ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 23 Αυγούστου 2015
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ
Μπαράζ αποπροσανατολισμού στις πλάτες του λαού

Συνεχίζουν να προκαλούν το λαό όλα τα αστικά κόμματα και θεσμικοί παράγοντες που εμπλέκονται σε ένα άθλιο διαδικαστικό παιχνίδι, με αφορμή τη διαδικασία των διερευνητικών εντολών και όσα προβλέπει το Σύνταγμα σχετικά με αυτή την υπόθεση. Οι μεθοδεύσεις αυτές έχουν σαν στόχο να μετατρέψουν την πολιτική αντιπαράθεση σε ένα αποπροσανατολιστικό γαϊτανάκι, με στόχο να κρύψουν τη στρατηγική σύμπλευση των αστικών κομμάτων στην αντιλαϊκή πολιτική. Και ταυτόχρονα να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού για το πραγματικό διακύβευμα των εκλογών, που είναι να τιμωρηθούν όλοι όσοι έβαλαν την υπογραφή τους σε μειώσεις μισθών και συντάξεων, σε ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, στη φοροκαταιγίδα, στη μείωση των παροχών Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας, στη χρεοκοπία φτωχών αγροτών και επαγγελματιών. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα πρέπει να το πάρουν υπόψη τους και αυτό και να αποδοκιμάσουν τα κόμματα και τους πολιτικούς παράγοντες που τον κοροϊδεύουν κατάμουτρα. Να ενισχύσουν το ΚΚΕ.

Η κοροϊδία ξεκίνησε από το ίδιο βράδυ της παραίτησης του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του και την έναρξη της διαδικασίας των διερευνητικών εντολών. Η εντολή με e-mail από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στον πρόεδρο της ΝΔ, Β. Μεϊμαράκη και το γεγονός ότι για τη διαδικασία δεν ενημερώθηκε η ...Ζ. Κωνσταντοπούλου, πυροδότησε αυτό το πολιτικό θέατρο. Η Ζ. Κωνσταντοπούλου επικαλέστηκε το άρθρο 37 του Συντάγματος, στο οποίο αναφέρεται ότι η πρόταση για την ανάθεση εντολής γίνεται μέσα σε τρεις μέρες από τη μέρα που ο πρόεδρος της Βουλής ή ο αναπληρωτής του ανακοινώνει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τη δύναμη των κομμάτων στη Βουλή και ότι η ανακοίνωση αυτή γίνεται πριν από κάθε ανάθεση εντολής. Ομως, κύκλοι της Προεδρίας της Δημοκρατίας, σχετικά με τα όσα λέγονται από την Ζ. Κωνσταντοπούλου, ανέφεραν: «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τηρεί και εφαρμόζει στο ακέραιο τις διατάξεις του Συντάγματος». Η πρόεδρος της Βουλής χαρακτήρισε «εξαιρετικά δυσάρεστο γεγονός τη μη ενημέρωσή της, ως προέδρου της Βουλής, από τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα, για την πρόθεση παραίτησης της κυβέρνησης» και έκανε λόγο για «θεσμικό ατόπημα και δοκιμασία της συνταγματικής νομιμότητας για μια ακόμη φορά», επειδή δεν ενημερώθηκε πριν ξεκινήσει η διαδικασία. Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με την πρόεδρο της Βουλής, τα ρεπορτάζ κατέγραφαν «διάλογο σε έντονο ύφος», με ατάκες που συντηρούσαν το κλίμα αποπροσανατολισμού.

