Στο σημερινό 4σέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία», μπορείτε να διαβάσετε:

• Αποκαλυπτικό ρεπορτάζ από τη χτεσινή διαμαρτυρία του ΠΑΜΕ και τη συνάντηση με τον υπουργό Εργασίας
• Αρθρο: Οργάνωση και δράση μπροστά στις εξελίξεις
• Μεγαλοξενοδόχοι: Τρώγοντας ανοίγει η όρεξη για νέα προνόμια
• Τι σχεδιάζουν κυβέρνηση και «θεσμοί» με το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα»;
• Ιστορικό: Η απεργία των μεταλλωρύχων στη Σέριφο το 1916

Από τη χτεσινή μαζική διαμαρτυρία του ΠΑΜΕ στο υπουργείο Εργασίας

Δύο παραδείγματα από τη χτεσινή μόνο δραστηριότητα των κυβερνητικών στελεχών είναι αποκαλυπτικά. Ο Αλ. Τσίπρας επισκέφτηκε το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και έβγαλε ένα λόγο που σίγουρα θα βρει πολλούς χειροκροτητές ανάμεσα στους μεγαλοαγρότες και τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, είπε ότι δίνει μάχη απέναντι στους «θεσμούς» να απαλύνει τα φορολογικά μέτρα για τους «κατ' επάγγελμα αγρότες», τους οποίους μάλιστα δεσμεύτηκε να περιορίσει κι άλλο σε απόλυτα νούμερα, αυξάνοντας το όριο του εισοδήματος που πρέπει να αποκτά κανείς από την ενασχόληση με τη γεωργία και την κτηνοτροφία για να χαρακτηριστεί έτσι.

Στην πραγματικότητα, ομολόγησε ότι διαπραγματεύεται για λογαριασμό του κεφαλαίου, είτε αυτό δραστηριοποιείται στη βιομηχανία, είτε στο εμπόριο και τις υπηρεσίες, είτε στην αγροτική παραγωγή και την κτηνοτροφία. Τα μέτρα που ετοιμάζεται να συμφωνήσει η κυβέρνηση με τους δανειστές, είναι μέτρα που επιταχύνουν τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε ακόμα λιγότερα χέρια, όπως προβλέπει η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ.

Το άλλο παράδειγμα, εξίσου αποκαλυπτικό, έρχεται από το υπουργείο Εργασίας. Εκεί, ο αρμόδιος υπουργός είπε «φόρα παρτίδα» στην αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ ότι όλα τα αντιασφαλιστικά μέτρα που είδαν έως τώρα το φως της δημοσιότητας, και μάλιστα στην πιο άσχημη εκδοχή τους, θα περιληφθούν στη συμφωνία με τους «θεσμούς». Οδηγός της κυβέρνησης είναι το «σύστημα των τριών πυλώνων» στο Ασφαλιστικό, που ωριμάζει σιγά σιγά με τους νόμους και των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Το ίδιο ισχύει και για τα Εργασιακά, καθώς επανέρχεται όλη η ατζέντα που συζητούσε η τρόικα με την προηγούμενη κυβέρνηση, και μάλιστα ενισχυμένη με νέα μέτρα. Αυτό που διαφαίνεται είναι ότι η κυβέρνηση θα νομοθετήσει, ανάμεσα σε άλλα, την αυστηροποίηση των προβλέψεων για τη συνδικαλιστική δράση, με έμφαση στην περιστολή του δικαιώματος στην απεργία και ταυτόχρονα ευνοϊκότερους όρους για την εργοδοσία, προκειμένου να κάνει ομαδικές απολύσεις.

Επομένως, αυτό που έχουν απέναντί τους οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, είναι μια κυβέρνηση στρατευμένη στα συμφέροντα του κεφαλαίου, η οποία μάλιστα προσπαθεί να διεκπεραιώσει τις υποθέσεις του χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά επιδιώκει να κάνει και το λαό συμμέτοχο στη σφαγή του, χειροκροτητή της αντιλαϊκής πολιτικής της.

