Ο ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου (Γενάρης 2015) δημοσιοποίησε τις «προγραμματικές του θέσεις» για τα ΑμεΑ με κείμενο του αντίστοιχου Τμήματός του.

Στο κείμενο αυτό είναι εμφανής η προσπάθεια να καρπωθεί τη δικαιολογημένη δυσαρέσκεια και αγανάκτηση των ΑμεΑ και των οικογενειών τους από τις επιπτώσεις της αντιλαϊκής πολιτικής και των μέτρων που εφαρμόστηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, που οδήγησαν στην επιδείνωση των όρων ζωής και υγείας για ένα μεγάλο τμήμα τους.

Το παραπάνω εκφράζεται στο κείμενο των προγραμματικών θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ με την περιγραφή των υπαρκτών προβλημάτων των ΑμεΑ, που όμως αποδίδονται στις «ακραίες νεοφιλελεύθερες» πολιτικές, αποκρύπτοντας ότι πρόκειται για μέτρα που απορρέουν από την πολιτική της ΕΕ υπέρ του κεφαλαίου, η οποία εφαρμόζεται ενιαία από το σύνολο των αστικών κυβερνήσεων της ΕΕ, ανεξάρτητα από το μείγμα πολιτικής διαχείρισης που εφαρμόζει η καθεμία.

Πρόκειται για θέσεις που εξειδικεύουν στο χώρο των ΑμεΑ την πολιτική «κόστους - οφέλους», που οδηγεί στη μείωση των κρατικών και ασφαλιστικών δαπανών και παροχών, σε όσο το δυνατόν λιγότερους, αυτούς που είναι βαριά ανάπηροι ή στα όρια της φτώχειας και εξαθλίωσης. Για όλους τους άλλους ενισχύεται η ατομική - οικογενειακή ευθύνη.

Ομως, όλα τα ΑμεΑ και ανεξαρτήτως του βαθμού και του είδους αναπηρίας τους, έχουν και πρόσθετες ανάγκες εκτός απ' αυτές του γενικού πληθυσμού. Οι πρόσθετες ανάγκες τους σχετίζονται με τη διατροφή, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, το υγειονομικό υλικό, τη μετακίνηση, τα τεχνητά μέλη και βοηθήματα, την ειδική εκπαίδευση, τη φυσικοθεραπεία, τη συστηματική παρακολούθηση από γιατρούς και άλλους υγειονομικούς, τις υπηρεσίες «κατ' οίκον νοσηλεία» και «Βοήθεια στο σπίτι», την αναγκαία λειτουργική διαμόρφωση της κατοικίας, την άθληση, την ψυχαγωγία κ.ά. Ολες αυτές οι ανάγκες δεν είναι «σταθερές». Συνήθως αυξάνονται ραγδαία με την αύξηση των χρόνων ζωής.

Στο κείμενο των προγραμματικών του θέσεων αναγνωρίζει ότι στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου 1 εκατομμύριο άνθρωποι, ανάπηροι, χρόνιοι ασθενείς, ηλικιωμένοι κ.λπ., οι οποίοι εντάσσονται στην κατηγορία των ατόμων με ειδικές ανάγκες.

Η πολιτική του «κόστους - οφέλους» αντανακλάται τόσο στο περιεχόμενο, όσο και στην ίδια τη δομή των θέσεών του, στις οποίες κατατάσσει τα μέτρα που θα πάρει με κριτήριο την επιβάρυνση που αυτά επιφέρουν στον κρατικό προϋπολογισμό ως εξής: «Αμεσα μέτρα χωρίς επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού», «άμεσα μέτρα με σχετικά μικρή επιβάρυνση», «μέτρα με κανονική επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού» και «μεσοπρόθεσμες προτεραιότητες με επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού».