Από κει και πέρα, σύμφωνα με το Σύνταγμα, σήμερα είναι η τελευταία μέρα που ο πρόεδρος της ΝΔ έχει τη διερευνητική εντολή προκειμένου να δει εάν υπάρχει δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης. Αμέσως μετά, αναμένεται να δοθεί η διερευνητική εντολή στο νέο «σχήμα» του Π. Λαφαζάνη, μιας και συγκροτήθηκε κοινοβουλευτική ομάδα, η τρίτη σε δύναμη στο Κοινοβούλιο, με τους 25 βουλευτές που ανεξαρτητοποιήθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η κάθε διερευνητική εντολή διαρκεί έως και τρεις μέρες. Μετά το τέλος αυτής της διαδικασίας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας καλεί τους αρχηγούς των κομμάτων σε μια εκ νέου προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης, που αν δεν τελεσφορήσει, σχηματίζεται υπηρεσιακή κυβέρνηση για τη διενέργεια εκλογών. Κάτι που πιθανολογείται πως θα γίνει την ερχόμενη Τετάρτη ή Πέμπτη.


Γ.

ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΕΙΣ - ΚΡΑΤΙΚΟ ΧΡΕΟΣ
Υπόθεση εχθρική και ξένη προς τα λαϊκά συμφέροντα

Σ' αυτά τα τραπέζια στις Βρυξέλλες, ο Αλ. Τσίπρας, η Α. Μέρκελ, ο Φρ. Ολάντ, Ζ. Κ. Γιούνκερ και άλλοι «έψηναν» το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση

Eurokinissi

Σ' αυτά τα τραπέζια στις Βρυξέλλες, ο Αλ. Τσίπρας, η Α. Μέρκελ, ο Φρ. Ολάντ, Ζ. Κ. Γιούνκερ και άλλοι «έψηναν» το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση
Μπόλικο κουρνιαχτό ξεσηκώνουν και πάλι τα κόμματα της αστικής διαχείρισης γύρω από την αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους, και μάλιστα σε συνδυασμό με τη νέα δανειακή σύμβαση που συνοδεύει το τρίτο στη σειρά μνημόνιο (2015 - 2018).

Την ίδια ώρα, πέφτουν τα τελευταία προσωπεία και της «αριστερής διαχείρισης», μαζί και της όποιου μείγματος αντιλαϊκής πολιτικής και διαπραγμάτευσης που διενεργείται «εντός των τειχών» και για λογαριασμό του κεφαλαίου. Παράλληλα, τα διάφορα «Plan B» και η διέξοδος του κεφαλαίου σε «εθνικό νόμισμα» εκπορεύονται με φόντο το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης, τους ανταγωνισμούς και τις κόντρες ανάμεσα στα μονοπώλια για τον επιμερισμό της χασούρας, ταυτόχρονα και για την απόσπαση της πίτας που απομένει στην επιχειρηματική πιάτσα. Τα πάντα υποτάσσονται στον έναν και βασικό κανόνα, τη διάσωση του εκμεταλλευτικού συστήματος, για την επάνοδο των μονοπωλίων σε φάση διευρυμένης κερδοφορίας και με το λαό οριστικά πτωχευμένο.

Ανάπτυξη για ποιον;

«Η Ελλάδα πρέπει να βασιστεί στη συμφωνημένη στρατηγική ανάκαμψης και να επεξεργαστεί μια γνήσια στρατηγική ανάπτυξης, την οποία θα ενστερνιστεί και θα καθοδηγήσει η ίδια». Αυτό αναφέρεται χαρακτηριστικά στο τρίτο μνημόνιο, σύμφωνα με το οποίο η ανάκαμψη του κεφαλαίου προϋποθέτει την ομοβροντία με τα προβλεπόμενα αντιλαϊκά μέτρα, και μάλιστα σε συνδυασμό με «τη συμφωνία για την υλοποίηση του ΕΣΠΑ και άλλες βέλτιστες πρακτικές».

Επιπλέον, στις προμετωπίδες του μνημονίου αναφέρεται πως η «τεχνική βοήθεια θα μπορούσε να συνδράμει σε τομείς όπως ο τουρισμός, οι μεταφορές και η εφοδιαστική, καθώς και η γεωργία». Μάλιστα, η εκπόνηση του «σχεδίου ανάκαμψης» προβλέπεται να ολοκληρωθεί μέχρι το Μάρτη του 2016, αποτελεί, δηλαδή, ένα ακόμη αντιλαϊκό ορόσημο.

