Την πρώτη του συνεδρίαση πραγματοποίησε χτες το υπουργικό συμβούλιο της νέας συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με τα μέλη του να λαμβάνουν σαφείς υποδείξεις απ' τον πρωθυπουργό για γρήγορη υλοποίηση των μνημονιακών κατευθύνσεων στους τομείς ευθύνης τους.

Στην ομιλία του, ο Αλ. Τσίπρας προέτρεψε τους υπουργούς σε «σκληρή δουλειά», για να προχωρήσουν οι «απαραίτητες τομές, οι αναγκαίες αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος για να ανασάνει», όπως είπε, παραπέμποντας σε υλοποίηση της πολιτικής για τη στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, ώστε - όπως είπε - στο τέλος της τετραετίας να υπάρχει «μια Ελλάδα που θα έχει βγει από την κρίση, θα έχει επιστρέψει σε μια ανάπτυξη», για την οποία καλλιέργησε αυταπάτες ότι μπορεί να φέρει... «κοινωνικό πρόσημο».

Ο Αλ. Τσίπρας κατήγγειλε τη «νεοφιλελεύθερη συνταγή που θέλει να θεμελιώσει την όποια οικονομική ανάπτυξη πάνω σε κοινωνικά ερείπια, πάνω στη διάλυση της αγοράς εργασίας, την εξαφάνιση της μικρής παραγωγής», όταν όλα αυτά στην πραγματικότητα τα επισπεύδει το τρίτο μνημόνιο που ο ίδιος υπέγραψε.

«Εχουμε μπροστά μας την υποχρέωση της γρήγορης υλοποίησης των συμφωνηθέντων. Η υλοποίησή τους χωρίς χρονοτριβή αποτελεί άμεση προτεραιότητα, με πρώτο βήμα την ταχύτατη ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, ώστε να προχωρήσουν εγκαίρως οι διαδικασίες και ν' ανοίξει, το γρηγορότερο δυνατό, η κρίσιμη συζήτηση για την απομείωση του ελληνικού χρέους, όπως προβλέπεται στη συμφωνία. Και ταυτόχρονα για να ολοκληρωθεί η διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Παραδέχτηκε, εξάλλου, ότι τόσο η απομείωση του χρέους όσο και η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών συνιστούν προϋποθέσεις «για την πορεία της οικονομίας στο εγγύς μέλλον, καθώς η μεν αναδιάρθρωση του χρέους που θα το καταστήσει ξανά βιώσιμο, θα μειώσει δραματικά τον επενδυτικό κίνδυνο και θα ξανακάνει την ελληνική οικονομία ασφαλή και ελκυστική για τις αγορές, ενώ η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, πέρα από την πλήρη και οριστική διασφάλιση των καταθέσεων, αν γίνει όπως πρέπει να γίνει, μπορεί να αποκαταστήσει σε μεγάλο βαθμό και την πολυπόθητη ρευστότητα στην πραγματική οικονομία». Ζητούμενο, δηλαδή, μέσα από την υλοποίηση της αντιλαϊκής συμφωνίας, είναι η «ρευστότητα» του εγχώριου κεφαλαίου, μέσω των τραπεζών και του νέου δανεισμού από τις «αγορές», ο λογαριασμός του οποίου θα φορτωθεί ξανά στις πλάτες του λαού.

Υποσχέθηκε, ακόμα, στους επιχειρηματικούς ομίλους ότι θα χτίσει «μια Ελλάδα που θα έχει αποκαταστήσει το διεθνές της κύρος και θα είναι ξανά ισχυρός και ισότιμος εταίρος στην ενωμένη Ευρώπη», αλλά και μέτρα «για τη στήριξη της ανταγωνιστικότητάς τους», όπως και «αξιοποίηση των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ ώστε να κινητοποιηθούν πόροι που μπορούν να δώσουν την αναγκαία αναπτυξιακή ώθηση στην ελληνική οικονομία», εφιστώντας την προσοχή των υπουργών στο ότι «από το υπερπολύτιμο αυτό πρόγραμμα δεν πρέπει να χαθεί ούτε ένα ευρώ για την ελληνική οικονομία».

