ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 11 Δεκέμβρη 2016
Σελ. /32
Στόχος μας η πλατιά διάδοση του μαρξιστικού πολιτικού βιβλίου

Συνέντευξη με τον Αρη Πλωμαρίτη, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ για το Φεστιβάλ Βιβλίου των Οργανώσεων Αττικής του ΚΚΕ και της ΚΝΕ

Με μουσικο-αφηγηματικό αφιέρωμα στον κομμουνιστή ποιητή Ναζίμ Χικμέτ εγκαινιάστηκε προχτές, Παρασκευή, στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ στην Αθήνα, το Φεστιβάλ Βιβλίου που διοργανώνουν οι Οργανώσεις Περιοχής Αττικής του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Η σημαντική αυτή πρωτοβουλία περιλαμβάνει ταυτόχρονη έκθεση βιβλίου στα γραφεία της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ και στο Στέκι της ΚΝΕ, ενώ εμπλουτίζεται με πλήθος εκδηλώσεων, με κύριο περιεχόμενο τις βιβλιοπαρουσιάσεις εκδόσεων της «Σύγχρονης Εποχής».

Για το χαρακτήρα και το περιεχόμενο αυτής της πρωτοβουλίας μιλάει σήμερα στον «Ριζοσπάστη» ο Αρης Πλωμαρίτης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και του Γραφείου του ΣΠ Αττικής της Οργάνωσης.

***

-- Πού αποσκοπεί αυτή η προσπάθεια;

-- Η ενίσχυση του μορφωτικού ρεύματος στην εργατική τάξη και στα παιδιά της είναι σταθερό στοιχείο στον προσανατολισμό του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Το ίδιο το σύνθημα που δίνουμε στο Φεστιβάλ Βιβλίου, παρμένο από τον Κ. Μαρξ «Οι ιδέες γίνονται υλική δύναμη όταν κατακτήσουν τις μάζες», αναδεικνύει την ανάγκη για την εργατική τάξη και τα παιδιά της να αναζητούν συνεχώς τη γνώση των νομοτελειών κίνησης της κοινωνίας, που θα γίνεται δύναμη στον αγώνα για την ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος, του καπιταλισμού. Ειδικά σήμερα, σε συνθήκες υποχώρησης του εργατικού - λαϊκού κινήματος στη χώρα μας και διεθνώς, καθοριστικό ρόλο στην προώθηση της στρατηγικής μας, αποτελεί η διάδοση τόσο στις γραμμές, όσο πλατιά στους εργαζόμενους του πολιτικού βιβλίου που εκδίδει η «Σύγχρονη Εποχή», των έργων των Μαρξ, Ενγκελς, Λένιν, αλλά και των σύγχρονων επεξεργασιών του ΚΚΕ. Το ίδιο πολύτιμο είναι και το λογοτεχνικό βιβλίο, που γεμίζει τον νέο με συναισθήματα και θετικά πρότυπα, που δεν αποτυπώνει απλά την πραγματικότητα, αλλά την ερμηνεύει γεμίζοντας με δύναμη και αισιοδοξία την καθημερινή δράση των κομουνιστών.

-- Πόσο διαβάζει η νεολαία το πολιτικό, ριζοσπαστικό βιβλίο;

-- Διαπιστώνουμε ότι δεν είναι εύκολο να έρθουν οι νέοι εργαζόμενοι, αλλά και οι μεγαλύτεροι σε επαφή με το μαρξιστικό, το πολιτικό βιβλίο. Αυτές οι δυσκολίες έχουν να κάνουν και με την αντικειμενική πραγματικότητα που βιώνει η λαϊκή οικογένεια: την οικονομική στενότητα, τα εξαντλητικά ωράρια, τις ελαστικές συνθήκες εργασίας, τον περιορισμένο έως και μηδαμινό ελεύθερο χρόνο στον καπιταλισμό. Η περίοδος που διανύουμε μάλιστα επιδεινώνει αυτές τις δυσκολίες.

Μια άλλη πλευρά έχει να κάνει και με το πώς διαμορφώνει από την παιδική ηλικία η αστική τάξη τους εργαζόμενους. Ουσιαστικά, επιβάλλει την υποκουλτούρα, τη μαζική εκτόνωση στον ελεύθερο χρόνο, αξιοποιώντας και τα σύγχρονα μέσα που δίνει η ανάπτυξη της τεχνολογίας. Ακόμα και το αστικό σχολείο βάζει εμπόδια, σπρώχνοντας τον νέο άνθρωπο στην παπαγαλία και στις αποσπασματικές γνώσεις. Οι εκδόσεις που προωθούν τα αστικά επιτελεία, στόχο έχουν να σπείρουν τη σύγχυση στο λαό και στα παιδιά του, ώστε να μην μπορεί να εξηγήσει την πραγματικότητα που βιώνει και πολύ περισσότερο να παραιτηθεί από την πάλη για την ανατροπή της. Είναι χαρακτηριστικό το πλήθος των εκδόσεων τα τελευταία χρόνια για την οικονομική κρίση, που διαδίδουν όλες τις αστικές και οπορτουνιστικές θεωρίες, διαστρεβλώνοντας τον αντικειμενικό, καπιταλιστικό χαρακτήρα της.

