμων Αθηναίων, Θεσσαλονίκης και Πειραιώς με απόφαση του οικείου Δημάρχου.

Επίσης με το Ν. 4223/2013, ανάμεσα στα άλλα, θεσμοθετήθηκε (άρθρα 1-13) το νέο χαράτσι για τους ιδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας, ο ΕΝΦΙΑ που ισχύει από το 2014 έως και σήμερα.

Τέλος, ο Ν. 4254/2014, ανάμεσα στα άλλα περιλαμβάνει:

-- Την πιλοτική εφαρμογή της συνολικής κατάργησης της Κυριακής αργίας, μέσω της προαιρετικής λειτουργίας καταστημάτων για ένα έτος σε τρεις τουριστικές περιοχές, καθ' υπέρβαση των οριζόμενων στο Ν. 4177/2013.

-- Την υπαγωγή του συνόλου των υπαλλήλων των κλάδων ΔΕ Οδηγών, ΔΕ Τεχνικού (ειδικότητας Οδηγών) και ΔΕ Πληρωμάτων Ασθενοφόρων, που κατέχουν οργανικές ή προσωποπαγείς θέσεις στα νοσοκομεία του ΕΣΥ σε καθεστώς διαθεσιμότητας.

-- Την κατάργηση της εργοδοτικής εισφοράς (1%) υπέρ του ΔΛΟΕΜ του ΟΑΕΔ και για την επιδότηση των στρατευμένων μισθωτών και παράλληλα την κατάργηση των αντίστοιχων παροχών.

-- Τη μείωση της εργοδοτικής εισφοράς υπέρ του κλάδου παροχών ασθενείας και μητρότητας του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ και την κατάργηση κοινωνικών πόρων που έχουν θεσπιστεί για την ενίσχυση Ταμείων.

-- Τη μείωση περιορισμών αναφορικά με την απαγόρευση ατομικών απολύσεων σε κατηγορία εργαζομένων.

-- Τη δυνατότητα απασχόλησης οικοδόμων που εργάζονται με «δανεισμό» σε έργα προϋπολογισμού άνω των 10.000.000 ευρώ που διεξάγονται για λογαριασμό του Δημοσίου.

-- Την κατάργηση των όποιων περιορισμών υπήρχαν για την απασχόληση εργαζομένων που εργάζονται με «δανεισμό».

-- Τη μείωση κατά 50% του ποσού των τριετιών που αφορά την προϋπηρεσία προσλαμβανομένων μακροχρόνια ανέργων άνω των 25 ετών.

-- Την υποκατάσταση των Συλλογικών Συμβάσεων του κλάδου των ναυτεργατών από επιχειρησιακές.

-- Την υπαγωγή σε διαθεσιμότητα κατηγορίας εργαζομένων στον χώρο της Υγείας (ιατροί, νυκτοφύλακες).

-- Την απαλλαγή από την αστική ευθύνη των μελών του Γενικού Συμβουλίου, της Εκτελεστικής Επιτροπής καθώς και του προσωπικού του ΤΧΣ έναντι τρίτων και έναντι του Ελληνικού Δημοσίου.

-- Διατάξεις που διευκολύνουν τις διαδικασίες παράδοσης στο μεγάλο κεφάλαιο της δημόσιας περιουσίας μέσω του ΤΑΙΠΕΔ προς το σκοπό εκμετάλλευσης - ιδιωτικοποίησής της.

-- Διατάξεις που διευκολύνουν την επιτάχυνση της ιδιωτικοποίησης των ανακεφαλαιοποιημένων τραπεζών που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Δημοσίου.

-- Διατάξεις που αφορούν την απελευθέρωση επαγγελμάτων (φαρμακεία κ.λπ.), τη ρύθμιση της διάθεσης βιβλίων κ.λπ.

6. Με την παράγραφο 6 προβλέπεται η μονομερής καταγγελία από την Ελλάδα του συνόλου των δανειακών συμβάσεων που υπογράφηκαν στα πλαίσια του Μνημονίου ΙΙ.

7. Με την παράγραφο 7 ορίζεται ότι η Ελλάδα παύει να δεσμεύεται έναντι οποιουδήποτε από το περιεχόμενο των πιο πάνω δανειακών συμβάσεων.

8. Με την παράγραφο 8 ορίζεται ότι η κυβέρνηση της Ελλάδας αναλαμβάνει την υποχρέωση να καλύψει με κρατική χρηματοδότηση τη ζημιά και τις απώλειες που υπέστησαν τα ΝΠΔΔ και τα Ασφαλιστικά Ταμεία από τη συμμετοχή στη διαδικασία ανταλλαγής των τίτλων σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 8 και 9 του καταργούμενου Ν. 4046/2012.

Με το άρθρο 4 καθορίζεται ο χρόνος έναρξης ισχύος των διατάξεων της παρούσας πρότασης νόμου.