Η βασική καινοτομία που διέπει το νομοσχέδιο και είναι πρωτοφανής για τα γαλλικά δεδομένα, είναι ότι οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα θεωρούνται πλέον ανώτερες των κλαδικών. Ετσι, η εργοδοσία θα μπορεί ευκολότερα να εκβιάζει τους εργαζόμενους στο επίπεδο της επιχείρησης, ενώ παράλληλα εξασθενεί η διαπραγματευτική δύναμη της εργατικής τάξης, αφού χάνεται η συλλογική διαπραγμάτευση στον κλάδο και αποδυναμώνονται τα σωματεία που στη Γαλλία είναι κλαδικά.
Τα μέτρα που φιλοδοξεί να περάσει το νέο νομοσχέδιο, μπορούν να ταξινομηθούν σε πέντε βασικούς άξονες:
Είναι φανερό από τα παραπάνω ότι η κυβέρνηση στη Γαλλία προωθεί μέτρα ανάλογα με αυτά που πήραν οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα με τα δυο προηγούμενα μνημόνια, τα οποία διατηρούνται και εμπλουτίζονται από τη σημερινή κυβέρνηση. Για παράδειγμα, η επί της ουσίας κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων με την υπερίσχυση των επιχειρησιακών, αλλά και ο υπολογισμός της αποζημίωσης με τρόπο που να γίνονται οι απολύσεις φτηνότερες για τον εργοδότη, είναι μέτρα που ήδη εφαρμόζονται στην Ελλάδα. Οπως βέβαια και η διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
Δηλαδή, οι «βέλτιστες πρακτικές» για τη μεταρρύθμιση του Εργασιακού στη Γαλλία, είναι τα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Αντίστροφα, η αντεργατική νομοθεσία στη Γαλλία και σε άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ θα αποτελέσουν τον οδηγό για τα μέτρα που σχεδιάζει η κυβέρνηση αμέσως μετά το τέλος της πρώτης «αξιολόγησης», ρίχνοντας από τώρα τροχιοδεικτικές βολές.
Ωστόσο, η ελληνική και η γαλλική κυβέρνηση δεν ταυτίζονται μόνο στο περιεχόμενο των μέτρων που προωθούν σε βάρος της εργατικής τάξης και του λαού, αλλά και στις μεθόδους. Ετσι, ο πρωθυπουργός Βαλς, για να διασφαλίσει την αναγκαία πλειοψηφία για την ψήφιση του νομοσχεδίου, θα χρησιμοποιήσει κατά πάσα πιθανότητα το άρθρο 49-3 του γαλλικού Συντάγματος, που ορίζει ότι καταψήφιση του νομοσχεδίου σημαίνει αυτόματα ψήφο μομφής στην κυβέρνηση.
Η αντιπολιτευόμενη «δεξιά» δηλώνει υποκριτικά αντίθετη στο νομοσχέδιο, αν και είναι σίγουρο ότι θα το στηρίξει στη Γερουσία (Ανω Βουλή) κι αν χρειαστεί και στην Εθνοσυνέλευση. Το μεταλλαγμένο Γαλλικό ΚΚ έχει δηλώσει ότι θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο. Το εθνικιστικό - ακροδεξιό FN, παρά τη ρητορική του ενάντια στο νομοσχέδιο, έχει δηλώσει σε όλους τους τόνους ότι έχει θετικά σημεία, ενώ έχει εκφράσει τη στήριξή του στους εργοδότες και στην ανάγκη να παρθούν μέτρα υπέρ τους.
Το νομοσχέδιο έφερε στην επιφάνεια και τις αντιθέσεις που υπάρχουν ανάμεσα σε μερίδες της αστικής τάξης στη Γαλλία, οι οποίες είτε θίγονται, είτε ευνοούνται συγκριτικά λιγότερο στο μεταξύ τους ανταγωνισμό από την εφαρμογή των μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση.
Για παράδειγμα, ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων (Medef) και κυρίως η Ενωση Μεταλλουργίας (η παραδοσιακή «καρδιά» του γαλλικού καπιταλισμού) βρέθηκαν σε διάσταση απόψεων με το Γενικό Συμβούλιο Μεσαίων και Μικρών Επιχειρήσεων (CGPME), που απασχολούν μέχρι 250 εργαζόμενους ή έχουν ετήσιο τζίρο μέχρι 50 εκατ. ευρώ. Κι οι δύο τα έβαλαν με την κυβέρνηση, ζητώντας ακόμα περισσότερα μέτρα υπέρ τους, αλλά με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να κατηγορούν τις μεγαλύτερες ότι ευνοούνται τα μέγιστα από τις αντεργατικές ανατροπές και ενισχύονται στον ανταγωνισμό σε βάρος τους.
Η παρουσίαση του νομοσχεδίου το Φλεβάρη προκάλεσε λαϊκές αντιδράσεις, απεργίες και συλλαλητήρια, με αποκορύφωμα την 31η Μάρτη. Μαζική ήταν η συμμετοχή και στην απεργία της 28ης Απρίλη και της Πρωτομαγιάς, παρά την εντεινόμενη καταστολή, παίρνοντας υπόψη τα έκτακτα μέτρα που ισχύουν μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις 13 Νοέμβρη.
Σημειώνουμε, τέλος, ότι στις κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη από τα συνδικάτα, υπαγορευμένες από τις αγωνιστικές διαθέσεις και την αγανάκτηση των εργαζομένων και του λαού, συμμετέχουν και χιλιάδες νέοι, αφού τα μέτρα θα πλήξουν κυρίως αυτούς, όταν θα βγουν στην αγορά εργασίας.
Η κυβέρνηση, με διαπραγματευτή τον ίδιο τον πρωθυπουργό, προσπάθησε να «χρυσώσει το χάπι», με μέτρα 400-500 εκατ. ευρώ (επίδομα για εξεύρεση πρώτης εργασίας, υποτροφίες, πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη για όσους δεν στηρίζονται από τις οικογένειές τους, εγγυητικός φορέας για ενοικίαση κατοικίας κ.ά.), χωρίς ωστόσο να μπορέσει να κάμψει τη συμμετοχή των νέων στις κινητοποιήσεις.