ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΝ «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» ΣΤΟ 4ΣΕΛΙΔΟ «ΔΙΕΘΝΗ & ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ»

ΣΕΒ: Διεύρυνση ανατροπών και νέες μεταρρυθμίσεις ενόψει μεσοπρόθεσμου για να αντιστραφεί η «επενδυτική άπνοια».

ΟΟΣΑ: Η ανεργία που δεν μειώνεται και οι μισθοί που παραμένουν καθηλωμένοι παρά την όποια ανάκαμψη.

ΕΕ ΓΙΑ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ - ΙΣΠΑΝΙΑ: Η πρόθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να επιβάλει κυρώσεις - πρόστιμα στις δύο χώρες της Ιβηρικής για τη μη συμμόρφωση με τους δείκτες του Συμφώνου Σταθερότητας, που πληρώνουν με απώλεια δικαιωμάτων όλοι οι λαοί.

18η ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΕΕ - ΚΙΝΑΣ: Στο προσκήνιο οι αντιθέσεις, αλλά κοινή προσπάθεια για συμβιβασμούς, που γεννούν οι προτεραιότητες πολλών μονοπωλιακών ομίλων.

Eurokinissi

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Θ. Φέσσας, με τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα. Αμφότεροι πασχίζουν να χειραγωγήσουν το λαό, για την ενίσχυση του κεφαλαίου

Οπως χαρακτηριστικά τονίζει στο τελευταίο «οικονομικό δελτίο» (Ιούνης 2016) η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα: «Οσον αφορά τις προοπτικές της παγκόσμιας δραστηριότητας, εξακολουθούν να επικρατούν καθοδικοί κίνδυνοι, κυρίως για τις αναδυόμενες οικονομίες. Ο σημαντικότερος καθοδικός κίνδυνος είναι το ενδεχόμενο εντονότερης επιβράδυνσης στις αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας. Οι δυσμενέστερες χρηματοπιστωτικές συνθήκες και η αυξημένη πολιτική αβεβαιότητα ενδέχεται να επιτείνουν τις υπάρχουσες μακροοικονομικές ανισορροπίες, επηρεάζοντας αρνητικά την εμπιστοσύνη και επιβραδύνοντας την ανάπτυξη περισσότερο του αναμενόμενου».

Βεβαίως, αυτός είναι ένας παράγοντας, αλλά αν σκεφτεί κανείς ότι η οικονομία της Κίνας που είναι σε επιβράδυνση αναπτύσσεται με ρυθμούς 6,5% του ΑΕΠ, όταν οι ΗΠΑ αναπτύσσονται με ρυθμούς 2% και η ΕΕ με 1,8%, καταλαβαίνει ότι υπάρχουν και άλλοι σοβαροί παράγοντες που δυσκολεύουν μια δυναμική ανάκαμψη.

H αβεβαιότητα του Brexit δημιουργεί προβλήματα στο χρηματοπιστωτικό τομέα, κυρίως στις χώρες που θεωρούνται "αδύναμοι κρίκοι"», τόνισε πρόσφατα υψηλόβαθμος παράγοντας της Ευρωζώνης, «δείχνοντας» βέβαια και προς την κατεύθυνση της ελληνικής οικονομίας.

Αλλά και αυτό τείνει να γίνει ένα σχεδόν άλλοθι, αν και επιδρά στις δυσκολίες ανάκαμψης. Το θέμα με την ελληνική οικονομία είναι το μικρό της μέγεθος και το μεγάλο βάθος της κρίσης, γεγονός που συμβάλλει στην προβολή από τη μεριά του ΣΕΒ της ανάγκης για ξένες επενδύσεις, αφού, όπως λέει, ελληνικά κεφάλαια δεν υπάρχουν. Αλλά, με αβέβαιο το ευρωενωσιακό και το διεθνές οικονομικό περιβάλλον (επιβράδυνση), αυτό το ενδεχόμενο γίνεται επίσης αβέβαιο.

Την ίδια ώρα, στο «κουβάρι» των διεργασιών που βρίσκονται σε εξέλιξη στην ΕΕ προστίθενται και νέες παράμετροι, όπως οι κόντρες και τα παζάρια γύρω από τα ελλείμματα των κρατικών προϋπολογισμών της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, οι αναταράξεις στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ιταλίας, που φέρνουν εκ νέου στην επιφάνεια την ενδοαστική διαπάλη γύρω από τους τρόπους διάσωσης των τραπεζών της Ευρωζώνης.

