Σήμερα η κηδεία του Φιντέλ στο Σαντιάγκο ντε Κούβα
Η πομπή προς ανάμνηση του «Καραβανιού της Ελευθερίας», που ξεκίνησε από την πρώτη πόλη που απελευθερώθηκε από τον επαναστατικό στρατό, το Σαντιάγκο, την 1η Γενάρη του 1959 και έφτασε στην Αβάνα στις 8 Γενάρη με επικεφαλής τον Φιντέλ, τώρα σε αντίστροφη πορεία διέσχισε 13 από τις 15 επαρχίες της χώρας και έφτασε το Σάββατο στο Σαντιάγκο ντε Κούβα, όπου το βράδυ αναμενόταν να γίνει η τελευταία εκδήλωση αποχαιρετισμού, με κεντρικό ομιλητή τον Πρόεδρο της χώρας και Πρώτο Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚ Κούβας, Ραούλ Κάστρο.
Copyright 2016 The Associated |
Στη Σάντα Κλάρα η τεφροδόχος αποτέθηκε στο μαυσωλείο που βρίσκονται τα οστά του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα και των συντρόφων του, που έπεσαν μαχόμενοι στα βουνά της Βολιβίας. Μια τελευταία «συνάντηση» των μαχητών για τα δίκια των λαών. Σε όλες τις επαρχίες, Ματάνσας, Σιενφουέγκος, Βίγια Κλάρα, Σάνκτι Σπίριτους, Σιέγο ντα Αβιλά, Καμαγκουέι, Λας Τούνας, Ολγκίν, Γκράνμα, το σύνθημα κοινό: «Ο Φιντέλ είμαστε εμείς» και «Λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος».
Την Παρασκευή, επίσης, μαζί με τον αποχαιρετισμό του Φιντέλ, η Κούβα τίμησε και την 60ή επέτειο του ερχομού του πλοιάριου «Γκράνμα» στις 2 Δεκέμβρη του 1956 από το Μεξικό στην Κούβα. Του πλοιάριου που σήμερα φυλάσσεται στο Μουσείο της Επανάστασης στην Αβάνα και το οποίο έχει τη δική του θέση στην ιστορία της Κούβας, αφού μετέφερε τους 82 νέους αγωνιστές, από τους οποίους κατάφεραν να επιζήσουν από την ενέδρα του στρατού της δικτατορίας μόνο 12. Ανάμεσά τους οι ηγέτες της Επανάστασης, ο Φιντέλ και ο Ραούλ Κάστρο, ο Αργεντίνος Ερνέστο Γκεβάρα Ντε λα Σέρνα (ο θρυλικός Τσε), ο Καμίλο Σιενφουέγκος, ο Χουάν Αλμέιδα. Αυτοί, μαζί με το Κίνημα της 26ης Ιούλη, με την ηγεσία του Φρανκ Πάις, το Σοσιαλιστικό Λαϊκό Κόμμα, όπως είχε μετονομαστεί το ΚΚ Κούβας και το Επαναστατικό Διευθυντήριο από αγωνιστές φοιτητές, άνδρωσαν τον επαναστατικό στρατό και «πατώντας» στη συστηματική προετοιμασία των κομμουνιστών στις πόλεις, στους χώρους δουλειάς και την ύπαιθρο, έφτασαν στη νίκη της Επανάστασης.
This content is subject to cop |
Στο πρώτο Συνέδριο όπου επανασυστάθηκε το ΚΚ Κούβας, το Δεκέμβρη του 1975, ο ίδιος ο Φιντέλ Κάστρο στην εισήγηση - απολογισμό εκτιμά την εξέλιξη της επανάστασης (όλη η εισήγηση υπάρχει στις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», 1976). Αξίζει να θυμηθούμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
«Ταυτόχρονα, εμείς καταλαβαίναμε θαυμάσια όλες τις δυσκολίες κι όταν μπήκαμε στην πρωτεύουσα της Δημοκρατίας, στις 8 Γενάρη 1959, δηλώσαμε: "Ζούμε μια αποφασιστική στιγμή της ιστορίας μας. Η τυραννία έπεσε. Απέραντη είναι η λαϊκή χαρά. Εχουμε όμως ακόμα πολλά να κάνουμε. Δεν έχουμε την αυταπάτη να πιστεύουμε ότι από δω και μπρος όλα θα είναι εύκολα. Ισως στο μέλλον όλα θα 'ναι ακόμα πιο δύσκολα"»...
