Το σημερινό συλλαλητήριο δεν είναι μια συνηθισμένη διαδήλωση. Δεν είναι μόνο ότι γίνεται τη μέρα που αρχίζει ένας νέος Γολγοθάς για τους εργαζόμενους καθώς σήμερα (σ.σ. χτες) ξεκινούν ξανά να βάζουν στον «κόφτη» της ΕΕ, της κυβέρνησης και του κεφαλαίου ό,τι έχει απομείνει από εργατικά δικαιώματα, μέσα στη βαρβαρότητα που έχουν διαμορφώσει.

Το σημερινό συλλαλητήριο σηματοδοτεί και την αρχή ενός νέου κύκλου αγώνων. Τα σωματεία μπαίνουμε μπροστά και παρουσιάζουμε, καταθέτουμε το δικό μας σχέδιο, το δικό μας πόρισμα. Το πόρισμα των εργαζομένων και το δικό μας σχέδιο πάλης για να το επιβάλουμε! Σήμερα, απορρίπτουμε τη λογική που λέει «ό,τι έγινε έγινε». Για εμάς, τα δικαιώματά μας, ο ιδρώτας και το αίμα μας, οι σκληροί αγώνες των προηγούμενων γενιών εργαζομένων για να κατακτηθούν, δεν είναι περασμένα - ξεχασμένα!

Μόνο οι υποταγμένοι που προσκυνούν, όπως η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, τα αποδέχονται αυτά! Μόνο αυτοί που προσκυνούν το θεό του επιχειρηματικού κέρδους, την ΕΕ, το ΔΝΤ και τους άλλους δυνάστες μας, αναμασάν τέτοιες απόψεις. Εμείς, αυτές τις μοιρολατρικές λογικές τις απορρίπτουμε.

Οι Ομοσπονδίες που συγκροτούμε το ΠΑΜΕ, πήραμε αυτήν τη μεγάλη πρωτοβουλία, που αγκαλιάστηκε από πολύ περισσότερους, από συνδικαλιστές και εκλεγμένες διοικήσεις που έχουμε και διαφορετικές αντιλήψεις. Γιατί αγκαλιάστηκε; Γιατί η πρόταση αυτή, για τα φλέγοντα ζητήματα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, την κάλυψη των απωλειών σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές, την κατάργηση των αντεργατικών νόμων, δίνει αγωνιστική διέξοδο και περιεχόμενο απέναντι στη διαρκή επίθεση που δεχόμαστε από την κυβέρνηση, το κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό.

Αυτός ο αγώνας δεν είναι περίπατος, δεν θα δώσουν δικαιώματα οι εργοδότες από τη φιλευσπλαχνία που δεν έχουν, ούτε οι κυβερνήσεις που τους υπηρετούν. Απαιτεί σύγκρουση με τους μονοπωλιακούς ομίλους και τις ενώσεις τους, όσους δουλεύουν γι' αυτούς. Απαιτούνται γερή οργάνωση και αποφάσεις για αγώνα.

Δεν επιλέξαμε τυχαία το ζήτημα των ΣΣΕ. Είναι κεντρικό σημείο αντιπαράθεσης με τη μεγαλοεργοδοσία και τις δυνάμεις που την υπηρετούν. Είναι ένα ζήτημα που συνδέεται με τους όρους δουλειάς και ζωής των εργαζομένων, που επιδρά στις συντάξεις, στις παροχές, στα επιδόματα, που αφορά το σήμερα, ως ελάχιστη προστασία από την αγριότητα της εκμετάλλευσης.

Ο δρόμος της ανάκαμψης, της ανταγωνιστικότητας, που υπόσχονται οι εκάστοτε κυβερνώντες και η σημερινή κυβέρνηση, δεν μας αφορά! Αφορά τα κέρδη μιας χούφτας ισχυρών σε κάθε κλάδο, που αλληλοτρώγονται όπως οι λύκοι απέναντι στη λεία. Το αύριο που μας ετοιμάζουν δε θα βρει την εργατική τάξη με μισθούς και μεροκάματα σύμφωνα με τις ανάγκες της. Χωρίς σκληρό αγώνα, συγκέντρωση δυνάμεων, οργάνωση παντού δεν θα αποκατασταθούν οι συντάξεις, οι απώλειες που είχαμε. Δεν θα έχουμε την Κοινωνική Ασφάλιση που έχουμε ανάγκη ούτε την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και την Πρόνοια.

