Ανυποχώρητοι συνεχίζουν τον αγώνα τους οι εργαζόμενοι στα «Λιπάσματα Καβάλας» (ELFE) του ομίλου Λαυρεντιάδη, ενάντια στην εργοδοτική επίθεση, που στόχο έχει να μετατρέψει το σύνολο των εργαζομένων σε εργολαβικούς χωρίς δικαιώματα, σε σύγχρονους σκλάβους, αλλά και κόντρα στην τρομοκρατία κράτους και εργοδοσίας.

Από την Τρίτη, 26 Ιούλη, πραγματοποιούν 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες στο εργοστάσιο, και από τη Δευτέρα 1η Αυγούστου προχώρησαν σε απεργία διαρκείας, με απόφαση της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Χημικής Βιομηχανίας, απαιτώντας την ανάκληση των απολύσεων και την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με σύγχρονα δικαιώματα. Δηλώνουν ανυποχώρητοι και συνεχίζουν τον αγώνα τους, περιφρουρώντας καθημερινά την πύλη του εργοστασίου. Στο πλευρό τους, ενεργά συμμέτοχοι στον αγώνα, είναι καθημερινά οι ταξικές δυνάμεις και καλούν τους εργαζόμενους όλων των κλάδων να πάρουν θέση πλάι τους.

Οι εργαζόμενοι στα «Λιπάσματα Καβάλας», βρίσκονται αντιμέτωποι με τις απολύσεις, που έχουν φτάσει τις 109, τις διαθεσιμότητες, τις μειώσεις μισθών, την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και την εφαρμογή όλων των αντεργατικών νόμων που έχουν ψηφιστεί τα τελευταία χρόνια και αποτελούν πολύτιμο εργαλείο στα χέρια των καπιταλιστών. Επιπλέον, αντιμετωπίζουν την εργοδοτική τρομοκρατία που εκφράζεται με βιομηχανία μηνύσεων και συνδικαλιστικές διώξεις, αλλά και την κρατική καταστολή, με τα ΜΑΤ να έχουν στρατοπεδεύσει έξω από την πύλη του εργοστασίου, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά ότι η δημοκρατία τους σταματά έξω από την πύλη των εργοστασίων, σταματά εκεί που οι εργαζόμενοι διεκδικούν τα δικαιώματά τους, εκεί που θίγεται το κέρδος των καπιταλιστών.

Το σύνολο σχεδόν των απολυμένων, οι 106 από τους 109, είναι εργαζόμενοι που είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα επειδή αρνήθηκαν να υπογράψουν τις κατάπτυστες ατομικές συμβάσεις που αξίωσε η επιχείρηση. Η εργοδοσία τούς απολύει και ταυτόχρονα τους μηνύει για προσχηματικές και ανυπόστατες κατηγορίες, προκειμένου να μην υποχρεωθεί να πληρώσει αποζημίωση.

Η εργοδοτική επιθετικότητα στα «Λιπάσματα Καβάλας» κλιμακωνόταν βήμα βήμα, με την ανοχή αρχικά της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας στο σωματείο: Αρχικά, εκφράστηκε με τη μείωση του «εργασιακού κόστους» κατά 5 εκ. ευρώ, όπως προέβλεπε η επιχειρησιακή Σύμβαση (οργανισμός) που συνυπέγραψε το σωματείο το 2013, στο όνομα του να παραμείνει ανταγωνιστική η επιχείρηση. Μετά, με τους εργολαβικούς εργαζόμενους που περνούσαν από τη μία εργολαβική εταιρεία στην άλλη κάθε φορά έχαναν μισθούς και δικαιώματα.

