Διάσκεψη «για την Ασφάλεια και Σταθερότητα» στην Ανατολική Μεσόγειο διοργανώνει αύριο και την Παρασκευή στη Ρόδο το υπουργείο Εξωτερικών, σε άλλη μια προσπάθεια της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για γεωστρατηγική αναβάθμιση των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων. Αναβάθμιση μέσα από την ανάληψη τέτοιων πρωτοβουλιών σε διπλωματικό επίπεδο, όπως και σε επίπεδο «στρατιωτικής διπλωματίας», με τη βαθύτερη εμπλοκή του λαού και της χώρας σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, ενόσω μάλιστα οξύνονται οι ενδοκαπιταλιστικές αντιπαραθέσεις για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων.

Στη «Διάσκεψη της Ρόδου» θα παραβρεθούν υπουργοί Εξωτερικών και υψηλοί αξιωματούχοι από Ελλάδα, Αλβανία, Βουλγαρία, Ιταλία, Κροατία, Κύπρο, Σλοβακία, Αίγυπτο, Αλγερία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ιορδανία, Λίβανο, Λιβύη και Τυνησία.

Επισήμως, «στόχος της Διάσκεψης είναι αφενός η προώθηση του διαλόγου για τη συλλογική διαχείριση των προκλήσεων που ταλανίζουν τη νευραλγική περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, όπως ο πόλεμος και η τρομοκρατία, η μεταναστευτική και η προσφυγική κρίση και αφετέρου η ανάπτυξη συνεργασιών στους τομείς της οικονομίας, των μεταφορών, της Ενέργειας, της Εκπαίδευσης και του Πολιτισμού».

Οπως διαμηνύεται, εξάλλου, από πλευράς ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, η Διάσκεψη «φιλοδοξεί να ανοίξει το δρόμο για τη θεσμοθέτηση ενός ετήσιου Φόρουμ διαλόγου, με στόχο την εμβάθυνση της συνεργασίας ανάμεσα στους κύριους δρώντες της περιοχής, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με αποσταθεροποιητικές δυνάμεις και προκλήσεις στον τομέα της ασφάλειας».

Η ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι «καμία χώρα δεν μπορεί να διαχειριστεί από μόνη της τα προβλήματα της σύγχρονης εποχής. Προσβλέπουμε στη συλλογική δράση, καθώς προβάλλει επιτακτική η ανάγκη να ενεργήσουμε από κοινού για την κατοχύρωση της ασφάλειας και της σταθερότητας ολόκληρης της περιοχής».

Στο ίδιο μήκος κύματος, αναπαράγοντας τα ιμπεριαλιστικά προσχήματα περί «διασφάλισης της σταθερότητας» και προσδιορίζοντας τα πεδία όπου θέλει να αναμιχθεί η κυβέρνηση προς γεωστρατηγική αναβάθμιση της ντόπιας αστικής τάξης, το ΥΠΕΞ σημειώνει: «Το τρίγωνο της αστάθειας, με την Ουκρανία στην κορυφή, τη Λιβύη και τη Συρία/Ιράκ στο δυτικό και ανατολικό άκρο αντίστοιχα, επιδρά στην Ανατολική Μεσόγειο, στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη (...) Η Διάσκεψη της Ρόδου στοχεύει στην υλοποίηση του οράματός μας για την οικοδόμηση της σταθερότητας και της ασφάλειας μέσω κοινών πρωτοβουλιών και συνεργειών, έτσι ώστε να αποτραπεί ο κατακερματισμός και να επέλθει ευημερία και ειρήνη».

«Ευημερία» και «ειρήνη» όπως αυτά ορίζονται, βέβαια, από τα μονοπώλια και την προσπάθειά τους να διεισδύσουν και να κατοχυρώσουν θέσεις τους σε «αγορές» με κάθε μέσο, και με τα όπλα.

Αλλωστε, το τέτοιο «ψητό» όπου προσβλέπουν να βάλουν χέρι, φαίνεται και από την εξής επισήμανση του ΥΠΕΞ: «Η οικονομική συνεργασία σε ένα σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον προϋποθέτει συνέργειες και την προώθηση της συνδεσιμότητας στους τομείς του Εμπορίου, της Ενέργειας και των μεταφορών». Για τα κέρδη με στυγνή εκμετάλλευση των λαών, εν μέσω ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που πληρώνουν με το αίμα τους οι λαοί.

Σε ένα τέτοιο φόντο, στις δυο μέρες της Συνόδου προγραμματίζεται να σχεδιαστούν «κοινές στρατηγικές» ώστε επισήμως να «αντιμετωπιστούν»:

• «Οι προκλήσεις τις οποίες θέτει η μεταναστευτική κρίση, όπως οι αυξανόμενες ανθρωπιστικές ανάγκες, τα ανεπαρκή συστήματα ασύλου και οι απειλές στην κοινωνική συνοχή».
• «Οι προκλήσεις ασφαλείας στον τομέα του περιβάλλοντος και του κλίματος, μέσω προγραμμάτων για την εκπαίδευση και τη μεταφορά τεχνογνωσίας που αφορά μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος των απορριμμάτων που καταλήγουν στη θάλασσα και για την ανάπτυξη φιλικών προς το περιβάλλον συστημάτων διαχείρισης νερού και αποβλήτων».
• «Απειλές κατά της πολιτιστικής και θρησκευτικής πολυφωνίας της περιοχής, συμπεριλαμβανομένων των βαθύτερων αιτιών της ριζοσπαστικοποίησης και του βίαιου εξτρεμισμού».
• «Προκλήσεις που πλήττουν την ασφάλεια στην ναυσιπλοΐα, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η πειρατεία, η παράνομη διακίνηση ανθρώπων, η τρομοκρατία, το παράνομο εμπόριο όπλων, η υπεραλίευση, η ρύπανση και οι ανθρωπογενείς και φυσικές καταστροφές».

