Ολοκληρώθηκε χτες το απόγευμα η κατάθεση υποψηφιοτήτων στη ΝΔ για την προεδρία του κόμματος, στο φόντο της αναζήτησης εκείνου του αρχηγού που θα βοηθήσει το κόμμα να αποδείξει εκ νέου τη χρησιμότητά του στο κεφάλαιο από κυβερνητική θέση, ότι δηλαδή μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τους στόχους του. Ωστόσο, η αναζήτηση αυτή «τρέχει» παράλληλα με προβληματισμούς στο εσωτερικό του κόμματος ότι δεν έχουν ενσκήψει πάνω σε βασικά ζητήματα όπως η «ιδεολογική φυσιογνωμία» της παράταξης.

Συγκεκριμένα, μετά την κατάθεση προχτές το απόγευμα από τον Ευ. Μεϊμαράκη των πενήντα υπογραφών στελεχών της ΝΔ, που βάση του καταστατικού τους πρέπει να συνοδεύουν κάθε υποψηφιότητα, χτες το πρωί ήταν σειρά του Κυρ. Μητσοτάκη να καταθέσει τις δικές του υπογραφές.

Απαντώντας στον Μεϊμαράκη, που απευθυνόμενος στο εσωκομματικό ακροατήριο λέει ότι ουδέποτε άφησε τη ΝΔ, ότι είναι ταυτισμένος μαζί της κ.λπ., ο Μητσοτάκης αντιτείνει ότι δεν είναι ...λιγότερο Νεοδημοκράτης ο ίδιος, ότι επίσης ουδέποτε εγκατέλειψε την παράταξη. Η πλευρά του διαχέει, εξάλλου, ότι μια προεδρία Μεϊμαράκη μπορεί να συνεπάγεται σταθερότητα για την παράταξη, αλλά ίσως και στασιμότητά της, απευθύνοντάς του ουσιαστικά ψόγο ότι δε θα μπορέσει να προσαρμόσει το κόμμα στις νέες συνθήκες του αστικού πολιτικού σκηνικού.

Τις πενήντα υπογραφές του κατέθεσε κατόπιν ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, Απ. Τζιτζικώστας. Με δηλώσεις τύπου «αυτές οι μάχες θα δοθούν στην κοινωνία με τους πολίτες το επόμενο διάστημα (...) Βγαίνω μπροστά μαζί με τη γενιά μου», επιχείρησε να παίξει το χαρτί του νεαρού της ηλικίας του (σε σύγκριση με τους άλλους υποψήφιους) και να απαντήσει στην κριτική που του γίνεται ότι δεν είναι κοινοβουλευτικός, δεν μπορεί να εκλεγεί λόγω «θεσμικού κωλύματος» ως το 2019 και έτσι το κόμμα θα εμφανίζεται ακέφαλο στις «μάχες» στη Βουλή.

Ο δε Αδ. Γεωργιάδης κατέθεσε, με περίπου 8 λεπτά καθυστέρηση, τις πενήντα υπογραφές (η προθεσμία ήταν μέχρι τις 6 το απόγευμα) και ενώ αρχικά φαινόταν ότι η Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή θα δεχόταν την υποψηφιότητά του, αργότερα το βράδυ την έκρινε ομόφωνα «εκπρόθεσμη» και την απέρριψε. Η πλευρά Μεϊμαράκη διέχεε, πάντως, ότι ήταν άδικη μια τέτοια κίνηση, θέλοντας να αποποιηθεί της ευθύνης της όποιας ανάμειξης.

Βέβαια, πέρα από τα πρόσωπα, ζήτημα είναι τι θα αλλάξει και τι θα εκφράσει η ΝΔ το επόμενο διάστημα, ώστε να εμφανιστεί και πάλι ικανή να διαχειριστεί την αστική εξουσία. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση που διένειμε ο Ν. Δένδιας, επιβεβαιώνοντας ότι εξέταζε να κατέβει υποψήφιος:

«(...) το κύριο ερώτημα που υποβάλλει σήμερα η ελληνική κοινωνία προς τη ΝΔ, δεν είναι το ποιο πρόσωπο θα ηγείται στο κόμμα μας, αλλά η ιδεολογική και οργανωτική φυσιογνωμία του. Εγκαίρως, από κοινού με άλλους (...) είχαμε επισημάνει, μετά τη μεγάλη εκλογική ήττα της 25ης Ιανουαρίου, ότι το ζήτημα αυτό οφείλαμε να το συζητήσουμε αναλυτικά σε ένα μεγάλο και δημοκρατικό συνέδριο, του οποίου θα έχει προηγηθεί προσυνεδριακός διάλογος κατά θεματικές ενότητες. Δυστυχώς, με ευθύνη της τότε ηγεσίας και όσων συντάχθηκαν είτε από πολιτική αφέλεια είτε από καιροσκοπισμό μαζί της, η συζήτηση αυτή ουδέποτε έγινε (...) Στη συνέχεια, οι δραματικές εξελίξεις για τη χώρα και την οικονομία, λόγω των καταστροφικών πειραματισμών της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σε συνδυασμό με την προκήρυξη των εκλογών, δεν επέτρεψαν να διεξαχθεί ένας υποτυπώδης έστω, αλλά αναγκαίος διάλογος για το τι είδους κόμμα θέλουμε να είμαστε, ποιους θέλουμε να εκφράζουμε και ποιο εν κατακλείδι είναι το όραμά μας για τη χώρα».

