Η εξέλιξη αυτή ωστόσο διέρρεε από νωρίς. Οι πληροφορίες που κυκλοφορούσαν έκαναν λόγο για ενστάσεις που πρόβαλλαν οι... «θεσμοί» και κυρίως το ΔΝΤ, δηλαδή οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, από τους οποίους θεωρήθηκε η κατάθεση το νομοσχεδίου ως «μονομερής ενέργεια» που θα μπορούσε να υπονομεύσει το πρόγραμμα με τα προαπαιτούμενα για την εφαρμογή του μνημονίου.

Η κυβέρνηση, μέσα από την προπαγανδιστική προβολή του νομοσχεδίου, αυτό που επιδίωξε ήταν με ανέξοδο τρόπο να εμφανίσει ότι, εκτός από τα μνημονιακά αντιλαϊκά παίρνει και φιλολαϊκά μέτρα αποσκοπώντας στο να καλλιεργηθούν στα φτωχά λαϊκά στρώματα αυταπάτες. Ετσι επιδίωκε να αμβλύνει τη δυσαρέσκεια από τα αντιλαϊκά μέτρα που εφαρμόζει και ιδιαίτερα από αυτά που θα πάρει το αμέσως επόμενο διάστημα σε Εργασιακά και Ασφαλιστικό. Βεβαίως, στον πυρήνα του νομοσχεδίου περιέχονταν ρυθμίσεις, που άνοιγαν το δρόμο για νέες αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις στη λειτουργία του αστικού κράτους, ώστε να υπηρετεί καλύτερα την καπιταλιστική κερδοφορία, αλλά και στον τομέα της Υγείας - Πρόνοιας.

Η επίσημη εκδοχή, για το πάγωμα των διαδικασιών, σύμφωνα με το δελτίο Τύπου που εκδόθηκε από το γραφείο του πρωθυπουργού, είναι ότι αιτία για την αναβολή της συζήτησης του νομοσχεδίου στάθηκε η αποχώρηση της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού από τη συνεδρίαση της Επιτροπής. Αναφέρεται σχετικά: «Μετά τη χτεσινή ανεύθυνη στάση και την αποχώρηση τριών κομμάτων από την κοινοβουλευτική διαδικασία, με την ανυπόστατη καταγγελία ότι δήθεν το νομοσχέδιο που κατατίθεται με επείγουσα διαδικασία επιβαρύνει δημοσιονομικά και εκτροχιάζει τον προϋπολογισμό, δημιουργήθηκαν εξίσου ανυπόστατες εντυπώσεις με κίνδυνο να προκληθούν εμπόδια στη διαπραγμάτευση, αλλά και στο κυβερνητικό έργο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. (...) Το νομοσχέδιο ποτέ δεν αποσύρθηκε».

Μετά τη Διάσκεψη των Προέδρων, ο πρόεδρος της Βουλής, Ν. Βούτσης, ενημερώνοντας τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες, τόνισε, όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε, ότι «η Διάσκεψη πήρε ομόφωνα την απόφαση για τροποποίηση της διαδικασίας σε σχέση με τη συζήτηση και ψήφιση του νομοσχεδίου. Τόσο η συζήτηση όσο και η ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου θα διεξαχθούν μετά τις 7 Ιανουαρίου», που σημαίνει ότι αναβάλλεται «μέχρι νεωτέρας».

Εξάλλου, σε ενημερωτικό σημείωμα που εκδόθηκε στη συνέχεια από την κυβέρνηση επιβεβαιώνεται ο χαρακτήρας του νομοσχεδίου. Αναφέρεται συγκεκριμένα: «Το ν/σ κατατέθηκε πριν την αξιολόγηση, προκειμένου να μην υπάρξει οποιοδήποτε πρόβλημα στη διαπραγμάτευση» και ότι «σε κάθε περίπτωση, το κόστος του νομοσχεδίου είναι εξαιρετικά χαμηλό. Περίπου 100 εκ. με κονδύλια που έχουν διατεθεί ήδη για τον σκοπό αυτό και μεταφέρονται στο επόμενο έτος. Σε καμία περίπτωση δεν παραβιάζονται οι προϋπολογισμοί των εμπλεκόμενων υπουργείων». Με βάση αυτά, χαρακτηρίζει «προσχηματική την αντίδραση των τριών κομμάτων της αντιπολίτευσης» που αποχώρησαν από τη συνεδρίαση, «προκειμένου να αποφύγουν να ψηφίσουν τις σχετικές διατάξεις». Διευκρινίζει ότι «οι θεσμοί το μόνο που ζήτησαν είναι περισσότερο χρόνο, προκειμένου να ενημερωθούν πάνω στο νομοσχέδιο. Το εύλογο ερώτημα είναι αν θα είχε προκύψει αυτό το ζήτημα αν τα τρία κόμματα της αντιπολίτευσης δεν είχαν δημιουργήσει όλο αυτό τον θόρυβο γύρω από το θέμα».

