ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 21 Απρίλη 2017
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΗΣ 21ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967
Σήμερα η εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ

Το εξώφυλλο της έκδοσης
Το εξώφυλλο της έκδοσης
Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ πραγματοποιεί εκδήλωση για τα 50 χρόνια από το χουντικό στρατιωτικό πραξικόπημα των συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου 1967, σήμερα Παρασκευή 21 Απρίλη και ώρα 7 μ.μ., στην Αίθουσα Συνεδρίων της ΚΕ του ΚΚΕ, στον Περισσό.

Η εκδήλωση περιλαμβάνει:

  • Ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.
  • Παρουσίαση από τον Μάκη Μαΐλη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, του βιβλίου «Δικτατορία 1967 - 1974», που επιμελήθηκε το Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Το πρόγραμμα θα κλείσει η λαϊκή ορχήστρα της ΚΝΕ, που θα ερμηνεύσει τραγούδια του αντιδικτατορικού αγώνα.

  • Η ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα και η παρουσίαση του Μάκη Μαϊλη, στη σημερινή εκδήλωση, θα δημοσιευθούν ολόκληρες στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη».
Η δικτατορία δεν ήταν έργο κάποιων «αφρόνων», ήταν εργαλείο ενίσχυσης της αστικής κυριαρχίας

Εκδόσεις του «Ριζοσπάστη» στην περίοδο της χούντας
Εκδόσεις του «Ριζοσπάστη» στην περίοδο της χούντας
Πενήντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την εγκαθίδρυση της επτάχρονης δικτατορίας της 21ης Απριλίου του 1967.

«Τα γεγονότα που προηγήθηκαν, όσα ακολούθησαν στη διάρκειά της, έως τις μέρες κατάρρευσης και παράδοσης της σκυτάλης στην αστική κυβέρνηση "εθνικής ενότητας" υπό τον Κ. Καραμανλή (24 Ιούλη 1974), προσφέρουν πλούσια συμπεράσματα, χρήσιμα στους σύγχρονους εργατικούς, λαϊκούς αγώνες. Αποδείχνουν ότι, προκειμένου η αστική τάξη να διασφαλίσει την απρόσκοπτη πορεία των συμφερόντων της, δεν διστάζει να καταφύγει σε κάθε αντιδραστικό μέσο, στη χρήση οποιουδήποτε αντιλαϊκού εργαλείου» (από την ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967)

Το σχέδιο «Προμηθεύς»

Το πρωί της 21ης Απρίλη, με βάση το σχέδιο «Προμηθεύς» και επικεφαλής τους Γ. Παπαδόπουλο, Στ. Παττακό και Ν. Μακαρέζο, ο στρατός καταλαμβάνει μια σειρά καίρια σημεία της πρωτεύουσας (κυβερνητικά κτίρια, ΟΤΕ, ΕΙΡ κ.ά.).

Βασικά άρθρα του Συντάγματος αναστέλλονται και η χώρα κηρύσσεται σε «κατάσταση πολιορκίας».

Καθ' όλη τη διάρκεια της μέρας διενεργήθηκαν χιλιάδες συλλήψεις μελών και στελεχών του ΚΚΕ, της ΕΔΑ, της ΔΝΛ και του συνδικαλιστικού κινήματος, οι οποίοι συγκεντρώθηκαν μαζικά στον ιππόδρομο του Φαλήρου, καθώς και στα γήπεδα του Απόλλωνα, της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού. Συνελήφθησαν επίσης ορισμένα ηγετικά στελέχη των αστικών πολιτικών κομμάτων.

Εκδόσεις του «Οδηγητή» και άλλα έντυπα
Εκδόσεις του «Οδηγητή» και άλλα έντυπα
Την ίδια μέρα σημειώθηκαν οι τρεις πρώτες δολοφονίες της Χούντας: Του 15χρονου Βασίλη Πεσλή και της 25χρονης Μαρίας Καλαβρού στην Αθήνα και του ΕΔΑΐτη Βασίλη Μπεκροδημήτρη στη Θεσσαλονίκη.