Σύμφωνα με στοιχεία που ανακοινώθηκαν αυτή τη βδομάδα, οι κινεζικές εξαγωγές μειώθηκαν 4,8% τον Ιούνη σε ετήσια βάση, καθώς η παγκόσμια ζήτηση παρέμεινε αδύνατη, ενώ σύμφωνα με την αρμόδια κρατική υπηρεσία της χώρας, η κινεζική οικονομία αντιμετωπίζει μεγαλύτερη καθοδική πίεση και η κατάσταση σε ό,τι αφορά τις εμπορικές ανταλλαγές με τα άλλα κράτη και τις οικονομίες θα είναι κακή φέτος.

Να σημειωθεί ότι το μερίδιο της κινεζικής οικονομίας στο παγκόσμιο ΑΕΠ φτάνει στο 17,1%, ενώ συνολικά το μερίδιο των «αναδυόμενων και αναπτυσσόμενων οικονομιών» (στις οποίες ταξινομείται και η Κίνα) φτάνει στο 57,6% του παγκόσμιου ΑΕΠ, γεγονός που ερμηνεύει τις ανησυχίες των αστικών επιτελείων για την κατάσταση που επικρατεί σε αυτές τις περιοχές. Τα ποσοστά συμμετοχής στο παγκόσμιο ΑΕΠ των ΗΠΑ διαμορφώνονται στο 15,8%, έναντι 11,9% της Ευρωζώνης, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της Κομισιόν και του ΔΝΤ.

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι θέμα χρόνου η περαιτέρω υποβάθμιση των προβλέψεων γύρω από τους ρυθμούς ανάκαμψης τόσο στην ΕΕ όσο και στην παγκόσμια οικονομία, από την πλευρά των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Σε ό,τι αφορά την παγκόσμια οικονομία, οι πρόσθετοι κίνδυνοι, σύμφωνα με όλες τις δημοσιευμένες εκθέσεις των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και επιτελείων, συμπεριλαμβάνουν την περαιτέρω επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης, τις ανταγωνιστικές υποτιμήσεις νομισμάτων στις αναδυόμενες οικονομίες, τη χαμηλή παραγωγικότητα, ενώ σημαντικός παράγοντας επιβράδυνσης παραμένουν «οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι στη Μέση Ανατολή».

Οπως αναφέρεται από την Τράπεζα της Ελλάδας στην τελευταία έκθεση για τη νομισματική πολιτική, «η εύθραυστη διεθνής οικονομική συγκυρία, με κύρια χαρακτηριστικά το χαμηλό ρυθμό αύξησης των επενδύσεων και του παγκόσμιου εμπορίου, αυξάνει την ανάγκη για πολιτικές οι οποίες διασφαλίζουν ικανοποιητικούς ρυθμούς οικονομικής δραστηριότητας βραχυπρόθεσμα, ενώ ταυτόχρονα ενισχύουν το παραγωγικό δυναμικό των οικονομιών».

Και βέβαια, όλα τα παραπάνω, στον ένα ή στον άλλο βαθμό, θα αφήσουν το «αποτύπωμά» τους και στην ελληνική οικονομία, καθώς σε κάθε περίπτωση, οι εξελίξεις σε αυτήν είναι αναπόσπαστα συνδεμένες με τις εξελίξεις τόσο στην Ευρωζώνη όσο και γενικότερα.

Σύμφωνα με το πρόσφατο «εβδομαδιαίο δελτίο» του ΣΕΒ, «η οικονομία στηρίζεται στην εφαρμογή του Μνημονίου. Για να αποδώσει καρπούς, όμως, και να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη στις προοπτικές της ελληνικής κοινωνίας, απαιτείται η άμεση αντιμετώπιση των στρεβλώσεων και των αδυναμιών της ελληνικής οικονομίας».

Εστιάζοντας στη στρατηγική και στα «ζόρια» του εγχώριου κεφαλαίου για την προσέλκυση κερδοφόρων επενδύσεων, επισημαίνουν πως η «επενδυτική άπνοια (...) δεν είναι εύκολο να αντιστραφεί, καθώς το διεθνές οικονομικό περιβάλλον είναι ιδιαίτερα αρνητικό απέναντι σε χώρες με ελλείμματα οικονομικής και πολιτικής διακυβέρνησης».

