Στην ανακοίνωσή της η ΟΓΕ σημειώνει:

«161 χρόνια πριν, στις 8 Μάρτη 1857, οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης κατέβηκαν σε απεργία, διεκδικώντας μείωση των ωρών εργασίας στις 10 (από 16 που δούλευαν τότε), ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ίση αμοιβή με τους άντρες συναδέλφους τους. Σήκωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος της. Με εντολή κυβέρνησης και εργοδοτών, οι αστυνομικές δυνάμεις ρίχτηκαν με μανία πάνω στις μαχητικές διαδηλώσεις των εργατριών και τις αιματοκύλησαν.

Σήμερα, 8 Μάρτη 2018, η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορεί να εξασφαλίσει:

• Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες τις γυναίκες, με μισθό που θα καλύπτει τις ανάγκες μας, με πλήρη εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα.
• Ολόπλευρη κοινωνική προστασία της μητρότητας, ικανοποίηση των ιδιαίτερων βιολογικών αναγκών μας, αλλά και των αναγκών των οικογενειών μας, των παιδιών και των ηλικιωμένων μελών τους, με τη δημιουργία και λειτουργία δημόσιων και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών.
• Ελεύθερο χρόνο που θα τον αξιοποιούμε δημιουργικά, σύμφωνα με τα ενδιαφέροντά μας, αλλά και για να συμμετέχουμε στην κοινωνική δράση.

Ομως όλα αυτά σκοντάφτουν πάνω στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των κυβερνήσεων, που στηρίζουν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των γυναικών θεωρείται ατομική τους υπόθεση, ενώ αντίθετα πρέπει να είναι υπόθεση της κοινωνίας, του κράτους. Οσο κάνουν κουμάντο στην οικονομία οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι και οι μεγαλοξενοδόχοι, τόσο τα δικαιώματά μας στην εργασία, στη μητρότητα, στη δημιουργική ζωή θα τσακίζονται στις μυλόπετρες του επιχειρηματικού κέρδους».

Η ΟΓΕ τονίζει πως δεν συμβιβάζεται με την εργασιακή ζούγκλα που έχουν διαμορφώσει η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις: «Δεν αποδεχόμαστε τη διάλυση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, τη δουλειά χωρίς εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα, με μισθούς που δεν φτάνουν για να καλύψουμε ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες επιβίωσης για μας και τις οικογένειές μας. Η κυβέρνηση έχει βάλει τη σφραγίδα της σε αυτήν την αθλιότητα. Διατηρεί και ενισχύει τους νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων που καταδικάζουν τις νέες εργαζόμενες στους "υποκατώτατους" μισθούς.

Επιστρέφουμε ως απαράδεκτες τις υποκριτικές κορόνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ περί "ισότητας των φύλων". Η βαρβαρότητα της μερικής και ευέλικτης εργασίας, όπου το 60% των εργαζομένων είναι γυναίκες, όχι μόνο δεν έχει σχέση με την ισότητα, αλλά μας καταδικάζει να ζούμε σε καθεστώς τρόμου, είτε εξαιτίας του μισθού που δεν φτάνει, είτε με το φόβο της απόλυσης.

Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας σμπαραλιάζει την προσωπική και οικογενειακή μας ζωή. Μας στερεί κάθε δυνατότητα συμμετοχής στην κοινωνική δράση. Την ίδια στιγμή, οι επιχειρήσεις - μεγαθήρια καταπίνουν τις αυτοαπασχολούμενες.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στέλνει τη μητρότητα στο απόσπασμα, γιατί θεωρείται κόστος για την εργοδοσία και το κράτος. Διατηρεί όλο το αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο, που δίνει αέρα στα πανιά των εργοδοτών για να απολύουν εγκύους. Είναι σχεδόν καθημερινά τέτοια παραδείγματα με εργαζόμενες με "μπλοκάκι" και εργαζόμενες με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Με αντίστοιχο νομικό οπλοστάσιο το κράτος αντιμετωπίζει τις εγκύους αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς με επαπειλούμενη εγκυμοσύνη».

