Την 1/3/2011, συζητήθηκε στη Βουλή πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την ουσιαστική προστασία των ανέργων. Τότε, όπως και τώρα, το ΚΚΕ ζητούσε μεταξύ άλλων επίδομα ανεργίας στο 80% της οικείας ΣΣΕ (ο κατώτερος μισθός ήταν ακόμα στα 751 ευρώ και οι κλαδικές συμβάσεις αρκετά πιο πάνω), το χρονικό διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος, πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και άλλα.

Στη συζήτηση, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ. απέρριψαν την πρόταση του ΚΚΕ. Οι τοποθετήσεις τους ήταν αποκαλυπτικές: «Η πρόταση είναι μη ρεαλιστική και ανεφάρμοστη», έλεγε ο τότε αναπληρωτής υπουργός Εργασίας, Γιώργος Κουτρουμάνης. «Ισοδυναμεί με κλείσιμο όλων των επιχειρήσεων (...) Αγνοεί το συγκεκριμένο πλαίσιο για την επιχειρηματικότητα που συνάδει με τις αρχές της ΕΕ», πρόσθετε η εισηγήτρια του ΠΑΣΟΚ, Α. Ρεντάρη.

Για «μαξιμαλιστικές προτάσεις που στερούνται οικονομικού ρεαλισμού», μιλούσε η Α. Τζουμάνη - Σπέντζα από τη ΝΔ και υποδείκνυε ότι «οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας πρέπει να συνδυαστούν με μέτρα επανεκκίνησης της αναπτυξιακής διαδικασίας, που θα διαμορφώνουν ευνοϊκό περιβάλλον για την προσέλκυση επενδύσεων». «Αν υιοθετηθούν τα μέτρα αυτό θα σημάνει αύξηση του δανεισμού, πράγμα που δεν μπορεί να γίνει», συμπλήρωνε ο Ηλ. Πολατίδης από τον ΛΑ.Ο.Σ.

Ο πυρήνας της επιχειρηματολογίας των κομμάτων που υπηρετούν το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης και της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, είναι κοινός και επαναλαμβάνεται κάθε φορά που το ΚΚΕ καταθέτει την ίδια πρόταση νόμου στη Βουλή (συνολικά έξι φορές, μετρώντας και την προχτεσινή).

Αυτό που λένε στην ουσία, είναι ότι η οικονομία δεν αντέχει την ουσιαστική προστασία των ανέργων, ότι αυτή υπονομεύει την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων και ότι ο δρόμος για την αύξηση της απασχόλησης είναι η πριμοδότηση του κεφαλαίου με χρήμα και τζάμπα εργασία για να κάνει επενδύσεις, οι λεγόμενες «ενεργητικές πολιτικές».

Κάπως έτσι, σήμερα, το γλίσχρο επίδομα ανεργίας του ΟΑΕΔ το δικαιούται μόλις το 12% των ανέργων, ενώ τα κονδύλια από τον (πετσοκομμένο) προϋπολογισμό του Οργανισμού που προορίζονται για επιδόματα, μειώνονται σταθερά. Για παράδειγμα, τα κονδύλια για τους ανέργους μειώθηκαν από το 62,8% του συνόλου των δαπανών του ΟΑΕΔ το 2012 στο 35,8% το επόμενο έτος.

Στον προϋπολογισμό του 2016, οι περικοπές αυτές σε σχέση με το 2012 φτάνουν το 52,2%, παρά το γεγονός ότι η ανεργία αυξήθηκε κι άλλο. Αντίστροφα, αυξάνονται τα χρήματα που δίνονται από τον ΟΑΕΔ στους επιχειρηματικούς ομίλους για να τους εξασφαλίσει τζάμπα εργαζόμενους, χρηματοδοτώντας ακόμα και ολόκληρο το πενιχρό μεροκάματο που ισχύει σήμερα, με κρατική παρέμβαση.

