Μια από τις κάρτες που είχε κυκλοφορήσει η ΟΓΕ, με έργα γυναικών και θέμα την προσφυγιά

«Εμείς, οι γυναίκες της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας σάς απλώνουμε το χέρι, ώστε να αγωνιστούμε μαζί για έναν κόσμο χωρίς πολέμους, φτώχεια, ανεργία, ανασφάλεια για το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας», αναφέρει η ανακοίνωση που μοιράστηκε στις επισκέψεις που πραγματοποιήθηκαν. Το περιεχόμενο της ανακοίνωσης συνοψίζει τη συζήτηση που επιδιώκει να ανοίξει με τις γυναίκες πρόσφυγες η ΟΓΕ.

Μεταξύ άλλων, η ανακοίνωση αναφέρει τα εξής: «Αγωνιζόμαστε ενάντια στις αιτίες που ευθύνονται για τον πόλεμο και την προσφυγιά, τόσο στις χώρες σας όσο και σε όλο τον κόσμο. Η σπίθα που ανάβει τη φωτιά του πολέμου είναι ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα μονοπώλια των ΗΠΑ, της ΕΕ, της Ρωσίας, της Τουρκίας και άλλων χωρών για τον έλεγχο και την εκμετάλλευση των πηγών και των δρόμων μεταφοράς της Ενέργειας. Αυτά τα συμφέροντα υπηρετούν η ελληνική κυβέρνηση και οι άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις καθώς και το ΝΑΤΟ.

Αντιπροσωπεία της ΟΓΕ μιλά με γυναίκες και κορίτσια πρόσφυγες στο κέντρο φιλοξενίας στον Σκαραμαγκά

Παλεύουμε ενάντια στη συμμετοχή της χώρας μας στις επεμβάσεις και τους εξοπλισμούς του ΝΑΤΟ, για να φύγει το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο, για την αποδέσμευση της χώρας μας από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ».

Σε όλες τις δομές και τα κέντρα φιλοξενίας, τα παιδιά και οι γυναίκες αποτελούν την πλειοψηφία των προσφύγων. Στο Σχιστό, για παράδειγμα, φιλοξενούνται 820 πρόσφυγες, από τους οποίους 250 είναι γυναίκες και 400 ανήλικα παιδιά. Κάποια από αυτά έχουν γεννηθεί εκεί στο διάστημα της λειτουργίας του. Αντίστοιχα, στη Ραφήνα μένουν περίπου 120 γυναίκες και παιδιά. Οσον αφορά τον Σκαραμαγκά, σε σύνολο 3.600 προσφύγων τα μισά είναι παιδιά. Οι χώρες της ΕΕ φρόντισαν και απορρόφησαν το αντρικό εργατικό δυναμικό, ως πιο παραγωγικό και ειδικευμένο, επομένως πιο χρήσιμο για την κερδοφορία των ευρωπαϊκών επιχειρηματικών ομίλων. Παράλληλα, μην προχωρώντας στην επανένωση των οικογενειών, «αποφεύγουν» το κόστος της πρόνοιας για τα μέλη της οικογένειας του κάθε πρόσφυγα εργαζόμενου.

Την πραγματικότητα αυτή μετέφεραν οι ίδιες οι γυναίκες πρόσφυγες, μέσα από τις ιστορίες τους: «Εχω τρία παιδιά, βρίσκονται στη Γερμανία με τον άντρα μου. Το μικρότερο δεν θέλει να μου μιλήσει, γιατί δεν με πιστεύει ότι δεν μπορώ να πάω να τους βρω...». «Εδώ έχουμε έρθει κυρίως γυναίκες και παιδιά. Οι άντρες πρόλαβαν κι έφυγαν. Εμείς παγιδευτήκαμε εδώ. Θέλουμε να πάμε στους άντρες μας...». «Εμείς εδώ είμαστε όλη η οικογένεια, έχουμε τρία παιδιά. Περιμένουμε... μέχρι πότε όμως...».

Η διάθεση των προσφύγων για επικοινωνία και συζήτηση εκφράστηκε και στους τρόπους που βρήκαν οι γυναίκες για να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που δημιουργούνται από τις διαφορετικές γλώσσες. Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω περιστατικό που σημειώθηκε κατά την επίσκεψη στο Σχιστό: Μια νέα γυναίκα από το Αφγανιστάν, η οποία μιλούσε μόνο Φαρσί, τηλεφώνησε στον άντρα της, προκειμένου να βοηθήσει στη μετάφραση και να συνομιλήσουν σε ανοιχτή ακρόαση με τις γυναίκες της ΟΓΕ.