Την ίδια ώρα, ο ΣΕΒ επισημαίνει ότι το επενδυτικό κλίμα στην ελληνική οικονομία, «πέρα από τις διεργασίες που επηρεάζουν όλες τις χώρες του δυτικού κόσμου», επιβαρύνεται από παράγοντες όπως:

Την «αυστηρή αλλά αναπόφευκτη λιτότητα», καθώς η χώρα έχει απολέσει την πρόσβαση στις αγορές.

Την υπερφορολόγηση των «οργανωμένων επιχειρήσεων», καθώς και των επιχειρήσεων που «παράγουν κέρδη στο δυσμενές οικονομικό περιβάλλον στο οποίο λειτουργούν».

Επίσης, από τους περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων, τονίζοντας ότι αυτοί δεν πρόκειται να αρθούν πλήρως «όσο δεν αποκαθίσταται η δημοσιονομική πειθαρχία σε μονιμότερη βάση». Τις «διαρθρωτικές αδυναμίες και στρεβλώσεις στον ανταγωνισμό», οι οποίες, μεταξύ άλλων, «αποτρέπουν την κινητικότητα εργαζομένων και κεφαλαίων μεταξύ κλάδων και επαγγελμάτων».

Την «αδυναμία προσέλκυσης επενδυτικών κεφαλαίων» κυρίως λόγω της «αναποτελεσματικότητας στην έγκαιρη εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που έχουν συμφωνηθεί».

Φταίει ακόμα, κατά τον ΣΕΒ, το «δυσλειτουργικό τραπεζικό σύστημα», που, όπως επισημαίνεται, «υπολογίζει περισσότερο στην ανάκαμψη και της οικονομίας, που δεν έρχεται, και λιγότερο στην αναδιάρθρωση των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, για την ταχεία εκκαθάριση του ενεργητικού από προβληματικά δάνεια». Αυτά, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, έχουν ήδη ξεπεράσει το 45% της μάζας του συνολικού τραπεζικού δανεισμού, συνεχίζοντας σε ρότα διόγκωσης.

Τέλος, από τις «περιοριστικές χωροταξικές πρακτικές που φρενάρουν την ανάπτυξη νέων δομών οικιστικών και εμπορικών ακινήτων», με συνέπεια να διατηρούνται τα νοίκια και οι τιμές των ακινήτων σε «επίπεδα που παρεμποδίζουν την ελεύθερη κίνηση εργαζομένων και συντελεστών της παραγωγής». Σε ό,τι αφορά το εκλογικό νομοσχέδιο που συζητείται στη Βουλή, ο ΣΕΒ επισημαίνει ότι οδηγεί σε «ακόμη μεγαλύτερη πολιτική αστάθεια».

Με βάση και τα παραπάνω, οι εγχώριοι βιομήχανοι καλούν τα αστικά κόμματα στην επίτευξη ευρύτερων συναινέσεων με βάση τη στρατηγική του κεφαλαίου, για την τόνωση των επενδύσεων στην προοπτικής της ανάκαμψης: «Το πολιτικό σύστημα έχει υποχρέωση να αρθεί πάνω από τις κομματικές διαμάχες και τη διαχείριση του 24ώρου και να δει τη μεγάλη εικόνα, ώστε να καταφέρει να αρθρώσει ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα οικονομικής ανασυγκρότησης» τονίζεται χαρακτηριστικά, με την επισήμανση πως «οι λύσεις δεν έρχονται όταν επικρατεί η κυβερνητική αστάθεια και η πολυδιάσπαση των κομμάτων», που αποτελεί σαφή υπαινιγμό για ακόμα μεγαλύτερη πολιτική συναίνεση.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το προσχέδιο του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2017 - 2020 που καταρτίζει και παζαρεύει η συγκυβέρνηση με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, προβλέπει ρυθμούς ανάκαμψης ως εξής: 2017 2,7%, 2018 3,1%, 2019 2,8% και 2020 2,5%. Για να επαληθευτεί αυτό το σενάριο, θα πρέπει να εκτοξευθεί το ΑΕΠ σε τρέχουσες τιμές από τα 175 δισ. ευρώ φέτος στα 205,3 δισ. ευρώ το 2020.