Σε ηλικία 98 ετών «έφυγε» χτες από τη ζωή η συντρόφισσα Μαρία Λουλέ, γυναίκα του ιστορικού στελέχους του Κόμματος, Κώστα Λουλέ.

Η κηδεία θα γίνει σήμερα, στις 4.30 μ.μ. από το νεκροταφείο Καισαριανής και θα είναι πολιτική.

Η ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε χτες την ακόλουθη ανακοίνωση για το θάνατο της συντρόφισσας Μαρίας Λουλέ:

«Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ με θλίψη ανακοινώνει το θάνατο της συντρόφισσας Μαρίας Λουλέ, η οποία "έφυγε" σήμερα (σ.σ. χτες, Δευτέρα) σε ηλικία 98 ετών.

Η συντρόφισσα Μαρία Λουλέ γεννήθηκε στη Λάρισα την 1η Σεπτέμβρη του 1917. Στις 18 Μάρτη του 1945 παντρεύεται τον Κώστα Λουλέ, ιστορικό στέλεχος του Κόμματος. Γεννάει τα δύο της παιδιά, την Νίτσα και τον Δημήτρη, σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας. Συλλαμβάνεται τον Οκτώβρη του 1948 και μεταφέρεται στις φυλακές του Αβέρωφ, όπου παραμένει υπόδικη για τριάμισι χρόνια. Μοναδική κατηγορία σε βάρος της ότι είναι η γυναίκα του Κώστα Λουλέ και αδελφή του Βασίλη Μπαρτζώτα (Φάνη). Από τις φυλακές Αβέρωφ γράφει στο σύντροφό της Κώστα Λουλέ, σε ένα από τα γράμματα, που καταφέρνει παράνομα να του στείλει, με ημερομηνία 25/9/1950: "Είμαι ευχαριστημένη από το σχολείο που βρέθηκα, παρακολουθώ πολλά μαθήματα, όσα βέβαια μου επιτρέπει η υγεία μου". Αφέθηκε ελεύθερη, γιατί ουσιαστικά δεν υπήρχε καμία κατηγορία σε βάρος της.

Η Μαρία Λουλέ συλλαμβάνεται ξανά, μαζί με το σύζυγό της Κώστα, με το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη του '67 και μεταφέρονται στα Γιούρα, όπου παραμένει ως το χειμώνα του '68. Μετά μεταφέρεται στην Αλικαρνασσό από όπου και αποφυλακίζεται το καλοκαίρι του '69.

Η Μαρία Λουλέ αντιμετώπισε όρθια όλες τις διώξεις, τις φυλακίσεις, τις δυσκολίες της παρανομίας, με πίστη στο Κόμμα και τα ιδανικά του. Η πίστη και η αφοσίωσή της στο Κόμμα, αλλά και η στήριξη της οικογένειάς της, ιδιαίτερα των εγγονών της, τη βοηθά να σταθεί όρθια και στη μεγάλη δοκιμασία που πέρασε όταν σε αυτοκινητικό δυστύχημα τον Απρίλη του 1991 χάνει το γιο της Δημήτρη, τη νύφη της Αννα και τον εγγονό της Κωνσταντίνο.

Η Κεντρική Επιτροπή εκφράζει τα συλλυπητήριά της στην οικογένεια της συντρόφισσας Μαρίας, στην κόρη της, στα εγγόνια και στα δισέγγονά της».

Επαναφέρει ο υπουργός Αμυνας, Π. Καμμένος, την προκλητική όσο και επικίνδυνη για το λαό θέση του περί συνεκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου της χώρας με τις ΗΠΑ, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για θέση που συμμερίζεται και ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας. Θυμίζουμε ότι κατά το πρόσφατο ταξίδι του στις ΗΠΑ είχε προτείνει στην αμερικανική κυβέρνηση μια «government to government agreement» (απευθείας συμφωνία μεταξύ κυβερνήσεων) για συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων του Αιγαίου σε ποσοστό 70 - 30.