Η επίθεση πέρασε στη συνέχεια στους ανειδίκευτους και τους χειριστές μηχανημάτων - κλαρκ, φορτωτών κ.λπ. - και ακολούθως στους μόνιμους, που κατέληξαν «δανεικοί», καθώς λίγο πριν από τη λήξη της μετενέργειας της Σύμβασης, η ELFE προχώρησε στο δανεισμό όλων των εργαζομένων που μέχρι τότε απασχολούνταν με σύμβαση αορίστου χρόνου, στις «καινούργιες» εταιρείες που ελέγχει ο όμιλος Λαυρεντιάδη (ΕΛΛΑΓΡΟΛΙΠ - PFIC).

Με τη λήξη της μετενέργειας, στις αρχές του 2016 ξεκίνησε η προσπάθεια επιβολής ατομικών συμβάσεων, με μειώσεις μισθών έως και 40%, η οποία συνάντησε την αντίδραση των εργαζομένων.

Η εργοδοσία συνέχισε και πρότεινε «εθελούσια» έξοδο για όλους τους εργαζόμενους και επαναπρόσληψη στις νέες εταιρείες με ατομικές συμβάσεις διάρκειας 14 μηνών και μεγάλες μειώσεις στους μισθούς!

Ορισμένοι έφυγαν με «εθελούσια», καθώς είχαν τις προϋποθέσεις για συνταξιοδότηση, και περίπου 70 εργαζόμενοι, αναγκάστηκαν και υπέγραψαν την ατομική σύμβαση σύγχρονης σκλαβιάς.

Οι υπόλοιποι περίπου 180 εργαζόμενοι, που αρνήθηκαν να υπογράψουν την ατομική σύμβαση, τον Ιούνη τέθηκαν σε αναγκαστική άδεια και από την 1η Ιούλη σε 3μηνη διαθεσιμότητα.

Ταυτόχρονα, η εργοδοσία ξεκίνησε και τις απολύσεις. Στα τέλη Ιούνη, απέλυσε 3 εργαζόμενους. Τον Ιούλη άρχισε να απολύει τους εργαζόμενους που είχε θέσει σε διαθεσιμότητα, καταθέτοντας ταυτόχρονα μηνύσεις σε βάρος τους, με προσχηματικές και ανυπόστατες κατηγορίες (διατάραξη οικιακής ειρήνης, κ.λπ.), προκειμένου να μην υποχρεωθεί να καταβάλει αποζημιώσεις. Με αυτόν τον τρόπο, κάνοντας χρήση ενός νόμου της δεκαετίας του 1920, απέλυσε 106 εργαζόμενους. Μάλιστα, οι τελευταίες 58 απολύσεις, ανακοινώθηκαν τη Δευτέρα 1η Αυγούστου, ενώ οι εργαζόμενοι πραγματοποιούσαν 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες.

Στο μεταξύ, την ώρα που μοίραζε κατά δεκάδες τις απολύσεις πραγματοποιούσε προσλήψεις μέσω των εργολαβικών εταιρειών, διάρκειας δύο - τριών μηνών, με μισθούς πείνας. Παράλληλα, δηλαδή, με την κλιμάκωση των απεργιακών κινητοποιήσεων, η εργοδοσία προσπάθησε να εξασφαλίσει έναν απεργοσπαστικό μηχανισμό με μόνο στόχο να πιέσει τους απεργούς. Και σε αυτήν την προσπάθεια έχει τη στήριξη της κυβέρνησης, που θέτει στη διάθεσή της τις δυνάμεις καταστολής, για να εξασφαλίζει την είσοδο του απεργοσπαστικού μηχανισμού στο εργοστάσιο.