«Ετσι», συνεχίζει ο Δένδιας, «σήμερα η ΝΔ οδεύει προς την εκλογή ηγεσίας, χωρίς να έχουν συζητηθεί βασικές παράμετροι τόσο των αιτιών που την οδήγησαν σε αλλεπάλληλα αποτυχημένα εκλογικά αποτελέσματα, όσο και το ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο, εντός του οποίου πρέπει από κοινού να χαράξουμε με ασφάλεια την πορεία μας προς το μέλλον. Με τη διαδικασία την οποία, δυστυχώς, ακολουθούμε σήμερα, τοποθετούμε την άμαξα (άθροισμα υποψηφίων αρχηγών) μπροστά από τα άλογα (άθροισμα κομματικής κοινότητας και κοινωνίας). Κατόπιν αυτών, είναι αυτονόητο ότι για λόγους προσωπικής πολιτικής συνέπειας και όχι μόνο, στην παρούσα φάση εκλογής ηγεσίας δεν επιθυμώ και δεν πρέπει να συμμετάσχω».

Στέλνει μήνυμα, πάντως, ότι θα παραμείνει «στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας για την ανασύνταξη της παράταξης, την οποία οφείλουμε να ξαναφέρουμε στα πλαίσια ενός πλειοψηφικού ρεύματος στην κοινωνία», επιμένοντας ταυτόχρονα ότι «αναγκαία συνθήκη ύπαρξης είναι η ΝΔ να παραμείνει ένα αστικό - λαϊκό κόμμα. Ενα κόμμα το οποίο θα βρίσκεται σε διαρκή, αμφίδρομη και ειλικρινή επικοινωνία τόσο με τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου μας, οι οποίες σήμερα συνθλίβονται κάτω από στρεβλές, θολές και αβέβαιες πολιτικές, όσο και με τα σκληρά δοκιμαζόμενα λαϊκά στρώματα τα οποία παραδοσιακά και διαχρονικά εκφράζει η παράταξή μας».

Ενδιαφέρον έχει και η τοποθέτηση του Ευ. Αντώναρου (αντιμετωπίζεται περίπου ως άτυπος εκπρόσωπος του Κ. Καραμανλή) στο ραδιοσταθμό «Αθήνα 9.84»:

«Μετά από δύο ήττες (...) έπρεπε οπωσδήποτε να γίνει ένα συνέδριο, για να αναδιαμορφωθεί, να επαναπροσδιοριστεί η φυσιογνωμία, τα χαρακτηριστικά, ο τρόπος κίνησης, ακόμα και η έκφραση λόγου και το περιεχόμενο του λόγου της ΝΔ. Αυτό, δυστυχώς, δεν έγινε. Φτάνουμε τώρα στην εκλογή νέου προέδρου του κόμματος, χωρίς να έχουν ξεκαθαριστεί και συζητηθεί σε βάθος - όπως γίνεται σε όλα τα δημοκρατικά κόμματα - αυτά τα πράγματα».

Σηματοδοτώντας την προτίμησή του στον Μεϊμαράκη, είπε: «Παρέλαβε μια ΝΔ, την επαύριο του δημοψηφίσματος, αρχές Ιουλίου, που δημοσκοπικά ήταν κάτω από το 20%. Μια ΝΔ που η τότε ηγεσία την είχε οδηγήσει στα τάρταρα. Ο Ευ. Μεϊμαράκης, με τον ενωτικό λόγο που πραγματικά διαθέτει - και αυτό δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει - με την παραταξιακή συνείδηση που επίσης διαθέτει, με την προσήλωσή του στο μεσαίο δρόμο, κατάφερε στο λίγο χρόνο που είχε, να αναστηλώσει όσο μπορούσε τη ΝΔ».

Εχει τη σημασία του το γεγονός ότι επέλεξε να αποδομήσει την υποψηφιότητα Τζιτζικώστα: «Εχουμε μπροστά μας δύσκολους μήνες. Ολα θα παιχτούν στο Κοινοβούλιο και αυτό είναι ένα μειονέκτημα για τον Απ. Τζιτζικώστα, γιατί δε θα μπορεί να είναι στο Κοινοβούλιο (...) Θα είναι μονόλογοι του Αλ. Τσίπρα ως πρωθυπουργού, στον οποίο δε θα μπορεί να αντιτάξει τίποτα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εάν είναι ο κ. Τζιτζικώστας. Επειδή η δημοκρατία μας είναι κοινοβουλευτική, αυτό είναι ένα πρόβλημα. Προσωπικά με προβληματίζει πάρα πολύ, γιατί ξέρω να ζυγίζω το ειδικό βάρος που έχει ο κοινοβουλευτισμός και η λειτουργία του»...