Ανάμεσα στα άλλα, είναι εμφανής η προσπάθεια της κυβέρνησης να εντείνει και την κοκορομαχία, με τη ΝΔ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, για να σκιάσει ότι όλοι μαζί ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαχειριστικής φύσεως διαφορές, δουλεύουν για τον κοινό τους στόχο την καπιταλιστική ανάπτυξη που είναι από χέρι αντιλαϊκός.

Οπως ήταν αναμενόμενο, τα κόμματα της αστικής διαχείρισης παίρνοντας την πάσα επιδόθηκαν σε απανωτές δηλώσεις και ανακοινώσεις, καταλογίζοντας στην κυβέρνηση από ανικανότητα για τη διακυβέρνηση της χώρας μέχρι ...άτακτη υποχώρηση.

Οταν η πραγματικότητα δεν τους συμφέρει, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Τη ρήση βάλθηκε να επιβεβαιώσει η κυβερνητική εκπρόσωπος, Ολγα Γεροβασίλη, που σε συνέντευξή της χτες στον ΣΚΑΪ ισχυρίστηκε πως ούτε φόρους έχει επιβάλει αυτή η κυβέρνηση, ούτε ακολουθεί την πεπατημένη των μνημονίων, παρότι το τρίτο και σκληρότερο φέρει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή τους.

«Νέοι φόροι δεν υπάρχουν (...) Είναι συνέχιση παλαιών φόρων (...) Είμαστε σταθερά προσανατολισμένοι στο ότι προχωρώντας σταθεροποιούμε την οικονομία και προχωρώντας σε αναπτυξιακό δρόμο θα αλλάζει η επιβάρυνση των ανθρώπων με τους φόρους», υποστήριξε, και ακόμα ότι «δεν μειώθηκαν οι συντάξεις». Ηταν προφανώς οφθαλμαπάτη το τσεκούρωμα που υπέστησαν οι συνταξιούχοι. Ως ...απόδειξη της φιλολαϊκότητάς τους πρόταξε τις υποτιθέμενες αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους, κατηγορώντας την αντιπολίτευση ότι «κάθε στιγμή προσπαθούν να τορπιλίσουν οποιαδήποτε θετική ενέργεια έρχεται ενάντια στη μνημονιακή πολιτική»!

Την ίδια στιγμή, βεβαίως, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Χρ. Μαντάς δήλωσε στον ΑΝΤ1: «Η πραγματικότητα είναι ότι με το νέο βαθμολόγιο/μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, σε ορίζοντα 4ετίας εξοικονομούμε περίπου 600 εκατομμύρια»...

Η Ολγα Γεροβασίλη επικαλέστηκε έκθεση του ΔΝΤ για να χαρακτηρίσει δικαιωμένη την κυβέρνηση. «Σήμερα, λοιπόν, δικαιώνεται και η δική μας θέση, που κάνουμε όλη αυτή την προσπάθεια προκειμένου να τελειώσει πρώτα η αξιολόγηση για να περάσουμε στη συζήτηση για το χρέος (...) Σήμερα (...) είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε μια υπαναχώρηση, μια αλλαγή στάσης του ΔΝΤ, όσον αφορά το φιλελεύθερο, το ακραίο νεοφιλελεύθερο μέτρο λιτότητας, ότι η μείωση μισθών και συντάξεων πρέπει να επιτευχθεί πάση θυσία και οριζοντίως, προκειμένου η χώρα να ανακάμψει. Εχουμε δει την πρώτη αυτοκριτική επισήμως, χθες, ότι αυτός δεν είναι δρόμος», δήλωσε, για να υποστηρίξει αμέσως μετά την αυταπάτη ότι «εδώ αρχίζει μάχη, μάχη διαπραγματευτική, να αποτυπώσουμε την πραγματική εικόνα και να τη διαδώσουμε στην Ευρώπη, να κάνουμε το ελληνικό πρόγραμμα ευρωπαϊκό. Να σηκωθούν φωνές που θα μιλήσουν ενάντια στη λιτότητα. Βλέπουμε ότι αρχίζουν και πιάνουν τόπο. Και ότι αρχίζουν κάποιοι να σκέπτονται ότι μάλλον δεν ήταν αυτή η λύση. Στο κομμάτι, εννοώ, που το ΔΝΤ έχει την άποψη ότι το ελληνικό χρέος πρέπει να απομειωθεί...».

