Από την «επαναδιαπραγμάτευση» της σύμβασης για την ιδιωτικοποίηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προωθεί την ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης και μάλιστα το «δυνατόν συντομότερο», προσπαθώντας ταυτόχρονα να την αξιοποιήσει ως «κράχτη» για την προσέλκυση και νέων επενδυτών στο ευρύ πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που προβλέπει το τρίτο μνημόνιο.

Το τελευταίο διάστημα, η συγκυβέρνηση, μέσω του υπουργού Υποδομών, Χρ. Σπίρτζη, που έχει αναλάβει και την προώθηση αλλά και την προπαγανδιστική υπεράσπιση και στήριξη των ιδιωτικοποιήσεων ως βασικό παράγοντα ανάπτυξης, καπιταλιστικής βεβαίως άρα και αντιλαϊκής, συνεπώς και αυτής της συμφωνίας για τα αεροδρόμια, επιχειρεί να πείσει τα λαϊκά στρώματα και ιδιαίτερα τις τοπικές κοινωνίες στην περιφέρεια της χώρας, πως δήθεν διαφωνεί με τη συμφωνία παράδοσης των αεροδρομίων στο γερμανικό μονοπώλιο της «Fraport», ωστόσο λόγοι... «εθνικού συμφέροντος» της το... επιβάλλουν. Οπως υποστηρίζει το τελευταίο διάστημα ο υπουργός Υποδομών σε μια πλειάδα συνεντεύξεων που έχει παραχωρήσει σε αστικά ΜΜΕ, η συγκυβέρνηση διαφωνεί με τη σύμβαση, τη θεωρεί επιζήμια, ακόμη κι ότι θα... «κλάψει» με την υλοποίησή της έχει πει στην πιο πρόσφατη δημόσια παρέμβασή του για το ζήτημα, ωστόσο θα την υλοποιήσει στο ακέραιο. Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο, από έναν υπουργό και μια κυβέρνηση που πασχίζουν για την απρόσκοπτη ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτό που υποστηρίζουν τα διάφορα κυβερνητικά στελέχη, από τον περασμένο Γενάρη κιόλας που η «πρώτη φορά Αριστερά» ανέλαβε για λογαριασμό του μονοπωλιακού κεφαλαίου να εφαρμόσει πολιτική διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης - με την πολύπλευρη ενίσχυση βεβαίως της κερδοφορίας ντόπιων και ξένων επιχειρηματικών ομίλων - είναι ότι οποιαδήποτε αθέτηση συμφωνίας από την πλευρά της θα έστελνε «αρνητικό σήμα» στις «αγορές» και στους «επενδυτές». Γενικότερα, η συγκυβέρνηση υποστηρίζει πως αυτό που προέχει σήμερα είναι η εφαρμογή της συμφωνίας με τους δανειστές και η «αξιολόγηση» (αυτή βεβαίως εμπεριέχει και τις ιδιωτικοποιήσεις), η συμφωνία για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τη διαχείριση - απομείωση λένε - του δημοσίου χρέους και για την εκπλήρωση αυτών των «υψηλών στόχων» ώστε να έρθει η καπιταλιστική ανάκαμψη. Μόνο που αυτή χρειάζεται και την παράδοση κρατικής περιουσίας στα μονοπώλια. Αλλά όλοι αυτοί οι στόχοι κάθε άλλο παρά τα λαϊκά συμφέροντα εξυπηρετούν...

