Εκδήλωση και αποκαλυπτήρια μνημείου στο Καλπάκι
Εκεί βρέθηκαν το πρωί του Σαββάτου μέλη και φίλοι της ΚΝΕ από όλη τη χώρα, ύψωσαν τις γροθιές κοιτώντας κατάματα τις μορφές των αλύγιστων φαντάρων - μελών της ΟΚΝΕ, δήλωσαν με αποφασιστικότητα, σε πείσμα όσων θέλουν να μη γίνει γνωστή αυτή η πλευρά της Ιστορίας, ότι δεν ξεχνούν, ότι αντλούν δύναμη για συνέχιση του αγώνα. Με μία λιτή και δυνατή σε μηνύματα εκδήλωση, ενταγμένη στο πλαίσιο του 26ου Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου, τίμησαν τους αλύγιστους του Καλπακίου και έκαναν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου που στήθηκε στο χώρο όπου βρισκόταν ο Ουλαμός, με τα εξής λόγια χαραγμένα πάνω του: «Πειθαρχικός Ουλαμός Καλπακίου 1924 - 1934. Τιμή και δόξα στους αλύγιστους φαντάρους της ΟΚΝΕ. Ο τάφος των ζωντανών». «Οποιος κομμουνιστής στρατιώτης εκπληρώνει το καθήκον του ...πρέπει κάθε στιγμή να είναι έτοιμος για το Καλπάκι (Αρης Βελουχιώτης)». Στο μνημείο αποτυπώνεται σκίτσο από το εξώφυλλο της «Εργατικής Βοήθειας» για το κύμα αλληλεγγύης στους φαντάρους του Καλπακίου, που αναπτύχθηκε μέσα αλλά και έξω από την Ελλάδα.
Μιλώντας στην εκδήλωση, ο Αρης Ευαγγελίδης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, αναφέρθηκε στις ιστορικές συνθήκες μέσα στις οποίες λειτούργησε το κολαστήριο, την παρέμβαση των νέων κομμουνιστών που ιεράρχησαν τη δράση τους μέσα στους χιλιάδες φαντάρους. Κάτι που έγινε ώστε «από τη μια με την παρέμβασή τους να βάλουν εμπόδια στο να αξιοποιηθεί ο στρατός για να καταστείλει το λαϊκό κίνημα, αλλά και να χτυπήσει την ΕΣΣΔ, και από την άλλη έβαλαν στόχο να "ζυμώσουν" μέσα στους οπλισμένους νέους την πολιτική πρόταση του Κόμματός μας. Την ανάλυση που έλεγε: "Ο εχθρός μας βρίσκεται μέσα στη χώρα μας, είναι οι καπιταλιστές και τα στηρίγματά τους. Είναι αυτοί που για τα κέρδη τους αιματοκύλησαν το λαό και δεν θα διστάσουν να τον αιματοκυλήσουν πάλι. Να μετατρέψουμε τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο σε ταξικό πόλεμο". Οι καπιταλιστές είδαν γρήγορα το πόσο επικίνδυνη ήταν αυτή η "ζύμωση" για την εξουσία τους. Λυσσασμένα έπεσαν να τσακίσουν κάθε μορφή αντίστασης μέσα στα στρατόπεδα. Οι σύντροφοί μας δεν δείλιασαν. Σε συνθήκες άγριας καταστολής και παρανομίας, έβαλαν στόχο τη δημιουργία κομμουνιστικών πυρήνων σε κάθε στρατιωτική μονάδα. Με εργαλείο τις χειρόγραφες εφημερίδες τους, αλλά και τις μπροσούρες που μοίραζαν στα στρατόπεδα, προσπαθούσαν να οργανώσουν την αντίδραση των στρατιωτών, τόσο ενάντια στις απάνθρωπες συνθήκες που ζούσαν, όσο και ενάντια στην αστική προπαγάνδα. Ηταν στην πρώτη γραμμή τα αιτήματα για 25 δραχμές μισθό, βελτίωση του συσσιτίου, 12μηνη θητεία, δίμηνη άδεια, να μπει τέλος στις εξαντλητικές πορείες και στην απάνθρωπη πειθαρχία, για ιατρικές εξετάσεις και μια σειρά άλλα αιτήματα. (...)
