ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 6 Φλεβάρη 2001
Σελ. /40
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΕΚΘΕΣΗ «ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ»
Τα παιδιά δεν πεθαίνουν μόνο από πείνα

Οι εκθέσεις, που συνήθως παρουσιάζει η «Γιούνισεφ», μιλούν για την κατάσταση των παιδιών του αναπτυσσόμενου κόσμου, για τη φτώχεια, την πείνα και τις προλαμβανόμενες ασθένειες που ευθύνονται για το θάνατο, κάθε χρόνο, εκατομμυρίων παιδιών σε όλον τον πλανήτη.

Αυτή τη φορά η «Γιούνισεφ» αποφάσισε να ασχοληθεί με τα παιδιά του βιομηχανικού κόσμου και τα αποτελέσματα της έρευνάς της καταλήγουν στο συμπέρασμα: «Σε όλες ανεξαιρέτως τις βιομηχανικές χώρες, οι τραυματισμοί παιδιών είναι η πρώτη αιτία θανάτου για τα παιδιά». Και οι αριθμοί που δίνει, καθόλου, μα καθόλου εφησυχαστικοί: Τουλάχιστον 20.000 είναι οι θάνατοι των παιδιών, κάθε χρόνο, από τραυματισμούς στις χώρες - μέλη του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ). Για την Ελλάδα, μάλιστα, αναφέρεται ότι τα τροχαία ευθύνονται για το χαμό ή και την αναπηρία χιλιάδων παιδιών ηλικίας 1 έως 14 χρόνων...

Αναλυτικά τα συμπεράσματα αυτής της έρευνας - πρόκειται για τη δεύτερη έκθεση του Κέντρου Ερευνών «Innocenti» της «Γιούνισεφ» και είναι ειδικά εστιασμένη στους παιδικούς θανάτους από τραυματισμούς στα 29 κράτη του ΟΟΣΑ - προκύπτει πως οι τραυματισμοί είναι η κυριότερη αιτία παιδικών θανάτων σε όλα τα αναπτυγμένα κράτη και είναι υπεύθυνοι για σχεδόν το 40% των θανάτων παιδιών στην ηλικιακή ομάδα 1-14 ετών. Συνυπολογίζοντας τα πάντα (τροχαία, τραυματισμοί εκ προθέσεως, πνιγμοί, πτώσεις, δηλητηριάσεις κ.ά.) τονίζει πως κάθε χρόνο περισσότερα από 20.000 παιδιά είναι τα θύματα αυτών των αιτιών. Μάλιστα οι θάνατοι παιδιών από τροχαία είναι υπεύθυνοι για το 41% του συνόλου των θανάτων παιδιών από τραυματισμούς, ενώ τα αγόρια έχουν 70% μεγαλύτερη πιθανότητα να πεθάνουν από τραυματισμούς απ' ό,τι τα κορίτσια.

Ενα άλλο σημαντικό στοιχείο της έρευνας είναι η διαπίστωση ότι «ο κίνδυνος παιδικού θανάτου από τραυματισμό ανεβαίνει κάθετα σε συνάρτηση με τη φτώχεια». Τονίζει ακόμη πως η πιθανότητα να τραυματιστεί ή να σκοτωθεί ένα παιδί σχετίζεται επίσης με τη με τη μονογονεϊκή οικογενειακή κατάσταση, τη χαμηλή μόρφωση της μητέρας, τη μικρή ηλικία της μητέρας κατά τη γέννηση, την κακή κατοικία, το μεγάλο μέγεθος της οικογένειας και τη χρήση ναρκωτικών ή την κατάχρηση αλκοόλ από τους γονείς.

