Ιδιαίτερα δύσκολη αποδεικνύεται κάθε προσπάθεια να χαρακτηριστεί η κυβερνητική απόφαση να ξεπουληθούν τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Κάθε χαρακτηρισμός είναι φτωχός μπροστά στο έγκλημα που συντελείται και το μέγα σκάνδαλο που βρίσκεται ήδη στην τελική του ευθεία. Οχι πως οι ιδιωτικοποιήσεις άλλων μονάδων που ανήκουν στο δημόσιο δεν αποτελούν σκάνδαλο και πρόκληση. Αλλά, στην περίπτωση του συγκεκριμένου ναυπηγείου, οι κυβερνώντες ξεπερνούν ακόμα και τον εαυτό τους, μια και πρόκειται για το τελευταίο δημόσιο ναυπηγείο. Σ' αυτό έχει ήδη ανατεθεί ένα τεράστιο έργο για λογαριασμό του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, του ΟΣΕ, του ΗΣΑΠ. Η κερδοφορία του είναι εξασφαλισμένη, αφού ουσιαστικά υπό την οιανδήποτε ιδιοκτησία αποτελεί στο χώρο του μονοπώλιο. Μέχρι αυτή τη στιγμή, οι αναθέσεις στο Σκαραμαγκά φτάνουν στο ποσό του ενός τρισεκατομμυρίου δραχμών, ποσό που μαζί με τις άλλες δουλιές το καθιστούν βιώσιμο και κερδοφόρο για τις δύο επόμενες δεκαετίες.

Τα ερωτήματα σήμερα είναι πολύ περισσότερα από κάθε άλλη περίπτωση. Οχι μόνον εκ του γεγονότος ότι έγινε γνωστό το ποιοι ενδιαφέρονται για την εξαγορά του, αλλά και για τον αριθμό των ενδιαφερομένων, ο οποίος δεν είναι και ευκαταφρόνητος. Εννέα συνολικά, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι οι υποψήφιοι που εκδήλωσαν ενδιαφέρον για να αποκτήσουν το τελευταίο κρατικό ναυπηγείο της χώρας, το μεγαλύτερο της Ανατολικής Μεσογείου και ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης. Ενα ναυπηγείο, που έχει να εκτελέσει παραγγελίες για το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ), τον ΟΣΕ, τον ΗΣΑΠ κ.ο.κ. ύψους ενός τρισεκατομμυρίου δραχμών. Δεν είναι μόνον αυτές, αφού είναι δεδομένο ότι θα ανατεθούν και άλλες, εφόσον περάσει στα χέρια ιδιωτών. Το σίγουρο είναι ότι θα ανατεθεί και η συντήρηση των πλοίων του ΠΝ.

Οι προγραμματισμένες αναθέσεις του ΠΝ, που σημαίνει ότι το ναυπηγείο θα έχει δουλιά και κέρδη για τα επόμενα, τουλάχιστον, 15 χρόνια, είναι το κίνητρο των ξένων και ντόπιων ιδιωτών που εκδήλωσαν το σχετικό ενδιαφέρον. Ισως να είναι η πρώτη φορά στα ελληνικά χρονικά, που ξεπουλιέται μία επιχείρηση, στην οποία έχει ανατεθεί ένα τόσο σοβαρό έργο, που, πέραν όλων των άλλων, έχει σχέση με την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας. Εκ των πραγμάτων, αναμενόταν σημαντικό ενδιαφέρον, αφού ο Σκαραμαγκάς έχει όλες τις προϋποθέσεις για να μετατραπεί σε ένα πραγματικό χρυσωρυχείο για όποιον ιδιώτη το εξαγοράσει.

Οι ιδιώτες που λαμβάνουν μέρος στην πρώτη φάση του διαγωνισμού είναι οι εξής: Η γερμανική HDW (η οποία είναι κάτοχος ναυπηγείων στο Κίελο), μαζί με την επίσης γερμανική Foresthale. Ο Ν. Ταβουλάρης, ιδιοκτήτης των ναυπηγείων της Ελευσίνας και του Νεωρίου στη Σύρο. Ο εφοπλιστικός όμιλος «Πατέρα» με τη λιβεριανή εταιρία Atlantic Pacific. Η Mentor Technologist από τις ΗΠΑ. Η γαλλική SMN. H General Electric. H ολλανδική Selder. H αγγλική Vosper Thornicroft. O κυπριακός όμιλος «Λούη». Οι παραπάνω ενδιαφερόμενοι μέσα στις επόμενες μέρες θα μπορούν να έχουν όλα τα στοιχεία των ναυπηγείων, προκειμένου στη συνέχεια να προχωρήσουν στη δεύτερη φάση του διαγωνισμού, δηλαδή στην εκδήλωση δεσμευτικού ενδιαφέροντος.

Το ξεπούλημα των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά υλοποιείται εν μέσω σκοτεινών συναλλαγών και μεθοδεύσεων, που αναμένεται να πλήξουν άμεσα τους εργαζόμενους. Πέρα από τις κυβερνητικές ευθύνες, που είναι τεράστιες, ίσων διαστάσεων είναι και οι ευθύνες των «πρασινογάλαζων» «συνδικαλιστών» του Σκαραμαγκά, που διαπραγματεύτηκαν το ξεπούλημα ερήμην των εργαζομένων. Μία παράμετρος των κατάπτυστων συμφωνιών είναι η, φερόμενη ως επιτυχία, διατήρηση 1.400 θέσεων εργασίας. Δηλαδή, θεωρείται επιτυχία το να απολυθούν μόνο 600 εργαζόμενοι! Εντούτοις, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική, αφού στο κείμενο της πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος, που δημοσιεύτηκε, όχι μόνο δεν υπάρχει καμία τέτοια πρόβλεψη, αλλά επισημαίνεται σαφώς ότι οι «όροι θα διαμορφωθούν μετά τις τυχόν παρατηρήσεις των ενδιαφερομένων». Δηλαδή, εάν οι παρατηρήσεις των υποψηφίων αγοραστών κάνουν λόγο για μείωση του προσωπικού κατά 1.000 και περισσότερα άτομα, τότε η κυβέρνηση είναι δεσμευμένη να το διαπραγματευτεί!

Η αναφορά αυτή, δηλαδή ότι οι όροι του ξεπουλήματος θα διαμορφωθούν μετά από την κατάθεση «τυχόν παρατηρήσεων» από τους υποψήφιους αγοραστές, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί τυχαία ή αβλεψία. Αξίζει να υπενθυμίσουμε, ότι ούτε στην περίπτωση της ιδιωτικοποίησης της ΣΟΦΤΕΞ, όπου πρόκειται για «καραμπινάτο» σκάνδαλο, δεν προβλεπόταν κάτι τέτοιο. Στην προκειμένη περίπτωση, η αναφορά αυτή θα αποτελέσει αφορμή για πιεστικές διεκδικήσεις από τους ενδιαφερόμενους. Πάνω σ' αυτές (παρατηρήσεις) θα «παιχτεί» ο αριθμός των θέσεων εργασίας, το εργασιακό καθεστώς, το τίμημα, οι αναθέσεις και ό,τι άλλο κρίνεται απαραίτητο για την απρόσκοπτη κερδοφορία του υποψήφιου ιδιώτη.