Τις πρώτες μέρες του πραξικοπήματος (21 Απρίλη - 8 Μάη) σκοτώθηκαν επίσης 7 στρατιωτικοί, ενώ άλλοι 10 τραυματίστηκαν, έχοντας εναντιωθεί στη χούντα.

Το απόγευμα ορκίστηκε από το βασιλιά η πρώτη κυβέρνηση της χούντας, με πρωθυπουργό τον πρώην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνο Κόλλια.

Ο «κομμουνιστικός κίνδυνος»

Η στρατιωτική δικτατορία διήρκεσε μέχρι τις 23/7/1974, οπότε αποκαταστάθηκε η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία και διαμορφώθηκε το πολιτικό σύστημα που υπάρχει μέχρι σήμερα.

Η περίοδος της στρατιωτικής δικτατορίας αποτελεί αντικείμενο μελέτης για τη συγγραφή του Γ' τόμου της Ιστορίας του ΚΚΕ, ήδη, όμως, έχουν καταγραφεί σημαντικά συμπεράσματα στο πλαίσιο του Β' τόμου, που αφορά την περίοδο μέχρι το 1967.

Οι εξελίξεις των χρόνων 1965 - 1966 είχαν στρώσει το δρόμο για την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας, την οποία εξάλλου είχαν προαναγγείλει το 1966 οι τέσσερις διαλέξεις του Σάββα Κωνσταντόπουλου, διακεκριμένου ιδεολογικού προπαγανδιστή της αστικής τάξης.

Συνήθως γίνεται αναφορά στον ΙΔΕΑ ως φορέα του απριλιανού πραξικοπήματος. Ορθότερο όμως είναι ότι ηγήθηκαν σε αυτό αξιωματικοί ενταγμένοι στη συνωμοτική οργάνωση «Ενωσις Ελλήνων Νέων Αξιωματικών» (ΕΕΝΑ), ενώ συμμετείχαν και μέλη του ΙΔΕΑ.

Υλικά της αντιδικτατορικής πάλης
Υλικά της αντιδικτατορικής πάλης
Οι δικτάτορες αιτιολόγησαν την επιβολή της δικτατορίας επικαλούμενοι τον «κομμουνιστικό κίνδυνο». Στη πραγματικότητα άμεσος «κομμουνιστικός κίνδυνος» δεν υπήρχε για την εγχώρια αστική τάξη και τους συμμάχους της, κάτι που εξάλλου ομολογήθηκε από τον επικεφαλής του πραξικοπήματος: Τρία χρόνια μετά το πραξικόπημα, σε συνέντευξή του στον επιφανή Βρετανό δημοσιογράφο σερ Χιου Γκριν, ομολόγησε ότι πριν από την «Επανάσταση» «η Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν διέτρεχε κανέναν άμεσο κίνδυνο από τις δραστηριότητες των κομμουνιστών».

Οξυμένες ενδοαστικές αντιθέσεις

Οι βαθύτερες αιτίες που οδήγησαν στη στρατιωτική δικτατορία της 21 Απριλίου πρέπει να αναζητηθούν πρωταρχικά στις οξυμένες ενδοαστικές αντιθέσεις σε ολόκληρο το πλέγμα του αστικού κράτους, όπως διαμορφώθηκε μετά από τη Συμφωνία της Βάρκιζας και κυρίως από το 1946. Αυτές οι αντιθέσεις, που ήταν αντανάκλαση και διεθνών ανταγωνισμών στις προηγούμενες δεκαετίες, διατηρούνταν και οξύνονταν στη δεκαετία 1960.

Η άρχουσα τάξη, προκειμένου να αντιμετωπίσει το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και στη συνέχεια το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, είχε κινητοποιήσει όλες τις δυνάμεις της και όλες τις μορφές οργάνωσής της (πρωταρχικά το στρατό, θεσμικό πλαίσιο, κρατικές και παρακρατικές οργανώσεις κ.λπ.). Η βασιλεία είχε παίξει ρόλο στον πόλεμο κατά του ΔΣΕ ως «σύμβολο της πάλης κατά του κομμουνισμού», ενώ συνέχιζε να κατέχει μερίδιο στους μηχανισμούς της αστικής εξουσίας και μετά από τον εμφύλιο πόλεμο.