Είναι απόλυτα χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στο μνημόνιο υπάρχει πρόβλεψη για «μεγαλύτερη συγκέντρωση της αγροτικής εκμετάλλευσης», σύμφωνα με τη στρατηγική για την «ανταγωνιστικότητα της γεωργίας», το πλαίσιο για την οποία θα θεσπισθεί μέχρι το Δεκέμβρη του 2015. Βασικοί άξονες του σχεδίου είναι «η βελτίωση της εμπορίας γεωργικών προϊόντων», η άμεση μεταρρύθμιση των αδειών εμπορίας, η ενίσχυση των εξαγωγών, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στους αγροτικούς συνεταιρισμούς, η απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων.

Μπαράζ αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, διαρθρωτικού χαρακτήρα, προβλέπονται στην ακτοπλοΐα (συνθέσεις πληρωμάτων κ.ά), στην Ενέργεια, στις «χρήσεις γης» (με στόχο την αποτελεσματική διευκόλυνση των επενδύσεων). Ακόμα, ο περιορισμός και η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας στο λιανεμπόριο και σειρά από άλλες παρεμβάσεις που περιλαμβάνονται και στις «εργαλειοθήκες» του ΟΟΣΑ, με στόχο τη συγκέντρωση της επιχειρηματικής πίτας και των κερδών σε ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους.

Κεντρικό ζητούμενο είναι η διασφάλιση των νέων κερδοφόρων επενδύσεων του κεφαλαίου, προκειμένου να διαμορφωθούν συνθήκες σταθεροποίησης και ανάκαμψης της μάζας της κερδοφορίας του, ενώ επιβεβαιώνεται ότι τα μονοπώλια δεν είναι σε θέση να κάνουν ούτε βήμα μπροστά χωρίς την «ομπρέλα» προστασίας και ενίσχυσης από τις εθνικές κυβερνήσεις και συνολικά την ΕΕ. Ταυτόχρονα, η διαδικασία στήριξης της καπιταλιστικής ανάκαμψης προϋποθέτει μπαράζ νέων αντεργατικών αναδιαρθρώσεων, κλιμάκωση των ιδιωτικοποιήσεων, μεγάλες «εξοικονομήσεις» στην κλίμακα της παραγωγής, διαμόρφωση ακόμη μεγαλύτερων επιχειρηματικών σχηματισμών στους νευραλγικούς κλάδους της οικονομίας. Και αυτό γιατί μόνο έτσι τα λιμνάζοντα και υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια θα μπορέσουν να διοχετευθούν σε επενδύσεις τέτοιες που να διασφαλίζουν κέρδη στα μονοπώλια.

Καπιταλιστική ανάκαμψη και κρατικό χρέος αλληλοτροφοδοτήθηκαν

Εχει σημασία να θυμηθούμε ότι μετά την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, εν μέσω υψηλών ρυθμών καπιταλιστικής ανάπτυξης, οι εκδόσεις ομολογιακών δανείων με προσφυγή στις τράπεζες ήταν φαινόμενο απόλυτα συνηθισμένο. Η πρόσβαση στις χρηματαγορές γινόταν σε περίοδο ραγδαίας αύξησης του παραγόμενου ΑΕΠ. Για το 2003 η καπιταλιστική ανάπτυξη στην Ελλάδα έφτασε στο 6,6%, το 2004 στο 5%, το 2006 στο 5,8%. Η καπιταλιστική ανάπτυξη στην Ελλάδα, μέχρι και τα μέσα της περασμένης δεκαετίας, ήταν πολλαπλάσια σε σχέση με αυτή των άλλων κρατών της Ευρωζώνης, πολύ πάνω από τους μέσους όρους.

