«Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά». Με το σύνθημα αυτό κι ένα πολύ θερμό χειροκρότημα έγινε το καλύτερο κλείσιμο για την αβάντ πρεμιέ της ταινίας «Ουτοπία 1961», που πρωτοπαρουσιάστηκε τη Δευτέρα το βράδυ κι αφιερώθηκε στους αγώνες των εργατών για να βελτιώσουν τη ζωή τους, αλλά και στους αγώνες που ανοίγουν το δρόμο για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση... Μια συλλογική προσπάθεια του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου, της θεατρικής ομάδας του ΠΑΜΕ, της ερασιτεχνικής ομάδας από την περιοχή του Λαυρίου «Εξόρυξη», μαζί με το Studio Pixel, προσφορά του σκηνοθέτη Κώστα Φιλιούση, που υλοποίησε την παραγωγή της ταινίας. Ξεχωριστό στοιχείο η συμμετοχή 30 ηθοποιών και πεντακοσίων βοηθητικών ηθοποιών. Τέτοια προσπάθεια γίνεται πρώτη φορά στη χώρα μας... Η μουσική είναι του Αρη Βλάχου και το τραγούδι των τίτλων ερμηνεύει η Αναστασία Εδεν.

Η αίθουσα της «Αλκυονίδας» γέμισε ασφυκτικά από κόσμο που ήθελε να δει αυτή την προσπάθεια, αλλά και από τους «πρωταγωνιστές» της ταινίας, που με τρία πούλμαν ήρθαν από το Λαύριο.

Η ταινία «Ουτοπία 1961» αφηγείται την πολύμηνη σύγκρουση των μεταλλωρύχων του Λαυρίου, το 1961, με τη Γαλλική Εταιρεία, για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, δουλειά με δικαιώματα. Η αφήγηση αναπτύσσεται σε τρεις παράλληλους άξονες. Στον ένα άξονα καταγράφεται η εξέλιξη της απεργίας με υποκείμενο τους απεργούς μεταλλωρύχους στον εργασιακό τους χώρο. Ο δεύτερος αφηγηματικός άξονας ξεδιπλώνει τη στάση των κατοίκων της πόλης του Λαυρίου, την αλληλεγγύη που επέδειξαν και ο τρίτος την αντίδραση της Γαλλικής Εταιρείας, της κυβέρνησης, του κράτους και του παρακράτους. Οι σκηνές καθημερινότητας των κατοίκων της πόλης του Λαυρίου σκιαγραφούν το πολιτικό και κοινωνικό τοπίο της εποχής.

Πριν την έναρξη της ταινίας, απηύθυναν σύντομο χαιρετισμό οι Κώστας Φιλιούσης, σεναριογράφος και σκηνοθέτης της ταινίας, Βάλσαμος Συρίγος, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου, και Κωνσταντίνος Πόγκας, που ήταν μέλος της Διοίκησης του Σωματείου την εποχή της μεγάλης απεργίας και πάνω σε βιβλίο του βασίστηκε το σενάριο της ταινίας.

Ο Κ. Φιλιούσης σημείωσε ότι «η ταινία δεν στέκει ουδέτερη απέναντι στα γεγονότα, αλλά παίρνει σαφή και συγκεκριμένη θέση υπέρ των μεταλλωρύχων και συμπεραίνει ότι για να έχουν αυτά που χρειάζονται οι πολλοί, πρέπει να τα πάρουν από τους λίγους και στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, στον ενεστώτα χρόνο, οι εργάτες από το κεφάλαιο». Η ταινία προσπάθησε να αναδείξει αυτόν τον τιτάνιο αγώνα των μεταλλωρύχων του Λαυρίου, ο οποίος δεν είναι γνωστός, «και να πάρει τη θέση που του αρμόζει στο πάνθεον των αγώνων». Ο Κ. Φιλιούσης ευχαρίστησε το Τμήμα Αρχείου του ΚΚΕ, τη Διεύθυνση του Βιομηχανικού Πάρκου Λαυρίου, καθώς και όλους όσους συνέβαλλαν στον ήχο, το μοντάζ, τη μουσική.

Ο Β. Συρίγος τόνισε ότι τα γυρίσματα της ταινίας κράτησαν 4 μήνες, παράλληλα με τους κοινωνικούς αγώνες, με την πάλη ενάντια στην επίθεση στα ασφαλιστικά κι εργασιακά δικαιώματα που είχε να δώσει το Εργατικό Κέντρο. Σημείωσε, ακόμα, ότι δεν ήταν ένα εύκολο εγχείρημα, καθώς όλοι όσοι συμμετείχαν ήταν εθελοντές. Χαρακτηριστικά, ανέφερε ότι η σκηνή της ταινίας που αφηγείται τη μεγάλη πορεία των μεταλλωρύχων προς την Αθήνα, έγινε μετά τη συγκέντρωση για την απεργία στις 12 Νοέμβρη. Το ΕΚ Λαυρίου, μέσα από αυτή την προσπάθεια, άνοιξε δρόμους για να αναπτύξουν τα σωματεία πολύπλευρη δράση, να αγκαλιάσουν την εργατική - λαϊκή οικογένεια. Αυτή η προσπάθεια άφησε μεγάλη παρακαταθήκη, που ο Β. Συρίγος συμπύκνωσε στα εξής σημεία: «Μάθαμε την ιστορία των μεταλλωρύχων, κάναμε βήματα με πολλούς νέους συναδέλφους, οι οποίοι συμμετέχουν πια στα σωματεία και τρίτον μετά απ' αυτή την προσπάθεια χτίσαμε θεατρική ομάδα στο ΕΚ».