Εμείς θέλουμε η εργατική τάξη και τα παιδιά της να παλεύουν, να αγωνίζονται και να μελετούν. Η μελέτη των εκδόσεων της «Σύγχρονης Εποχής» μπορεί να τους δίνει αυτοπεποίθηση, πίστη ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει και θα αλλάξει, ότι η εργατική τάξη μπορεί να πάρει την εξουσία και να βάλει τέλος στη βαρβαρότητα. Εχουμε πολλά περιθώρια αναξιοποίητα για τη μεγαλύτερη διάδοση του πολιτικού βιβλίου και θέλουμε η διοργάνωση του Φεστιβάλ να συμβάλει σε αυτή την κατεύθυνση και να αποκαλύψει κι άλλες δυνατότητες.

-- Δεν μιλάμε απλά για μια μεγάλη έκθεση βιβλίου...

-- Το Φεστιβάλ Βιβλίου αποτελεί συνέχεια αντίστοιχων πρωτοβουλιών, όπως είναι οι καθιερωμένες εκθέσεις στα γραφεία μας της ΚΟ Αττικής, αλλά και οι «Εβδομάδες Βιβλίου» που πραγματοποιήθηκαν στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ, στις χριστουγεννιάτικες και πασχαλιάτικες διακοπές.

Την ίδια ώρα, και σε άλλες περιοχές της Αττικής πραγματοποιούνται αντίστοιχες εκθέσεις βιβλίου, με παράλληλες εκδηλώσεις μέσα στα Χριστούγεννα. Αλλωστε, υπάρχει θετική πείρα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Οργάνωση Δυτικής Αθήνας της ΚΝΕ, που έχει πάρει σειρά πρωτοβουλιών αξιοποιώντας ιστορικές επετείους, όπως τη μάχη του Στάλινγκραντ, την Παρισινή Κομμούνα και το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και διακίνησε δεκάδες έως και εκατοντάδες βιβλία.

Η περίοδος αυτή, φυσικά, δεν επιλέχτηκε τυχαία, αφού πλησιάζουν οι γιορτές που προσφέρονται για διάβασμα, ενώ ανταλλάσσονται και δώρα μεταξύ φίλων και οικογενειών. Πάντα το «καλό βιβλίο» είναι πολύτιμο δώρο.

Η πρωτοβουλία μας περιλαμβάνει πλούσιο πρόγραμμα βιβλιοπαρουσιάσεων, ακόμα και «διαδραστικών», ειδικά για τις πιο μικρές ηλικίες, ώστε να κεντρίσουμε το ενδιαφέρον τους, να νιώσουν έλξη για το βιβλίο. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσης πολιτιστικές δραστηριότητες, με προβολές ταινιών και ζωντανή μουσική. Παράλληλα, φιλοδοξούμε αυτές οι εκδηλώσεις να ενθαρρύνουν κι άλλες πρωτοβουλίες Οργανώσεων σε αυτή την κατεύθυνση.

ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΡΟΔΟ
Μεσαιωνική φάρσα

1. Δίνε από αυτά που έχεις και πάρε από αυτά που δεν σου δίνουν, ψιθυρίζει ο Μπρεχτ. Οι Νεοέλληνες δεν είναι σε θέση ούτε να δώσουν ούτε να πάρουν. Δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Ο Νεοέλληνας καταλαβαίνει την πτώση του μόνο όταν κλονίζεται η υγεία του.

2. Η καθημερινότητα είναι μητέρα της πραγματικότητας. Η κάθε μέρα μπορεί να φαίνεται αόριστη, αλλά δεν είναι, έχει μια γεωμετρία, την πιο αυστηρή κρίση. Και στο τέλος της μέρας οι πολίτες λογοδοτούν, είτε το θέλουν είτε όχι, σε αυτές τις πράξεις τους.

3. Η επαιτεία με τη μορφή αναζήτησης Ευρωπαίων πελατών εκ μέρους της κυβέρνησης αποδυναμώνει τον πολίτη, γιατί τον εκθέτει σε μια διαδικασία αναμονής, να στρέφεται στον ουρανό περιμένοντας ό,τι βρέξει. Στο τέλος, όλοι θα καταντήσουμε διακοσμητικά ζωντανά εκθέματα στο μουσείο που επιχειρεί να μετατρέψει την Ελλάδα η «οικογένεια» της Ευρώπης.

