Τεράστια καταστροφή στις ακτές της Σαλαμίνας

Το πλοίο είχε αποπλεύσει φορτωμένο από τα διυλιστήρια ΕΛΠΕ του Ασπροπύργου. Αγκυροβόλησε προσωρινά στην Αταλάντη μέχρι τον απόπλου του για τη ράδα του Πειραιά, όπου θα παρέδιδε το φορτίο του σε διερχόμενο πλοίο. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Κυριακής, το πλοίο άρχισε να παίρνει επικίνδυνη κλίση, ενώ οι δύο ναυτεργάτες, από τα 11 μέλη του πληρώματος που βρίσκονταν εκείνη την ώρα μέσα στο πλοίο ως επιφυλακή, πρόλαβαν να πέσουν στη θάλασσα την τελευταία στιγμή.

Την κλίση είδε το πλήρωμα φορτηγού πλοίου, που βρισκόταν κοντά στο «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ», και ενημέρωσε το Θάλαμο Επιχειρήσεων του υπουργείου Ναυτιλίας. Τους δύο ναυτεργάτες (Α' μηχανοδηγός και ναύτης) περισυνέλεξαν από τη θάλασσα μία λάντζα και ένα ρυμουλκό, τους οποίους αποβίβασαν στο Ν. Μώλο Δραπετσώνας.

Σύμφωνα με δελτίο Τύπου του ΥΝΑ, το πλοίο «βυθίστηκε υπό αδιευκρίνιστες μέχρι στιγμής αιτίες», ενώ «τέθηκε σε εφαρμογή το τοπικό σχέδιο αντιμετώπισης περιστατικών ρύπανσης» και «κατέπλευσε στην περιοχή αντιρρυπαντικό σκάφος» του Λιμενικού.

Ωστόσο, μέχρι χτες το απόγευμα δεν είχε γίνει καμία ενέργεια από την πλευρά της πλοιοκτήτριας εταιρείας για την απάντληση των καυσίμων από τις δεξαμενές του πλοίου, από τις οποίες συνεχίζεται η διαρροή, και ήδη τα νότια παράλια της Σαλαμίνας έχουν γίνει μαύρα από το μαζούτ.

Το πλοίο, με έτος κατασκευής το 1972, δεν ήταν μόνο υπερήλικο, αλλά αποδείχτηκε και επικίνδυνο για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας. Σύμφωνα με συγκεκριμένες καταγγελίες, το μηχανοστάσιο ήταν «ρημάδι». Οι σωληνώσεις, κυρίως αυτές που έχουν να κάνουν με τη θάλασσα - και που σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, από εκεί σημειώθηκε η εισροή υδάτων - έφεραν μπαλώματα σε διάφορα σημεία για να καλυφθούν οι τρύπες. Παράλληλα, πολύ συχνά το πλοίο φορτωνόταν «μέχρι τα μπούνια».

Ερωτήματα προκαλεί η στάση του υπουργείου Ναυτιλίας, το οποίο χρειάστηκε περίπου 12 ώρες για να εκδώσει επίσημη ανακοίνωση για το περιστατικό. Ολο αυτό το διάστημα, παρά τις ερωτήσεις, δεν δίνονταν στοιχεία ούτε καν για την ποσότητα των καυσίμων που μετέφερε το πλοίο!

Τα ταξικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ, ΠΕΣ/ΝΑΤ, σε ανακοίνωσή τους, σημειώνουν ότι το ναυάγιο «προκαλεί αναπάντητα ερωτήματα για την κατάσταση που επικρατεί μέσα στα πλοία, τους ελέγχους από τις υπηρεσίες του ΥΝΑ και τις συνθήκες εργασίας» και καλούν την κυβέρνηση «να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα για την αντιμετώπιση της ρύπανσης και της προστασίας του περιβάλλοντος».