Και μόνο το γεγονός ότι το 1952 όλα τα κόμματα της Βουλής, με εξαίρεση την ΕΔΑ, ψήφισαν νόμο που διατηρούσε επ' αόριστον σε ισχύ τα «έκτακτα μέτρα» του 1947, είναι αρκετό για να δείξει το περιεχόμενο της κρατικής ανασυγκρότησης μετά από τη νίκη της αστικής τάξης και των συμμάχων της.

Τα «έκτακτα μέτρα» διατηρήθηκαν μέχρι το 1974, ενώ μόλις το 1962 θεωρήθηκε ότι έληξε η «ανταρσία των κομμουνιστοσυμμοριτών».

Η διατήρησή τους δεν αποσκοπούσε στην αντιμετώπιση υπαρκτών άμεσων κινδύνων. Θεωρούνταν μέτρα ασφαλείας, σε μια περίοδο που η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα συνεχιζόταν αμείωτη και η Ελλάδα ήταν προκεχωρημένο ιμπεριαλιστικό φυλάκιο στα σύνορα των κρατών της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Ρεαλιστές αστοί πολιτικοί (Κ. Καραμανλής, Γ. Παπανδρέου κ.ά.) επιχείρησαν εκσυγχρονισμούς που τους έφεραν σε σύγκρουση με το Παλάτι. Αυτές οι αντιθέσεις όξυναν την αγανάκτηση του λαού ενάντια στο Παλάτι. Τα αστικά κόμματα δεν μπορούσαν να αγνοήσουν αυτόν τον παράγοντα. Ιδιαίτερα δεν μπορούσε να τον αγνοήσει η Ενωση Κέντρου - στελέχη και η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων της ήταν αντιβασιλικοί.

Ωστόσο, αν και το μεγάλο μέρος της ηγεσίας των αστικών κομμάτων έβλεπε την ανάγκη εκσυγχρονιστικών ρυθμίσεων, δεν αντιμετώπιζε τις αντιδράσεις (του θρόνου, θυλάκων στο στρατό και αλλού) για να προχωρήσει αποφασιστικά στην υλοποίηση μέτρων εκσυγχρονισμού. Αυτό επιβεβαιώθηκε και με την ΕΡΕ και με την Ενωση Κέντρου.

Η λύση της αντίθεσης

Η διενέργεια και η επικράτηση του στρατιωτικού πραξικοπήματος ανέτρεψαν την επιρροή του Παλατιού στο στρατό και έλυσαν την αντίθεση ανάμεσα στο Παλάτι και τα αστικά κόμματα.

Οι σχεδιασμοί του Παλατιού να ανατρέψει και να αντικαταστήσει τη χουντική από άλλη κυβέρνηση, ελεγχόμενη από το ίδιο, δεν τελεσφόρησαν. Οι κινήσεις του βασιλιά (επαφές με φιλοβασιλικούς αξιωματικούς, περιοδείες στις στρατιωτικές μονάδες της Βόρειας Ελλάδας τον Αύγουστο) προκάλεσαν την έγκαιρη αντίδραση της χούντας. Οταν το βασιλικό κίνημα - «οπερέτα» εκδηλώθηκε στις 13/12/1967, εξουδετερώθηκε αμέσως και με ευκολία. Η βασιλική οικογένεια εγκατέλειψε αυθημερόν την προσπάθεια και κατέφυγε στη Ρώμη.

Οπως έχουμε ήδη σημειώσει, το βασικό επιχείρημα που χρησιμοποίησε η δικτατορία ήταν ο «κομμουνιστικός κίνδυνος». Επιβεβαιώθηκε ακόμα μια φορά ότι ο αντικομμουνισμός είναι πάντα ο προπομπός για την περιστολή λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων, την επιβολή γενικότερων αντιλαϊκών μέτρων, που θίγουν άμεσα και βίαια τα πιο ζωτικά συμφέροντα όλων των εργαζομένων και όχι μόνο των κομμουνιστών.

Ανέτοιμο το κίνημα

Η επικράτηση της στρατιωτικής δικτατορίας συντελέστηκε με έναν γενικό αιφνιδιασμό, αν και είχαν προηγηθεί πολιτικές τοποθετήσεις για το ενδεχόμενο αναστολής της λειτουργίας της Βουλής, για πραξικοπηματικές κινήσεις του βασιλιά.

