Με μια μαχητική συγκέντρωση και πορεία στους δρόμους της Ελευσίνας, το απόγευμα της Κυριακής, ενάντια στην «ανάπτυξη» που τσακίζει τα δικαιώματα και τη ζωή των εργαζομένων και του λαού, συνδικάτα και μαζικοί φορείς της Αττικής έδωσαν αγωνιστική απάντηση στη νέα περιφερειακή «αναπτυξιακή» φιέστα που έστησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ το Σαββατοκύριακο.

Η Δυτική Αττική βρέθηκε στο επίκεντρο της μάζωξης της κυβέρνησης, σε μια προσπάθεια να «ξεπλύνει» τις ευθύνες της για τις τραγικές συνέπειες από τις πλημμύρες, που η πολιτική της σε συνέχεια των προηγούμενων προκάλεσε. Οι εκατοντάδες συγκεντρωμένοι έστειλαν το μήνυμα ότι για το χαμό τόσων ανθρώπων και τις ανείπωτες καταστροφές δεν έφταιγε η απουσία της επιχειρηματικότητας, της ανταγωνιστικότητας, της κερδοφορίας και των επενδύσεων, αφού η περιοχή του Θριασίου αποτελεί ατμομηχανή της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Εφταιγε η παρουσία όλων των παραπάνω, που συνθέτουν την άναρχη καπιταλιστική ανάπτυξη, η οποία δεν ήταν και ούτε θα γίνει ποτέ φιλολαϊκή.

Οι κινητοποιήσεις ξεκίνησαν το πρωί της Κυριακής, οπότε συγκροτημένα και αποφασιστικά μέλη συνδικάτων, φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων, άλλων μαζικών φορέων πραγματοποίησαν αποφασιστική παρέμβαση στα Μέγαρα, στο χώρο όπου θα μιλούσαν η υπουργός Εργασίας, Εφη Αχτσιόγλου, για τις «Εργασιακές σχέσεις και την αλληλέγγυα οικονομία» και ο υπουργός Παιδείας, Κ. Γαβρόγλου, για τις «Πολιτικές για την Παιδεία και τον Αθλητισμό». Λίγο πριν ξεκινήσουν οι ομιλητές, εργαζόμενοι, φοιτητές και σπουδαστές, με συνθήματα, όπως «Στις λάσπες να χωθεί ο καπιταλισμός, έτσι θα σωθεί ο λαός» και «Τέρμα πια στις αυταπάτες, ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες», κατέκλυσαν τις δύο αίθουσες, ενώ επιτόπου ξεδίπλωσαν τα πανό τους που έγραφαν: «Η ανάπτυξή σας μαυρίζει τη ζωή μας. Διεκδικούμε μέτρα για τους πληγέντες και αντιπλημμυρικά έργα. Παλεύουμε για ικανοποίηση των αναγκών μας», «Εργα για τις λαϊκές ανάγκες και όχι για τα κέρδη του κεφαλαίου»...

Δυναμικό μήνυμα έστειλαν και οι φοιτητές και σπουδαστές με τα συνθήματά τους και τα πανό τους, που έγραφαν: «Δε θυσιάζουμε τις σπουδές μας και τη ζωή μας για τα κέρδη του κεφαλαίου. Ξεσηκωμός για τις σύγχρονες ανάγκες μας».

Μιλώντας στους εργαζόμενους ο Νίκος Παπαγεωργίου, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, τόνισε ότι «είμαστε εδώ γιατί θέλουμε να δείξουμε για άλλη μια φορά στον εργαζόμενο λαό ότι οι φιέστες για την ανάπτυξη που διοργανώνουν απ' άκρη σ' άκρη σε όλη την Ελλάδα, έχουν συγκεκριμένο προσανατολισμό πώς θα ενισχύσουν τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων», θυσιάζοντας παραπέρα εργασιακά δικαιώματα και λαϊκές ανάγκες. «Τους λέμε ότι ξέρουμε τα σχέδιά τους και πώς θα τα αντιπαλέψουμε. Μην τολμήσουν να αγγίξουν το δικαίωμα στην απεργία. Συνεχίζουμε μετά την απεργία στις 14 του μήνα, με κλιμάκωση της πάλης για το επόμενο διάστημα σε κάθε κλάδο, σε κάθε χώρο δουλειάς» με το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, με αιτήματα «για αντιπλημμυρικά έργα, πλέγμα υποδομών όχι για την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου αλλά για την εργατική - λαϊκή οικογένεια».

