ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ

Να γίνει επιτέλους το λιμάνι και να προστατευτεί ο χώρος

Το ΚΚΕ πρωτοστατεί για την ανάδειξη του μαρτυρικού νησιού σε πραγματικό μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, με τις αναγκαίες υποδομές

Από πρόσφατη εκδήλωση της ΠΕΚΑΜ στο Μακρονήσι

Σχεδόν τριάντα χρόνια πέρασαν απ' όταν η Μακρόνησος ανακηρύχτηκε ιστορικός τόπος, με Υπουργική Απόφαση στις 16 Μάη 1989. Σε όλο αυτό το διάστημα, διατυπώνεται ξανά και ξανά το αίτημα να προστατευτούν το νησί, οι εγκαταστάσεις πάνω σ' αυτό, να γίνει επιτέλους το λιμάνι, που θα επιτρέπει την ομαλή πρόσβαση στους επισκέπτες αυτού του μαρτυρικού τόπου.

Πριν από λίγες μέρες, στις 11 Ιούνη, το ΚΚΕ κατέθεσε για μια ακόμα φορά το ίδιο αίτημα, με τον πλέον επίσημο τρόπο. Μιλώντας στην εκδήλωση των Μακρονησιωτών που έγινε πάνω στο θανατονησί, ο Γιάννης Μανουσογιαννάκης, μέλος της ΚΕ του Κόμματος, υπενθύμισε το αίτημα που έχει κατατεθεί και στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για προστασία του χώρου από τους καταπατητές, καθώς και για τη συντήρηση και κατοχύρωση του ιστορικού χαρακτήρα του νησιού, με τη δημιουργία αντίστοιχου μουσείου.

Οπως είπε, τα παραπάνω πρέπει να συνοδεύονται από την κατασκευή των αναγκαίων λιμενικών έργων, προκειμένου να διευκολύνεται η πρόσβαση των επισκεπτών.

Ενα χρόνο πριν, ο ίδιος ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, μιλώντας στις 6 Σεπτέμβρη 2016 στην εκδήλωση που είχε οργανώσει η ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ στη Μακρόνησο, παρουσίασε όλο το πλαίσιο αιτημάτων που αφορούν το νησί: «Να γίνει πραγματικό μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, με σύγχρονο λιμάνι, ώστε να μπορούν να επισκέπτονται τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας το νησί αυτό, για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι».

«Υποστηρίζουμε - τόνισε - ανεπιφύλακτα τις προτάσεις της ΠΕΚΑΜ, άλλων εργατικών - λαϊκών φορέων για τη λήψη άμεσων επειγόντων μέτρων: Αμεση απομάκρυνση των καταπατητών, κατεδάφιση όλων των αυθαιρέτων. Περίφραξη των στρατοπέδων και άλλων χώρων και σηματοδότηση των σημαντικών χώρων λειτουργίας. Τοπική αναστήλωση τμημάτων του στρατοπέδου και άλλων χώρων. Καθαρισμός και βατότητα των δρόμων σύνδεσης των στρατοπέδων και άλλων χώρων. Αναστήλωση των κτιρίων που υπάρχουν. Οργάνωση του κτιρίου των αρτοκλιβάνων που έχει επισκευαστεί σε Ιστορικό Μουσείο μόνιμης έκθεσης φωτογραφιών, αντικειμένων, εντύπων της περιόδου εκείνης. Ενταξη στα εκπαιδευτικά προγράμματα και οργάνωση επισκέψεων σχολείων για να γίνει γνωστή η Ιστορία στις νεότερες γενιές. Καθαρισμός των στρατοπέδων, των στρατιωτικών στρατοπέδων και λοιπών χώρων. Εγκατάσταση φυλάκων και άλλα τέτοια αιτήματα που τα διεκδικούμε και θα συνεχίσουμε πιο δραστήρια αυτόν τον αγώνα».

70 χρόνια μετά το άνοιγμα της Μακρονήσου ως τόπο βασανιστηρίων, το ΚΚΕ κάνει καθαρό ότι για να γίνουν όλα αυτά πραγματικότητα, θα συνεχίσει να πρωτοστατεί στις μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις που απαιτούνται, θα πιέζει και μέσα στη Βουλή για να παρθούν οι αναγκαίες αποφάσεις.

«ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΕΠΕΣΕ Ο ΓΡΑΜΜΟΣ, ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ»

Το ντοκιμαντέρ για τον ΔΣΕ στους κινηματογράφους

Καθημερινές προβολές στο «Studio» και στην «Αλκυονίδα»

Μαζική ήταν η προσέλευση στην πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ για τον ΔΣΕ στους κινηματογράφους

Την περασμένη Πέμπτη, ξεκίνησε από τη «New Star», σε αποκλειστική προβολή στους κινηματογράφους «Αλκυονίς New Star Art Cinema» και «Studio New Star Art Cinema», το ιστορικό ντοκιμαντέρ «Τι κι αν έπεσε ο Γράμμος, εμείς θα νικήσουμε», σε παραγωγή της ΚΕ του ΚΚΕ. Η σκηνοθετική επιμέλεια ανήκει στον Κώστα Σταματόπουλο και είναι γυρισμένο από κινηματογραφική ομάδα που συστήθηκε γι' αυτόν το σκοπό.

Το ντοκιμαντέρ θα προβάλλεται στο «Studio» τις καθημερινές στις 19.00 και στις 21.00, το Σαββατοκύριακο στις 17.00, ενώ στην «Αλκυονίδα» τις καθημερινές στις 22.30 και το Σαββατοκύριακο και την Τρίτη στις 18.00 και στις 20.00.

Πρόκειται για μοναδικό ιστορικό ντοκουμέντο, με πρωτότυπο υλικό από το κινηματογραφικό συνεργείο του ΔΣΕ, ηχητικά ντοκουμέντα της εποχής, αλλά και νεότερο υλικό και σύγχρονα πλάνα από τα βουνά και τις άλλες περιοχές όπου απλώθηκε η δράση του ΔΣΕ. Η σκηνοθετική ομάδα δούλεψε με αρχεία που αντλήθηκαν κατά κύριο λόγο από το Ιστορικό Αρχείο του ΚΚΕ, αλλά και Κρατικά Αρχεία της ΕΡΤ και του Πολεμικού Μουσείου, ενώ έκανε και γυρίσματα στα ίδια τα βουνά όπου ανέπτυξε τη δράση του ο ΔΣΕ.

Κινηματογραφική ομάδα: Λεωνίδας Βαρδαρός, Κώστας Σταματόπουλος, Σήφης Στάμου, Θεοδοσία Γραμματικού και Γιάννης Μαρούδας. Κείμενα - Ερευνα: Παύλος Ρούφας, Θανάσης Λεκάτης. Μοντάζ: Σωτήρης Γκέκας. Ακούστηκαν οι ηθοποιοί: Μίλτος Δημουλής, Βασίλης Κολοβός, Νίκος Μόσχοβος, Μαριάνθη Σοντάκη, Χριστόφορος Γιακουμέλος. Μουσική: Γιώργος Καλτσούνης.

Η είσοδος για άτομα κάτω των 17 και άνω των 65 χρόνων θα είναι δωρεάν. Για πληροφορίες ή για οργανωμένα γκρουπ στο τηλέφωνο 210 8220008.

Η Οργάνωση Περιοχής Αττικής της ΚΝΕ θα επισκεφτεί τις προβολές του ιστορικού ντοκιμαντέρ, με το εξής πρόγραμμα:

Σήμερα, Κυριακή, στην προβολή στις 7 μ.μ. η ΤΟ Καλλιτεχνών της ΚΝΕ και στην προβολή στις 9 μ.μ. η ΤΟ Βόρειων Συνοικιών της ΚΝΕ, στο «Studio». Την ίδια μέρα, στην προβολή στις 6 μ.μ. οι κλαδικές Οργανώσεις και στην προβολή στις 8 μ.μ. η ΤΟ Κατάρτισης - Μαθητείας της ΚΝΕ, στην «Αλκυονίδα».
Την Τρίτη 27 Ιούνη, στην προβολή στις 7 μ.μ. η ΤΟ Α' Αθήνας - Γαλατσίου της ΚΝΕ και στην προβολή στις 9 μ.μ. η ΤΟ Νότιων Συνοικιών της ΚΝΕ, στο «Studio». Την ίδια μέρα, στην προβολή στις 6 μ.μ. η ΤΟ Μεσογείων της ΚΝΕ και στην προβολή στις 8 μ.μ. η ΤΟ Ανατολικών Συνοικιών της ΚΝΕ, στην «Αλκυονίδα».
Την Πέμπτη 29 Ιούνη, στην προβολή στις 7 μ.μ. η ΠΟ Δυτικής Αθήνας της ΚΝΕ και στην προβολή στις 9 μ.μ. η ΤΟ Πειραιά της ΚΝΕ, στο «Studio».