Η ηγεσία του ΚΚΕ, πρωταρχικά το Γραφείο του Κλιμακίου της ΚΕ που βρισκόταν στην Ελλάδα, καθώς και η ηγεσία της ΕΔΑ, δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν έγκαιρα τη διαφαινόμενη εξέλιξη. Κι αυτό είχε σαν αποτέλεσμα χιλιάδες στελέχη και μέλη του ΚΚΕ και της ΕΔΑ να πιαστούν και να συρθούν στην εξορία.

Οι σχεδιασμοί για εγκαθίδρυση στρατιωτικής δικτατορίας στην Ελλάδα βρίσκονταν γενικά στην πρόβλεψη του καθοδηγητικού οργάνου του ΚΚΕ. Ωστόσο, δεν υπήρξε η συγκεκριμένη ανάλογη επαγρύπνηση, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει και καμία προετοιμασία για την προβολή αντίστασης ενάντια στους πραξικοπηματίες. Ταυτόχρονα, η τελευταία περιοριζόταν ως δυνατότητα εξαιτίας της απουσίας Κομματικών Οργανώσεων του ΚΚΕ. Ετσι, δεν υπήρξε ούτε στοιχειώδης παράνομος μηχανισμός για τη διεξαγωγή της αντιδικτατορικής πάλης.

Η Απόφαση του 9ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, που συνήλθε στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (4 - 10/12/1973), εκτίμησε σχετικά:

«...Αν είχε συνειδητοποιηθεί ο κίνδυνος της δικτατορίας και είχε γίνει και μέσα ακόμα στα πλαίσια της ΕΔΑ σχετική προετοιμασία, θα ήταν δυνατόν (...) να δημιουργηθούν συνθήκες για τη συνέχιση της αντιδικτατορικής πάλης από καλύτερες θέσεις».

«Το στρατιωτικό-φασιστικό πραξικόπημα βρήκε την ΚΕ και όλο το Κόμμα απροετοίμαστα. Το καθοδηγητικό κέντρο στο εσωτερικό δεν μπόρεσε με την εγκαθίδρυση της δικτατορίας να αποκαταστήσει επαφές και δεσμούς και να οργανώσει τις κομματικές δυνάμεις. Ορισμένα στελέχη και μέλη του Κόμματος, από εκείνα κυρίως που ήταν οργανωμένα στις Κομματικές Ομάδες, πήραν την πρωτοβουλία για την ανασύνταξη των κομματικών δυνάμεων, των δυνάμεων γενικότερα του αντιδικτατορικού κινήματος».

Σημείωση: Για τη σημερινή ιστορική αναφορά χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα από την Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 50 χρόνια από το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 και το τμήμα του Δοκιμίου της Ιστορίας του ΚΚΕ, τόμος Β' (1949 - 1968), που αναφέρεται σ' αυτήν τη χρονική περίοδο.

Βγήκαν από τις τρύπες τους οι φιλοχουντικοί

Με αφορμή τα 50 χρόνια από το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου, μερίδα αστικών Μέσων Ενημέρωσης που συστηματικά σιγοντάρουν τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής και κάνουν χυδαίο αντικομμουνισμό, εμφανίζουν σωρεία δημοσιευμάτων που υμνούν την επτάχρονη δικτατορία. Η μέθοδος είναι παλιά και γνωστή. Ετσι, διαβάζουμε: «Πού είσαι ...ρε Παπαδόπουλε φωνάζει η ψυχή και το υποσυνείδητο του γένους», «η 21η Απριλίου έσωσε την Ελλάδα», «...υπήρχε μηδέν έλλειμμα, μηδέν ανεργία, μηδέν εξωτερικό χρέος, μηδέν αυτοκτονίες, μηδέν ψυχοφάρμακα», «η Ελλάδα ήταν πρώτη χώρα σε ανάπτυξη σε όλη την Ευρώπη». «...Εφτιαξε μεγάλα κτίρια, νοσοκομεία, μεγάλους δρόμους, έδωσε στο 80% των υπαλλήλων δάνεια, στο Πολυτεχνείο δεν κρέμασε, απλώς τον "κρέμασαν" όσοι ήθελαν να τον ρίξουν...».

