Να κοροϊδέψει (για αλλη μια φορά) το λαό ότι η κυβέρνηση δίνει μάχη για τα συμφέροντά του, την διαβεβαιώνοντας ταυτόχρονα το κεφάλαιο ότι θα συνεχίζει να στηρίζει την στρατηγική του επιχείρησε ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, μιλώντας την Κυριακή σε συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Αθήνα, για τον ένα χρόνο στη διακυβέρνηση.

Βασικός άξονας της ομιλίας Τσίπρα αποτέλεσε η θέση οτι η διέξοδος από το λαό θα προκύψει εφόσον έρθει η καπιταλιστική ανάπτυξη που βεβαίως προϋποθέτει «βαθιές μεταρρυθμιστικές τομές» δηλαδή προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Στο πλαίσιο της στήριξης της καπιταλιστικής ανάκαμψης «υποσχέθηκε» ελάφρυνση του χρέους. Δηλαδή ρύθμιση του τρόπου με το οποίο θα το πληρώσει ο λαός προκειμένου να εξοικονομηθούν χρήματα που θα διοχετευθούν στη στήριξη των καπιταλιστικών κερδών.

Στο ίδιο μήκος κύματος, καλλιεργώντας αυταπάτες για... διορθώσεις στη νέα αντιασφαλιστική επίθεση, επιχείρησε ταυτόχρονα να εκβιάσει δηλώνοντας: «Και η ασφαλιστική μεταρρύθμιση μπορεί να δεχτεί διορθώσεις, δεν υπάρχει αμφιβολία. Αλλά θα προχωρήσει (...) Είτε μεταρρύθμιση του συστήματος, είτε κατάρρευση του συστήματος. Αυτή είναι η κατάσταση σήμερα». Πλαισιώνοντας τον εκβιασμό με μια προσπάθεια κατευνασμού, πρόταξε κι άλλες αυταπάτες για διαπραγμάτευση, «εξαντλητικό διάλογο» κ.λπ. «Αντιγράφοντας» μάλιστα... τα χρονοδιαγράμματα που παρουσίαζε πριν μερικά χρόνια ο Αντ. Σαμαράς, αξίωσε απ' το λαό να συναινέσει τώρα στην πολιτική που τσακίζει τα συμφέροντά του, ώστε «σε πέντε χρόνια, μέχρι το 2021 που θα κλείνουμε τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, να έχουμε καταφέρει να φτιάξουμε μια άλλη Ελλάδα».

Ο Αλ. Τσίπρας, απευθυνόμενος καθαρά στους επιχειρηματικούς ομίλους, απαρίθμησε τους «μποναμάδες» που τους επιφύλαξε η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ: «Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ολοκληρώθηκε ταχύτατα και με επιτυχία (...) Εχουμε για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες στη χώρα υπερβεί τον στόχο των εσόδων (...) Είχαμε αντί για πρωτογενές έλλειμμα, πρωτογενές πλεόνασμα (...) η χώρα μας για πρώτη φορά ήταν, όχι τελευταία όπως συνήθως, αλλά πρώτη στην απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ (...) Για το 2016 υπολογίζεται ότι θα εισρεύσουν 8 δισ. στην ελληνική οικονομία από τις επενδυτικές τράπεζες και από συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα. Τέλος, ετοιμάζουμε δυο σημαντικές νομοθετικές πρωτοβουλίες. Μια για τον αναπτυξιακό νόμο που θα δίνει ουσιαστικά κίνητρα για την ανάπτυξη...».

«Και μόλις περάσει η πρώτη αξιολόγηση», συνέχισε, «τότε θα ανοίξουμε τη συζήτηση για τις αναγκαίες, βαθιές μεταρρυθμιστικές τομές που έχει ανάγκη ο τόπος και για τη συνταγματική μεταρρύθμιση».

Η αποτίμησή του περιελάμβανε ως «θετικά» για το λαό και τα μέτρα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας ή ρυθμίσεις για να γεμίσουν τα κρατικά ταμεία, όπως αυτή των 100 δόσεων.

Το θράσος, βεβαίως, του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του αποτυπώθηκε ανάγλυφα στην προσπάθειά του καθ' όλη τη διάρκεια της ομιλίας του να πείσει το λαό πως αν δεν ήταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα ενώ στην πραγματικότητα συνεχίζει την πολιτική των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων από εκεί που την άφησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Μεταξύ άλλων, ισχυρίστηκε ότι «κάνουμε μεγάλη προσπάθεια για να δώσουμε πνοή, ελπίδα, όραμα στον ελληνικό λαό», «είμαστε περήφανοι που δώσαμε αυτές τις μάχες. Που δε δειλιάσαμε στη χαώδη ασυμμετρία των συσχετισμών δύναμης», «συγκρουστήκαμε με ένα συντηρητικό κατεστημένο στην Ευρώπη που επιμένει» και «είμαστε περήφανοι που (...) δίνουμε τη μάχη να τελειώσουμε πρώτα απ' όλα με το παλιό πολιτικό κατεστημένο της ολιγαρχίας και της διαπλοκής (...) Σε πείσμα των ολιγαρχών και της διαπλοκής, μέσα στα διασταυρούμενα πυρά της μιντιακής ολιγαρχίας, πορευόμαστε».

Σε κάθε περίπτωση, κούνησε το δάχτυλο στο λαό, όχι μόνο ότι ενέκρινε τη συμφωνία και άρα δεν δικαιούται να ομιλεί, αλλά ότι έδωσε εντολή στην κυβέρνηση να την υλοποιήσει! Ακόμα και για την εξέλιξη μετά το δημοψήφισμα, «ούτε γάτα ούτε ζημιά» για τον Αλ. Τσίπρα, αφού ισχυρίστηκε ότι με τις επιλογές της η κυβέρνηση απέφυγε το σχέδιο για 4ο μνημόνιο!

Ταυτόχρονα με τους εκβιασμούς και οι αυταπάτες ότι τάχα «η σπορά που ρίξαμε βρίσκει τώρα έδαφος και γονιμοποιείται στον ευρωπαϊκό Νότο», φέρνοντας μάλιστα σαν παράδειγμα την Ιταλία και τη Γαλλία (!), ότι «η δύσκολη συμφωνία, που με την ψήφο του μας έδωσε πριν λίγους μήνες εντολή να υλοποιήσουμε για να βγούμε οριστικά από την κρίση, μπορεί έχει δυσκολίες, να εμπεριέχει δύσκολες αποφάσεις, αλλά για πρώτη φορά δίνει δυνατότητα εξόδου».

Υπηρετώντας ενα κάλπικο διπολισμό που επιδιώκει να συσκοτίσει τη ταύτιση τους με τη ΝΔ στο κοινό στρατηγικό αντιλαϊκό στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης προσέφυγε ξανά στο κάλπικο δίλημμα «Δεξιά ή Αριστερά»: «Από τη μια είναι η Δεξιά. Η ΝΔ του κ. Μητσοτάκη. Του νεοφιλελεύθερου κ. Μητσοτάκη, που στηρίζεται από την ακροδεξιά παρέα του κυρίου Σαμαρά (...) Και από την άλλη πλευρά είναι η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, ο δικός μας πόλος. Ολοι εμείς οι πολλοί, απέναντι στους λίγους» ισχυρίστηκε.