Αυτή είναι η πραγματικότητα, την οποία υπερασπίζονται τα αστικά κόμματα και ο προπαγανδιστικός τους μηχανισμός, εξαπολύοντας συκοφαντική επίθεση στο ΚΚΕ και στην πρόταση που κατέθεσε ξανά προχτές, για άμεσα μέτρα ουσιαστικής προστασίας των ανέργων. Αυτήν την πραγματικότητα, όμως, υπερασπίζονται και ορισμένοι ...«αριστεροί» δημοσιογράφοι, όπως ο Γ. Πετρόπουλος της «Εφημερίδας των Συντακτών» (ΕφΣυν) και του «Εργατικού Αγώνα», που υιοθετώντας τον πυρήνα των χιλιοειπωμένων αυτών επιχειρημάτων περί «μη ρεαλιστικής» πρότασης, προσπάθησε να αποδομήσει την πρόταση νόμου του ΚΚΕ με λίγη «αριστερή» σάλτσα!

Σύμφωνα, λοιπόν, με την ΕφΣυν και τον συντάκτη της, «αν γινόταν αύριο νόμος του κράτους, τι θα συνέφερε περισσότερο, να δουλεύεις ή να είσαι άνεργος», καταλήγοντας πως «μάλλον η ανεργία στην πρόταση του ΚΚΕ αναδεικνύεται πιο συμφέρουσα από την εργασία», λες και σήμερα είναι κανείς άνεργος από επιλογή. Στη συνέχεια το άρθρο υποστηρίζει πως «μια τέτοια κάλυψη της ανεργίας θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στη "μαύρη" εργασία» γιατί, λέει, ο άνεργος ως υπερπρονομιούχος που θα ήταν θα τον συνέφερε να δούλευε «μαύρα» και να μην εμφανίζεται ως εργαζόμενος!!! Τέλος, διαμαρτύρεται το άρθρο ότι από αυτήν την πρόταση «ζημιωμένο θα έβγαινε το κράτος που θα έπρεπε να πληρώσει το κόστος που επιφέρει η πρόταση, χάνοντας ταυτόχρονα φόρους και εισφορές. Κι αυτό το κόστος θα μετακυλιόταν στους φορολογουμένους και κυρίως στους δηλωμένους εργαζομένους»! Η αστική λογική και λογιστική σε όλο της το μεγαλείο.

Με άλλα λόγια, ισχυρίζονται η εφημερίδα και ο συντάκτης της, η καπιταλιστική οικονομία δεν αντέχει την ουσιαστική προστασία των ανέργων γι' αυτό η πρόταση του ΚΚΕ είναι μη ρεαλιστική! Αν υιοθετηθεί η λογική της ΕφΣυν και του συντάκτη της το εργατικό - λαϊκό κίνημα δεν πρέπει να παλεύει για μέτρα ουσιαστικής ανακούφισης των ανέργων, ενώ οι άνεργοι πρέπει να μάθουν να ζουν με τη φτώχεια και τη μιζέρια των προγραμμάτων ανακύκλωσης της ανεργίας, με τα επιδόματα πτωχοκομείου και τις «παροχές» τύπου «παράλληλου προγράμματος» του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε καμιά περίπτωση, όμως, να μην αγωνιστούν οι άνεργοι μέσα από τα σωματεία για μέτρα ουσιαστικής προστασίας αυτών και των οικογενειών τους, παίρνοντας υπόψη όχι τις αντοχές μιας οικονομίας που συνθλίβει εργαζόμενους και ανέργους, που παράγει και συντηρεί την ανεργία, αλλά τις πραγματικές ανάγκες τους και το γεγονός ότι δεν είναι άνεργοι από επιλογή τους.

Οσο για την άποψη ότι τα δήθεν «υψηλά» και διευρυμένα επιδόματα ανεργίας στέκονται εμπόδιο στην αναζήτηση εργασίας εκ μέρους των ανέργων και στο «βόλεμά τους», η εφημερίδα και ο συντάκτης της δεν πρωτοτυπούν καθόλου. Πρόκειται για επιχείρημα βγαλμένο από το αντιδραστικό ιδεολογικό οπλοστάσιο της ΕΕ, που κυκλοφόρησε πριν από τουλάχιστον 15 χρόνια για να χτυπηθούν τα επιδόματα ανεργίας και να προωθηθούν οι λεγόμενες «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης», που ενισχύουν τους καπιταλιστές. Δυστυχώς, για την ΕφΣυν και τον συντάκτη της, τους πρόλαβαν τα τσακάλια της ΕΕ...