Πολλά παρόμοια, λοιπόν, κοσμούν τις φιλοφασιστικές, φιλοναζιστικές, αστικές φυλλάδες και βέβαια δεν είναι τυχαίο ότι αυτά τα «επιτεύγματα» των χουντικών συνδέονται με όσα συμβαίνουν σήμερα που έχουν καταδικάσει την πλειοψηφία του λαού να ζει στη φτώχεια και στην ανέχεια για να γίνει η απαραίτητη σύγκριση...

Ας ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, μερικά πράγματα.

Η στρατιωτική δικτατορία ήταν μια μορφή της δικτατορίας του κεφαλαίου, μία άλλη μορφή άσκησης της καπιταλιστικής εξουσίας σε σχέση με τη μορφή που αντικατέστησε και τη μορφή που τη διαδέχτηκε - αυτήν της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Σειρά αστών πολιτικών έβλεπαν θετικά την επιβολή δικτατορίας. Το 1966 ο Κ. Καραμανλής που βρισκόταν στο Παρίσι έγραψε: «...θα πρέπει να αντιμετωπισθεί ίσως η λύση της εκτροπής...». Ο Κ. Τσάτσος σε επιστολή του προς τον Κ. Καραμανλή έγραψε: «...για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, εισηγούμεθα (...) παρεκτροπήν από το πολίτευμα και μίαν προσωρινήν δικτατορίαν - ίσως ενός έτους».

Από ταξική σκοπιά, το στρατιωτικό πραξικόπημα στηρίχτηκε από ισχυρά τμήματα της αστικής τάξης, με πιο φανερή τη στήριξη που παρείχε στη χούντα το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Η δικτατορία στηρίχτηκε, τελικά, απ' όλα εκείνα τα τμήματα του κεφαλαίου που αναγνώριζαν το ρόλο και τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην Ελλάδα, όμως ήταν ταυτόχρονα υπέρ της σύνδεσης με την ΕΟΚ, θέση που υιοθέτησε από την πρώτη στιγμή η στρατιωτική χούντα, τονίζοντας ότι ήταν αδιανόητη η οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας χωρίς την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Οι όποιοι δισταγμοί καπιταλιστών ξεπεράστηκαν γρήγορα, καθώς η χουντική κυβέρνηση πήρε αμέσως μέτρα υπέρ του κεφαλαίου, όπως φοροελαφρύνσεις και στην πορεία διαμόρφωσε πρόγραμμα χρηματοδότησης δημόσιων επενδύσεων και ευνοϊκές συνθήκες για Αμεσες Ξένες Επενδύσεις (ΑΞΕ). Η καπιταλιστική εργοδοσία επωφελήθηκε από την απαγόρευση κάθε μορφής μαζικής συνδικαλιστικής δράσης, συγκεντρώσεων και κινητοποιήσεων.

Η χούντα επιδίωξε επιλεκτικά να προσεταιριστεί τμήματα της εργατικής τάξης, με ορισμένα στεγαστικά προγράμματα, καθώς και λαϊκών στρωμάτων όπως της αγροτιάς, με την παραγραφή χρεών της. Στόχος της δικτατορίας ήταν η αποτροπή της εργατικής - λαϊκής πάλης και η καλλιέργεια κλίματος αποδοχής της χουντικής διακυβέρνησης. Ορισμένα μέτρα που εξήγγειλε για τους φοιτητές, με στόχο την πολιτική παγίδευσή τους, δεν πέτυχαν το στόχο τους και τελικά υπερκεράστηκαν από τα μέτρα καταστολής και βίας.

Με βάση τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, τα καπιταλιστικά κέρδη αυξήθηκαν κατά 186% την περίοδο 1961 - 1971, ενώ οι μισθοί και τα μεροκάματα, που το 1961 αποτελούσαν το 34,5% του ιδιωτικού εγχώριου εισοδήματος, το 1971 έφτασαν μόνο στο 40,5%. Πιο εμφανή άρχισαν να γίνονται για την εργατική τάξη τα προβλήματα μετά το 1972, με το ξέσπασμα της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, την άνοδο του πληθωρισμού στην Ελλάδα.