Η ατομική σύμβαση ορισμένου χρόνου (14μηνης διάρκειας), που θέλει να επιβάλει η εργοδοσία, προβλέπει πως ο εργαζόμενος αποδέχεται ότι θα αλλάζει διαρκώς πόστο, ότι οι μέχρι τώρα κατακτήσεις δεν ισχύουν, καθώς θεωρούνται αποτέλεσμα «ελευθεριότητας» της εταιρείας και δεν αποτελούν «αντάλλαγμα εργασίας». Δηλώνεται ότι αν μεταβληθεί η εργασιακή ή οικογενειακή κατάσταση δεν αυξάνεται ο μισθός, ενώ η εταιρεία έχει το δικαίωμα να αλλάζει μονομερώς το ωράριο από σταθερό σε διακοπτόμενο και ως προς τον αριθμό των ωρών. Ως ωράριο ορίζεται μόνο ο χρόνος πάνω στη μηχανή, ενώ είναι αναγκαστικές οι υπερωρίες. Ξεχωριστή αναφορά υπάρχει στην περίφημη «εχεμύθεια» και όπως αναφέρεται «ό,τι αφορά τις σχέσεις μισθωτού με την εταιρεία συμφωνείται πως θα είναι πάντοτε απόλυτα εμπιστευτικού χαρακτήρα». Αυτό ισχύει και μετά την απόλυση! Ο απολυμένος, μάλιστα, καλείται «να επιστρέψει στην εταιρεία ακόμη και τις προσωπικές του σημειώσεις ημερολόγια κ.λπ. που σχετίζονται με την εργασία του στην εταιρεία».

Και σαν να μη φτάνουν αυτά, η εργοδοσία πιέζει τους εργαζόμενους, που υπέγραψαν την ατομική σύμβαση, να στέλνουν εξώδικα στο σωματείο με τα οποία ανακοινώνουν ότι δεν θέλουν να είναι μέλη του σωματείου, γιατί αυτό έχει οδηγηθεί σε «εκτροχιασμό» και «παράγει παράνομες συμπεριφορές»!

Στήριγμα των συμφερόντων της εργοδοσίας και θεματοφύλακες της αντιλαϊκής πολιτικής, εμφανίζονται η δημοτική αρχή Καβάλας και ορισμένοι τοπικοί φορείς, που μέσα από συσκέψεις εκδίδουν καλέσματα για «εργασιακή ειρήνη» και εκφράζουν την ανησυχία τους «για τη συνεχιζόμενη αντιδικία εργοδοσίας - εργαζομένων», βαφτίζοντας «αντιδικία» την ταξική σύγκρουση. Είναι, άλλωστε, οι ίδιοι που προβάλλουν ότι οι Συλλογικές Συμβάσεις εμποδίζουν τις επενδύσεις και την ανάπτυξη στην περιοχή.

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ σαν σύγχρονος Πόντιος Πιλάτος «νίπτει τας χείρας της», μένει μόνο στα μεγάλα λόγια «συμπάθειας» και τις διαπιστώσεις, αφήνοντας τον Λαυρεντιάδη ανενόχλητο να συνεχίζει τον πόλεμο κατά των εργατών. Μάλιστα, μέσω των τοπικών βουλευτών της, προσπαθεί να καλλιεργήσει φρούδες ελπίδες για δήθεν σωτήριες παρεμβάσεις.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στα Λιπάσματα από την αρχή αυτού του αγώνα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Το σύνολο των ταξικών δυνάμεων στο νομό συμμετέχει ενεργά στην πάλη και καλεί τα σωματεία, τους Συλλόγους Αγροτών, τους φορείς του Ν. Καβάλας να συμπαρασταθούν έμπρακτα στους εργαζόμενους των «Λιπασμάτων» και με τη φυσική τους παρουσία τις μέρες της απεργίας στο εργοστάσιο.

Το ΠΑΜΕ, με τη δράση του και τις παρεμβάσεις του αναδεικνύει την ανάγκη ενότητας των εργαζομένων και συντονισμού του αγώνα, γιατί τα προβλήματα σε όλους τους χώρους δουλειάς έχουν κοινή αιτία, την επίθεση της καπιταλιστικής εργοδοσίας, με σύμμαχο την κυβέρνηση και την ΕΕ, που, για να αυξήσει τα κέρδη της, να επικρατήσει στον ανταγωνισμό με άλλες επιχειρήσεις επιτίθεται στους εργαζόμενους, εντείνοντας την εκμετάλλευση, καταργώντας δικαιώματα, φτηναίνοντας την τιμή της εργατικής δύναμης.