Σε ανακοίνωσή της για το ναυάγιο και τη ρύπανση, η ΤΕ Πειραιά της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ αναφέρει ότι η πετρελαιοκηλίδα «έχει γίνει ιδιαίτερα αισθητή στη Σαλαμίνα» και ότι «η ρύπανση πρέπει να κινητοποιήσει αμέσως το λαό της περιοχής, ενώ η κυβέρνηση οφείλει να πάρει τώρα μέτρα απορρύπανσης» και «η πλοιοκτήτρια εταιρεία να αναλάβει το κόστος, έτσι ώστε να μη μετακυλιστεί στο λαό».

Προσθέτει ότι «είναι σοβαρό ζήτημα αυτό της επάνδρωσης του πλοίου, που βρισκόταν φορτωμένο με καύσιμα, αγκυροβολημένο με βάρδια μόλις δυο μέλη του πληρώματος. Υπάρχουν σοβαρές ευθύνες, σε σχέση με τα μέτρα ασφαλείας και την αδειοδότηση μιας σειράς δραστηριοτήτων μεταφοράς και επεξεργασίας πετρελαιοειδών, μέσα σε ένα ιδιαίτερα πυκνό περιβάλλον, από άποψης κίνησης πλοίων, και ταυτόχρονα ιδιαίτερης σημασίας για εκατομμύρια κατοίκους του Λεκανοπεδίου.

Υπάρχουν, επίσης, ευθύνες για την ικανότητα του κρατικού μηχανισμού να προλαμβάνει και να αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις, ειδικά σε μια περιοχή που - με επίκεντρο το λιμάνι του Πειραιά - υπάρχει πολύ μεγάλη κίνηση πλοίων, πολλά από τα οποία είναι φορτωμένα με υλικό - που σε περίπτωση ατυχήματος - μπορούν να προκληθούν αρνητικές επιπτώσεις.

Επιβεβαιώνεται ότι - και σε αυτόν τον τομέα - οι ανάγκες του λαού για προστασία από τέτοια φαινόμενα δεν χωράνε στις επιδιώξεις του κεφαλαίου για κερδοφορία (...) Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, το υπουργείο Ναυτιλίας, μαζί με τους εφοπλιστές, συνεχίζουν την πολιτική των προκατόχων τους, σύμφωνα με την οποία όλα υποτάσσονται στο κέρδος, περιφρονώντας επιδεικτικά τους κανόνες ασφαλείας και αξιοπλοΐας των πλοίων.

(...) Το ναυάγιο του δεξαμενόπλοιου στη Σαλαμίνα αποδεικνύει πως το κίνητρο του κέρδους δεν μπορεί να συμβαδίσει με την προστασία της ζωής και της υγείας των εργαζομένων, την προστασία του περιβάλλοντος. Γι' αυτό και το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει να συγκρουστεί με τις επιδιώξεις του κεφαλαίου και των αστικών κυβερνήσεων για παραχώρηση της εξόρυξης των εγχώριων υδρογονανθράκων σε πολυεθνικούς μονοπωλιακούς ομίλους. Ας σκεφτεί ο καθένας την έκταση και τις επιπτώσεις μιας καταστροφής σε μια εξέδρα άντλησης πετρελαίου π.χ. δυτικά της Πελοποννήσου ή νότια της Κρήτης.

Διεκδικούμε την επαρκή στελέχωση των σχετικών κρατικών υπηρεσιών και τον ουσιαστικό έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης από ελεγκτικούς μηχανισμούς, για τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων ασφάλειας, σε κάθε πλοίο και λιμάνι, για τη διασφάλιση της προστασίας των εργαζομένων, της δημόσιας υγείας, του περιβάλλοντος, από ενδεχόμενα ατυχήματα μεγάλης έκτασης.

Καλούμε τους εργαζόμενους γενικότερα να αντισταθούν στα αναπτυξιακά σχέδια κυβέρνησης και άρχουσας τάξης, που θυσιάζουν την υγεία, το περιβάλλον και γενικότερα τα δικαιώματα των εργαζομένων στο βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας, να παλέψουν για ανάπτυξη με κριτήριο τις ανάγκες τους, που απαιτεί ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο, αυτόν της εργατικής - λαϊκής εξουσίας».