Δεσμεύτηκε, ακόμα, απέναντι στο κεφάλαιο ότι παρά τη ...λιτότητα που δεν επιτρέπει μεγαλύτερη στήριξή του απ' τον κρατικό κορβανά, «γνωρίζουμε και τον τρόπο να βρούμε το κατάλληλο αντίδοτο εκεί που θα δημιουργηθούν παρενέργειες»...

Την ίδια ώρα, απέναντι στο λαό πρόβαλλε τα τετριμμένα περί «θετικών δράσεων» του μνημονίου, που έχουν να κάνουν, όπως είπε, «με την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της αδήλωτης εργασίας και με τις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές στη δημόσια διοίκηση». Κι ενώ σε άλλο σημείο της ομιλίας του ξεκαθάρισε ότι «η περίοδος της διαπραγμάτευσης έχει τελειώσει», επιχείρησε ταυτόχρονα να αναπαράγει και το εφεύρημα των «ανοιχτών πεδίων» της διαπραγμάτευσης, ισχυριζόμενος ότι «ακόμα δεν έχει οριστικά καταληχθεί η εφαρμοστέα πολιτική, θα δώσουμε τη μάχη με σχέδιο και προτάσεις, ώστε να διατηρήσουμε το έδαφος που κερδίσαμε στη διαπραγμάτευση και το τελικό αποτέλεσμα να είναι προς όφελος του ελληνικού λαού».

Σαν τέτοια παρουσίασε αυτά των «κόκκινων» δανείων και της προστασίας της πρώτης κατοικίας (όταν η ίδια η πρόταση της κυβέρνησης για το θέμα προέβλεπε την επιβολή... «ατομικών μνημονίων» ανά οφειλέτη, με στόχο την καταβολή των μέγιστων δυνατών δόσεων), της ρύθμισης της αγοράς εργασίας με στόχο την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων (όταν το μνημόνιο ανοίγει το δρόμο σε νέα αντιλαϊκά μέτρα για τις ομαδικές απολύσεις, τη συνδικαλιστική δράση κ.ο.κ.), της λειτουργίας του νέου Ταμείου αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας (όπου η όποια συζήτηση αφορά όχι την παραπέρα παράδοση του κρατικού πλούτου στα μονοπώλια, αλλά τους όρους που αυτή θα προχωρήσει), την ενεργοποίηση «ισοδύναμων μέτρων» για την αποφυγή της εφαρμογής της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στις επικουρικές συντάξεις (όταν έχουν ήδη υπογράψει το πρόσθετο τσεκούρωμα 1,8 δισ. ευρώ το χρόνο συνολικά στις συντάξεις)...

Γνωρίζοντας, βεβαίως, τη σφοδρότητα των αντιλαϊκών μέτρων που έχουν ήδη συμφωνηθεί και όσων στην πορεία της αξιολόγησης θα προκύπτουν, επέστησε την προσοχή στο υπουργικό συμβούλιο, υποστηρίζοντας την υποταγή του λαού στα μέτρα που τον τσακίζουν. «Προϋπόθεση για την επιτυχία, αυτή τη φορά, του προγράμματος, είναι να διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή και κατ' επέκταση η πολιτική σταθερότητα, που αποτελούν τον αναγκαίο και ικανό συνδυασμό για την επιστροφή στην ανάπτυξη και την έξοδο από την κρίση», υποστήριξε κυνικά ο Αλ. Τσίπρας.