Σημειωτέον, για όλα αυτά τα ζητήματα σχετικές αποφάσεις πάρθηκαν και στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, τον Ιούλη, στη Βαρσοβία, με την ελληνική κυβέρνηση να διεκδικεί και εκεί πρωταγωνιστικό ρόλο, στα αντίστοιχα σχέδια της λυκοσυμμαχίας για ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας και δράσης της στο σημαντικό δίαυλο της Μεσογείου, τις κρίσιμες ζώνες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, ακριβώς με τα ίδια προτάγματα που θέτει και η Διάσκεψη της Ρόδου.

Αντίστοιχα, ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, μιλώντας χτες στο ΑΠΕ, έβαλε ακριβώς το ζήτημα αποκατάστασης της «τάξης» στην περιοχή, ώστε να πάρουν μπρος και οι μπίζνες που σχετίζονται π.χ. με την εξόρυξη υδρογονανθράκων, τη διοχέτευσή τους στις αγορές:

«Υπάρχει», ανέφερε, «ένας ιστορικός, πολιτισμικός και γεωγραφικός χώρος που αποτελείται από τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και την Ανατολική Μεσόγειο. Αυτός ο χώρος έχει κοινά συμφέροντα. Πρέπει όμως να αποκαταστήσουμε τη λειτουργικότητά του. Τα κοινά του συμφέροντα συνδέονται με την ιστορία και τον πολιτισμό, εκτείνονται στη δημιουργία υποδομών, την κατανομή της εργασίας, την ασφάλεια και τη σταθερότητα. Για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες, θα συζητήσουμε για τις σχέσεις αυτών των δύο χώρων, της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου, χωρίς το επίκεντρο της συζήτησης να είναι το Ισραήλ, η Παλαιστίνη ή η Τουρκία. Θα συζητήσουμε για τις σχέσεις των αραβικών κρατών με τα κράτη της Νοτιοανατολικής Ευρώπης».

Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του, είπε: «Την ασφάλεια δεν την ορίζουμε στρατιωτικά, δεν την ορίζουμε μόνο σε σχέση με την τρομοκρατία, τις προκλήσεις και τις καταστροφές, αλλά την εννοούμε και θετικά. Την εννοούμε ως τη δημιουργία πολλών δικτύων - από την Ενέργεια μέχρι τις υποδομές - τα οποία σταθεροποιούν όλη την περιοχή, ως μία πολιτική πρωτοβουλιών και κοινών δράσεων».

Να καταγραφεί και η επισήμανση του Ελληνα ΥΠΕΞ, ότι «τα κείμενα για τη Διάσκεψη τα στείλαμε πρώτα στην Αίγυπτο, τα συμφωνήσαμε και μετά τα μοιράσαμε στους υπολοίπους. Εχουμε μια ειδική σχέση με την Αίγυπτο, η οποία συνδέεται με μία ιστορική σχέση με τον αραβικό κόσμο».

Τοποθέτηση που βασικά αντανακλά τις προσπάθειες της εγχώριας αστικής τάξης να στήσει κομπρεμί με αντίστοιχα αιγυπτιακά κεφάλαια σε μια σειρά τομείς, όπως η εκμετάλλευση κοιτασμάτων καυσίμου, η ναυτιλία, ο τουρισμός, οι κατασκευές κ.ά., θέμα για το οποίο κόπτονται διαδοχικά οι αστικές κυβερνήσεις, πρωτύτερα αυτή των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, τώρα η των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Αλλωστε, και ο ίδιος ο Ν. Κοτζιάς, επιχειρώντας να αναδείξει τη χρησιμότητα της τωρινής κυβέρνησης για στρατηγικές επιδιώξεις του κεφαλαίου, τόνισε: «Εχουμε κάνει σειρά από τριμερείς συνεργασίες. Εχουμε κάνει την τριμερή με την Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Ιορδανία και τον Λίβανο και θα κάνουμε και με την Παλαιστίνη (...) το σημαντικότερο είναι ότι στο Ισραήλ και την Αίγυπτο έχουμε εφαρμόσει ένα νέο μοντέλο, οι τριμερείς να αφορούν όλα τα επίπεδα της ιεραρχίας του ΥΠΕΞ: Γενικές διευθύνσεις, γενικούς γραμματείς, υπουργούς, προέδρους, πρωθυπουργούς. Η συνεργασία θα αφορά πάρα πολλούς τομείς, επί παραδείγματι, με την Αίγυπτο συνεργάζεται και το υπουργείο Γεωργίας, το υπουργείο Τουρισμού και το υπουργείο Μεταφορών».