Υπενθυμίζουμε πως ο διαγωνισμός για την παραχώρηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων κατοχυρώθηκε στη γερμανικών βασικά συμφερόντων κοινοπραξία με ελληνικό όμιλο «Fraport AG - Slentel Ltd Copelouzos», η οποία θα αναλάβει τη διαχείριση των αεροδρομίων Θεσσαλονίκης, Χανίων, Κέρκυρας, Ζακύνθου, Κεφαλονιάς, Ακτίου, Καβάλας, Ρόδου, Κω, Σκιάθου, Μυκόνου, Σαντορίνης, Σάμου και Μυτιλήνης. Για την απόκτηση των παραπάνω αεροδρομίων, η κοινοπραξία προσέφερε 1,2 δισ. ευρώ εφάπαξ τίμημα στο ελληνικό Δημόσιο, την επένδυση 330 εκατ. ευρώ για τα πρώτα τέσσερα χρόνια σε έργα αναβάθμισής τους, την καταβολή ενοικίου ύψους 22,3 εκατ. ευρώ ετησίως για τα επόμενα 40 έτη που διαρκεί η σύμβαση παραχώρησης, καθώς και το 28% των ετήσιων κερδών της εφόσον αυτά υπάρξουν.

Το ελληνικό κράτος σήμερα εισπράττει από τα περιφερειακά αεροδρόμια - 39 στο σύνολο - το ποσό των 435 εκατ. ευρώ ετησίως, με το συντριπτικό μέρος αυτού του ποσού να προέρχεται από τα αεροδρόμια που παραχωρούνται στα ιδιωτικά συμφέροντα, μιας και είναι τα πλέον εμπορικά με τη μεγαλύτερη αεροπορική κίνηση ετησίως. Ενδεικτικά, αναφέρουμε πως μόνο το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης, για τους τρεις καλοκαιρινούς μήνες του 2014, εξυπηρέτησε 1,8 εκατ. επιβάτες από πτήσεις εσωτερικού και εξωτερικού, ενώ το αεροδρόμιο της Σαντορίνης εξυπηρέτησε σχεδόν 630.000 επιβάτες.

Σύμφωνα με πολύ μετριοπαθείς υπολογισμούς, η κοινοπραξία αναμένεται μέσα στα επόμενα 40 χρόνια να εισπράξει πάνω από 16 δισ. ευρώ, εκ των οποίων δεσμεύεται βάσει της σύμβασης παραχώρησης να επενδύσει στις υποδομές των αεροδρομίων περί τα 2,4 δισ. ευρώ. Ενα ακόμη στοιχείο, δευτερεύουσας ίσως σημασίας, το οποίο ωστόσο αξίζει να σημειωθεί, είναι πως κατά τη διαδικασία κατάθεσης προσφορών στα πλαίσια του διεθνούς διαγωνισμού, σύμβουλος του ελληνικού Δημοσίου ήταν η γερμανική αεροπορική εταιρεία «Lufthansa», η οποία συμμετέχει στη μετοχική σύνθεση της «Fraport» με ποσοστό 8,45%. Της εταιρείας, δηλαδή, στην οποία τελικά κατοχυρώθηκε ο διαγωνισμός...

Ως επιπλέον «μπόνους» προς την κοινοπραξία θα πρέπει να θεωρούνται τα έργα εκσυγχρονισμού των περιφερειακών αεροδρομίων, συγχρηματοδοτούμενα από το ΕΣΠΑ, όπως αυτά που εκτελούνται στο αεροδρόμιο Χανίων, συνολικού ύψους 110 εκατομμυρίων ευρώ, αλλά και του αεροδρομίου της Θεσσαλονίκης, συνολικού ύψους 284 εκατ. ευρώ.

Το τελευταίο διάστημα έχουν διαρρεύσει κάποια σενάρια περί απροθυμίας της γερμανικής εταιρείας να προχωρήσει στην ολοκλήρωση της συμφωνίας, με την κοινοπραξία που έχει συστήσει η γαλλική «VINCI Airports» με την εταιρεία του ομίλου Μπόμπολα, «ΑΚΤOR Παραχωρήσεις», να είναι έτοιμη για νέο «μπάσιμο». Μέχρι στιγμής, αυτό το σενάριο δε φαίνεται να επιβεβαιώνεται, ωστόσο μένει να δούμε τις επόμενες βδομάδες ποια θα είναι η κατάληξη στο «σίριαλ». Ετσι κι αλλιώς, όποιος και να 'ναι ο τελικός «νικητής» στην κούρσα, ελάχιστη σημασία έχει για τα λαϊκά συμφέροντα.