Οι σύντροφοί μας σε αυτές τις συνθήκες άντεξαν. Σήκωσαν το ανάστημά τους στην καταπίεση. Εβαλαν τα στήθια τους μπροστά και υπερασπίστηκαν τους συναδέλφους τους στον ξυλοδαρμό και στα βασανιστήρια. Οργάνωσαν την αλληλεγγύη και μοιράστηκαν τα λιγοστά τρόφιμα και χρήματα που τους έστελναν οι οικογένειές τους. Εδειξαν στην πράξη τι σημαίνει η λέξη σύντροφος.
Απέδειξαν την ανωτερότητα της προλεταριακής, κομμουνιστικής ηθικής.
Σε αυτές τις συνθήκες άντεξαν και έμειναν όρθιοι, νέα παιδιά, σε πολλές περιπτώσεις όχι μεγαλύτερα από 20 χρονών, γιατί ήξεραν ότι δεν ήταν μόνοι. Οι χιλιάδες εργάτες, αγρότες και φοιτητές που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα για αλληλεγγύη στους φυλακισμένους κομμουνιστές τούς έδιναν κουράγιο. Αλλά και ένα διεθνές κύμα συμπαράστασης ξέσπασε, ειδικά μετά την καταδίκη σε θάνατο δύο κομμουνιστών φαντάρων από το στρατοδικείο Ιωαννίνων».
Καλούμε τους νέους φαντάρους, αλλά και τους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, να μη δεχτούν να γίνουν πιόνια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Να μη σηκώσουν ποτέ όπλο απέναντι στους αγωνιζόμενους πατεράδες και τα αδέλφια τους. Δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε με τους Αλβανούς και Τούρκους εργάτες. Αντίθετα, μοιραζόμαστε την ίδια καταπίεση από τους καταπιεστές μας. Οπως τότε, έτσι και τώρα ξέρουμε ότι ο πραγματικός μας αντίπαλος βρίσκεται μέσα στη χώρα μας.
Το γνωρίζουμε καλά και το φωνάζουμε: Ο δρόμος για την ειρήνη, την πραγματική λαϊκή ευημερία, ο δρόμος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, είναι ο δρόμος της επαναστατικής ανατροπής. Είναι ένα μάθημα που μας δίδαξαν και οι σύντροφοί μας φαντάροι της ΟΚΝΕ».
Ενδεικτικό της ανυπότακτης στάσης των κομμουνιστών φαντάρων ήταν το γράμμα στο οποίο αναφέρθηκε στην ομιλία του ο Α. Ευαγγελίδης, σημειώνοντας:
«Ενα διεθνές κύμα συμπαράστασης ξέσπασε ειδικά μετά την καταδίκη σε θάνατο δύο κομμουνιστών φαντάρων από το στρατοδικείο Ιωαννίνων. Οι καταδικασμένοι σύντροφοί μας, μέσα από κελί που περίμεναν την εκτέλεση, έστειλαν γράμμα στον "Ριζοσπάστη" που έλεγε:
"Μέσα από τα μπουντρούμια που μας έριξε ο μιλιταρισμός γιατί δεν δεχτήκαμε να πεθάνουμε κάτω από τον κασμά και το ξύλο στο κάτεργο του Καλπακίου, σου στέλνουμε τον πιο θερμό επαναστατικό χαιρετισμό. Τα κάτεργα και οι θανατικές καταδίκες δεν μας πτοούν καθόλου...
Σ' απάντηση της απόφασης αυτής και της εν γένει εξαπολυθείσης τρομοκρατίας, σου στέλνουμε απ' το υστέρημά μας 50 δραχμές. Είναι 50 σφαίρες στο κουφάρι των δημίων που θέλουν μ' άτιμα μέσα να διακόψουν την έκδοσή σου".
Οι εφτά καταδικασθέντες φαντάροι Καλπακίου».