Ο Π. Καμμένος διατυπώνει εκ νέου την πρόταση αυτή σε συνέντευξή του στη «Real News», η οποία συνοδεύεται κι από την κυνική παραδοχή ότι θα προτιμηθούν όσοι μπορούν να παίξουν ρόλο ...«νταβατζή», να προστατεύσουν δηλαδή την επένδυσή τους που ταυτίζεται με τα θαλάσσια σύνορα της χώρας (με ό,τι αυτό συνεπάγεται βέβαια για την παραπέρα εμπλοκή της χώρας στους εντεινόμενους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς)!

Αφού σχολιάζει ότι «η εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να προχωρήσει, όπως επίσης και ο καθορισμός της ΑΟΖ» και ότι «μπορεί να γίνει είτε με την προκαταβολή μελλοντικών κερδών από κάποια συμβόλαια είτε με τιτλοποίηση», προσθέτει σε σχέση με το κάλεσμα συνεκμετάλλευσης: «Είναι μια πρόταση την οποία έχω κάνει στη Βουλή εδώ και δύο χρόνια και είναι στο πρόγραμμα των ΑΝΕΛ. Η συνεκμετάλλευση είναι κάτι το οποίο αποτελεί μια διεθνή πρακτική. Μακάρι να είχαμε τη δυνατότητα να εκμεταλλευτούμε με δικά μας μέσα το πετρέλαιό μας και το φυσικό μας αέριο. Αρα, η λύση είναι ή να νοικιάσουμε ή να πουλήσουμε οικόπεδα ή να τα συνεκμεταλλευτούμε. Μακάρι να δέχονταν οι Αμερικανοί ή άλλοι να συνεκμεταλλευτούμε το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο. Δεν υπάρχει κανείς ο οποίος θα είχε αντίρρηση, ούτε ο πρωθυπουργός θα είχε αντίρρηση, ούτε κανείς. Τώρα το ποσοστό συνεκμετάλλευσης θα το δούμε ανάλογα με τα διεθνή πρότυπα. Στη διεθνή πρακτική κυμαίνεται από 80 - 20 σε 70 - 30, θα το δούμε κι αυτό».

Σπεύδει μάλιστα να εκφράσει και προτίμηση, ευχόμενος να υπάρξει θετική απάντηση απ' τις ΗΠΑ: «Αν μπορούμε να κάνουμε απευθείας συμφωνίες, θα τις κάνουμε εμείς και βεβαίως με εταίρους οι οποίοι μπορούν να βοηθήσουν και στην ασφάλεια της χώρας. Διότι αντιλαμβάνεστε ότι με την ΑΟΖ τα θαλάσσια σύνορα επεκτείνονται σε πάρα πολλές εκατοντάδες μίλια. Αυτό σημαίνει ότι η δύναμη με την οποία θα συμφωνήσουμε δεν θα είναι μια δύναμη η οποία δεν θα μπορεί να καλύψει και στρατηγικά την ασφάλεια των επενδύσεών της. Οι ΗΠΑ λοιπόν έχουν αυτή τη δυνατότητα στη νότια Μεσόγειο».

«Εφυγε» χτες από τη ζωή ο κομμουνιστής Γιάννης Μαυρομμάτης. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1923, γιος προσφύγων. Βγήκε από μικρός στη βιοπάλη και νέος, το 1942, οργανώθηκε στο ΚΚΕ, συμμετείχε στην ΕΑΜική Αντίσταση και αναδείχθηκε σε καπετάνιο του ΕΛΑΣ.

Το 1946 κατά τη διάρκεια της αναχώρησής του για να ενταχθεί στο ΔΣΕ συνελήφθη και μέχρι το 1964 παρέμεινε αλύγιστος, φυλακισμένος σε διάφορες φυλακές της χώρας. Με την αποφυλάκισή του δούλεψε στην ΕΔΑ. Το 1967 συνελήφθη ξανά και παρέμεινε φυλακισμένος μέχρι το 1970.

Διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Η κηδεία του θα γίνει αύριο, Τετάρτη 8 Απρίλη.