Επιτάχυνση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων ζητά σε κάθε ευκαιρία η ΝΔ, θέλοντας να διευρύνει τα πεδία κερδοφορίας του κεφαλαίου, ασκώντας κριτική στην κυβέρνηση ότι αργεί στην εξυπηρέτηση των τέτοιων στόχων.

Διόλου τυχαία, χτες, ο συντονιστής Οικονομικών Υποθέσεων της ΝΔ, Χρ. Σταϊκούρας, μαζί με άλλους 52 βουλευτές του κόμματος κατέθεσαν Ερώτηση στη Βουλή σχετικά με την εξέλιξη του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων.

Με δήλωσή του, υπεραμύνθηκε των ιδιωτικοποιήσεων, αναπαράγοντας την επιχειρηματολογία του κεφαλαίου ότι συμβάλλουν π.χ. «στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και στην ενίσχυση της εξωστρέφειας της οικονομίας. Παράλληλα, μπορούν να έχουν και ταμειακά οφέλη, συντελώντας στον περιορισμό των δανειακών αναγκών του Δημοσίου και, τελικά, στη μείωση του δημοσίου χρέους». Κομβικό κι αυτό το ζήτημα για τα μονοπώλια, εφόσον αποτελεί προϋπόθεση για την ενίσχυση της κρατικής στήριξής τους.

«Δυστυχώς, όμως, τα πεπραγμένα της κυβέρνησης είναι πενιχρά. Κυβέρνηση η οποία, και σε αυτό το πεδίο, είναι "εγκλωβισμένη" ανάμεσα στις ιδεοληψίες της, στις αντιφάσεις της και στην επιδείνωση του μακροοικονομικού περιβάλλοντος που η ίδια προκάλεσε», συνέχισε ο Σταϊκούρας, καταγγέλλοντας βασικά την κυβέρνηση ότι αδυνατεί να εξυπηρετήσει στόχους των επιχειρηματικών ομίλων.

Μάλιστα, παραθέτοντας στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία «τα έσοδα από αποκρατικοποιήσεις το 2015 υστερούν τόσο έναντι του 2014, όσο και έναντι των αρχικών αλλά και των μεταγενέστερων, δυσμενέστερων, εκτιμήσεων για το 2015», ουσιαστικά προβάλλει την ικανότητα της ΝΔ να «τρέξει» ζητήματα του κεφαλαίου.

Παραπέρα, 42 βουλευτές της ΝΔ κατέθεσαν Ερώτηση προς τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα, τον υπουργό Εσωτερικών, Π. Κουρουμπλή, και τον αναπληρωτή υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γ. Μουζάλα, ψέγοντας την κυβέρνηση ότι οδηγεί τη χώρα σε ένα «Grexit Σένγκεν», λόγω των επιδόσεών της στη διαχείριση του Προσφυγικού. Κάτι που, όπως φοβούνται σημαντικά τμήματα της εγχώριας αστικής τάξης, θα έχει σημαντικές συνέπειες σε μια σειρά κλάδων.

«Δεδομένης της κρισιμότητας της κατάστασης και του αυστηρού χρονοδιαγράμματος, με ορατή πλέον την απειλή εξόδου από τη Σένγκεν, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη άμεσης λειτουργίας των κέντρων υποδοχής», αποφαίνονται, σε αυτή τη βάση, στη ΝΔ, ρωτώντας μάλιστα τους κυβερνώντες, που τα επισπεύδουν έως τις 15/2, αν έχουν αναπτύξει «ουσιαστικό διάλογο με τις τοπικές κοινωνίες», προκειμένου να εξηγήσουν «την αναγκαιότητα δημιουργίας των κέντρων υποδοχής»...

Σημειωτέον, ο συντονιστής Μεταναστευτικής Πολιτικής της ΝΔ, Β. Κικίλιας, πατώντας σε δήλωση του επιτρόπου της ΕΕ Δ. Αβραμόπουλουότι «χρειάζονται κέντρα κράτησης ή απομάκρυνσης για εκείνους τους μετανάστες που λαμβάνεται η απόφαση να επιστρέψουν, ιδιαίτερα εάν υπάρχει κίνδυνος διαφυγής και εάν δεν είναι πρόθυμοι να επιστρέψουν εθελοντικά», βγήκε κι αυτός να ζητήσει μεγαλύτερη καταστολή, ουσιαστικά σε βάρος μεταναστών που δεν θα περνούν τη «διαλογή» με βάση τις ανάγκες του ευρωενωσιακού κεφαλαίου.

«Η ελληνική κυβέρνηση προσγειώνεται στην πραγματικότητα», ανέφερε, «μια πραγματικότητα την οποία αποφεύγει να αντιμετωπίσει επί 13 μήνες (...) και καταργώντας ουσιαστικά τα προαναχωρησιακά κέντρα κράτησης, στην Αμυγδαλέζα, στην Ξάνθη, στο Παρανέστι Δράμας, στο Φυλάκιο Ορεστιάδας, στην Κόρινθο και στην Αθήνα. Ας ελπίσουμε (...) η κυβέρνηση να αφήσει στην άκρη τις ιδεοληψίες της, να αναλάβει τις ευθύνες της και να βρει τρόπο συνεννόησης με τους εταίρους μας».

Στην «υπεύθυνη» γραμμή του κεφαλαίου ότι στις σύγχρονες συνθήκες η αστική αντιπολίτευση στην εκάστοτε κυβερνητική πολιτική πρέπει να γίνεται με όρους καλύτερης διαχείρισης και όχι με όρους καταγγελίας και διαμόρφωσης προσδοκιών για ανατροπή πολιτικών, κινείται σταθερά (και) το ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτό, άλλωστε, διαβεβαιώνει ότι δεν πρόκειται να ακολουθήσει το «λαϊκισμό των προηγούμενων», δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ.

Χαρακτηριστικά, η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Φώφη Γεννηματά, διαστρεβλώνοντας και αυτή το περιεχόμενο της προχτεσινής απεργίας, ισχυρίστηκε ότι «άνθρωποι από όλη την Ελλάδα, από όλες τις κοινωνικές τάξεις, από όλες τις ηλικίες γύρισαν χτες οριστικά την πλάτη στο λαϊκισμό, τα ψέματα και την ανικανότητα της κυβέρνησης».

Παραπέρα έβαλε ζήτημα αδυναμίας της κυβέρνησης να παζαρέψει αποδοτικά για τους εγχώριους επιχειρηματικούς ομίλους με τους «εταίρους» τους στο εξωτερικό, όπως και αδυναμίας της να στοιχίσει ευρύτερα στρώματα πίσω από τα προτάγματα του κεφαλαίου. Εξ ου και σημείωσε: «Φοβάμαι ότι με αυτήν την αδύναμη κυβέρνηση, που απομονώνεται κοινωνικά και πολιτικά, θα ξαναζήσουμε το ψυχόδραμα του καλοκαιριού του 2015».