Η μάχη, βεβαίως, δεν αφορά το λαό, που θα συνεχίσει να πληρώνει τα σπασμένα, με την κυβερνητική εκπρόσωπο να ξεκαθαρίζει ότι «δεν έχει τελειώσει η διαδρομή μας. Ισα ίσα. Η διαδρομή αυτή είναι και μεγάλη και επίμονη και επίπονη».

Η κυβερνητική εκπρόσωπος υπερασπίστηκε και το νομοσχέδιο για το υποτιθέμενο «παράλληλο πρόγραμμα», το οποίο λίγες ώρες αργότερα αποσύρθηκε. «Ομως, από σήμερα και από το νομοσχέδιο το οποίο κατατέθηκε, αυτό το νομοσχέδιο που έρχεται να λύσει ζητήματα, παράλληλα με τα άλλα ζητήματα (...) Εχει διατάξεις εξαιρετικά σοβαρές, μικρές είναι, δεν είναι μεγάλες παρεμβάσεις, που όμως είναι ουσιαστικές για τη ζωή πάρα πολλών ανθρώπων και κυρίως των ευπαθών», δήλωνε, εγκαλώντας την αντιπολίτευση ότι δεν έπρεπε να αποχωρήσει, αλλά «τα περισσότερα απ' αυτά θα έπρεπε να ψηφίζονται ομόφωνα».

Με δήλωση παρουσίας στις εξελίξεις ισοδυναμούσε η εκδήλωση των «53+» του ΣΥΡΙΖΑ, προχτές το βράδυ στην ΕΣΗΕΑ, παρουσία του άτυπου επικεφαλής της τάσης και υπουργού Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτου, και μιας πλειάδας βουλευτών που «ξεθύμαναν» επικρίνοντας - σε χαμηλούς πάντα τόνους - πλευρές της πολιτικής που ψηφίζουν και με τα δυο τους χέρια στη Βουλή.

Η συντονίστρια της εκδήλωσης, βουλευτής Αννέτα Καββαδία, ήταν σαφής, αναφέροντας ότι όσοι προσπαθούν στο πρόσωπό τους να ανακαλύψουν τον «εσωτερικό εχθρό», το μόνο που καταφέρνουν είναι «να επιδεικνύουν την παντελή τους άγνοια για τις εσωκομματικές μας λειτουργίες».

«Με τη σημερινή εκδήλωση επιδιώκουμε να συμβάλουμε στην περαιτέρω οικοδόμηση ενός διαλόγου που πρέπει να ενδυναμωθεί μέσα στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ - αλλά και της Αριστεράς εν γένει - για το πώς δρούμε (...) προκειμένου να ριζοσπαστικοποιηθεί - προς αριστερή κατεύθυνση - η ελληνική κοινωνία. Ετσι ώστε η "ανορθογραφία" - όπως πολλοί αποκαλούν τον ΣΥΡΙΖΑ - μιας αριστερής κυβέρνησης σε μια καπιταλιστική Ευρώπη, να έχει διάρκεια χωρίς να απολέσει τα βασικά φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά της», ανέφερε. Σε απλά ελληνικά, τρόπο και μέθοδο αποτελεσματικής χειραγώγησης του λαού αναζητούν μαζί με όλο τον υπόλοιπο ΣΥΡΙΖΑ.

Ετσι, την ώρα που υπερασπιζόταν τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με το συγκεκριμένο, βαθιά αντιλαϊκό περιεχόμενο, δήλωσε «την κάθετη άρνησή μας σε κάθε εκδοχή ενσωμάτωσης στη λογική των μνημονίων»! Και εξέφραζε ως μείζον στόχο των «53» τη «σύνδεση της Αριστεράς με τα κινήματα και με τους κοινωνικούς χώρους».