Καλεί τους εργαζόμενους που υπέγραψαν τις ατομικές συμβάσεις, τους έκτακτους, με κάθε τρόπο να μπούνε στον αγώνα για αξιοπρεπείς Συλλογικές Συμβάσεις, για μόνιμη - σταθερή δουλειά για όλους. Να μην υποκύψουν στις πιέσεις της εργοδοσίας, να μη γίνουν γρανάζι του απεργοσπαστικού μηχανισμού, να μην αποδεχθούν τις εργασιακές συνθήκες σύγχρονης σκλαβιάς, για να αυξάνει τα κέρδη της η εργοδοσία.

Με το πλαίσιο πάλης να δώσουν ξεκάθαρη απάντηση σε όλους όσοι προσπαθούν να μεταφέρουν τεχνητά την αντιπαράθεση μεταξύ των εργαζομένων. Να προετοιμαστούν για μακρόχρονο και μεγάλο αγώνα, στοχεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο, τα μονοπώλια και την εξουσία τους.

Να δείξουν τη δύναμή τους και να παλέψουν για:

-- Επαναπρόσληψη όλων των εργαζομένων, ανάκληση όλων των απολύσεων.

-- Απόσυρση όλων των μηνύσεων και ποινικών διώξεων ενάντια σε συνάδελφους αγωνιστές. Να μπουν στο αρχείο από τον εισαγγελέα.

-- Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για όλους τους εργαζόμενους στο εργοστάσιο στο ύψος των σύγχρονων αναγκών.

-- «Οχι» στις ατομικές συμβάσεις, στις διαθεσιμότητες. Μόνιμη - σταθερή δουλειά για όλους.

-- Η δημοτική αρχή και οι τοπικοί φορείς να πάρουν άμεσα μέτρα ανακούφισης των απολυμένων απεργών και των οικογενειών τους.

-- Να αναλάβει η κυβέρνηση τις ευθύνες της για τη σωστή λειτουργία του εργοστασίου.

Το ΚΚΕ αταλάντευτα στηρίζει τον αγώνα των εργαζομένων για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους και πολύμορφα παρεμβαίνει για την ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Την περασμένη βδομάδα, ο Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, συναντήθηκε στην έδρα της ΚΕ στον Περισσό, με αντιπροσωπεία του ΔΣ της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Χημικής Βιομηχανίας Ελλάδος και του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων «Λιπασμάτων Καβάλας», στη διάρκεια της οποίας εξέφρασε τη διαχρονική στήριξη του ΚΚΕ στους αγώνες και τα αιτήματα των εργαζομένων και δεσμεύθηκε ότι το ΚΚΕ θα συνεχίσει τις πρωτοβουλίες για την ανάδειξη του ζητήματος και τη στήριξη του αγώνα τους.

Αυτή η στήριξη εκφράζεται έμπρακτα μέσα από την καθημερινή παρουσία των κομμουνιστών στο πλευρό των εργαζομένων, μέσα από τις ανακοινώσεις και τις δημόσιες παρεμβάσεις της ΤΟ Καβάλας του ΚΚΕ, μέσα από τις τοποθετήσεις των εκλεγμένων κομμουνιστών στο Δήμο Καβάλας, με παρεμβάσεις των βουλευτών της προς το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, για να σταματήσει η κρατική βία και καταστολή. Στο πλαίσιο της έμπρακτης στήριξης του αγώνα, επισκέφθηκαν τους απεργούς εργαζόμενους ο βουλευτής Γιάννης Δελής και ο ευρωβουλευτής Σωτήρης Ζαριανόπουλος, ενώ κατατέθηκε μια Επερώτηση και μια Επίκαιρη Ερώτηση στη Βουλή.