Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Μουσικής, χτες 21 Ιούνη, και τις εκδηλώσεις που τη συνόδευσαν, ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος εξέδωσε ανακοίνωση για τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος.

Ανάμεσα στα άλλα, ο ΠΜΣ στην ανακοίνωσή του αναφέρει:

«Για τους νεότερους μουσικούς των Μουσικών Συνόλων οι ελαστικές σχέσεις εργασίας θα είναι ο τρόπος που θα πορευτούν σε όλο τον εργασιακό τους βίο για τη συντριπτική πλειοψηφία τους. Δηλαδή, πληρωμή με τη συναυλία, συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Στο χώρο μας έχουμε και μια πρωτοτυπία που δεν υπάρχει αλλού. Δηλαδή σύμβαση ορισμένων συναυλιών με τις οποίες εργάζονται πολλοί μουσικοί της ΕΡΤ, οι οποίοι έχουν την υποχρέωση να εργάζονται στα σύνολά της χωρίς να ξέρουν πόσες φορές θα δουλέψουν το μήνα και τι μηνιάτικο θα πάρουν.

Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας έχουν επεκταθεί σε όλα τα μεγάλα Μουσικά Σύνολα της χώρας μας, μιας και οι απώλειες μόνιμων μουσικών λόγω συνταξιοδοτήσεων δεν αναπληρώνονται με νέες προσλήψεις. Αυτή η κατάσταση δεν είναι ανησυχητική μόνο για τους νέους μουσικούς που τα στελεχώνουν με ελαστικές σχέσεις εργασίας, αλλά και για τους παλαιότερους μουσικούς που εργάζονται με σταθερές εργασιακές σχέσεις, όπως και για το μέλλον των ίδιων των συνόλων.

Στο ελεύθερο επάγγελμα κυριαρχεί η ανεργία, που ήταν σε υψηλά επίπεδα και πριν την κρίση. Σήμερα είναι δυσδιάκριτα τα όρια του άνεργου και του εργαζόμενου μουσικού. Οταν κάποιος παίρνει δύο μεροκάματα τη βδομάδα, τη στιγμή που έχει αφιερώσει τη ζωή του σε αυτό που παρουσιάζει, είναι πολύ δύσκολο να πεις αν είναι εργαζόμενος ή όχι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πολύ δύσκολα επιβιώνει.

Αυτή η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο αφόρητη με την απληρωσιά που επικρατεί στο χώρο με την κατάργηση της υποχρεωτικότητας των ΣΣΕ, που έδωσαν τη δυνατότητα στους εργοδότες να ρίξουν τα μεροκάματα σε εξευτελιστικά επίπεδα, να καταργήσουν τη "σεζόν", να βάλουν ακόμα περισσότερο σαν προϋπόθεση το κέρδος τους για να πληρώσουν ένα πεσμένο πια μεροκάματο (...).

Εργοδοσία και κυβερνήσεις δεν περιορίζουν την επίθεσή τους μόνο στην εργασία. Προχωρούν και στην Ασφάλιση με εγκληματικές περικοπές. Οι μουσικοί των νυχτερινών κέντρων (εδώ και χρόνια) έχουν βγει από τη λίστα των Βαρέων και Ανθυγιεινών! Η "κυβέρνηση της αριστεράς" έστειλε πολλές κατηγορίες μουσικών και καλλιτεχνών (πνευστοί, λυρικοί τραγουδιστές, χορευτές, ηθοποιοί κ.ά.) στα 67 χρόνια, παρ' όλο που έχουν προσφέρει εισφορές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ στα Ταμεία, τα οποία ουσιαστικά τους τα κλέβουν.

Με το νέο ασφαλιστικό νόμο για τους μουσικούς του ελεύθερου επαγγέλματος, που στην καλύτερη περίπτωση δουλεύουν τρεις μέρες τη βδομάδα, δε θα υπάρχει σύνταξη ή στην καλύτερη περίπτωση για λίγους τυχερούς θα υπάρχει η σύνταξη - φιλοδώρημα που νομοθέτησε πρόσφατα η κυβέρνηση γι' αυτούς που έχουν 15 χρόνια εργασίας.

