«Είμαστε έτοιμοι να παραχωρήσουμε εγκαταστάσεις, τις Ενοπλες Δυνάμεις μας, αλλά και μεγάλες βάσεις στην περιοχή του νοτίου Αιγαίου, προκειμένου να διευκολύνουμε τις δυνάμεις της Συμμαχίας (βλ. ΝΑΤΟ) να αναπτύξουν τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Αυτά είπε, την περασμένη Τρίτη, ο υπουργός Αμυνας της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, Π. Καμμένος, στο συνέδριο «Αμυνας και Ασφάλειας» του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, σκιαγραφώντας την προσπάθεια της ντόπιας αστικής τάξης να αναβαθμιστεί γεωστρατηγικά στην ευρύτερη περιοχή, συμμετέχοντας στις ιμπεριαλιστικές - πολεμικές επιχειρήσεις, με προσχήματα τους τζιχαντιστές ή τη μετανάστευση.

Αλλωστε, τα μονοπωλιακά συμφέροντα που διακυβεύονται (τη διασφάλιση των οποίων προωθεί με την πολιτική της και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ) είναι πολλά και σημαντικά. Είπε χαρακτηριστικά ο Καμμένος: «Η ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, του Μαγκρέμπ και της Μέσης Ανατολής αποτελεί ίσως τον κορυφαίο γεωστρατηγικό και γεωοικονομικό κόμβο παγκοσμίως. Τα προτάγματα για ανεύρεση και αξιοποίηση πλουτοπαραγωγικών πηγών στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου και η διαμόρφωση του περιφερειακού συστήματος διαμετακόμισης ενέργειας, δημιουργούν επιπρόσθετες προκλήσεις ασφάλειας». Πρόσθεσε ότι «η αστάθεια, που εκτείνεται σήμερα από την Ουκρανία μέχρι τις ακτές της Βόρειας Αφρικής, που κυκλώνει την Ευρώπη, συνιστά μία απειλή για το εμπόριο, τις ενεργειακές οδούς, τον τουρισμό, την προσπάθεια για βιώσιμη ανάπτυξη».

Σε αυτό το έδαφος, παρουσίασε ολόκληρο το χάρτη των σχεδιαζόμενων νέων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, όπου πασχίζει να παίξει ρόλο και η ελληνική κυβέρνηση. Π.χ. μίλησε για «δημιουργία θυλάκων ανομίας σε περιοχές των χωρών της ευρύτερης περιοχής, που ευνοούν τον εξτρεμισμό, την τρομοκρατία και την πειρατεία (Λιβύη, Υποσαχάρια Αφρική, Συρία)». Συμπλήρωσε ότι «τα κράτη αυτά, όπως η Λιβύη, η Συρία, το Ιράκ και η Υεμένη, παραμένουν άμεσες απειλές για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια».

Και διακήρυξε ότι «η Ελλάδα, με γεωγραφικά και κοινωνικοπολιτικά κριτήρια, αποτελεί την παρούσα χρονική περίοδο τον προμαχώνα της Ευρώπης προς αυτή την περιοχή και ως τέτοια δύναται να διαδραματίσει κεντρικό και καταλυτικό ρόλο στις τρέχουσες γεωπολιτικές εξελίξεις». Στο ίδιο πλαίσιο, διαβεβαίωσε ότι «η Ελλάδα διαθέτει ισχυρό αμυντικό σύστημα και αξιόμαχες Ενοπλες Δυνάμεις (...) Το αποδεικνύουν κάθε μέρα, σε κάθε επιχειρησιακή αποστολή, σε κάθε πολυεθνική επιχείρηση και άσκηση. (...) Διαθέτουμε εξαιρετικά σημαντικές εγκαταστάσεις, οι οποίες δίνουν ένα μοναδικό πλεονέκτημα στην ανάπτυξη σημαντικών ναυτικών και εναέριων δυνάμεων, στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής».

Δεν είναι η πρώτη φορά που υπουργός της κυβέρνησης διακηρύσσει ανοικτά τη διαθεσιμότητά της να στηρίξει ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις με πρόσχημα τους τζιχαντιστές (που σε προηγούμενη φάση οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές εξόπλισαν, καθώς αυτό βόλευε τότε τα συμφέροντά τους, ενώ τους αξιοποιούν και τώρα) ή τη μετανάστευση. Να θυμίσουμε τις δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών Ν. Κοτζιά για την ετοιμότητα να συμβάλει η Ελλάδα στην προστασία των χριστιανικών πληθυσμών από τους τζιχαντιστές.