Ο Κ. Πόγκας σημείωσε την «προσπάθεια του ΕΚ και γενικότερα όλης της ταινίας να αποτελέσει ένα διαχρονικό μήνυμα για τους αγώνες του μέλλοντος που έρχονται, μέχρι να φτιάξουμε τη δίκαιη κοινωνία...». Ο Κ. Πόγκας εμφανίζεται περιοδικά στην ταινία, για να θυμίζει στον θεατή ότι αυτά που παρακολουθεί συνέβησαν το 1961 στην πραγματικότητα.

Στην προβολή της ταινίας παρευρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.

• Η «Ουτοπία 1961» θα προβάλλεται από την Πέμπτη, στις 21.15, στον κινηματογράφο «Αλκυονίδα» (Ιουλιανού 42 - 46) και στις 20.00 το ντοκιμαντέρ του Λεωνίδα Βαρδαρού «Ludlow, οι Ελληνες στους πολέμους του άνθρακα».

Το Opera Studio Πάτρας ετοιμάζεται για την πρώτη μεγάλη παραγωγή του με την τραγική όπερα του Henry Purcell «Διδώ και Αινείας», σε τρεις πράξεις.

Η πρώτη μεγάλη παραγωγή του Opera Studio ανεβαίνει στο Δημοτικό Θέατρο «Απόλλων», σήμερα Τετάρτη 13 Απρίλη, στις 21.00, σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου Πατρέων και το Δημοτικό Ωδείο. Οι παραστάσεις θα διαρκέσουν μέχρι τις 17 Απρίλη και στη συνέχεια από 20 έως 24 Απρίλη.

Ο Αινείας και οι σύντροφοί του, μετά την άλωση της Τροίας από τους Αχαιούς και έχοντας ως τελικό προορισμό την Ιταλία, θα βρουν καταφύγιο στην πόλη της Καρχηδόνας. Εκεί βασίλισσα είναι η Διδώ, μία γυναίκα χήρα, η οποία έχει δώσει όρκο να μην ξαναπαντρευτεί, προκειμένου να ενεργεί αποκλειστικά για την ευημερία του βασιλείου της. Σταδιακά ανάμεσά τους θα εκτυλιχθεί ένας έντονος έρωτας εμπόδιο του οποίου θα σταθεί ένας μάγος, με μοναδικό του στόχο την καταστροφή της πόλης...

Συντελεστές: Michael Seibel σκηνοθεσία, Γιώργος Γαλάνης μουσική διεύθυνση, Λαμπρινή Καρδαρά σκηνογραφία - ενδυματολογία, Αντώνης Παναγιωτόπουλος φωτισμοί, Ολγα Σπυράκη επιμέλεια κίνησης, Χρήστος Καρτέρης δημιουργία βίντεο, Λίνα Γερονίκου διδασκαλία χορωδίας, Γεώργος Π. Τσομής επιστημονικός σύμβουλος όπερας.

Solist του Οpera Studio Πάτρας: Μαρία Αλεξάνδρου, Λίνα Γερονίκου, Βασίλειος Δημακόπουλος, Αγγελική - Ζωή Καραγκούνη, Μαρία Κατριβέση, Μάριος Μανιατόπουλος, Χρύσα Πανταζοπούλου, Λένα Σουρμελή.

Ορχήστρα Δημοτικού Ωδείου: Μαριάννα Σαφάροβα βιολί, Αλλα Σελαλμαζίδη βιολί, Βλαντισλάβ Ιβάνωφ βιολί, Γιαροσλάβ Τόκαρεβ βιολί, Νικόλαος Μαυρίδης βιολί, Μαρία Γούτου βιολί, Ρόμπερτ Σμαγκούλοβ βιόλα, Σβετλάνα Χμούροβα βιόλα, Μύκολα Κομισσάροβ βιολοντσέλο, Vaghinak Galoyan βιολοντσέλο, Vilen Karapetyan κοντραμπάσο, Λιουντμίλα Ιβάνοβα τσέμπαλο.

Χορωδία Opera Studio Πάτρας: Αρετούσα Νικολοπούλου, Παναγιώτα Τσίρη, Χριστίνα Λυμπρίτη, Λούση Χριστοδούλου, Ελένη Παπαπροκοπίου, Ελενα Δρουκοπούλου, Διονυσία Ντρουβάρη, Κάτια Τσιλιμπότη, Δημήτρης Δημόπουλος, Γιάννης Ντακόλιας, Σωτήρης Προίσκος, Βαγγέλης Τσιότσιας, Κωνσταντής Δεσπότης, Δημήτρης Παπαδόπουλος, Βασίλης Κωνσταντάρας.

Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος: 10 ευρώ. Φοιτητικό: 8 ευρώ, Ανέργων - ΑμεΑ: 5 ευρώ.

Το έργο της Σοφίας Αδαμίδου «Σωτηρία με λένε», σε σκηνοθεσία Χριστίνας Χατζηβασιλείου με την καθηλωτική ερμηνεία της Εφης Σταμούλη στο ρόλο της Μπέλλου, μετά τις sold out παραστάσεις στη Μονή Λαζαριστών και στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς «Μελίνα Μερκούρη», θα παρουσιαστεί από το ΚΘΒΕ, στην Κοζάνη (Αίθουσα Τέχνης), την Παρασκευή 15 και το Σάββατο 16 Απρίλη, στις 9.00 μ.μ. με τη συνεργασία του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης. Σκηνικά - Κοστούμια: Ολγα Χατζηιακώβου. Φωτισμοί: Μαρία Λαζαρίδου. Μουσική επιμέλεια: Χριστίνα Χατζηβασιλείου. Ηχητική επιμέλεια: Γιάννης Πειραλής. Παίζουν με αλφαβητική σειρά: Ειρήνη Μουρελάτου, Εφη Σταμούλη.