Απέναντι στον ελληνικό λαό στήθηκε ο αστυνομικός και στρατιωτικός μηχανισμός του αστικού κράτους. Η αστυνομία και η χωροφυλακή παρείχαν στη χούντα τους δεκάδες χιλιάδες φακέλους, όχι μόνο δραστήριων έως τότε κομμουνιστών, αριστερών, ριζοσπαστών, αλλά ακόμη και εκείνων που είχαν δράσει στα χρόνια της Κατοχής και του ΔΣΕ, που όμως αργότερα είχαν αποστασιοποιηθεί από την ενεργό δράση. Η πρωτοπορία του εργατικού - λαϊκού κινήματος, χιλιάδες έμπειροι αγωνιστές, βρέθηκαν κρατούμενοι σε όλη την Ελλάδα. Στη συνέχεια, εξορίστηκαν στη Γυάρο, στη Λέρο, στην Αλικαρνασσό, στον Ωρωπό και αλλού.

Η οργή και η αγανάκτηση από τα πεπραγμένα της αστικής εξουσίας σε περίοδο κοινοβουλευτικής αστικής δημοκρατίας δεν μπορούν να δικαιώσουν μια άλλη μορφή άσκησης της εξουσίας του κεφαλαίου, της ανοιχτά δικτατορικής. Τα περί φιλολαϊκού καθεστώτος κ.λπ. που προβάλλουν ορισμένα φασιστοειδή, προσβάλλοντας την ιστορική μνήμη και επενδύοντας στην άγνοια και τη χρονική απόσταση από τα γεγονότα δεν μπορούν να κρύψουν την ουσία, τον ταξικό χαρακτήρα της δικτατορίας ως μορφής της εξουσίας του κεφαλαίου. Η λεγόμενη «μεταπολίτευση» δεν ήταν τίποτα άλλο από την εναλλαγή της μορφής διακυβέρνησης της αστικής τάξης από δικτατορική σε κοινοβουλευτική, κάτι που άλλωστε επεσήμανε το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή...

Εκδηλώσεις για τα 50 χρόνια από το στρατιωτικό πραξικόπημα

Η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ διοργανώνει εκδηλώσεις με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από το στρατιωτικό πραξικόπημα των συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου του 1967:

-- Σήμερα, Παρασκευή, 21 Απρίλη, διοργανώνει εκδήλωση στο παλιό κτίριο της Ασφάλειας στον Βαρδάρη, όπου κρατήθηκαν και βασανίστηκαν εκατοντάδες κομμουνιστές και άλλοι δημοκράτες αντιδικτατορικοί αγωνιστές. Στις 11 το πρωί θα ξεκινήσει πορεία από την έδρα της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη, η οποία θα καταλήξει στο χώρο της εκδήλωσης.

-- Την Τετάρτη 26 Απρίλη, στις 7 μ.μ., οργανώνει εκδήλωση στο αμφιθέατρο «Παναγιωτόπουλος» της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ, για την παρουσίαση του βιβλίου «Δικτατορία 1967 - 1974», που επιμελήθηκε το Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή». Θα μιλήσει η Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Στην Αττική

-- Αύριο, Σάββατο, στις 6 μ.μ., στην Αρτέμιδα (Λούτσα), στο Γυάλινο κτίριο (5η στάση Βραυρώνας), θα μιλήσει ο Βάλσαμος Συρίγος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Αύριο, Σάββατο, στις 7.30 μ.μ, στο Λαύριο, στο παλιό μηχανουργείο θα μιλήσει ο Βαγγέλης Ρεμπάπης, μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής.

-- Την Τρίτη, 25 Απρίλη, στις 6.30 μ.μ., οι ΚΟ Νίκαιας και Κορυδαλλού καλούν σε εκδήλωση στον Κινηματογράφο «ΣΙΝΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ» (Αγ. Γεωργίου & Ζάππα 4, Κορυδαλλός). Θα μιλήσει ο Βαγγέλης Μαρούπας, μέλος της ΚΕ και Γραμματέας της ΤΕ Πειραιά του ΚΚΕ. Θα ακολουθήσει καλλιτεχνικό πρόγραμμα από το συγκρότημα «Ρωμιοσύνη».