Ελεγε την προηγούμενη βδομάδα, πάλι, ο Καμμένος: «Η άμυνα της Ελλάδας δεν αφορά μόνο τη χώρα μας, που είναι η βασική μας προτεραιότητα, αλλά λειτουργεί και ως ευρωπαϊκό προγεφύρωμα και ανάχωμα σε κάθε σύγχρονη απειλή (...) Η γεωπολιτική θέση της χώρας μας αλλάζει τα τελευταία χρόνια και έχει ιδιαίτερη σημασία η συνεργασία, για να αντιμετωπίσουμε ένα νέο εχθρό που είναι ο ισλαμικός φονταμενταλισμός, το ισλαμικό χαλιφάτο που αναπτύσσεται ραγδαία στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή. Σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα, ως μέλος του ΝΑΤΟ, έχει ουσιαστικά την πολιτική ευθύνη, με κέντρο τη Σούδα, να αντιμετωπίσει αυτήν την απειλή στα πεδία της Συμμαχίας», πρόσθεσε, προετοιμάζοντας για εμπλοκή της Ελλάδας σε νέες ιμπεριαλιστικές - πολεμικές επιχειρήσεις, με ορμητήριο τη Σούδα, κρίσιμη υποδομή για την υποστήριξη αεροναυτικών και άλλων επιχειρήσεων, με όλους βεβαίως τους κινδύνους για το λαό, τέτοιων πολεμικών επιχειρήσεων.

Είναι εντυπωσιακή η προσαρμογή και προσήλωση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στις πολεμοχαρείς δράσεις των ευρωατλαντικών συνεταίρων της υπό τη ΝΑΤΟική ομπρέλα και η απροκάλυπτη ομολογία-προπαγάνδα για συμμετοχή όχι μόνο των ξένων βάσεων αλλά και του ελληνικού στρατού. Ελπίζοντας σε αναβάθμιση της ντόπιας αστικής τάξης, που βγαίνει πλέον ανοικτά στο προσκήνιο, διεκδικώντας πιο ενεργά ρόλο στις τέτοιες εξελίξεις, στα πλαίσια των οξύτατων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, αλλά και των ανταγωνισμών ανάμεσα σε κράτη της ευρύτερης περιοχής, (Τουρκία, Ισραήλ, Ιράν, Αίγυπτος κλπ), που διαπλέκονται με τους γενικότερους ενδοϊμπεριαλιστικούς. Είναι και αυτή μια τακτική ενταγμένη στη στρατηγική για την έξοδο από την καπιταλιστική οικονομική κρίση σε όφελος του κεφαλαίου.

Επίσης, να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας δε χάνει ευκαιρία να παίξει το χαρτί των τζιχαντιστών, για να δικαιολογήσει νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τη συμμετοχή της χώρας σε αυτές.

Διόλου τυχαία, συμμετέχοντας την προηγούμενη βδομάδα στην τριμερή Σύνοδο Κορυφής που έγινε στη Λευκωσία, με τη συμμετοχή και των Προέδρων Κύπρου και Αιγύπτου Ν. Αναστασιάδη και Αμπντούλ Φατάχ ελ Σίσι και αναφερόμενος «σε συγκεκριμένους τομείς όπου θα εμβαθύνουμε τη συνεργασία μας», στάθηκε στον τομέα της «ασφάλειας» και δεν παρέλειψε να χαρακτηρίσει ανησυχητική την «εξάπλωση του τζιχαντισμού και του φονταμενταλισμού».

«Στο πλαίσιο αυτό, ενισχύεται η σημασία της διμερούς και τριμερούς συνεργασίας μας, ως πυλώνας ειρήνης και σταθερότητας σε μια ευρύτερη περιοχή αποσταθεροποίησης (...) συμφωνήσαμε να εντείνουμε αυτήν τη συνεργασία τόσο σε διπλωματικό και τεχνικό επίπεδο όσο και σε διεθνείς οργανισμούς. Για να (...) προωθήσουμε σε διεθνές επίπεδο τις κοινές και τις ξεχωριστές μας ανησυχίες και προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση του τζιχαντισμού, για την προάσπιση όλων των καταπιεζόμενων κοινοτήτων στην περιοχή, για τη διαχείριση διεθνών προκλήσεων όπως οι αυξανόμενες προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές» ανέφερε, προαναγγέλλοντας εντατικοποίηση της συνεργασίας και σε στρατιωτικό επίπεδο.

