Ο πόλεμος στη γειτονιά μας, τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, σε Συρία και Ιράκ, κλιμακώνεται, και μια επιπρόσθετη απόδειξη γι' αυτό είναι η τεράστια συγκέντρωση πολεμικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας. Οι αντιπαραθέσεις, βεβαίως, ισχυρών καπιταλιστικών κρατών δεν εκδηλώνονται μόνο σε αυτή την περιοχή, αλλά επεκτείνονται στη Βόρεια Αφρική, την Ουκρανία, τη Βόρεια Θάλασσα, την Ασία, τη Λατινική Αμερική. Εκεί, δηλαδή, που κονταροχτυπιούνται οι μονοπωλιακοί τους όμιλοι για το μοίρασμα αγορών, ενεργειακών πόρων και των δρόμων μεταφοράς, σφαιρών επιρροής. Αυτή είναι και η αιτία του σημερινού πολέμου, που μπορεί να πάρει ακόμα πιο διευρυμένη μορφή.

Η κάθοδος από το Βορρά προς τη Μεσόγειο, του ρωσικού αεροπλανοφόρου «Ναύαρχος Κουζνέτσοφ», με την αρμάδα των 8 πλοίων που το συνοδεύουν, έχει θορυβήσει τα επιτελεία του ΝΑΤΟ, όπως φάνηκε και στη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας της περασμένης βδομάδας, και έρχεται να προστεθεί στην παρουσία και άλλων πλοίων στην περιοχή κοντά στη Συρία, στη Μαύρη Θάλασσα και στην Κασπία, απ' όπου είναι χαρακτηριστικά τα πρώτα χτυπήματα με πυραύλους σε στόχους τζιχαντιστών στη Συρία, στην αρχή της ρωσικής εμπλοκής τον Οκτώβρη του 2015. Στον Πειραιά, επίσης, βρίσκεται το ρωσικό καταδρομικό «Σμέτλιβι», επισήμως στο πλαίσιο του 4ου Ελληνορωσικού Κοινωνικού Φόρουμ και μπροστά στην επίσκεψη του Ρώσου ΥΠΕΞ, Σεργκέι Λαβρόφ, που ξεκινάει σήμερα. Βεβαίως, η κίνηση δεν είναι απλά «συμβολική», αν τη δει κανείς μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο που περιγράψαμε παραπάνω.

Το ΝΑΤΟ, από την πλευρά του, με πρόσχημα το ζήτημα της ανακοπής των προσφυγικών ροών, είτε από την Τουρκία, είτε από τη Βόρεια Αφρική, έχει «πιάσει στασίδι» στο Αιγαίο (μάλιστα με πρόσκληση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ) και συνολικά στη Μεσόγειο. Ο λόγος της αποστολής, όπως καταγράφεται και στα επίσημα ντοκουμέντα τους, είναι «τα λεγόμενα ζητήματα ασφάλειας», με αφορμή τη δράση των τζιχαντιστών, που βεβαίως πρέπει να θυμίσουμε ότι οι ίδιοι ενίσχυσαν, για να τους χρησιμοποιήσουν ως εργαλεία για την προώθηση των σχεδίων τους. Στη Μεσόγειο και τις χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ υπάρχουν βάσεις όπως αυτή στη χώρα μας, στη Σούδα, πολεμικό υλικό, ακόμα και πυρηνικά όπλα, για παράδειγμα στη βάση του Ιντσιρλίκ στην Τουρκία. Ειδικά γι' αυτή τη βάση, με την τελευταία όξυνση των σχέσεων Τουρκίας - ΗΠΑ και τις κινήσεις προσέγγισής της με τη Ρωσία, έχουν βγει πλατιά από τα αστικά επιτελεία σενάρια (ειδικά μετά το πραξικόπημα στην Τουρκία) για μεταφορά της σε άλλη χώρα ή χώρες. Δεδομένη είναι και η προθυμία της σημερινής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ - άξιου συνεχιστή των προηγούμενων αστικών κυβερνήσεων - να δώσει ό,τι εγκατάσταση χρειαστεί, μέχρι και να διαθέσει και νέα νησιά και τοποθεσία, για να συμβάλει στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, προφανώς προσδοκώντας ανταλλάγματα για λογαριασμό της ντόπιας πλουτοκρατίας. Την ίδια ώρα, κλιμακώνονται οι σχεδιασμοί του ΝΑΤΟ ενάντια στη Ρωσία, κάτι που σηματοδότησαν και οι τελευταίες αποφάσεις της λυκοσυμμαχίας για την ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων (4.000 στρατιώτες, εκατοντάδες πλοία, αεροπλάνα, πυραυλικά συστήματα) στα σύνορα με τη Ρωσία, σε Βαλτική, Μαύρη Θάλασσα και αλλού.

Σε αυτό το «γαϊτανάκι» του πολέμου για τα κέρδη των εκμεταλλευτών των λαών, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει μπλέξει το λαό και τη χώρα μας. Οσο κι αν επιχειρεί να «μακιγιαριστεί» και να φορέσει τη μάσκα του «φιλειρηνιστή», οδεύει σε επικίνδυνους δρόμους. Πίσω από τις πομφόλυγες περί «πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής» είναι η εξυπηρέτηση της προσπάθειας της αστικής τάξης, του ελληνικού κεφαλαίου, να αναβαθμίσει τη θέση του στον ανταγωνισμό με τους κεφαλαιοκράτες πιο ισχυρών κρατών. Ο ανταγωνισμός αυτός σημαίνει κινδύνους για τους λαούς, φτώχεια, καταστροφή, προσφυγιά και δυστυχία. Η μετέπειτα ...ανοικοδόμηση και η εκμετάλλευση των ρημαγμένων χωρών σημαίνει κέρδη για τους εκμεταλλευτές. Οσο για τα ...αλισβερίσια με την καπιταλιστική Ρωσία, δεν διαφοροποιούν τη βασική προτεραιότητα της κυβέρνησης στις συμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ελληνική κυβέρνηση, στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ, χαιρέτισε την παραμονή της ΝΑΤΟικής ναυτικής δύναμης στο Αιγαίο, ενώ δήλωσε την πρόθεσή της να συνδράμει πιο αποφασιστικά σε ΝΑΤΟική ναυτική δύναμη που περιπολεί στη Μεσόγειο. Και μέσα σε όλα αυτά, έρχεται και ο Ομπάμα σε δύο βδομάδες.

Σε αυτή την ταραγμένη εποχή, είναι κρίσιμο για το λαό μας να δυναμώσει την πάλη του ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, τη συμμετοχή σε αυτούς τους σχεδιασμούς, να σηκώσει τη δική του σημαία, της διεκδίκησης μιας ζωής που του αξίζει και είναι στον αντίποδα της δήθεν «εθνικής συνεννόησης», «συναίνεσης», που πάλι πλασάρονται, για τον βάλουν στη γωνία και να είναι «νεροκουβαλητής» στο «μύλο των συμφερόντων» των εκμεταλλευτών του. Το ίδιο ισχύει και για κάθε λαό που υφίσταται την καπιταλιστική εκμετάλλευση.