Αυτή η «κατηγοριοποίηση» των μέτρων δεν είναι τυχαία. Στην ουσία, ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει τα ίδια τα ΑμεΑ να «κατηγοριοποιήσουν» τις ανάγκες τους και να συνδέσουν τη δυνατότητα να καλυφθεί ένα μέρος απ' αυτές από την πορεία των διαπραγματεύσεων και της ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας.

Χρησιμοποιεί ορισμένα «άμεσα μέτρα», όπως η έκδοση κάρτας αναπηρίας, η διευθέτηση της λειτουργίας των ΚΕΠΑ, η αναμόρφωση του νόμου για τις προσλήψεις των ΑμεΑ, η προστασία της πρώτης κατοικίας για ανάπηρους άνω του 67% και με εισοδηματικά κριτήρια, που είναι σταγόνα στον ωκεανό και δε συνεπάγονται αύξηση του πενιχρού κρατικού προϋπολογισμού για την Πρόνοια.

Ετσι, καλλιεργεί αβάσιμες προσδοκίες ότι σιγά σιγά θα ακολουθήσουν και άλλα μέτρα, που θα είναι στην κατεύθυνση επίλυσης των προβλημάτων των ΑμεΑ. Ουσιαστικά, επιδιώκει να κερδίσει χρόνο και στήριξη από τα ΑμεΑ, στους στόχους της αντιλαϊκής του πολιτικής. Ομως, από την ανταγωνιστικότητα και την ανάκαμψη της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων τα ΑμΕΑ δεν μπορούν να προσδοκούν βελτίωση της θέσης τους αφού για την επίτευξη αυτών των στόχων απαιτείται η κατακρεούργηση των δικαιωμάτων και των αναπήρων και των χρονίως πασχόντων των λαϊκών οικογενειών, με ό,τι αυτό σημαίνει σε κοινωνικές παροχές και υπηρεσίες.

• Ποσοστό αναπηρίας και Κέντρα Εκτίμησης και Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ)

Εργαλείο για την προώθηση της πολιτικής του, ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί ως διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα ΑμεΑ το ποσοστό αναπηρίας 67%. Ετσι, κάποια μέτρα που εξαγγέλλει και τα οποία έχουν μια ορισμένη επίπτωση στις δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού είναι με το κριτήριο του 67%. Π.χ. για το επίδομα ανεργίας λέει ότι θα χορηγείται σε όλους τους άνεργους ανάπηρους άνω του 67%. Λες και οι άνεργοι ανάπηροι κάτω του 67% δε βιώνουν προβλήματα φτώχειας, ανέχειας ή άλλα πρόσθετα που προκύπτουν από τη φύση της αναπηρίας και τους είναι απαραίτητο το επίδομα ανεργίας.

Δεν γίνεται πουθενά αναφορά στις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τους ανάπηρους με μεσαία ποσοστά αναπηρίας (67% και κάτω). Ολοι αυτοί όχι μόνο δεν έχουν δικαίωμα σε επιδόματα ανεργίας αλλά ούτε σε επίδομα ούτε σε σύνταξη και σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν ούτε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ουσιαστικά, δεν καλύπτονται από πουθενά.

Οι επιπτώσεις στους ανάπηρους αυτούς (μεσαία ποσοστά αναπηρίας) από τη μείωση της παροχής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης μέσω ασφαλιστικών ταμείων είναι τραγικές, παρότι η φύση της αναπηρίας τους δημιουργεί αυξημένες ανάγκες, όπως, μόνιμες θεραπείες λόγω της πάθησής τους ή ειδικά τεχνικά και τεχνολογικά βοηθήματα.

Π.χ. τα γυαλιά που χρησιμοποιούν άνθρωποι με σοβαρά προβλήματα όρασης δεν καλύπτονται από κανένα ασφαλιστικό ταμείο και σε ορισμένες περιπτώσεις το κόστος φτάνει και τις 3.000 ευρώ. Ο ακρωτηριασμός ενός άκρου δεν δίνει ποσοστό αναπηρίας πάνω από 67%, το κόστος όμως των προθέσεων για ακρωτηριασμένα άκρα ανέρχεται σε πολλές χιλιάδες ευρώ.