Αλλωστε, και η «Διακήρυξη της Λευκωσίας», στην οποία κατέληξε η τριμερής, προτρέπει σε «ενεργό και ουσιαστική αντιμετώπιση της τρομοκρατίας» και σε «συνεργασία για την αντιμετώπιση των εξτρεμιστικών ομάδων».

Αυτό το περί «προάσπισης όλων των καταπιεζόμενων κοινοτήτων στην περιοχή» που είπε ο Τσίπρας στη Λευκωσία, είναι επιχείρημα το οποίο δουλεύει καιρό τώρα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ώστε να αποτελέσει ιδεολογικό πρόσχημα για τη νέα ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, προς διασφάλιση εκεί των μονοπωλιακών τους συμφερόντων με τη συμμετοχή και της Ελλάδας σ' αυτήν.

Συγκεκριμένα, με ευθύνη του υπουργού Εξωτερικών Ν. Κοτζιά, προωθείται «διεθνής συνδιάσκεψη» για τις χριστιανικές κοινότητες της ευρείας αυτής περιοχής, την προστασία τους από μια σειρά «απειλές» (βλ. τζιχαντιστές). Η πρωτοβουλία, όπως διαμηνύει η ίδια η κυβέρνηση, έχει τη στήριξη κι άλλων κυβερνήσεων της ΕΕ, όπως και της ίδιας της Υπατης Εκπροσώπου Εξωτερικών και Αμυνας της ΕΕ, Φεντερίκα Μογκερίνι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Παραπέρα, το θέμα των τζιχαντιστών, της αντιμετώπισής τους και του ρόλου που θέλουν να παίξουν σε αυτό μια σειρά κυβερνήσεις -και η ελληνική- αναμένεται να συζητηθεί στη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ, Τετάρτη και Πέμπτη, 13 και 14 Μάη, στην Αττάλεια της Τουρκίας, όπου θα συμμετάσχει φυσικά και ο Κοτζιάς.

Μ' αυτά και μ' άλλα, είναι πια καθαρό ότι η κυβέρνηση, σε ευθυγράμμιση με ΝΑΤΟ και ΕΕ, βάζει μπρος τις μηχανές προκειμένου να στηρίξει ανοιχτά νέες επεμβάσεις.

Σκοπός της να εξαργυρώσει αυτή την ανάμιξη π.χ. για τη γεωστρατηγική αναβάθμιση των ντόπιων μονοπωλίων, να αποκτήσουν καλύτερη θέση στους ενδοαστικούς ανταγωνισμούς τους με τα κεφάλαια άλλων χωρών της ευρύτερης περιοχής, στην εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων. Σ' αυτά τα πλαίσια, διαμορφώνει στρατηγικές συμμαχίες, όπως π.χ. με το Ισραήλ, άλλες όπως με την Αίγυπτο, αξιοποιώντας τις αντιθέσεις τους με την Τουρκία, ως επίσης ένα μοχλό αντιμετώπισης των ελληνοτουρκικών ανταγωνισμών από καλύτερες θέσεις, με δεδομένη την ανισόμετρη οικονομικά, άρα και ανισότιμη, σχέση τους. Ολα, δε, αυτά μέσα στο ευρωατλαντικό πλαίσιο.

Ωστόσο, από την εμπλοκή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΝΑΤΟ και ΕΕ, καμία ασφάλεια - καμία «αναβάθμιση» δεν υπάρχει για τον ελληνικό λαό, τους λαούς γενικά. Μόνο σοβαροί κίνδυνοι ανοίγονται μπροστά τους από το σοβαρό ενδεχόμενο γενικευμένης ανάφλεξης στην ευρύτερη περιοχή, με αφορμή τους τζιχαντιστές ή το μεταναστευτικό.

Εξ ου και οι εργαζόμενοι πρέπει να κουμπώνονται απέναντι στις κυβερνητικές εξαγγελίες, τις γαρνιρισμένες με μπόλικες δόσεις ανθρωπισμού και κροκοδείλιων δακρύων, να επαγρυπνούν και να ετοιμάζονται να απαντήσουν με τη δική τους παρέμβαση στα σχέδια των ιμπεριαλιστών και των κυβερνήσεών τους, της εξουσίας του κεφαλαίου στην Ελλάδα. Δράση ενάντια στα μονοπώλια, στον καπιταλισμό, σε σύγκρουση με την εξουσία τους, για την ανατροπή της, με αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Είναι ο μόνος φιλολαϊκός δρόμος για πραγματική ειρήνη και προκοπή, που μόνο ο λαός με την πάλη του μπορεί να χαράξει, συνδυασμένος οπωσδήποτε με την πάλη για τη δική του εξουσία.