Παράλληλα, ξεκαθαρίζει πως έχει ανοιχτό μέτωπο με την προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να βάλει στον πάγο το δικαίωμα των γυναικών στη συνδικαλιστική δράση και στην απεργία. Στο πλαίσιο αυτό, εκφράζει την αλληλεγγύη της: «Στις εργαζόμενες που πετάχτηκαν στην ανεργία από την επιχείρηση "Καρυπίδης" και τώρα αντιμετωπίζουν τις μηνύσεις και τους τραμπουκισμούς της νέας εργοδοσίας του "Market In", μαζί με την κρατική καταστολή. Στην απολυμένη συνδικαλίστρια από την επιχείρηση "Σαβοιδάκης" στο Ηράκλειο της Κρήτης. Στις εργάτριες του εργοστασίου "SELECTA", που αντέχουν απέναντι στην εργοδοτική βία με τη στήριξη των δικαστικών αρχών».

«Δυναμώνουμε το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, τα εργατικά σωματεία, τις ενώσεις αυτοαπασχολουμένων, τους αγροτικούς και φοιτητικούς συλλόγους. Εντείνουμε την πάλη για τα δικαιώματά μας στην εργασία, στη μητρότητα, στον ελεύθερο χρόνο. Για μια ζωή χωρίς πολέμους, φτώχεια, προσφυγιά, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΝΑΤΟ και ΕΕ. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσουμε το αγωνιστικό περιεχόμενο της 8ης Μάρτη», καταλήγει η ΟΓΕ.

«Τιμούμε την Παγκόσμια Μέρα της Εργαζόμενης Γυναίκας - Δυναμώνουμε τα Συνδικάτα μας. Παλεύουμε για ΣΣΕ με αυξήσεις σε μισθούς και δικαιώματα - Κανένας κάτω από 751 ευρώ»: Με κάλεσμα προς τις εργαζόμενες γυναίκες για οργάνωση στα σωματεία και συμμετοχή στη μάχη για τις Συλλογικές Συμβάσεις που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτήν την περίοδο, τιμά το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο την 8η Μάρτη, Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας.

Το ΠΑΜΕ στην ανακοίνωσή του αναφέρει μεταξύ άλλων:

« (...) Η φετινή 8η Μάρτη βρίσκει τις γυναίκες της εργατικής και λαϊκής οικογένειας να ματώνουν από τα αντεργατικά μέτρα. Η επίθεση της ΕΕ, της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, των μονοπωλιακών ομίλων για να πληρώσει ο λαός την κρίση τους και τώρα την ανάκαμψή τους, συνεχίζεται. Οι εργαζόμενες βιώνουν την ανασφάλεια, το φόβο της απόλυσης, της εργοδοτικής τρομοκρατίας. Οι στοιχειώδεις παροχές για τη μητρότητα αντιμετωπίζονται από τους κεφαλαιοκράτες ως κόστος. Το αποκρουστικό και αντιδραστικό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ενωσης φαίνεται και στο γεγονός ότι έφτασε στο σημείο να νομιμοποιήσει απόλυση εγκύου! (...).

Το τσάκισμα των κατακτήσεων καλύπτεται με το μανδύα της "κοινωνικής δικαιοσύνης και ισότητας". Η κοινωνική ανισότητα "τοποθετείται" ανάμεσα στους εργατοϋπαλλήλους και τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες και αγρότες, ανάμεσα στους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, ανάμεσα στις γυναίκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. (...)

Το τελευταίο διάστημα, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, στο πλαίσιο της μεγαλύτερης κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, σχεδιάζουν την επένδυση στο "γυναικείο δυναμικό" και τη χρησιμοποίηση των "γυναικείων δεξιοτήτων". Πραγματοποιούν έρευνες για το πόσο καλές είναι οι γυναίκες που βρίσκονται σε "διοικητικές θέσεις" και επιδιώκουν τη μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στα "κέντρα λήψης αποφάσεων".