«Ενα από τα πρώτα μέτρα της Επανάστασης υπήρξε η παραδειγματική τιμωρία των βασικών ενόχων για τα εγκλήματα που έγιναν από τη δικτατορία του Μπατίστα... Αυτό που αποτελούσε στοιχειώδη πράξη δικαιοσύνης, που το ζητούσε ομόφωνα ο λαός μας, προκάλεσε τη λυσσασμένη εκστρατεία του ιμπεριαλιστικού Τύπου ενάντια στην Επανάσταση... Ωστόσο, η χώρα βρισκόταν σε δύσκολη οικονομική κατάσταση: οι τιμές της ζάχαρης παρέμεναν χαμηλές, ενώ τα συναλλαγματικά αποθέματα τα είχε κατακλέψει η τυραννία. Καθώς ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός παρακολουθούσε αυτό το πρόγραμμα επιτεύξεων με όλο και μεγαλύτερη εχθρότητα, οι ΗΠΑ σταμάτησαν τις εμπορικές τους πιστώσεις. Αυτό είχε σημαντική αρνητική επίδραση στις απαραίτητες για τη χώρα εισαγωγές. Ετσι, η Επανάσταση αναγκάστηκε να πάρει αυστηρά μέτρα οικονομίας. Αυτό όμως δεν το έκανε σε βάρος των φτωχών στρωμάτων του πληθυσμού, όπως γίνεται στον καπιταλιστικό κόσμο. Σταμάτησαν οι εισαγωγές των περιττών ειδών και καθιερώθηκε ισότιμη κατανομή των βασικών προϊόντων. Αυτό ήταν ένα από τα πιο δίκαια, ριζικά και αναγκαία μέτρα που πήρε η Επανάσταση, η οποία είχε μπροστά της έναν απελπισμένο αγώνα επιβίωσης.
Ταυτόχρονα, δημεύτηκαν χωρίς καθυστέρηση όλα τα παράνομα αποκτημένα υλικά αγαθά που βρίσκονταν στα χέρια των αξιωματούχων του αιματοβαμμένου καθεστώτος...».
«Τα πολιτικά κόμματα που υπηρέτησαν τους καταπιεστές διαλύθηκαν.
Η διεφθαρμένη και πουλημένη ηγεσία των συνδικάτων απομακρύνθηκε και τα δικαιώματα των εργαζομένων αποκαταστάθηκαν.
Στις 3 Μάρτη 1959 η Κουβανική Εταιρεία Τηλεφώνων - γιάγκικο μονοπώλιο - που είχε αναμειχθεί στις βρώμικες υποθέσεις της τυραννίας σε βάρος των συμφερόντων του λαού, μπήκε κάτω από κρατικό έλεγχο.
Στις 6 Μάρτη ψηφίστηκε νόμος που μείωσε κατά 50% τα υψηλά ενοίκια που πλήρωνε ο λαός, μέτρο που ξεσήκωσε μεγάλο ενθουσιασμό στον πληθυσμό των πόλεων και δημιούργησε πραγματική αναταραχή στους αστικούς κύκλους.
Στις 21 Απρίλη όλες οι πλαζ της χώρας κηρύχτηκαν ελεύθερες για τη χρήση του λαού και καταργήθηκαν έτσι τα προνόμια και οι μισητές διακρίσεις που είχε επιβάλει η αστική τάξη σε πολλούς από αυτούς τους τόπους αναψυχής.
Στις 17 Μάη ψηφίστηκε η πρώτη Αγροτική Μεταρρύθμιση. Αυτό το αποφασιστικό, αναγκαίο και δίκαιο μέτρο, μας έβαλε άμεσα αντιμέτωπους όχι μόνο με την ντόπια ολιγαρχία, αλλά και με τον ιμπεριαλισμό, γιατί πολλές αμερικάνικες επιχειρήσεις είχαν στην ιδιοκτησία τους πελώριες εκτάσεις με τα πιο γόνιμα εδάφη της χώρας, κυρίως φυτεμένες με ζαχαροκάλαμο»...
«Στις 20 Αυγούστου 1959 μειώθηκε η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και μπήκε έτσι τέρμα στην ασυδοσία ενός άλλου τεράστιου αμερικανικού μονοπωλίου.
Εκτός από τα μέτρα αυτά που πάρθηκαν μέσα σε λίγους μήνες, η Επανάσταση από τις πρώτες κιόλας μέρες καταπιάστηκε με τη φοβερή μάστιγα της ανεργίας κι έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στον αγώνα για βελτίωση των άθλιων συνθηκών που επικρατούσαν, στην Παιδεία και στη λαϊκή Υγεία. Χιλιάδες δάσκαλοι στάλθηκαν στην ύπαιθρο, ενώ στις πιο απόμακρες γωνιές της χώρας μας άρχισαν να χτίζονται πολυάριθμα νοσοκομεία»...