Είναι χαρακτηριστικά όσα έλεγε χτες ο Γ. Κατρούγκαλος στην αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ζητούσε να κινητοποιηθούν οι εργαζόμενοι ώστε να ενισχυθεί η διαπραγματευτική ικανότητα της κυβέρνησης και να αποφύγει ορισμένα από τα μέτρα που υποτίθεται ότι δεν είναι από τα βασικά της συμφωνίας και υπάρχουν ακόμα κάποια περιθώρια για τροποποιήσεις!

Το θράσος τους είναι απύθμενο. Τα ίδια όμως λέει πάνω - κάτω και η εργοδοτική - κυβερνητική πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ. Χτες, ο Γ. Παναγόπουλος διαπίστωσε στη συνάντηση με τον πρόεδρο της ΝΔ ότι όταν μια κυβέρνηση διαπραγματεύεται με τη συναίνεση των άλλων κομμάτων, τα καταφέρνει καλύτερα! Για να του απαντήσει ο Ευ. Μεϊμαράκης ότι στο μέτωπο αυτό, της συναίνεσης, μεγάλη αξία έχει και η συμμετοχή της ΓΣΕΕ.

Μήπως όμως και οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν έλεγαν τα ίδια πριν από λίγες μόλις βδομάδες, καλώντας τους εργαζόμενους να δώσουν χέρι βοήθειας στην κυβέρνηση, η οποία υποτίθεται ότι έδινε μάχη απέναντι στους δανειστές; Το δηλητήριο της ανοχής και της αναμονής που έσταξαν στις εργατικές -λαϊκές συνειδήσεις και ο πολύτιμος χρόνος που χάθηκε και με τη δική τους συμβολή για την οργάνωση της πάλης, στοιχίζουν στην εργατική τάξη και το λαό νέες θυσίες για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Να, λοιπόν, ποιοι βρίσκονται απέναντι από τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Να ποιοι πολεμούν τα πραγματικά τους συμφέροντα. Τώρα αποκαλύφθηκαν όλοι. Στέκονται ο ένας δίπλα στον άλλο και ακονίζουν τα μαχαίρια για την τελική επίθεση, που θα οδηγήσει στην ψήφιση και εφαρμογή του 3ου μνημονίου.

Θα το επιτρέψουμε; Η απάντηση είναι αυτονόητα όχι. Το ΠΑΜΕ, οι άλλες δυνάμεις της Κοινωνικής Συμμαχίας δείχνουν το δρόμο, χαράζουν πορεία. Δεν άφησαν σε χλωρό κλαρί την κυβέρνηση, την εργοδοσία και τα συνδικαλιστικά τους δεκανίκια, προειδοποίησαν, αποκάλυψαν, πάλεψαν για να δημιουργηθούν, να στηριχτούν και να ενισχυθούν εστίες αντίστασης στην κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική.

Τώρα, μπροστά μας έχουμε μια δύσκολη και απαιτητική μάχη: Να βγάλουν οι εργαζόμενοι συμπεράσματα, να αποτελέσουν αυτά κίνητρο για δράση. Τις επόμενες μέρες πρέπει να δυναμώσει η συζήτηση στους χώρους δουλειάς, η αντιπαράθεση με τις δυνάμεις εκείνες που πάνε να βγάλουν λάδι την κυβέρνηση, να σπείρουν νέες αυταπάτες και αναμονές.

Ολη αυτή η διαφωτιστική και οργανωτική δουλειά πρέπει να συγκλίνει σ' ένα στόχο: Να πλημμυρίσουν κυριολεκτικά οι δρόμοι όταν η κυβέρνηση φέρει στη Βουλή τη συμφωνία με τους «θεσμούς». Να ανέβουν οι αγωνιστικές διαθέσεις, η συσπείρωση στη γραμμή που παλεύει το ΠΑΜΕ, για την ανάκτηση των απωλειών, την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Η νέα περίοδος, από Σεπτέμβρη, πρέπει να βρει το κίνημα ετοιμοπόλεμο και μαχητικό, μπροστά στην εφαρμογή των μέτρων που βιάζεται να ψηφίσει η κυβέρνηση.

