Ο ομιλητής αναφέρθηκε στις παραγωγικές δυνατότητες που έχει η χώρα, θέτοντας το ερώτημα γιατί αυτές δεν αξιοποιούνται προς όφελος του λαού. Επισήμανε χαρακτηριστικά:

«Ας σκεφτούμε, γιατί έχει σταματήσει η οικοδομή, η κατασκευαστική δραστηριότητα; Εχουν άραγε καλυφτεί οι ανάγκες για έργα υποδομής, για έργα αντισεισμικής θωράκισης, αντιπλημμυρικής προστασίας; Δεν υπάρχουν χιλιάδες νέοι που αναγκάζονται να ζουν με τους γονείς τους, γιατί δεν μπορούν να μείνουν σε δικό τους σπίτι; Ομως, σήμερα, οι μονοπωλιακοί όμιλοι κρίνουν τι θα κατασκευαστεί, με γνώμονα το κέρδος τους και γι' αυτό σταμάτησε η οικοδομή.

Ας σκεφτούμε, γιατί σε μια χώρα τόσο πλούσια σε ενεργειακές πηγές όπως η Ελλάδα, υπάρχουν σπίτια χωρίς θέρμανση και πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα για τα λαϊκά νοικοκυριά; Διότι πίσω απ' τα πανάκριβα καύσιμα, το πανάκριβο ρεύμα, υπάρχει το κέρδος των μονοπωλιακών ομίλων, των διυλιστηρίων, του χονδρικού εμπορίου και η βαριά κρατική φορολογία των έμμεσων φόρων.

Υπάρχουν σήμερα οι δυνατότητες για να παράγουμε τα βασικά τρόφιμα και αρκετά από τα φάρμακα που χρειαζόμαστε. Μπορούμε σίγουρα να ζήσουμε, χωρίς να εισάγουμε γάλα από την Ολλανδία και λεμόνια απ' την Τουρκία».

«Μπορεί - τόνισε ο ομιλητής - να αξιοποιηθεί και να απογειωθεί η εγχώρια παραγωγή προς όφελος του λαού. Ομως, για να συμβεί αυτό, πρέπει η παραγωγή να απαλλαγεί απ' τις αλυσίδες της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, της άρχουσας τάξης των καπιταλιστών και της ΕΕ που στηρίζει την άρχουσα τάξη.

Πρέπει ο λαός να πάρει στα χέρια του την εξουσία, για να κοινωνικοποιηθούν τα μονοπώλια, τα εργοστάσια, οι υποδομές, να λειτουργήσει η οικονομία με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, με αποδέσμευση απ' την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Ετσι η παραγωγή και η κατασκευή θα καθορίζονται με γνώμονα τις ανάγκες του λαού και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.

Ετσι μπορεί η χώρα να συνάψει και διεθνείς συμφωνίες αμοιβαίου οφέλους για το λαό, έτσι μπορούμε να αξιοποιήσουμε για παράδειγμα τα εγχώρια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Μ. Παπαδόπουλος αναφέρθηκε στο ερώτημα που πολλοί θέτουν καλοπροαίρετα: Μα δεν απέτυχε αυτό που προτείνετε, δεν απέτυχε η σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ό αιώνα; Απαντώντας, σημείωσε ότι «το ΚΚΕ έχει βγάλει συμπεράσματα από τη θετική και αρνητική πορεία αυτής της ανεκτίμητης προσπάθειας σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην ΕΣΣΔ. Τα επιτεύγματα και οι κατακτήσεις των πρώτων δεκαετιών, όταν προχωρούσε η κοινωνικοποίηση, ο κεντρικός σχεδιασμός, επέτρεψαν άθλους όπως η συντριβή της γιγάντιας ναζιστικής πολεμικής μηχανής, μέχρι την εξερεύνηση του διαστήματος.

Ωστόσο, στη συνέχεια επικράτησε η αντιμετώπιση των προβλημάτων του σοσιαλισμού με εργαλεία του καπιταλισμού, της αγοράς και έτσι η κατάσταση επιδεινώθηκε και άνοιξε ο δρόμος για τις ανατροπές, για το πισωγύρισμα της Ιστορίας. Δε θα ξανακάνουμε αυτό το λάθος, βγάλαμε συμπεράσματα.

Αυτή τη φορά θα βαδίσουμε τον επαναστατικό δρόμο μέχρι το τέρμα, χωρίς να χάσουμε την ανατρεπτική ορμή μας, θα εξαλείψουμε αποφασιστικά τις δυνάμεις της αγοράς και του χρήματος. Ορκιζόμαστε σε όλους τους συντρόφους που έχυσαν το αίμα τους κάτω απ' τα λάβαρα του ΕΑΜ και του ΔΣΕ, σε αυτούς που σάπισαν και δε λύγισαν στις φυλακές και τις εξορίες στα χρόνια της παρανομίας του ΚΚΕ, στα χρόνια της χούντας, σε αυτούς που συνέχισαν στους αγώνες της μεταπολίτευσης, ότι θα συνεχίσουμε χωρίς δισταγμό, θα προχωρήσουμε μέχρι το τέλος στο δρόμο της ανατροπής.

Η γνώση που αποκτήσαμε πρέπει να γίνει το όπλο μας», σημείωσε.