Η διόγκωση της ανάπτυξης του κεφαλαίου, ωστόσο, επιτάχυνε και εμβάθυνε την καπιταλιστική κρίση που εκδηλώθηκε στη συνέχεια, με αντίστροφα πολλαπλάσιους αρνητικούς ρυθμούς και ιδιαίτερη ένταση. Είναι φανερό το γεγονός ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη και το κρατικό χρέος αλληλοτροφοδοτήθηκαν. Το κρατικό χρέος διοχετεύεται στην ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων, στη χρηματοδότηση των προτεραιοτήτων επιλεγμένων κλάδων και τομέων της οικονομίας, ενώ ταυτόχρονα γιγαντώθηκε με τα εκτεταμένα προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων νευραλγικών κλάδων που εκχωρήθηκαν σε «επενδυτές».

Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να είναι καθαρό ότι τόσο οι εναλλαγές ως προς τις πηγές άντλησης του χρέους (διακρατικά δάνεια ή χρηματαγορές) όσο και το ύψος του δεν αποτελούν κριτήριο για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του λαού.

Αναγκαστικά και αναπότρεπτα, η συσσώρευση καπιταλιστικών κερδών, κάθε φορά, θα οδηγεί στην επόμενη φάση του οικονομικού κύκλου, δηλαδή στο ξέσπασμα της επόμενης καπιταλιστικής κρίσης, ανεξάρτητα από το μείγμα της αστικής διαχειριστικής πολιτικής και την οικονομική και πολιτική δύναμη κάθε κράτους στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ανισομετρίας.

Η μοναδική διέξοδος και λύση για τα λαϊκά συμφέροντα είναι η πάλη ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, σε ρότα συνολικής ρήξης με τα μονοπώλια και την πολιτική τους, είναι η μονομερής διαγραφή του χρέους, η έξοδος από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με εργατική - λαϊκή εξουσία, με κεντρικό σχεδιασμό, για την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας και το λαό αποκλειστικό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει.

Η δανειακή σύμβαση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ

Στόχος η αποφασιστική ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων, για την ανάκαμψη. Βασικός μοχλός το Ταμείο ιδιωτικοποιήσεων

Η δανειακή σύμβαση του τρίτου μνημονίου προβλέπει τη διοχέτευση προς το ελληνικό κράτος «φρέσκων» κεφαλαίων ύψους μέχρι 86 δισ. ευρώ, «υπό την προϋπόθεση ότι το συνολικό ποσό καθορίζεται με βάση το ποσό της χρηματοδοτικής συνδρομής από το ΔΝΤ».

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ποσά ύψους μέχρι 25 δισ. ευρώ θα κατατεθούν σε ειδικό λογαριασμό, προκειμένου να κατευθυνθούν στις νέες ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζικών ομίλων. Πρόκειται για κεντρικό πυλώνα του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, που όπως προβλέπεται θα συνδυαστεί με μπαράζ αναδιαρθρώσεων, με τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, προκειμένου οι τράπεζες να απαλλαγούν από τα βαρίδια, ενώ παράλληλα ανοίγει ο δρόμος για πλειστηριασμούς και κατασχέσεις, ακόμη και για την πρώτη κατοικία των λαϊκών νοικοκυριών.

Ταυτόχρονα, με τη «διαχείριση» των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων, ανοίγει ο δρόμος για τις μαζικές αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, με άξονα το διαχωρισμό των επιχειρήσεων, αλλά και ολόκληρων κλάδων της οικονομίας και της παραγωγής, σε βιώσιμους και ανταγωνιστικούς ή όχι, συμβάλλοντας ταυτόχρονα και στη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου. Είναι φανερό ότι το πλαίσιο εξυγίανσης των τραπεζών, το οποίο θα υποστηριχτεί και από τη νέα δανειακή σύμβαση από την πλευρά της τρόικας, θα προβλέπει και τη μεταφορά «κόκκινων» και άλλων προβληματικών δανείων σ' ένα νέο οργανισμό που θ' αναλάβει τη διαχείρισή τους. Από τη μία πλευρά, οι τράπεζες θα ενισχύσουν τα κεφάλαια με την πώληση των εν λόγω προβληματικών δανείων και από την άλλη, θ' απαλλαγούν από τα βαρίδια.