Οι ανάπηροι με πάνω από 67% είναι λιγότεροι σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, αφού ήδη στα Κέντρα Πιστοποίησης της Αναπηρίας (ΚΕΠΑ), με την εφαρμογή του Κανονισμού Εκτίμησης του Βαθμού Αναπηρίας (ΚΕΒΑ), όπου βασικό εργαλείο για το πετσόκομμα είναι η λεγόμενη «λειτουργικότητα», υπάρχει γενικευμένη μείωση των ποσοστών αναπηρίας.

Ετσι, ασθενείς με σοβαρές παθήσεις όπως, για παράδειγμα, με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας, παίρνουν ποσοστό συνήθως 35% με 50%, με Αιμορροφιλία 50%, με Θαλασσαιμία (Μεσογειακή Αναιμία) 50%, όταν μέχρι το 2012 οι ασθενείς αυτοί έπαιρναν κατά βάση ποσοστό 67% και άνω. Οι δικαιούχοι από 210.000 μειώθηκαν σε 160.000, όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Εργασίας το Δεκέμβρη του 2014, ενώ οι δικαιούχοι του ΙΚΑ έχουν πέσει στο 8% από το 14% του συνολικού αριθμού των συνταξιούχων του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αφήνει στο απυρόβλητο τις οδηγίες της ΕΕ, του ΟΟΣΑ, του ΠΟΥ και τους νόμους που προωθούν τη «λειτουργικότητα» μέσω της εφαρμογής και του ΚΕΒΑ από τα μέλη των επιτροπών και μειώνουν περισσότερο από ό,τι έχουν μέχρι σήμερα τα ποσοστά αναπηρίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ το 2005 και το 2009 είχε πάρει ανοιχτά θέση στήριξης της «λειτουργικότητας». Σε αυτή τη φάση δεν παίρνει θέση. Για τα ΚΕΠΑ περιορίζεται στην πρόταση μέτρων, χωρίς να τα υποτιμούμε, που διευθετούν μόνο τη λειτουργία τους - π.χ. μείωση των χρόνων αναμονής.

Ολα αυτά, σε συνδυασμό με τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης για την επανεξέταση και τον έλεγχο των κοινωνικών επιδομάτων σύμφωνα με την «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ, θα οδηγήσουν σε παραπέρα συρρίκνωση του αριθμού των ανάπηρων που δικαιούνται ιδιαίτερες παροχές σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αναπηρική σύνταξη ή επίδομα.

Στην πράξη, με το ποσοστό αναπηρίας 67% ως κριτήριο των παροχών, μειώνονται συνολικά και οι κρατικές δαπάνες για τα ΑμεΑ και ένα μέρος από αυτές που εξοικονομεί το κράτος τις κατευθύνει προς την ακραία φτώχεια και τη βαριά αναπηρία. Δηλαδή, και στο χώρο των ΑμεΑ ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζει την ευρωενωσιακή πολιτική «παίρνω από τους φτωχούς για να ενισχύσω τους εξαθλιωμένους».

Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι ακόμα και η πλήρης υλοποίηση των προγραμματικών θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ δε θα οδηγήσει όχι μόνο σε λύση στα οξυμένα προβλήματα των ΑμεΑ αλλά ούτε καν σε ανακούφισή τους, γιατί αυτές δε συνιστούν ούτε επαναφορά των κρατικών παροχών προς τα ΑμεΑ, όπως αυτές ήταν πριν από την καπιταλιστική οικονομική κρίση. Και αυτό όχι γιατί είναι «λίγες» και ανεπαρκείς, αλλά κυρίως γιατί συνδέονται με την ακόμα μεγαλύτερη αυστηροποίηση των όρων και των προϋποθέσεων παροχής τους.