Η απογευματινή μεγάλη συγκέντρωση έγινε στην πλατεία Ηρώων της Ελευσίνας. Εκεί κατέληξε και η προσυγκέντρωση των Συνδικάτων της Αθήνας και του Πειραιά που ξεκίνησε νωρίτερα από την «Ελαιουργική» με τη συμμετοχή αυτοαπασχολούμενων, φοιτητών και σπουδαστών, Λαϊκών Επιτροπών κ.ά. Στο πλευρό τους βρέθηκε αντιπροσωπεία της ΚΕ και του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ακολούθησε πορεία στους δρόμους της Ελευσίνας, με τους διαδηλωτές να βροντοφωνάζουν: «Η ανάπτυξή τους τσακίζει τους εργάτες, κέρδη φέρνει στους κεφαλαιοκράτες» και «Ο σχεδιασμός σας πνίγει το λαό, τα κέρδη αυξάνει στο κεφάλαιο».

Κεντρικός ομιλητής στη συγκέντρωση ήταν ο Χρήστος Ματαράγκας, πρόεδρος του Συνδικάτου Ενέργειας Ν. Αττικής, και χαιρετισμό απηύθυνε ο Μπάμπης Θεοδώρου, δημοτικός σύμβουλος Μάνδρας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Ο Μπάμπης Θεοδώρου, αναφερόμενος στην πρόσφατη πλημμύρα, μεταξύ άλλων σημείωσε ότι «ο εγκληματίας είναι η αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και της κάθε λογής κολιγιάς (...) Μας προκαλούν όταν στήνουν φιέστες όπως τη σημερινή, στον τόπο του εγκλήματος, για να μας πείσουν ότι θα λύσουν τα προβλήματα και θα αντιμετωπίσουν τις αιτίες των καταστροφών ακριβώς με τις ίδιες συνταγές που τα προκάλεσαν».

Ο Χρ. Ματαράγκας, αναφερόμενος στα αίτια που δεν προχωρούν τα αντιπλημμυρικά έργα στην περιοχή, είπε ότι αυτά κρύβονται «στον πυρήνα της λειτουργίας του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής (...) Στο κυνήγι του μεγαλύτερου ποσοστού κέρδους, δεν είχαν προτεραιότητα έργα υποδομών αντιπλημμυρικής προστασίας. Είναι έργα δαπανηρά, εκτεταμένα και δεν έχουν ανταποδοτικότητα».

Μίλησε για την έμπρακτη αλληλεγγύη συνδικάτων και εργαζομένων στους πληγέντες σημειώνοντας ότι προσφέρουν τη βοήθειά τους και αναδεικνύουν τον ένοχο ώστε «η οργή να γίνει συνειδητός αγώνας απέναντι στην κυβέρνηση, στην πολιτική της και τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής».

Δείχνοντας τι εννοεί η κυβέρνηση «ανάπτυξη» στην περιοχή, είπε ότι «θα επιχειρήσουν να διαμορφώσουν όρους για την παραπέρα εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης. Εχοντας αυτούς τους στόχους, δεν μπορούν να ενδιαφερθούν για τον εργατόκοσμο που κατοικεί σε αυτήν την περιοχή (...) Χιλιάδες κάτοικοι είναι συγκεντρωμένοι γύρω από τόσες μεγάλες βιομηχανίες, οι οποίοι είναι εκτεθειμένοι στην περίπτωση Βιομηχανικού Ατυχήματος Μεγάλης Εκτασης (...) Οταν μιλάνε για ανάπτυξη, εννοούν πώς θα πάνε καλά οι μπίζνες, πώς θα δημιουργηθούν όροι μεγαλύτερης κερδοφορίας για το μεγάλο κεφάλαιο. Δεν χωράει στα σχέδιά τους η ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών».

Στη συνέχεια μίλησε για την επικείμενη ένταση της αντεργατικής επίθεσης και επισήμανε πως τα μέτρα που λαμβάνονται «καμία κυβέρνηση δεν θα τα καταργήσει, παρά μόνο το οργανωμένο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Αυτός είναι και ο λόγος που θα επιχειρήσουν να βάλουν εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση και οργάνωση, στο δικαίωμα στην απεργία».

Με την επισήμανση ότι ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται τόνισε: «Ανάπτυξη προς όφελος των εργαζομένων και του λαού μπορεί να υπάρξει μόνο με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Χρειάζεται, δηλαδή, οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα να πάρουν τα κλειδιά της οικονομίας και την εξουσία στα χέρια τους, να ανατρέψουν την εξουσία του κεφαλαίου».