4. Κοπιάζουν οι απανταχού σοφοί να εξηγήσουν γιατί ο Ελληνας δεν προσαρμόζεται στον ιππόδρομο της Δύσης. Αδυνατούν να καταλάβουν το λόγο που ενοχλείται ο πολίτης να γίνει αλογάκι, που, μετά το ντρεσάρισμα με τις απαραίτητες ασκήσεις, θα γίνει πιο αποτελεσματικό στο να προσελκύσει την τουριστική πελατεία και χρήμα στο ταμείο της Ενωσης. Ηλίθιες μετριότητες, τυφλωμένες από τα αφεντικά τους, δεν μπορούν και δεν θέλουν να δουν ένα λαό που βιώνει τη χειρότερη πνευματική πτώση του.

5. Η απουσία ανέλιξης είναι ο εχθρός της νεότητας. Το αυτεξούσιο σε κάθε νέο παύει να υφίσταται, μαζί με όλες τις ομορφιές που το συνοδεύουν. Τη νεότητα προσπαθούν να καθησυχάσουν οι κυβερνήσεις, γνωρίζοντας ότι είναι ανατρεπτική δύναμη. Η νεότητα είναι ναός τον οποίο επιθυμεί να κατακτήσει στις μέρες μας ένας φτηνός μηχανισμός σε σχήμα κυβέρνησης. Τους είναι απαραίτητος, γιατί εκεί βασίζουν την ανασύστασή τους. Ωστόσο, αποκομμένη από τις δυνάμεις εκείνες που ο Μαξ Σέλερ αποκαλεί «ζωογόνες», η νεότητα καταφέρνει μεν και κρατά τον ενθουσιασμό της, δυστυχώς όμως καθίσταται σκοτεινή και αόριστη.

6. Δεν υπάρχει απρόοπτο, γιατί αυτό ξεπηδά από την περιπέτεια, που δυστυχώς στις μέρες μας είναι ανύπαρκτη. Η κυβέρνηση έχει αφεθεί. Ακουμπά στο αναλόγιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πιστεύοντας ότι τέτοιου είδους άσκηση τη δυναμώνει, ακόμα κι αν αυτό ανεβάζει την επίδειξη και την υποκρισία των Γερμανών. Πώς κατάντησε έτσι η πνευματικότητα. Μόνο παραλογισμό κρύβει μέσα της και τυφλή πίστη μακριά από κάθε επιστημονική γνώση.

7. Οταν ακούω τους εθνικιστές να μιλούν για κοινή ευημερία, γελάω με την ψυχή μου. Δηλαδή οι άνεργοι να μη διεκδικούν το δικαίωμα στη ζωή, να μη διαδηλώνουν, διότι έτσι απαιτεί η υψηλή καθοδηγητική αντιδραστική τάξη, που επιθυμεί να είναι υπεράνω όλων. Στοχοποιείται κάθε εργαζόμενος όταν απεργεί και η δικαιοσύνη πιέζεται να λαμβάνει μέτρα εναντίον τους.

8. Το προσφυγικό ζήτημα έχει ξυπνήσει μέσα μας αναμνήσεις από τους δικούς μας συγγενείς και γείτονες, τους διωγμένους από τις χαμένες πατρίδες. Κάνοντας τη σύγκριση με την αντίστοιχη, ανάδελφη, κοινωνία υποδοχής τους στη «μητέρα» Ελλάδα - που μόνο μητέρα δεν στάθηκε -, διαπιστώνει και η δική μας γενιά ότι το θέμα είναι τόσο παλιό όσο και ο έρημος τούτος κόσμος. «Ο,τι αγαπάς στον κόσμο θα τ' αφήσεις / και θα είναι αυτό το πρώτο πλήγμα / απ' όσα της εξορίας μας δείχνει το δοξάρι / θα δοκιμάσεις τι πικρό ψωμί είναι το ξένο / και τι αβάσταχτος ο δρόμος ν' ανεβοκατεβαίνεις ξένες σκάλες», γράφει από πολύ παλιά ο Ντάντε Αλιγκέρι.


Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

Η έκθεση λειτουργεί από τις 9 Δεκέμβρη έως τις 23 Δεκέμβρη και από τις 27 έως τις 29 Δεκέμβρη, τις καθημερινές 17.30 - 21.00 και τα Σαββατοκύριακα 10.00 - 13.00 και 17.30 - 21.00, στα γραφεία της ΚΟ Αττικής (Βερανζέρου και Κοτοπούλη) και στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ (Τροίας 36).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