Συνεχίζοντας η «Γιούνισεφ» επισημαίνει πως «πολλές αποδεδειγμένες στρατηγικές για την πρόληψη ατυχημάτων εφαρμόζονται ανεπαρκώς», με αποτέλεσμα τουλάχιστον 12.000 θάνατοι παιδιών το χρόνο να μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, «εάν όλες οι χώρες του ΟΟΣΑ βρίσκονταν στο ίδιο επίπεδο με τη Σουηδία». Εδώ να σημειωθεί πως σύμφωνα με αυτή την έρευνα τις τέσσερις καλύτερες θέσεις στον πίνακα των παιδικών θανάτων από τραυματισμούς κατέχουν η Σουηδία (5,2 θάνατοι ανά 100.000 παιδιά), το Ηνωμένο Βασίλειο (6,1 θάνατοι), η Ιταλία (6,1 επίσης) και η Ολλανδία (6,6). Τέλος, τις δύο χειρότερες θέσεις στον πίνακα κατέχουν οι ΗΠΑ (14,1 θάνατοι ανά 100.000 παιδιά) και η Πορτογαλία (17,8 θάνατοι), όπου το ποσοστό των θανάτων από τραυματισμούς μεταξύ των παιδιών είναι υπερδιπλάσιο του επιπέδου των καλύτερων χωρών.


Παιδιά τα μεγάλα θύματα

Μπορεί τα τροχαία ατυχήματα να αποτελούν το 41% του συνόλου θανάτων παιδιών από τραυματισμούς, σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ χωρίς καμία εξαίρεση, ωστόσο η Ελλάδα στο θέμα αυτό κάνει τη... διαφορά. Κι αυτό γιατί ενώ η χώρα μας έχει την έκτη καλύτερη θέση στον πίνακα, έχοντας 7,6 θανάτους από τραυματισμούς ανά 100.000 παιδιά, στον πίνακα των τροχαίων ατυχημάτων καταλαμβάνει μόλις την 19η θέση (ανάμεσα στις 29 χώρες του ΟΟΣΑ). Μάλιστα, όπως φαίνεται στο συγκεκριμένο πίνακα, οι επιπτώσεις των τροχαίων ατυχημάτων στη χώρα μας αναλογούν στο 62% των συνολικών θανάτων των παιδιών από τραυματισμούς!

«Το πραγματικό μέγεθος της τραγωδίας που κρύβεται πίσω απ' αυτούς τους αριθμούς βρίσκεται αν συνειδητοποιήσουμε πως όλοι οι θάνατοι παιδιών που καταμετρούνται δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου για εκείνα που θα ζήσουν την υπόλοιπη ζωή τους με κάποιο βαθμό βαριάς ή ελαφρότερης αναπηρίας», σημειώνει χαρακτηριστικά η οργάνωση.


ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Ο «βολεμένος» και ο διαβολεμένος...

Εχει ένα ισόγειο δυαράκι δικό του, όπου ζουν αφόρητα στριμωγμένοι αυτός, η γυναίκα του και τα τρία παιδιά τους. Εχει και μια δουλίτσα που του αποφέρει έναν ισχνό μισθό και τέλος έχει κι ένα σαράβαλο ΙΧ, που αγκομαχάει στις ανηφόρες και μουγκρίζει σαν θεριό μέχρι να πάρει μπροστά. Αυτόν λοιπόν το φουκαρά οικογενειάρχη, που αν δεν ψευτοδούλευε και η γυναίκα του, θα είχε σηκώσει προ πολλού ψηλά τα χέρια και θα είχε παραδοθεί στην ανέχεια, αυτόν, λέω, το βιοπαλαιστή βρήκε πάλι ο ερίτιμος πρωθυπουργός να τον αδράξει από το γιακά και να του φωνάξει: «Ως εδώ η καλοπέραση, κύριε βολεμένε. Ως εδώ τα προνόμιά σου, τα κεκτημένα σου, οι νόμοι και οι διατάξεις που σε προστάτευαν σκανδαλωδώς! Το κράτος κάνει πλέον μια έντονη προσπάθεια για να εκσυγχρονιστεί και δε θα υποχωρήσει με τίποτε μπροστά σένα που αντιδράς σ' αυτήν την εκσυγχρονιστική πορεία. Θέλεις δε θέλεις θα δεχτείς και την αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις και την ανατροπή του ασφαλιστικού συστήματος και όποιο άλλο νομοσχέδιο ψηφίσω υπέρ του εκσυγχρονισμού. Μη βγαίνεις, λοιπόν, στους δρόμους και φωνάζεις πως γυρίζουμε στο μεσαίωνα, διότι κανένα δεν πείθεις. Είναι ολοφάνερο πως αντιδράς, κύριε βολεμένε, για να μη χάσεις την προνομιακή ως τώρα μεταχείρισή σου και την άνεση που αυτή σου παρείχε»!