Από κοντά και οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που ανάγουν τη γυναικεία ανισοτιμία σε ζήτημα "ποσόστωσης".

Αποσυνδέουν τη γυναικεία ανισοτιμία από τη γενικότερη και συνολική ταξική εκμετάλλευση, για να χειραγωγήσουν και να ενσωματώσουν τις γυναίκες στο σύστημα της εκμετάλλευσης, που όσο διαιωνίζεται, όλο και περισσότερο σφίγγει τα δεσμά της διπλής εκμετάλλευσης των γυναικών της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Αυτά τα δεσμά μπορούμε να τα σπάσουμε, αν ακολουθήσουμε το δρόμο του οργανωμένου αγώνα μέσα από τα ταξικά σωματεία, κόντρα στο μεγάλο κεφάλαιο και σε κάθε κυβέρνησή του, στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό.

Σήμερα, η αύξηση της παραγωγικότητας, η ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης μάς δίνουν τη δυνατότητα να έχουμε μόνιμη και σταθερή εργασία, να αμειβόμαστε καλύτερα και να δουλεύουμε λιγότερες ώρες, να έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο και δυνατότητα να συμμετέχουμε, όλες και όλοι, στην κοινωνική δραστηριότητα. Η απόφαση για τη δημιουργία οικογένειας να μην εξαρτάται από τους οικονομικούς περιορισμούς, αλλά από την ελεύθερη επιλογή του νέου ζευγαριού.

Τη φετινή 8η Μάρτη, καλούμε τις εργαζόμενες γυναίκες, τις γυναίκες της υπαίθρου, τις αυτοαπασχολούμενες, τις νέες γυναίκες, νέες μητέρες, όλες αυτές που αποτελούν το διαχρονικό καύσιμο για την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων, να σηκώσουν το ανάστημά τους, να αναμετρηθούν με την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία, με τις δυσκολίες και τα εμπόδια που τους βάζει το σύστημα.

Να οργανωθούν στα ταξικά συνδικάτα, να δυναμώσουν το ΠΑΜΕ και να παλέψουν δίπλα με τους άνδρες συναδέλφους τους για τη ζωή που αξίζει στις ίδιες και στις οικογένειές τους. Να διεκδικήσουν την ανάκληση των απωλειών, πλέρια εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού. Να δώσουν τη μάχη για:

• Επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων και της ΕΓΣΣΕ, υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων με αυξήσεις στους μισθούς και βελτίωση των όρων εργασίας.
• Το δικαίωμα στην πλήρη και σταθερή εργασία.
• Δημόσια και δωρεάν Κοινωνική Ασφάλιση για όλες και όλους.
• Προστασία της μητρότητας. Μέτρα για τη φροντίδα των παιδιών και των νηπίων. Μέτρα προστασίας και φροντίδας των ΑμΕΑ.

Για μια ζωή χωρίς φτώχεια, ανεργία, ιμπεριαλιστικούς πολέμους, προσφυγιά.

Για την προοπτική μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση, όπου οι εργαζόμενοι, γυναίκες και άντρες, θα κάνουν κουμάντο στον πλούτο που παράγουν με κριτήριο και σκοπό την ικανοποίηση των εξελισσόμενων σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών».

Ανακοινώσεις για την 8η Μάρτη έχουν εκδώσει η Ομοσπονδία Γάλακτος, Τροφίμων και Ποτών, ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας και ο Πανελλήνιος Σύλλογος Συνταξιούχων πρώην ΔΕΚΟ και Τραπεζών.

• Συνέντευξη Τύπου για την 8η Μάρτη δίνει σήμερα, Τρίτη, στις 12 μ., στα γραφεία της, η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Λάρισας.