Υποκριτική, δημαγωγική και εκ του ασφαλούς η στάση της ηγεσίας της ΝΔ, κατά τη διάρκεια της συζήτησης των άρθρων 14, 15 (ασυμβίβαστο ιδιοκτητών ΜΜΕ και προμηθευτών του δημοσίου), αλλά και του 24 (για τα δάση και το περιβάλλον) του Συντάγματος. Η ΝΔ, αφού συμφώνησε να αναθεωρηθούν τα συγκεκριμένα άρθρα, γεγονός που σημαίνει ότι χρειάζεται πλέον μια απλή πλειοψηφία 151 βουλευτών για να περάσουν οι αντιδραστικές διατάξεις, τώρα επιχειρεί εκ του ασφαλούς να το «παίξει» ασυμβίβαστος αντίπαλος των διαπλεκομένων και υπερασπιστής του περιβάλλοντος και των δασών. Γνωρίζει, βέβαια, πολύ καλά ότι οι ψήφοι του κυβερνώντος κόμματος αρκούν για να γίνει η βρώμικη δουλιά και γι' αυτό προσπαθεί η ίδια να φανεί «καθαρή» απέναντι στην «κοινή γνώμη». Η τελευταία όμως δε μασάει κουτόχορτο. Γνωρίζει πολύ καλά ότι η ηγεσία της ΝΔ είναι βουτηγμένη μέχρι το λαιμό στη διαπλοκή και έχει εμπλακεί ευθέως στις διαμάχες της, με στόχο τη μοιρασιά της πίτας. Ανεξάρτητα, όμως, απ' αυτό, η πολιτική που υποστηρίζει είναι πολιτική εκχώρησης των πάντων στο κεφάλαιο. Στα Μέσα Ενημέρωσης ή στα δάση θα σταματήσει;

«Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στο Κέντρο Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ το τρίτο διεπιστημονικό συνέδριο για τα Βαλκάνια που διοργανώνει το Πρόγραμμα Κόκκαλη για τη Νοτιοανατολική και Κεντροανατολική Ευρώπη». Αυτά έγραφε προχτεσινή ανακοίνωση του ιδρύματος Κόκκαλη από τη Βοστόνη. Για τη συμμετοχή στο συνέδριο υποβλήθηκαν 200 αιτήσεις από πανεπιστήμια της Αμερικής και της Ευρώπης και επιλέχτηκαν 22.

Οσο για τα θέματα του συνεδρίου, σύμφωνα με την ανακοίνωση, συζητήθηκαν:1. Η οικονομική ανασυγκρότηση, δημόσια διοίκηση και εκδημοκρατισμός. 2. Κοινωνία πολιτών και ανθρώπινα δικαιώματα. 3. ΜΜΕ και δημοκρατία 4. Παραδοσιακά και νέα ζητήματα ασφάλειας. 5. Εγκληματικότητα και διαφθορά.

Και δε λέμε, πως οι τίτλοι δεν προκαλούν ενδιαφέρον, αλλά πολύ θα θέλαμε, να γνωρίζαμε το αναλυτικό περιεχόμενο των θεμάτων. Μήπως, ας πούμε, παρουσιάστηκαν τα όσα τραγικά έγιναν και γίνονται τα τελευταία χρόνια στη Γιουγκοσλαβία, αλλά και τις άλλες πρώην σοσιαλιστικές χώρες της Βαλκανικής ή της Ανατολικής Ευρώπης γενικότερα, ως υποδείγματα εκδημοκρατισμού;

Ο εκμαυλισμός συνειδήσεων είναι μόνιμος στόχος των καναλιών που ελέγχονται από τους μεγαλοϊδιοκτήτες και παντός τύπου εργολάβους που συνδέονται και «διαπλέκονται» πολύμορφα με τη σημερινή πολιτική χτυπήματος των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Τα «φρούτα» των ημερών είναι πολλά και ευδοκιμούν σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια, ιδιαίτερα στα ιδιωτικά. Τι να πει κανείς για τα δελτία «ειδήσεων»; Στην καλύτερη περίπτωση, ειδήσεις που έχουν ένα κάποιο περιεχόμενο και ενδιαφέρον καταλαμβάνουν ελάχιστο χρόνο, ενώ μια σαβούρα ψευτοειδήσεων και «καλλιτεχνικών γεγονότων» κυριαρχεί, δίνοντας τον τόνο της αποχαύνωσης.

Αυτά στα δελτία ειδήσεων. Εκεί, όμως, που ίσως γίνεται η πιο «επιστημονική» και ύπουλη παρέμβαση είναι στα λεγόμενα ψυχαγωγικά προγράμματα, την ώρα της χαλάρωσης στον καναπέ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το βραδάκι της Κυριακής, που σε ένα τέτοιο σόου πολύ... υψηλής αισθητικής, δύο ομάδες που συμμετείχαν στο εν λόγω παιχνίδι, οι «νύφες» και οι «πεθερές», έφτασαν στο σημείο να εμφανιστούν με εσώρουχα και ρόμπες, προκειμένου να κερδίσουν την... εύνοια του, καλεσμένου στο στούντιο,... εκστασιασμένου κοινού.

Αναφέρουμε όλ' αυτά, γιατί το δικαίωμα στην ενημέρωση αποτελεί - υποτίθεται - ένα στοιχειώδες δημοκρατικό δικαίωμα. Οπως και αυτό μιας αξιοπρεπούς τουλάχιστον ψυχαγωγίας. Δικαιώματα, τα οποία πρέπει να υπηρετούν - υποτίθεται - οι καναλάρχες. Και μπορεί, βέβαια, να αντιτείνουν κάποιοι ότι υπάρχει και το κουμπί του «οφ». Δε λέμε, είναι κι αυτό μια λύση. Πολύ καλύτερη όμως είναι η αγωνιστική διεκδίκηση και επιβολή του σεβασμού των προαναφερομένων δικαιωμάτων. Με ό,τι αυτό χρειάζεται ή συνεπάγεται.