«Αλλη ερώτηση! Αλλη ερώτηση!».

Αυτή ήταν η μονότονη απάντηση του υπουργού Υγείας Αλ. Παπαδόπουλου χτες στις απανωτές ερωτήσεις των δημοσιογράφων, για το μικρό Παναγιώτη, που δεν πρόλαβε να ταξιδέψει στις ΗΠΑ, κυνηγώντας την τελευταία ελπίδα στη μάχη για τη ζωή του.

Ο υπουργός αρνήθηκε πεισματικά να απαντήσει έστω και σε μία ερώτηση και, εκτός από τη μονότονη απάντηση, παρέπεμπε μονότονα στις ανακοινώσεις του υπουργείου Υγείας, καθώς και στην τοποθέτησή του στη Βουλή.

Οσο, όμως, κι αν ο υπουργός θεωρεί το θέμα ως λήξαν, το μέγα ερώτημα που θα παραμένει αναπάντητο είναι γιατί ο Παναγιώτης δεν είχε την ευκαιρία να κάνει αυτό το ταξίδι ελπίδας. Και η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός ότι το υπάρχον δημόσιο σύστημα υγείας δεν μπορεί να προσφέρει τέτοιες ελπίδες, καθώς το οδήγησαν στην υποβάθμιση.

Ρωτήθηκε ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αν οι ΗΠΑ εγγυώνται την εδαφική ακεραιότητα και ασφάλεια της ΠΓΔΜ, και να τι απάντησε προχτές ο κ. Ρ. Μπάουτσερ: «Πρόκειται για πολύ μεγάλη και δύσκολη ερώτηση και δεν είμαι σε θέση να απαντήσω(!). Προφανώς εμείς συνεργαζόμαστε για την ειρήνη στην περιοχή. Θα κοιτάξω να δω αν υπάρχει οποιαδήποτε δέσμευση από μέρους μας». Σημειώστε επίσης ότι καταδίκασε «τις πράξεις βίας των εξτρεμιστών», αλλά απέφυγε επίμονα να τους κατονομάσει. Ποιος ψάχνει να βρει τον «αποσταθεροποιητή» (διάβαζε μπουρλοτιέρη) των Βαλκανίων; Μεταξύ μας, πάντως, ποτέ οι ΗΠΑ δε δήλωσαν ότι υπερασπίζονται τη μη αλλαγή συνόρων. Ούτε ότι όπλισαν τον «UCK» και «ξέχασαν» να τον αφοπλίσουν.

Ε, κάτι τέτοια γίνονται και σε κάνουν να λες ότι με το δίκιο του καμαρώνει ο Γ. Παπαντωνίου. Απολύτως δικαιολογημένα, επίσης, έλεγε προχτές στο Λονδίνο, στους εκπροσώπους της βρετανικής ολιγαρχίας, ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα μεγάλων ευκαιριών, τόσο για επενδύσεις, όσο και, ιδιαίτερα, για κέρδη, μεγάλα κέρδη...

Αφορμή για τις σκέψεις αυτές, μας έδωσε η προχτεσινή ανακοίνωση της «Τελεστέτ», σύμφωνα με την οποία τα καθαρά κέρδη της εταιρίας, μέσα στο 2000, αυξήθηκαν κατά 38%, φτάνοντας τα 9,1 δισεκατομμύρια δραχμές, έναντι 6,6 δισ. το 1999. Και να σκεφθείτε ότι εξίσου μεγάλες αυξήσεις των κερδών τους σημείωσαν και οι άλλες εταιρίες κινητής τηλεφωνίας. Και μιλάμε για τα επίσημα νούμερα...

Με τέτοια αποτελέσματα, πώς να μην είναι ικανοποιημένος ο Γ. Παπαντωνίου; Οι μισθωτοί, δηλαδή, αν παίρνανε αύξηση 38% και όχι τα ψίχουλα που πήρανε, δε θα πέταγαν από τη χαρά τους;

Στους «διεθνείς κανόνες της επιχειρηματικής δεοντολογίας», κατά τους οποίους είθισται να μην καταθέτει προσφορά ο διευθύνων σύμβουλος μιας επιχείρησης, όταν αυτή πωλείται, κατέφυγε χθες ο υπουργός Ανάπτυξης Ν. Χριστοδουλάκης, όταν ρωτήθηκε τι θα πράξει η κυβέρνηση, εάν ο σημερινός μάνατζερ των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, Σ. Εμμανουήλ, καταθέσει προσφορά για την εξαγορά του ναυπηγείου.

Βέβαια, είναι σχεδόν σίγουρο, ότι ο Σ. Εμμανουήλ θα καταθέσει προσφορά, αλλά η κυβέρνηση δεν ξεκαθαρίζει για το τι θα κάνει σε μία τέτοια περίπτωση. Εξάλλου τη γενική πρακτική τη γνωρίζει καλά και ο Εμμανουήλ και γι' αυτό από τώρα ψάχνει να βρει συνεταίρους με τους οποίους θα «χτυπήσουν» μαζί το ναυπηγείο. Αλλωστε, γιατί να μην παρακαμφθούν και οι διεθνείς κανόνες; Δε συμπεριλαμβάνεται κι αυτό στις κάθε λογής «απελευθερώσεις»..;