Αυτόν τον εξάψαλμο άκουσε πρόσφατα από τον πρωθυπουργό ο φουκαράς ο βιοπαλαιστής και στην αρχή αδιαφόρησε, γιατί δεν κατάλαβε ότι απευθυνόταν στο άτομό του. «Αφού μιλάει για βολεμένους - σκέφτηκε - αναφέρεται σαφώς στους λίγους και εκλεκτούς του συστήματος, που έχουν βίλες, κότερα, εργοστάσια, σε όσους πλουτίζουν από την εκμετάλλευση των εργαζομένων, από τις μίζες ή και τις "βουτιές" στο δημόσιο κορβανά». Ετσι νόμιζε ο φτωχός και γύρισε τα νώτα του προς τον πρωθυπουργό, που κατακεραύνωνε εκείνο το βράδυ από την τηλεόραση τους «βολεμένους». Μόλις όμως προχώρησε ένα βήμα, άκουσε πίσω του τον υψηλό ομιλητή να του φωνάζει:

- Ε, ψιτ, πού πας; Για σένα τα λέω όλα αυτά και μην κάνεις το χαζό!

- Για μένα; ρώτησε με απορία ο φουκαράς.

- Μάλιστα, για σένα.

- Μα, εγώ τι βολεμένος είμαι που δεν έχω δεύτερο βρακί να βάλω στα πισινά μου;

- Ασε τις κλάψες και άκου τι θα σου πω. Μην αντιδράς στα μέτρα μου, γιατί δεν πρόκειται να υποχωρήσω στις παράλογες απαιτήσεις σου.

- Παράλογη απαίτηση είναι να μη θέλω να γίνω σκλάβος στα αφεντικά, να ζητώ μια συνταξούλα της προκοπής για τα γεράματά μου ή να ζητώ να έχω μια περίθαλψη σαν αρρωστήσω και να μην πάω σαν σκυλί στ' αμπέλι;

- Βεβαίως και είναι υπερβολικά αυτά που ζητάς.

- Αϊ σιχτίρ, μπαγαπόντη! αναφώνησε τότε ο «βολεμένος» και έκλεισε την τηλεόραση...

Κατασυγχυσμένος ο άνθρωπος έπεσε αργά εκείνο το βράδυ να κοιμηθεί, αλλά ύπνος δεν τον έπιανε. «Βρε τον διαβολεμένο, σκεφτόταν. Δε φτάνει που με ξετίναξε με τη "σύγκλιση", την ΟΝΕ, την ακρίβεια και τα χαρατσώματα, τώρα θέλει να με ρίξει πιο χαμηλά ακόμη. Να με πάρει από τους φτωχούς και να με ρίξει στους πάμφτωχους. Και με αποκαλεί αισχρά, αισχρότατα, βολεμένο για να προλειάνει το έδαφος για τη νέα λεηλασία μου, για τη χαριστική βολή. Μα, όχι, δε θα του περάσει. Κι εγώ και όλα τα άλλα θύματα του ψευτοεκσυγχρονισμού θα αντισταθούμε γερά. Θα παλέψουμε ανυποχώρητα, θα τον... βολέψουμε καλά το μασκαρά»!


Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