Ο αγώνας που ξεκινάμε για ΣΣΕ μπορεί και πρέπει να τροφοδοτήσει την πάλη μέσα στους χώρους δουλειάς, σε αντιπαράθεση με τη γραμμή της εργοδοσίας. Μπορεί στις σημερινές συνθήκες τα πράγματα να δείχνουν πολύ δύσκολα. Ο αγώνας όμως δεν έχει κριθεί. Η εργατική τάξη, η φτωχολογιά δεν έχει δοκιμάσει ακόμη να αξιοποιήσει την τεράστια δύναμη που έχει. Ο προσανατολισμός, η κατεύθυνση, το πλαίσιο πάλης που έχουμε υπογράψει ανταποκρίνεται σε αυτό που έχουμε ανάγκη και βοηθάει να ανοίξει ουσιαστικός προβληματισμός για το τι πρέπει να γίνει, ποιες προϋποθέσεις πρέπει να εξασφαλιστούν για να περάσουμε στην αντεπίθεση.

Η πείρα που έχουμε αποκομίσει όλοι οι εργαζόμενοι από τα χρόνια της κρίσης είναι χρήσιμη. Μπορεί και θέλουμε να αποτελέσει κριτήριο σε καθένα εργαζόμενο, που θα τον οδηγήσει να σκεφτεί σε βάθος για τις αιτίες των προβλημάτων, να απεγκλωβιστεί από τις ψεύτικες υποσχέσεις και τις αυταπάτες όλων εκείνων που θέλουν την εργατική τάξη με το κεφάλι σκυμμένο. Αυτή η πείρα πρέπει να αξιοποιηθεί. Να μη μείνει μόνο ως αγανάκτηση. Να μετατραπεί σε αγώνα. Μόνο σε αυτόν το δρόμο μπορούμε να μετρήσουμε αποτελέσματα.

Η δουλειά που ανοίξαμε για το ζήτημα των ΣΣΕ δεν τελειώνει σήμερα εδώ. Συνεχίζεται μέσα στους χώρους δουλειάς και στην οργάνωση της πάλης για να βελτιώσουμε τους όρους δουλειάς, ασφάλισης, των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας, για αυξήσεις και για Συλλογικές Συμβάσεις. Ενιαία σε κάθε κλάδο για να δυναμώσουν η ενότητα της εργατικής τάξης, η κοινή δράση και συμμαχία όλων όσοι υποφέρουμε από τα μονοπώλια, των εργατών, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων και επαγγελματιών. Να δυναμώσει ο αγώνας απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική, για να επιβάλουμε τις δικές μας «κόκκινες» γραμμές, με βάση τα συμφέροντά μας.

Είμαστε σε ετοιμότητα να απαντήσουμε με γενική απεργία και κλιμάκωση στους νέους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς. Τώρα είναι η ώρα να απαντήσουμε.

Από τώρα ριχνόμαστε με ορμή στην προετοιμασία της απεργιακής απάντησης της εργατικής τάξης. Προτείναμε απεργία το πρώτο 15ήμερο του Νοέμβρη και επιμένουμε. Καλούμε όλα τα σωματεία που συμμετέχουν στο μεγάλο μας συλλαλητήριο, συνυπογράφουν την πρόταση νόμου και κάνουμε την αρχή νέων ελπιδοφόρων αγώνων, να αποφασίσουν και να προετοιμάσουν με όλους τους τρόπους γενική πανελλαδική πανεργατική απεργία σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Δεν είναι δυνατόν αυτοί να ετοιμάζουν τη σφαγή μας και εμείς να είμαστε παρατηρητές.

«Σήμερα καταθέτουμε το δικό μας πόρισμα! Το πόρισμα των εργαζομένων! Καλούμε τους συναδέλφους μας σε κάθε κλάδο, σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε εργαζόμενο που βασανίζεται από τα συνεχόμενα βάρβαρα μέτρα, να αξιοποιήσουμε τη δύναμή μας! Κανένας κλάδος μόνος του, κανένα σωματείο μόνο του δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την ενιαία και οργανωμένη επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας. Δυναμώνουμε το μέτωπό μας απέναντι στη μεγαλοεργοδοσία του κάθε κλάδου, που μας θέλει φτηνούς, ευέλικτους, χωρίς δικαιώματα».