Προαπαιτούμενο ναυάγιο

Οταν ο Ελύτης έγραφε (πολύ πριν γίνει εύκολο τσιτάτο ωραιοποίησης βουλευτικών αγορεύσεων τα τελευταία χρόνια) για ένα καράβι, ένα αμπέλι και μια ελιά που στον «Μικρό Ναυτίλο» αρκούσαν για να ανασυντεθεί ο τόπος και ν' αναδείξει τις φυσικές και λαϊκές του τεράστιες δυνατότητες, δεν είχε κατά νου την ακροδεξιά εκδοχή διακυβέρνησης με αριστερό πρόσημο και εκτελεστική πλειοψηφία τριών που ελέγχουν τους εκατόν πενήντα.

Απ' τα τρία ποιητικά προαπαιτούμενα, πολύ διαφορετικά από τα άθλια εκατόν τριάντα ένα ακόμη που περιμένουμε να μας αποτελειώσουν έως την επόμενη «αξιολόγηση», ας σταθούμε στο καράβι. Οι λόγοι προφανείς. Ενα καράβι τίγκα στην πρέζα κυριαρχεί στο δημόσιο βίο. Το εφοπλιστικό κεφάλαιο απολαμβάνει καπιταλιστική ασυλία που μόνο μια αριστερή διαχείριση θα μπορούσε να προσφέρει αθόρυβα παρά τις χρυσαυγίτικες κραυγές υπέρ του. Κι απ' την άλλη, μένει να δούμε η εισαγγελία περιβάλλοντος και τα συναρμόδια υπουργεία τι θα 'χουν ν' απαντήσουν στην κομμουνιστική κοινοβουλευτική Ερώτηση που κατατέθηκε για την τοξική απειλή στον κόλπο της Ελευσίνας για τα ναυάγια.

Δεκαεφτά χρόνια μετά την έκρηξη του SLOPS (που πήρε στον τάφο έναν ναυτεργάτη και παραμένει στον όρμο της Βλύχας δηλητηριάζοντας περιβάλλον και ζωές), στα πολιτικά ναυάγια των προαπαιτούμενων προστέθηκαν και σαπίζουν είκοσι εφτά ναυάγια, τριάντα παροπλισμένα πλοία κι απ' όλα αυτά είκοσι δύο χαρακτηρισμένα επιβλαβή. Μ' αυτήν τη θανατηφόρα ουσία των καραβιών και ναυαγίων δεν πρόκειται ν' ασχοληθεί κανείς εκτός απ' τους αποσυνάγωγους της αστικής δημοκρατίας, που παθαίνει ντελίριο μόλις δει κρουαζιερόπλοιο κι επιβάτες με βραχιολάκι αιχμάλωτου τουρίστα.

Το καράβι, λοιπόν, το ποιητικό καραβάκι, είναι προαπαιτούμενο ανασύστασης επιχειρηματικών και πολιτικών συμφερόντων στα μεγέθη που επιτρέπουν οι δανειστές, σε μια χώρα που ο λαός της μετατρέπεται καθημερινά σε πλήρωμα γαλέρας αποδεχόμενο την Λαγκάρντ σε ρόλο καραβοκύρισσας.

Και καθώς τα ποντίκια πηδάνε πρώτα απ' το καράβι της συριζανελίτικης διακυβέρνησης κρυμμένα σε αλγόριθμους και τρύπια ερυθρόμορφα γάντια καθαρίστριας, και καθώς τα ίσαλα του πλοίου ευθυγραμμίζονται με τη λάσπη του διαδικτύου, ένας άλλος ποιητής ανασυνθέτει στο ναυάγιο «Κίχλη» τη διαδικασία επιβίωσης των πραγματικών ναυαγών γράφοντας «κλάψε μικρή Αντιγόνη, κλάψε, να μεγαλώσεις».

Δεν μπορώ, μα τη θάλασσα, ορέ σύντροφοι, να συρρικνώσω την πολιτική διαλεκτική των ημερών γύρω από τη λέξη πλοίο - καράβι στο επίπεδο της αξίας της ηρωίνης, μετρώντας ανθρώπινα ναυάγια στο Μενίδι κι αλλαχού και ζητήματα εθνικής άμυνας να παίζονται στις περιπολίες των ΝΑΤΟικών πειρατικών που διαφεντεύουν το Αιγαίο. Μαζί με το «Μικρό Ναυτίλο» του Ελύτη και την «Κίχλη» του Σεφέρη μοναδικό προαπαιτούμενο για φυγή προς τα μπρος, μας μένει κείνο το ρήμα που 'φτιαξε ο Ρίτσος και μας λέει πώς τα καταφέρνουμε: Ανεμολάμνοντας.

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