Αυτή είναι η επαγγελματική ζωή ενός μουσικού που αφιέρωσε τη ζωή του στην Τέχνη του. Που σπούδασε για πολλά χρόνια, πάνω από 10, πληρώνοντας με λεφτά δικά του και των γονιών του τις σπουδές του, τα όργανα, τα βιβλία, τα αναλώσιμα, γιατί μέχρι σήμερα στη χώρα μας δεν υπάρχει Δημόσια Δωρεάν Μουσική Εκπαίδευση.

Χαρακτηριστικό είναι ότι η κυβέρνηση, εκτιμώντας αυτές τις ελλείψεις, αποφάσισε νέες περικοπές στην ήδη υποβαθμισμένη Αισθητική Αγωγή στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση».

Απέναντι σε όλα αυτά, διεκδικούν:

«Δουλειά, σύνταξη και Ασφάλιση για όλους.

Δημόσια Υγεία και Παιδεία που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Αναβάθμιση της Αισθητικής Αγωγής σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Δημόσια Μουσικά Σύνολα σε κάθε νομό με δωρεάν συναυλίες για το κοινό. Ο Πολιτισμός είναι κοινωνικό αγαθό, παλεύουμε ενάντια στην ανταποδοτικότητα και την εμπορευματοποίηση των πολιτιστικών υποδομών».

Την προβολή του ντοκιμαντέρ «Η ζωή στους βράχους», της Αλίντας Δημητρίου, διοργανώνει σήμερα, Τετάρτη 22 Ιούνη, στο Στέκι Πολιτισμού και Δημιουργίας της ΚΝΕ (Τροίας 36), στις 21.00, η ΟΒ Εξαρχείων της ΚΝΕ.

Η ταινία είναι αφιερωμένη ως «προσκύνημα τιμής» στον αταλάντευτο αγώνα, στις πολύμορφες θυσίες και τη γεμάτη περηφάνια αντοχή των γυναικών - μαχητριών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, όχι μόνο στις μάχες αλλά και στους τόπους εξορίας και στα κολαστήρια, όπου εξορίστηκαν μετά τη λήξη του Εμφυλίου. Γυναίκες αφηγούνται τη ζωή τους στο βουνό, αλλά και μετά στα χρόνια της εξορίας τους στη Χίο, στο Τρίκερι και τη Μακρόνησο.

Η Δήμητρα Γαλάνη, η Ελένη Τσαλιγοπούλου και η Γιώτα Νέγκα θα δώσουν συναυλία, στις 30 Ιούνη, στα Παλαιά Σφαγεία, στην Πάτρα. Οι τρεις ερμηνεύτριες ένωσαν τις φωνές τους για πρώτη φορά το χειμώνα που μας πέρασε, παρουσιάζοντας ένα πρόγραμμα βασισμένο στο λαϊκό τραγούδι. Στο πρόγραμμα αυτό όλα και όλοι έχουν λόγο: Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Τσιτσάνης, Παπαϊωάννου, Ξαρχάκος, Λοΐζος, Ζαμπέτας αλλά και Πάνου, Καλδάρας, Μητσάκης, Μούτσης, Σπανός, Νικολόπουλος. Δίπλα στους μεγάλους δημιουργούς, βρίσκουν τη θέση τους σμυρναίικα αλλά και παραδοσιακά και σύγχρονα τραγούδια.

Μαζί τους στη σκηνή και η ομάδα των 9 μουσικών που ενώνει την Ανατολή με τη Δύση, το κανονάκι με την ηλεκτρική κιθάρα, τους πολιτισμούς που φέρουν και δένουν τα τραγούδια μεταξύ τους. Γιαννακόπουλος Σεραφείμ (ντραμς), Διαμαντής Αργύρης (κρουστά), Κατσίκης Νίκος (μπουζούκι, τζουράς), Κωνσταντίνου Θωμάς (ούτι, λαούτο, μπουζούκι), Μάνεσης Σπύρος (πιάνο), Προβής Στέλιος (μπάσο), Τσαρδάκας Απόστολος (κανονάκι, μπαγλαμάς), Χατζηκωνσταντίνου Σπύρος (generic κιθάρες), Χατζησταύρου Αριστείδης (generic κιθάρες). Επιμέλεια προγράμματος: Μαργαρίτα Μυτιληναίου, Δήμητρα Γαλάνη, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Γιώτα Νέγκα. Οι πόρτες ανοίγουν στις 20.00. Ωρα έναρξης: 21.00.