Συνάντηση για το λεγόμενο «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» αναμενόταν να έχουν χτες βράδυ τα τεχνικά κλιμάκια των «θεσμών» με στελέχη του υπουργείου Εργασίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, αντικείμενο της συζήτησης θα ήταν η εφαρμογή του μέτρου που θέσπισε πιλοτικά η προηγούμενη κυβέρνηση, με έμφαση στην ταχύτερη ενσωμάτωση (δηλαδή κατάργηση) όλων των προνοιακών επιδομάτων στο «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα».

Μια τέτοια εξέλιξη θα σημάνει απώλεια εισοδήματος για χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά, καθώς η χρηματοδότηση του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος» προβλέπεται να γίνει από την «εξοικονόμηση» υπαρχόντων πόρων. Στο σχέδιο της προηγούμενης κυβέρνησης, το ποσό αυτό υπολογιζόταν γύρω στο 1 δισ. ευρώ.

Τα επιδόματα που βρίσκονται στη «γραμμή κινδύνου» είναι αυτά της στήριξης τέκνων, τα ειδικά τριτεκνικά και πολυτεκνικά επιδόματα που δίνει ο ΟΓΑ, τα φοιτητικά επιδόματα, τα προνοιακά επιδόματα του ΟΓΑ, ακόμα και το ΕΚΑΣ, για το οποίο έχει εκφραστεί η πρόθεση κυβέρνησης και θεσμών να το καταργήσουν, έστω και σταδιακά, μέσω της συνολικής επανεξέτασης των προνοιακών επιδομάτων.

Οπως γραφόταν στο προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2015, «για την καθολική εφαρμογή του προγράμματος (σ.σ. "ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα ") σε εθνικό επίπεδο, οι πιστώσεις αναμένεται να καλυφθούν από πόρους που θα προέλθουν αποκλειστικά από τη συνολική αναμόρφωση του συστήματος Κοινωνικής Πρόνοιας στη χώρα».

Με τον τρόπο αυτό, το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» αναδιανέμει τα ίδια ψίχουλα σε περισσότερους φτωχούς και πάμφτωχους, όπως αυτοί ορίζονται από τις στατιστικές υπηρεσίες της ΕΕ και της κυβέρνησης. Στην πραγματικότητα, με τη μέθοδο του «μίξερ», αθροίζονται όλα τα επιδόματα και τίθεται όριο «επιβίωσης» για μια τετραμελή οικογένεια τα 400 ευρώ το μήνα. Δηλαδή, 13,1 ευρώ τη μέρα για τις ανάγκες τεσσάρων ανθρώπων, βάσει του σχεδίου που συνέταξε η προηγούμενη κυβέρνηση.

Με τον τρόπο αυτό, εξειδικεύονται οι κατευθύνσεις των εκθέσεων του ΟΟΣΑ και του ΔΝΤ για την «αναμόρφωση» των κοινωνικών επιδομάτων. Οπως σημειώνει το «Ενημερωτικό Δελτίο» 3/2012 της «Ομάδας ανάλυσης δημόσιας πολιτικής» του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, «η κεντρική ιδέα της Εκθεσης (σ.σ. του ΟΟΣΑ) είναι η κατάργηση των περισσοτέρων επιδομάτων που λειτουργούν σήμερα και η αντικατάστασή τους από άλλα, τα οποία θα χορηγούνται με εισοδηματικά κριτήρια». Τέτοια θα είναι η λεγόμενη «εισοδηματική ενίσχυση» που προβλέπεται στο «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα».

Αντίστοιχα, η σχετική έκθεση του ΔΝΤ γράφει: «Η μεγαλύτερη εξοικονόμηση μπορεί να επιτευχθεί με την κατάργηση των περισσοτέρων επιδομάτων και την αντικατάστασή τους από ένα ενιαίο πρόγραμμα ελάχιστου εισοδήματος - το οποίο θα λειτουργεί με εισοδηματικά κριτήρια και θα απευθύνεται στο χαμηλότερο 20% της κατανομής εισοδήματος (χρησιμοποιώντας αντικειμενικά κριτήρια για τον έλεγχο της φοροδιαφυγής και της απόκρυψης εισοδήματος)"».