Σε αυτό το πλαίσιο, μέχρι τα τέλη Φλεβάρη 2016, η Τράπεζα της Ελλάδας, σε συνεργασία με τα πιστωτικά ιδρύματα, θα καθορίσει συγκεκριμένους στόχους για ρυθμίσεις δανείων, πλειστηριασμούς, ύψος «κόκκινων» δανείων, πωλήσεις χαρτοφυλακίων, δανείων κ.λπ. Παράλληλα, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα καταρτίσει σχέδιο δράσης για την αντιμετώπιση των «κόκκινων» δανείων (εκκαθάριση/πλειστηριασμοί), με στόχο να επιταχυνθούν οι αναδιαρθρώσεις μεγάλων επιχειρήσεων, ακόμη και ολόκληρων κλάδων.

Ταμείο ανακεφαλαιοποίησης τραπεζών

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, μέσω της δανειακής σύμβασης, δεσμεύεται «να παρασχεθεί ασφάλεια στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας - EMS», ακόμη και με «έγκυρα, εκτελεστά και αμετάκλητα δικαιώματα τρίτων». Αυτό σημαίνει πρόσθετες παροχές εγγυήσεων στους δανειστές, οι οποίοι, με βάση τα «εκτελεστά και αμετάκλητα δικαιώματα», θα έχουν τη δυνατότητα άμεσης κατάσχεσης κρατικών περιουσιακών στοιχείων, σε περίπτωση «αθέτησης» των δανεικών υποχρεώσεων από την πλευρά του ελληνικού αστικού κράτους.

Επιπλέον, οι ελληνικές αρχές «δεν προβαίνουν σε οποιαδήποτε αλλαγή σε οποιονδήποτε νόμο που αφορά το Ταμείο ανακεφαλαιοποίησης, χωρίς την προηγούμενη συγκατάθεση του ΕMS (...) συμπεριλαμβανομένης, χωρίς περιορισμούς, της διαδικασίας επιλογής και διορισμού των μελών κάθε συμβουλίου του Ταμείου ανακεφαλαιοποίησης».

Το Ταμείο μπορεί να διαθέσει «δάνεια εξυγίανσης» (στις τράπεζες), με την προϋπόθεση ότι προηγουμένως θα «εκχωρήσει οποιοδήποτε από τα δικαιώματα και συμφέροντά του στον EMS». Η εκχώρηση αφορά στα μετοχικά πακέτα των τραπεζών, που αποτελούν τα περιουσιακά στοιχεία του κρατικού Ταμείου ανακεφαλαιοποίησης. Ουσιαστικά αυτό σημαίνει συγκεντροποίηση του κεφαλαίου σε ευρωενωσιακό επίπεδο ή τρόπος ευρωενωσιακής διαχείρισης στα πλαίσια της οικονομικής διακυβέρνησης.

Oπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο νόμο με τα πρώτα από τα προαπαιτούμενα αντιλαϊκά μέτρα που ήδη ψηφίστηκαν από τη Βουλή, η συμμετοχή του κράτους στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών «ασκείται με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια». Σ' αυτό το πλαίσιο, η κρατική συμμετοχή επιστρέφεται στους ιδιώτες μετόχους, «μόλις το επιτρέψουν οι εμπορικές και χρηματοπιστωτικές συνθήκες»...