Μ' αυτό το κάλεσμα να ακούγεται από τα μεγάφωνα, έφταναν χτες στο Σύνταγμα οι μαζικές προσυγκεντρώσεις των συνδικάτων και άλλων φορέων του κινήματος, για να πάρουν μέρος με τα πανό, τις σημαίες, τα αιτήματα και τα συνθήματά τους στο μεγάλο συλλαλητήριο που διοργάνωσαν Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και σωματεία, με αιχμή τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις.

Παρόμοιες συγκεντρώσεις έγιναν και σε περισσότερες από 20 ακόμα πόλεις σε όλη τη χώρα, ανήμερα της επανέναρξης των συνομιλιών της κυβέρνησης με το κουαρτέτο για τη δεύτερη «αξιολόγηση», όπου κεντρικό ζήτημα είναι οι ανατροπές στα Εργασιακά.

Αποτέλεσαν, έτσι, μια άμεση και ηχηρή απάντηση από την πλευρά των εργαζομένων, ότι δεν συναινούν στο παραπέρα πετσόκομμα των εργασιακών τους δικαιωμάτων, ότι δεν θεωρούν «περασμένα ξεχασμένα» όσα τους έκλεψαν η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ότι θα τους βρουν μπροστά τους, όσες κολεγιές κι αν κάνουν με τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες για να περάσουν τα νέα αντεργατικά μέτρα και να τα νομιμοποιήσουν μέσα από τον «κοινωνικό διάλογο».

Οτι ο αγώνας θα κλιμακωθεί και ότι τώρα, μπροστά σε κάθε συνδικάτο μπαίνει το καθήκον της συνέχειας με απεργία, κόντρα στην προσπάθεια της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας στη ΓΣΕΕ να χρονοτριβήσει, να φέρει τους εργαζόμενους «προ τετελεσμένων», καθώς εντείνεται η επιθετικότητα κυβέρνησης - κουαρτέτου και εργοδοσίας.

«Απέναντι στο σχεδιασμό κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ, μεγαλοεργοδοσίας, που έχει ως στόχο την παραπέρα μείωση των μισθών, των μεροκάματων, των κοινωνικών παροχών, να αντιπαραθέσουμε το δικό μας σχεδιασμό, τις δικές μας κόκκινες γραμμές», ακουγόταν χαρακτηριστικά από τα μεγάφωνα της συγκέντρωσης.

Στην πλάτη της εξέδρας, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που στηρίζουν την πρωτοβουλία και καλούσαν στο συλλαλητήριο, έγραψαν τις διεκδικήσεις τους: Κατάργηση των αντεργατικών νόμων. Επαναφορά της υποχρεωτικότητας των συλλογικών συμβάσεων. Κάλυψη των απωλειών. Αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις και στις κοινωνικές παροχές.

Χιλιάδες εργαζόμενοι απ' όλους τους κλάδους, από συνδικάτα της Αττικής που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, αλλά και αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ, Λαϊκές Επιτροπές και φοιτητές - σπουδαστές μέσα από τα μπλοκ του ΜΑΣ, συγκρότησαν μια μεγάλη διαδήλωση, «σταθμό» στην πρωτοβουλία που ξεδιπλώνεται τους τελευταίους τέσσερις μήνες για την οργάνωση της πάλης με αιχμή το μέτωπο των Συλλογικών Συμβάσεων, η οποία στηρίζεται μέχρι στιγμής από 512 συνδικαλιστικές οργανώσεις, όπως ανακοινώθηκε στη διάρκεια του συλλαλητηρίου.

Μόλις οι προσυγκεντρώσεις πήραν τη θέση τους πάνω στη λεωφόρο Αμαλίας και στους δρόμους περιμετρικά του Συντάγματος, στην εξέδρα ανέβηκε για ένα σύντομο χαιρετισμό ο Ηλίας Κούκουρας, πρόεδρος της Ενωσης των Εργαζομένων στα «Τσιμέντα Χαλκίδας». Ακολούθησε στο βήμα η Βέτα Πανουτσάκου, πρόεδρος του Συλλόγου Υπαλλήλων Περιφέρειας Αττικής, και μετά ο Γιώργος Μαυρίκος, γγ της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας. Την κεντρική ομιλία στη συγκέντρωση έκανε ο Γιάννης Τασιούλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων (βλέπε αποσπάσματα από τις ομιλίες σε άλλο θέμα).