-- Την Τρίτη, 25 Απρίλη, στις 6.30 μ.μ., οι ΚΟ Κερατσινίου - Δραπετσώνας του ΚΚΕ καλούν σε εκδήλωση στο Πολιτιστικό Κέντρο «Αντώνης Σαμαράκης» (Μ. Ασίας 24 & Παπαναστασίου, Ταμπούρια). Θα μιλήσει ο Δημήτρης Ξεκαλάκης, μέλος του Γραφείου της ΕΠ Αττικής και της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Την Τετάρτη 26 Απρίλη, στις 7 μ.μ., στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Αχαρνών, σε εκδήλωση της ΤΕ Μενιδίου - Φυλής Αττικής του ΚΚΕ, θα μιλήσει ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Την Πέμπτη, 27 Απρίλη, στις 7 μ.μ., στα γραφεία της ΚΟ Πειραιά η ΤΕ Μεταφορών της ΚΟ Αττικής παρουσιάζει την έκδοση «Δικτατορία 1967 - 1974». Θα μιλήσει ο Κώστας Σκολαρίκος, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ.

Στα Χανιά

Η ΤΕ Χανίων του ΚΚΕ καλεί σε εκδήλωση την Κυριακή, 23 Απρίλη, στις 12 μ., στο Πάρκο Αγίων Αποστόλων. Στην εκδήλωση θα παρουσιαστεί από τον Αλέκο Μαρινάκη, μέλος του Γραφείου της ΕΠ Κρήτης και Γραμματέα της ΤΕ Χανίων του ΚΚΕ, το χρονικό των συλλήψεων στα Χανιά τη μέρα του πραξικοπήματος. Θα τιμηθούν οι 50 συλληφθέντες αγωνιστές και θα γίνει ιστορική αναφορά της μεταφοράς τους στον τόπο εξορίας της Γυάρου.

Η κεντρική πολιτική ομιλία θα γίνει από τον Τηλέμαχο Δημουλά, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Θα ακολουθήσει μουσικό - θεατρικό αφιέρωμα με τα «Τραγούδια του Αγώνα».

Σε άλλες πόλεις

-- Σήμερα Παρασκευή, στις 7 μ.μ., η ΤΕ Πέλλας του ΚΚΕ καλεί σε εκδήλωση στο Πνευματικό Κέντρο Γιαννιτσών (Αίθουσα Η/Υ).

-- Σήμερα Παρασκευή, στις 9 μ.μ., η ΚΟΒ Αμφιλοχίας παρουσιάζει την έκδοση «Δικτατορία 1967 - 1974», στη Δημοτική Αίθουσα «Τρομπούκη». Θα μιλήσει η Ειρήνη Κωνσταντακοπούλου, μέλος του Γραφείου της ΤΕ Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ και θα γίνει απαγγελία ποιήματος.

-- Η ΤΕ Σάμου του ΚΚΕ, σήμερα Παρασκευή, τιμώντας τους χιλιάδες αγωνιστές που φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν ή εξορίστηκαν καλεί σε κατάθεση στεφάνου στις 7 μ.μ., στις πρώην φυλακές Σάμου (σήμερα Ιστορικό Αρχείο Σάμου).

-- Αύριο Σάββατο, στις 7.30 μ.μ., η ΤΕ Μεσσηνίας του ΚΚΕ καλεί σε εκδήλωση - συζήτηση στον πολυχώρο δημιουργίας της ΚΝΕ «Μικρόβιο - Γιώργος Βουβαλέας». Θα μιλήσει ο Νίκος Κουτουμάνος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Τηλεοπτική μετάδοση της ομιλίας του Δ. Κουτσούμπα

Η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, στην εκδήλωση της Κεντρικής Επιτροπής για τα 50 χρόνια από το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, θα μεταδοθεί από την ΕΡΤ2, αύριο Σάββατο 22 Απρίλη και ώρα 11.30 το πρωί.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