Τα μέτρα που εξαγγέλλει ο ΣΥΡΙΖΑ αντικειμενικά συνδέονται και με την ανάγκη του αστικού κράτους για σύγχρονη οργάνωση των υπηρεσιών και των παροχών, που να αντιστοιχεί στις σημερινές ανάγκες του κεφαλαίου.

Το ΚΚΕ στηρίζει τους στόχους πάλης του ριζοσπαστικού αναπηρικού κινήματος και παλεύει:

-- Ενάντια στη «λειτουργικότητα», στα «σφαγεία» των ΚΕΠΑ, στις μειώσεις των ποσοστών αναπηρίας των ΑμεΑ.

-- Για κατάργηση του παράβολου - χαρατσιού που υποχρεώνονται να πληρώνουν οι υποψήφιοι εξεταζόμενοι στα ΚΕΠΑ.

-- Να μη σταματάει ούτε στιγμή η καταβολή του επιδόματος και της σύνταξης αναπηρίας, για όσο διάστημα ο ανάπηρος ή ο χρονίως πάσχων περιμένει να εξεταστεί από τα ΚΕΠΑ.

-- Να έχουν όλοι οι ανάπηροι πλήρη ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη ανεξαρτήτως του ποσοστού αναπηρίας και δωρεάν παροχή του αναγκαίου υγειονομικού υλικού και των τεχνολογικών βοηθημάτων που επιβάλλει η φύση της αναπηρίας.

-- Για την ίδρυση δημόσιου τεχνολογικού ινστιτούτου για την έρευνα, την παραγωγή, την εισαγωγή και τη δωρεάν διάθεση όλων των απαραίτητων τεχνολογικών βοηθημάτων και τεχνητών μελών στους ανάπηρους και τους χρονίως πάσχοντες.

• Κάρτα αναπηρίας

Ο ΣΥΡΙΖΑ εξήγγειλε την κάρτα αναπηρίας, δηλαδή «την έκδοσή της εν είδει ταυτότητας που θα χρησιμοποιείται σε κάθε περίπτωση που το άτομο με αναπηρία καλείται να ασκήσει το δικαίωμά του που απορρέει από το νόμο». Η κάρτα βοηθάει να ξεπεραστούν γραφειοκρατικού τύπου ζητήματα, να διευκολυνθούν στην καθημερινότητά τους τα ΑμεΑ με την απλοποίηση διαδικασιών.

Ομως, το ζήτημα είναι να έχουν «δικαιώματα», όπως, δωρεάν μεταφορά στις αστικές συγκοινωνίες, επιδόματα, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κ.ά., με την επίδειξη της κάρτας αναπηρίας για να καλύπτουν τις ανάγκες τους με βάση την αναπηρία τους και την κοινωνική τους θέση και όχι η χορήγηση της κάρτας να είναι στη βάση των μειωμένων παροχών και δικαιωμάτων, ειδικά τώρα κατά την περίοδο της κρίσης.

• Ανεργία - εργασία

Ο ΣΥΡΙΖΑ αρκείται στην αναμόρφωση του Ν. 2643, ο οποίος προβλέπει την πρόσληψη ΑμεΑ ικανών προς εργασία με ποσόστωση ανάλογα με τον αριθμό των εργαζομένων ανά επιχείρηση, οργανισμό κ.λπ.

Ο νόμος αυτός παρότι υπάρχει εδώ και χρόνια δεν εφαρμόζεται κυρίως κάτω από την πίεση του ΣΕΒ αλλά και από το αστικό κράτος γιατί ένας ανάπηρος (παραπληγικός, τυφλός κ.λπ.), ένας χρονίως πάσχων (νεφροπαθής, καρδιοπαθής, με σκλήρυνση κατά πλάκας κ.λπ.) δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην εντατικοποίηση της δουλειάς και στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Επίσης, η ένταξή του στην παραγωγή απαιτεί σε πολλές περιπτώσεις ειδική εκπαίδευση και εργονομικές ρυθμίσεις στο χώρο δουλειάς. Ολα αυτά αντιστρατεύονται τις ανάγκες του κεφαλαίου για αύξηση της ανταγωνιστικότητας και του μέσου ποσοστού κέρδους.