Οσο βρίσκονταν σε εξέλιξη οι ομιλίες, ανακοινώθηκε από τα μεγάφωνα ότι η αντιπροσωπεία των συνδικαλιστικών οργανώσεων που συνυπογράφουν το σχέδιο νόμου για τις Συλλογικές Συμβάσεις, βρισκόταν ήδη καθ' οδόν για τη Βουλή, προκειμένου να το καταθέσει σε όλα τα κόμματα, πλην της φασιστικής Χρυσής Αυγής, μεταφέροντας παράλληλα την απαίτηση των χιλιάδων διαδηλωτών και των εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων να στηριχθεί, να συζητηθεί και να ψηφιστεί στη Βουλή.

Θυμίζουμε ότι με το σχέδιο νόμου καταργούνται διατάξεις που περιέχονται σε προηγούμενους αντεργατικούς νόμους, διασφαλίζονται πλήρως οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι Συμβάσεις, αποκαθίστανται ο κατώτερος μισθός στα 751 ευρώ, τα δώρα και τα επιδόματα σε όλους τους συνταξιούχους, οι όροι των κλαδικών Συμβάσεων επανέρχονται στα επίπεδα πριν από το 2012, ως βάση για τις νέες συλλογικές διαπραγματεύσεις, καταργούνται οι ελαστικές μορφές απασχόλησης κ.ά.

Από τα συγκροτημένα μπλοκ που ξεχώρισαν στο χτεσινό συλλαλητήριο, ήταν αναμφίβολα αυτό των εργαζομένων στα «Τσιμέντα Χαλκίδας». Με τις πρασινοκίτρινες στολές της δουλειάς και το πανό τους, μπήκαν στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα και απέσπασαν δίκαια το χειροκρότημα της αλληλεγγύης. Ο πρόεδρος του σωματείου Ηλίας Κούκουρας, ήταν αυτός που άνοιξε από το βήμα τη μεγάλη διαδήλωση. Χαιρετίζοντας πρώτος τη συγκέντρωση, αναφέρθηκε στον αγώνα που δίνουν επί 43 μήνες τώρα οι εργαζόμενοι στα «Τσιμέντα Χαλκίδας» ενάντια στην πολυεθνική που τους έχει απολύσει. Πρόκειται για τη γαλλική «Lafarge», για την οποία, όπως είπε ο πρόεδρος του σωματείου, «είναι παγκόσμιος ηγέτης στην αγορά του τσιμέντου, αλλά και στην κατεδάφιση των εργασιακών δικαιωμάτων». Οπως εξήγησε, η πολυεθνική έχει προσφύγει στο ΣτΕ, ζητώντας την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και η προσφυγή αυτή έχει ανακινήσει το ζήτημα των ομαδικών απολύσεων στο Δικαστήριο της ΕΕ, το οποίο αναμένεται να βγάλει απόφαση σε λίγες μέρες (τέλη Οκτώβρη - αρχές Νοέμβρη). Οπως είπε ο συνδικαλιστής, «η απόφαση αυτή, ως οδηγία, θα εφαρμοστεί από την κυβέρνηση» και θα επιδεινώσει παραπέρα τη νομοθεσία για τις ομαδικές απολύσεις που ισχύει τα τελευταία 30 και πλέον χρόνια. Αναφέρθηκε ακόμα στις επαφές που είχαν από το 2011 ακόμα στελέχη της πολυεθνικής με παράγοντες της τρόικας, βάζοντας μετ' επιτάσεως το ζήτημα της αλλαγής του νόμου για τις ομαδικές απολύσεις, επαληθεύοντας ότι στα σχέδιά τους ήταν να απαλλαγούν μια κι έξω από τους εργαζόμενους στο εργοστάσιο της Χαλκίδας. «Συνεχίζουμε να παλεύουμε μέχρι την τελική μας δικαίωση. Θα βρεθούμε πάλι στους ίδιους δρόμους, στους δρόμους του αγώνα» κατέληξε στο χαιρετισμό του ο Ηλίας Κούκουρας, για να απαντήσει η διαδήλωση με το σύνθημα: Το κεκτημένο το ευρωπαϊκό, στηρίζει το κεφάλαιο το πολυεθνικό».