Ενώ οι γυναίκες εκφράσανε τη δίψα τους για επικοινωνία, κυβερνητικοί και άλλοι μηχανισμοί (ΜΚΟ κ.ά.), στους οποίους έχει παραδώσει η κυβέρνηση τις δομές αυτές, επιδίωξαν να περιορίσουν, άλλοτε συγκαλυμμένα και άλλοτε απροκάλυπτα, αυτήν την επικοινωνία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό που συνέβη στη Ραφήνα, όταν ένα στέλεχος της δανέζικης Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Danish Refugee Council» (DRC) αρνήθηκε να μεταφράσει, δηλώνοντας ότι διαφωνεί με τις θέσεις που εκφράζει η ΟΓΕ για τις ευθύνες ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ για τους βομβαρδισμούς στη Συρία. Δεν αρκέστηκε σε αυτό, αλλά ζήτησε από τον στρατιωτικό υπεύθυνο του χώρου να απαγορεύσει το μοίρασμα της ανακοίνωσης.

Η ΟΓΕ έχει αποφασίσει να συνεχίσει την προσπάθεια για επικοινωνία με τις γυναίκες πρόσφυγες, για δημιουργία περισσότερων «διαύλων» συζήτησης και δράσης μαζί τους. Οι πρωτοβουλίες που έχουν οργανωθεί μέχρι σήμερα περιλαμβάνουν την έκφραση αλληλεγγύης, τη συγκέντρωση και διάθεση ειδών πρώτης ανάγκης, με ιδιαίτερη έμφαση στις ανάγκες των γυναικών και των μικρών παιδιών. Αφορούν τη διεκδίκηση ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης, μέτρων για την προστασία των εγκύων, των παιδιών, των γυναικών με προβλήματα υγείας και αναπηρία, σε κάθε δομή που διαμένουν πρόσφυγες σε όλη τη χώρα. Αλλά αφορούν και την ανάγκη να δοθεί στους πρόσφυγες η δυνατότητα να συνεχίσουν το ταξίδι τους, να φτάσουν στις χώρες που θέλουν, να επανασυνδεθούν με τις οικογένειές τους. Δίπλα στα παραπάνω, μια σειρά από εκδηλώσεις που οργανώθηκαν με επίκεντρο τα μικρά παιδιά, είχαν ως αποτέλεσμα προσφυγόπουλα και Ελληνόπουλα να παίξουν το ένα δίπλα στο άλλο, να διασκεδάσουν μαζί, να γνωριστούν. Κάποια από τα προσφυγόπουλα αυτά, η ΟΓΕ μαζί με άλλους φορείς και σωματεία, τα καλωσόρισε στα σχολεία που ξεκίνησαν να παρακολουθούν μαθήματα.

Το αντικειμενικό έδαφος να συνεχιστεί και να πολλαπλασιαστεί η δράση υπάρχει. Είναι η ανάγκη για πάλη ενάντια στον κοινό εχθρό, ενάντια στο σύστημα που ευθύνεται για την ανεργία, τη φτώχεια, τον πόλεμο, την προσφυγιά. Κοινό «όπλο» απέναντι στον αντίπαλο αυτό είναι η αγωνιστική στάση ζωής, η συλλογική δράση, η αλληλεγγύη. Στον αγώνα για τα δικαιώματα των ίδιων και των οικογενειών τους, οι γυναίκες πρόσφυγες δεν θα είναι μόνες. Το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα θα είναι δίπλα τους. Αυτή τη διαβεβαίωση έδωσε η ΟΓΕ μέσα από την παρουσία της στους καταυλισμούς και τις δομές όπου διαμένουν οι πρόσφυγες, υπογραμμίζοντας με την ανακοίνωσή της το μήνυμα που στέλνει καθημερινά σε κάθε γυναίκα που υποφέρει από τις συνέπειες της πολιτικής που τσακίζει τους λαούς: «Μέσα στη συλλογική αγωνιστική δράση μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον φόβο και την ανασφάλεια που νιώθουμε για το αύριο, για το μέλλον των παιδιών μας».