Ταμείο ιδιωτικοποιήσεων

Στο αστρονομικό ύψος μέχρι 50 δισ. ευρώ φτάνει το απόθεμα της κρατικής περιουσίας που θα περάσει στο νέο, υπό διαμόρφωση «ανεξάρτητο» Ταμείο, προκειμένου στη συνέχεια να δοθούν σε μονοπώλια και ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους. Ταμείο στο οποίο θα περιέλθουν περιουσιακά στοιχεία, μετοχές των κρατικών επιχειρήσεων, νευραλγικές υποδομές, καθώς και «φιλέτα» ακίνητης δημόσιας περιουσίας, ενώ συζητείται και η εκχώρηση σε αυτό και του συνόλου των μελλοντικών εσόδων που θα δημιουργούνται από την εκμετάλλευση του ορυκτού/φυσικού πλούτου της χώρας. Ετσι, ενισχύουν τους ιδιωτικούς επιχειρηματικούς ομίλους για να επενδύσουν λιμνάζοντα ως τώρα κεφάλαια λόγω κρίσης, για να ανακάμψουν με τη διευρυμένη αναπαραγωγή της κερδοφορίας τους. Ο σχετικός εφαρμοστικός νόμος θα έχει ψηφιστεί έως το τέλος Οκτώβρη, προκειμένου το νέο Ταμείο ν' αρχίσει να λειτουργεί από τα τέλη του 2015. Στο Ταμείο των ιδιωτικοποιήσεων θα περιέλθει και η κρατική συμμετοχή στους ελληνικούς τραπεζικούς ομίλους, όπως αυτή θα έχει διαμορφωθεί μετά την ανακεφαλαιοποίησή τους.

Ακόμα, η συγκυβέρνηση ισχυρίζεται πως «από τα 50 δισ. ευρώ, το 50% θα χρησιμοποιηθεί ως εγγύηση για την ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών (εκτιμάται ότι θα χρειαστούν από 10 έως 25 δισ. ευρώ, ανάλογα με τις ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών), ενώ το υπόλοιπο 50% θα πάει το μισό σε ανάπτυξη και το άλλο μισό στην αποπληρωμή χρέους». Ουσιαστικά, δηλαδή, το 75% θα οδηγηθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε τμήματα του κεφαλαίου για τη λεγόμενη καπιταλιστική ανάκαμψη, η οποία περνά μέσα από τα συντρίμμια των δικαιωμάτων των εργαζομένων, που κατεδαφίζονται εδώ και χρόνια από τη στρατηγική της ΕΕ, που υλοποιείται και μέσω των μνημονίων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ. Οσο για το υπόλοιπο 25% που λένε ότι θα πάει στην αποπληρωμή του χρέους, αυτό δεν το δημιούργησε ο λαός, αλλά θα συνεχίσει να το πληρώνει με τα μέτρα - «καρμανιόλα».

Σε αυτό το πλαίσιο, η δανειακή σύμβαση προβλέπει:

Τη μελλοντική σύναψη ειδικής σύμβασης, ειδικά με το εν λόγω Ταμείο, προκειμένου αυτό να «συμπεριληφθεί ως συμβαλλόμενο μέρος» στη δανειακή σύμβαση ή σε άλλες συμφωνίες με τον EMS.

Να παρασχεθεί στον EMS εγγύηση «εξόφλησης της χρηματοπιστωτικής συνδρομής από οποιοδήποτε μέρος του Ταμείου ιδιωτικοποιήσεων ενδέχεται να απαιτήσει ο EMS κατά τη διακριτική του ευχέρεια», δηλαδή να εξοφληθούν οι δανειστές από οποιοδήποτε τμήμα κρατικής περιουσίας κρίνουν οι ίδιοι ως κατάλληλο.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η δανεική σύμβαση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ περιέχει ειδική ρήτρα «αθέτησης υποχρεώσεων» (κατασχέσεις κ.ά.), όχι μόνο για τα νέα δάνεια, αλλά και γι' αυτά που έχουν χορηγηθεί και αναδιαρθρωθεί στο πλαίσιο των δύο προηγούμενων μνημονίων...

Κείμενα

Ανδρέας ΣΑΚΑΡΕΛΛΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