Εντείνονται οι διεργασίες και η κινητικότητα μεταξύ των ιμπεριαλιστών στον πόλεμο της Συρίας, με τους υπουργούς Εξωτερικών ΗΠΑ, Τζον Κέρι και Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ να ξεκινούν από προχτές στη Ρώμη ένα νέο γύρο διαβουλεύσεων με στόχο, υποτίθεται, την ανάσχεση των συγκρούσεων στο Χαλέπι. Εκεί, δηλαδή, όπου ο συριακός στρατός φαίνεται να ανακτά τον έλεγχο της μίας συνοικίας μετά την άλλη, αυξάνοντας την πίεση σε τζιχαντιστές της «Αλ Κάιντα» (πρώην «Μέτωπο Νούσρα») και λοιπούς αντικαθεστωτικούς, αναγκάζοντάς τους να προχωρήσουν στις 2/12 στη συγκρότηση κοινού στρατού που τον ονόμασαν «Στρατό του Χαλεπίου».
Ο Τζ. Κέρι, σε δηλώσεις που έκανε το απόγευμα της Παρασκευής στη Ρώμη μετά τη συνάντησή του με το Ρώσο ομόλογό του στο περιθώριο του φόρουμ «Μεσογειακοί Διάλογοι», σημείωσε πως οι δυο τους συζήτησαν «ιδέες» για τον τερματισμό των συγκρούσεων στο Χαλέπι, που θα τις ξαναδούν και θα τις «δοκιμάσουν την επόμενη βδομάδα». Πιθανώς κατά τη συνάντησή τους στο περιθώριο συνδιάσκεψης στο Αμβούργο της Γερμανίας την ερχόμενη Τετάρτη, 7 Δεκέμβρη. Επισήμανε πως μολονότι ΗΠΑ και Ρωσία υποστηρίζουν αντίπαλες πλευρές στον πόλεμο της Συρίας, «συμφωνούν πως η κατάσταση είναι επείγουσα», τονίζοντας: «Κανείς δεν περιμένει την επόμενη κυβέρνηση στις ΗΠΑ».
Στη Ρώμη, πάντως, οι εξελίξεις στη Συρία δεν απασχόλησαν μόνο τη συνάντηση Λαβρόφ - Κέρι, αλλά και τη συνάντηση του πρώτου με τον Ιταλό ομόλογό του, Πάολο Τζεντιλόνι, δίχως κανείς εξ αυτών να προβεί σε δηλώσεις...
Ενα 24ωρο πριν τις διαβουλεύσεις στη Ρώμη, ο Σ. Λαβρόφ συναντήθηκε σε θέρετρο της Τουρκίας με τον Τούρκο ομόλογό του, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, παρακολουθώντας συνάντηση για το «στρατηγικό διάλογο» και την ομαλοποίηση των διμερών σχέσεων. Εκεί ο Λαβρόφ σημείωσε: α) Η Ρωσία θα συνεχίσει τις επιχειρήσεις στο Χαλέπι μέχρι να «σώσει την πόλη από τους τρομοκράτες», ενώ συμφωνεί στην ανάγκη «παύσης των εχθροπραξιών». β) Συρία και Ρωσία δεν είχαν καμία ανάμειξη στο βομβαρδισμό θέσης Τούρκων στρατιωτών στη Βόρεια Συρία στις 24 Νοέμβρη, που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο τεσσάρων εξ αυτών και τον τραυματισμό άλλων 10. γ) Επιβεβαίωσε πως Ρώσοι αξιωματούχοι είχαν την Πέμπτη συναντήσεις με στελέχη της συριακής αντιπολίτευσης στην Αγκυρα, με μεσολάβηση της τουρκικής κυβέρνησης, με πιθανό στόχο τη βολιδοσκόπηση προθέσεων για επανέναρξη ενός νέου γύρου ενδο-συριακών ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων στη Γενεύη ή αλλού. δ) Ξεκαθάρισε πως η Μόσχα επιδιώκει την άρση των οικονομικών κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας «βαθμηδόν» και όχι άμεσα, όπως του ζήτησε ο Τούρκος ομόλογός του...
Το ίδιο 24ωρο, ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρ. Τ. Ερντογάν, αναγκάστηκε να προβεί σε «διορθωτικές» δηλώσεις, αφότου το Κρεμλίνο του ζήτησε «εξηγήσεις από τους Τούρκους εταίρους», επειδή είπε το βράδυ της 29ης Νοέμβρη πως απώτερος στόχος της τουρκικής χερσαίας επέμβασης στη βόρεια Συρία είναι η ανατροπή του Σύρου Προέδρου, Μπασάρ Ασαντ. Ο Τούρκος Πρόεδρος ανασκεύασε, λοιπόν, τις παραπάνω επίμαχες δηλώσεις, υποστηρίζοντας πως «η τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία δεν γίνεται εναντίον κάποιας χώρας ή προσώπου αλλά εναντίον των τρομοκρατικών ομάδων γενικότερα».