Το ΚΚΕ θεωρεί ότι ακόμα και κάποιες πιο βαριές περιπτώσεις αναπήρων ή και ψυχικά πασχόντων (π.χ. με σύνδρομο Ντάουν ή ελαφριά νοητική υστέρηση ή αυτισμό) κάτω από συγκεκριμένη εκπαίδευση και δημιουργία των ανάλογων υποδομών και συνθηκών μπορούν να ενταχθούν στην παραγωγική διαδικασία, με εγγυημένα τα εργασιακά τους δικαιώματα μέσω κρατικά προστατευόμενων εργαστηρίων, για την πιο ολοκληρωμένη κοινωνική ένταξη και ιδιαίτερα του ανάπηρου. Τα προϊόντα αυτών των εργαστηρίων να απορροφώνται 100% με ευθύνη του κράτους. Η πείρα από το σοσιαλισμό αποδεικνύει τη ρεαλιστικότητα και την αναγκαιότητα αυτής μας της θέσης.

Το ΚΚΕ παλεύει για:

-- Μέτρα προστασίας των ανέργων αναπήρων, όσων είναι ικανοί να εργαστούν με ιατρικό και μόνο κριτήριο. Επίδομα 600 ευρώ για όσο κρατάει η ανεργία. Η καταβολή να ξεκινάει από τη μέρα που ο ανάπηρος αναζητάει δουλειά και γράφεται στις ειδικές καταστάσεις ανεργίας.

-- Μαζικές προσλήψεις αναπήρων, τώρα, με μόνιμη και σταθερή δουλειά. Να ολοκληρωθεί άμεσα η προκήρυξη του Ν. 2643 που έγινε παραμονές των εκλογών και ενεργοποιήθηκε μετά.

-- Να προσλαμβάνεται ο ανάπηρος με ευθύνη του κράτους με την αποφοίτησή του από τη γενική ή επαγγελματική εκπαίδευση, τα ΤΕΙ ή τα ΑΕΙ.

-- Με ευθύνη του κράτους να υποχρεώνονται οι δημόσιες υπηρεσίες και ιδιωτικές επιχειρήσεις να κάνουν τις αναγκαίες εργονομικές προσαρμογές και διευθετήσεις έτσι ώστε να εντάσσεται ο ανάπηρος στη δουλειά χωρίς προβλήματα, με βάση τα τυπικά, τα ουσιαστικά του προσόντα, τις δυνατότητες και τα ενδιαφέροντά του.

-- Οι εργαζόμενοι ανάπηροι, ανάλογα με τη φύση της αναπηρίας τους, αλλά και οι γονείς και κηδεμόνες των βαριά αναπήρων να έχουν μειωμένα ωράρια, περισσότερες άδειες και λιγότερα χρόνια συνταξιοδότησης εκεί που η βαρύτητα και η φύση της αναπηρίας το επιβάλλουν.

• Ειδική Αγωγή

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως αναφέρει, βάζει στόχο να γίνουν προσλήψεις προσωπικού στα υπάρχοντα ειδικά σχολεία. Τα υπάρχοντα όμως ειδικά σχολεία δεν αρκούν. Σαφώς, η στελέχωση με μόνιμο προσωπικό είναι απαραίτητη αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές, μονάδες κ.λπ. για την κάλυψη των αναγκών όλων των ανάπηρων παιδιών, για τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ δε λέει κουβέντα γιατί αποδέχεται την πολιτική της ΕΕ για ένταξη των αναπήρων στα κοινά σχολεία, ανεξάρτητα από το αν η φύση της αναπηρίας το επιτρέπει.