Προς το σκοπό αυτό υποσχέθηκε ανέξοδα «στήριξη του κοινωνικού κράτους» με «προσπάθεια αναβάθμισης του Εθνικού Συστήματος Υγείας» και «εμβληματική παρέμβαση στα ζητήματα της Παιδείας και της Ερευνας», όταν οι δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα μειώνονται διαρκώς. Υποσχέθηκε ακόμα «αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης», στην πραγματικότητα με το να χρηματοδοτούν οι φτωχοί τα όποια προγράμματα για τους πάμφτωχους. Δεν παρέλειψε να τάξει και αντιμετώπιση της ανεργίας, της διαφθοράς και της διαπλοκής, ξεσκονίζοντας αντίστοιχες δηλώσεις προκατόχων του.

Ο Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε και σε θέματα οργάνωσης του έργου και της λειτουργίας της κυβέρνησης. Εξήγγειλε τρεις «κύκλους διυπουργικής επαφής»: Το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ), στο οποίο θα συμμετέχουν τα παραγωγικά και οικονομικά υπουργεία και ρόλος του θα είναι ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μεταρρυθμίσεων «για τον παραγωγικό και οικονομικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας». Το Κυβερνητικό Συμβούλιο Κοινωνικής Πολιτικής, στο οποίο θα συμμετέχουν τα υπουργεία Εργασίας, Υγείας και Παιδείας και θα έχει στόχο το συντονισμό των πολιτικών «για τη στήριξη της εργασίας και του κοινωνικού κράτους». Το Κυβερνητικό Συμβούλιο για την Εξωτερική Πολιτική και την Αμυνα (το γνωστό ΚΥΣΕΑ). Την ευθύνη για την καθημερινή λειτουργία της κυβέρνησης θα έχει το πιο ολιγομελές Κυβερνητικό Συμβούλιο.

Τέλος, απαρίθμησε μια σειρά νομοσχέδια που είναι έτοιμα προς ψήφιση όταν ανοίξει η Βουλή. Να σημειώσουμε εδώ ότι αναμένεται η συγκρότηση της Βουλής και η εκλογή νέου προέδρου να γίνει στις 3 και 4 Οκτώβρη, ενώ τη Δευτέρα 5/10 αναμένεται να ξεκινήσει η τριήμερη διαδικασία των προγραμματικών δηλώσεων της συγκυβέρνησης.

«Κατευθύνσεις», όμως, έδωσε χτες ο Αλ. Τσίπρας και στην ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με non paper, στη χτεσινή συνεδρίαση του οργάνου, «έθεσε τις κατευθυντήριες γραμμές για την οργανωτική και πολιτική ανασυγκρότηση του κόμματος ενόψει και του επικείμενου συνεδρίου» και «τόνισε την αναγκαιότητα της αντιστοίχησης του ΣΥΡΙΖΑ με την κοινωνική του δυναμική και την επιρροή που έχει στα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία».

Η ΚΕ του κόμματος θα συνεδριάσει στις 10 - 11/10 και θα εκλέξει ΠΓ και Γραμματέα, που θα αναλάβουν την ευθύνη της οργανωτικής ανασυγκρότησης και της πορείας προς το συνέδριο.

• Σήμερα ο Αλ. Τσίπρας αναχωρεί για τις ΗΠΑ, προκειμένου να συμμετάσχει στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στο περιθώριο της οποίας ενδέχεται να βρεθεί και με τον Αμερικανό Πρόεδρο, Μπ. Ομπάμα. Χτες, σε ανακοίνωση του Λευκού Οίκου για την προχτεσινή τηλεφωνική επικοινωνία του Μπ. Ομπάμα με τον Αλ. Τσίπρα, σημειώνεται πως «ο Πρόεδρος Ομπάμα επισήμανε ότι οι ΗΠΑ προσβλέπουν σε μια συνεργασία με τη νέα ελληνική κυβέρνηση, στην πορεία της προς την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που χρειάζονται, την επιστροφή στην ανάπτυξη και την επίτευξη μιας βιωσιμότητας του χρέους της εντός της Ευρωζώνης, μέσω επίσης μιας συμφωνίας με τους πιστωτές της για την ελάφρυνση του χρέους της».