Βεβαίως, για τους εργαζόμενους, το λαό, το δίλημμα δεν είναι στην επιλογή ανάμεσα σε αεροδρόμια κρατικό μονοπώλιο ή ιδιωτικό μονοπώλιο, αλλά σε αεροδρόμια κοινωνική ιδιοκτησία, που θα λειτουργούν και θα αναπτύσσονται με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, στα πλαίσια του τομέα μεταφορών κοινωνικής ιδιοκτησίας, σε όφελος των εργατικών, των λαϊκών αναγκών, στα πλαίσια της λαϊκής οικονομίας, που απαιτεί εργατική - λαϊκή εξουσία.

Η ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων συνεπάγεται δραματική συρρίκνωση των θέσεων εργασίας, αλλά και πανάκριβες υπηρεσίες για το επιβατικό κοινό, για τα λαϊκά στρώματα και πιθανά επισφαλείς.

Σ' αυτές τις συνέπειες πρέπει να συνυπολογισθούν κι εκείνες που θα ανακύψουν από την πλήρη εφαρμογή των Κανονισμών και Οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την ιδιωτικοποίηση της αεροναυτιλίας και την ενσωμάτωση του εθνικού εναέριου χώρου στο λεγόμενο «Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό», αφού θα ανοίξει ο δρόμος στους παρόχους - ιδιώτες υπηρεσιών αεροναυτιλίας να εκμεταλλεύονται τους δημόσιους πόρους, δημιουργώντας σοβαρούς κινδύνους και για τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα, με δεδομένο ότι ο έλεγχος του ελληνικού εναέριου χώρου παραδίδεται σε επιχειρηματικούς ομίλους και βεβαίως στην ΕΕ.

Ας μην ξεχνάμε ότι τα αεροδρόμια γενικά και ιδιαίτερα τα ακριτικά αεροδρόμια, κάποια εκ των οποίων βρίσκονται μεταξύ αυτών που ιδιωτικοποιούνται, υπηρετούν και την άμυνα της χώρας όταν χρειαστεί, άρα προβλέπεται να εξυπηρετούν και αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας. Σύμφωνα, βέβαια, με όσα υποστηρίζει η κυβέρνηση, η κρίσιμη αυτή χρήση των περιφερειακών αεροδρομίων έχει «εξασφαλιστεί» από τη σύμβαση παραχώρησης, ωστόσο καθόλου υπερβολικός δεν είναι όποιος αμφιβάλλει έναντι αυτών των διαβεβαιώσεων, αφού η χρήση τους εξαρτάται από τις διαθέσεις και τις συμμαχίες των μονοπωλίων ιδιοκτητών τους...

Φαίνεται, λοιπόν, ότι μπροστά στη δυνατότητα κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων όλα τα παραπάνω ελάχιστη σημασία έχουν, αφού έτσι κι αλλιώς η πώληση των αεροδρομίων, όπως γενικότερα η ιδιωτικοποίηση των κρατικής ιδιοκτησίας τομέων της οικονομίας, αποτελεί στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου, της ΕΕ, της εξουσίας τους στην Ελλάδα και των αστικών κυβερνήσεων κάθε απόχρωσης, που στοχεύει στη διασφάλιση και μεγιστοποίηση της κερδοφορίας. Δεν είναι τυχαίο ότι το μονοπώλιο των εγχώριων αερομεταφορών της «Aegean», που αντικατέστησε το κρατικό μονοπώλιο της «Ολυμπιακής», ζητά μετ' επιτάσεως την ολοκλήρωση της συμφωνίας παραχώρησης των αεροδρομίων συστηματικά τους τελευταίους μήνες, κάτι που επανέλαβε και την περασμένη Πέμπτη ο αντιπρόεδρος της εταιρείας, Ευ. Βασιλάκης, ενώπιον της υπουργού Τουρισμού, Ελ. Κουντουρά, με την υπουργό να διαβεβαιώνει πως η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για την... ευτυχή κατάληξη της συμφωνίας...