Με αυτό τον τρόπο η Ειδική Αγωγή θα συνεχίσει να υποβαθμίζεται. Τα παιδιά θα συνεχίσουν να ωθούνται στα γενικά σχολεία, ανεξάρτητα αν η φύση της αναπηρίας το επιτρέπει. Αλλά και αυτά που θα μπορούσαν να ενταχθούν στα γενικά σχολεία, να μην έχουν την ανάλογη στήριξη από ειδικούς παιδαγωγούς, ψυχολόγους κ.λπ., και χωρίς τα απαραίτητα εποπτικά μέσα που επιβάλλει η φύση της αναπηρίας. Για την κάλυψη των αναγκών αυτών των παιδιών προκειμένου να μπορούν να ενταχθούν με ουσιαστικό τρόπο στα γενικά σχολεία θα συνεχίσει να επιβαρύνεται η οικογένεια, αλλιώς θα παραμένουν εκτός εκπαίδευσης.

Το ΚΚΕ θεωρεί ότι η δημόσια Ειδική Αγωγή, που ενσωματώνει τις κατακτήσεις της επιστήμης και της σύγχρονης παιδαγωγικής, χρειάζεται να απευθύνεται με εξειδικευμένο τρόπο ακόμα και στις πιο δύσκολες κατηγορίες. Ειδική Αγωγή που να καλλιεργεί στο παιδί την αγάπη προς τη ζωή, να το μαθαίνει να διεκδικεί τα δικαιώματά του, να αγαπά και να αναγνωρίζει τα αγαθά του πολιτισμού. Ανάλογα με τη φύση της αναπηρίας και τις επιλογές των αναπήρων, απαιτείται να στηρίζονται ολόπλευρα προκειμένου να φοιτήσουν σε σχολές πανεπιστημιακής ή επαγγελματικής εκπαίδευσης. Να μην μπαίνουν εμπόδιο στη μόρφωση και εκπαίδευση των ΑμεΑ η έλλειψη σχολείων, η απόσταση, η μεταφορά, η οικογενειακή και οικονομική κατάσταση κ.λπ., όπως συμβαίνει σήμερα και ένα μεγάλο μέρος αυτών των παιδιών είναι εκτός Ειδικής Αγωγής.

Το ΚΚΕ αντιπαλεύει τους νόμους που διαλύουν και ιδιωτικοποιούν τη δημόσια Ειδική Αγωγή, και ιδιαίτερα το άρθρο 39 που καταργεί την έννοια του ειδικού σχολείου.

Το ΚΚΕ παλεύει για:

-- Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Ειδική Αγωγή. Να καταργηθεί κάθε είδους ιδιωτική και επιχειρηματική δράση στην Ειδική Αγωγή. Να μην κλείσει κανένα δημόσιο ειδικό σχολείο και κανένα τμήμα ένταξης. Ολες οι κατάλληλες υποδομές και το σύνολο του προσωπικού να ενταχθούν στο αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Ειδικής Αγωγής.

-- Να εξασφαλίζεται από το κράτος η ανάλογη εκπαίδευση, στα δημόσια γενικά και ειδικά σχολεία και εργαστήρια, σε όλα τα παιδιά με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες που με επιστημονικά κριτήρια έχουν το περιθώριο. Δημιουργία τμημάτων ένταξης και εξασφάλιση της παράλληλης στήριξης στα δημόσια σχολεία με κριτήριο την πλήρη κάλυψη των αναγκών.

-- Να γίνουν μαζικές προσλήψεις μόνιμου, ειδικού επιστημονικού και βοηθητικού προσωπικού για τις ανάγκες ανάπτυξης των ειδικών σχολείων, των τμημάτων ένταξης και για τη στήριξη όλων των παιδιών και την παράλληλη στήριξη των παιδιών που έχουν ανάγκη στα γενικά σχολεία.

• Συγχωνεύσεις μονάδων Πρόνοιας

Οι προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ προβλέπουν για τις δημόσιες μονάδες Πρόνοιας την επιστροφή τους στην προηγούμενη διοικητική νομική σύσταση. Πριν από την πρώτη φάση των συγχωνεύσεων η διοικητική κατάσταση ήταν κάθε ίδρυμα και 1 ΝΠΔΔ. Στην πρώτη φάση έγιναν 1 ΝΠΔΔ ανά κατηγορία σε κάθε Περιφέρεια (ίδρυμα για το παιδί, χρονίων παθήσεων) και στη δεύτερη φάση έγιναν 1 ΝΠΔΔ ανά Περιφέρεια. Η επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς από μόνη της δεν είναι ικανή να βελτιώσει την κατάσταση διάλυσης που παρουσιάζουν οι δομές Πρόνοιας. Επίσης, ποτέ δεν υπήρξε επιστημονικός προσδιορισμός του αντικειμένου τους, αλλά ούτε και τα ανάλογα εξειδικευμένα τμήματα με το αντίστοιχο επιστημονικό προσωπικό για όλες τις κατηγορίες παθήσεων που περιθάλπουν. Για όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει καμία αναφορά.

Επίσης, η κρατική υποχρηματοδότηση, όπως φαίνεται, θα συνεχίσει να υπάρχει με όλες τις αρνητικές επιπτώσεις στην ανταποδοτικότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών προκειμένου να καταστούν «βιώσιμες» και στη στελέχωση των υπηρεσιών με την τεράστια έλλειψη προσωπικού, με αποτέλεσμα την παροχή υποβαθμισμένων ή και ακατάλληλων υπηρεσιών για την ικανοποίηση των αναγκών των ΑμΕΑ.

Το ΚΚΕ παλεύει για:

-- Πλήρη κι επαρκή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό των κρατικών ιδρυμάτων και υπηρεσιών Πρόνοιας με βάση τις ανάγκες της σύγχρονης λειτουργίας τους και την ένταξη στο Δημόσιο όλων των ΝΠΙΔ που πληρούν τις προϋποθέσεις (Κέντρα Ειδικής Αγωγής, προστασίας του παιδιού κ.λπ.).

-- Δημιουργία νέων κρατικών μονάδων ανοιχτής ή κλειστής περίθαλψης, ξενώνων, διαμερισμάτων για ημιαυτόνομη διαβίωση κ.λπ. Να εξασφαλιστεί η κτιριακή και ηλεκτρομηχανολογική αναβάθμιση των ιδρυμάτων Πρόνοιας με βάση τις σύγχρονες προδιαγραφές και δυνατότητες.

-- Να ανοίξουν όλες οι κλειστές πτέρυγες στα ιδρύματα Πρόνοιας και να αξιοποιηθεί γενικότερα η κτιριακή υποδομή που ανήκει στην Πρόνοια.

-- Μαζικές προσλήψεις μόνιμου, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης προσωπικού όλων των ειδικοτήτων για την πλήρη κάλυψη των αναγκών σε πανελλαδικό επίπεδο.

-- Ενταξη όλων των αυτοαπασχολούμενων στο χώρο της Πρόνοιας στις δημόσιες μονάδες.

-- Καταβολή όλων των δεδουλευμένων που οφείλονται στους εργαζόμενους, όπως αυτών στα Κέντρα Ειδικής Αγωγής.

-- Καμία απόλυση εργαζομένου ανεξαρτήτως σύμβασης και σχέσης εργασίας (εργαζόμενοι στα συνεργεία, στα προγράμματα, ενοικιαζόμενοι), μονιμοποίηση όλων χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

-- Να καταργηθεί κάθε πληρωμή και συμμετοχή για υπηρεσίες Πρόνοιας, καθώς και η παρακράτηση των συντάξεων - όπου αυτό γίνεται - των ασθενών που νοσηλεύονται στα ιδρύματα.

-- Να καταργηθεί κάθε επιχειρηματική δράση, ανοιχτή ή συγκαλυμμένη μέσω των διαφόρων ΜΚΟ στον τομέα της Υγείας, της Πρόνοιας, της Αποκατάστασης, της Ειδικής Αγωγής.