Τους αντεργατικούς σχεδιασμούς για γενίκευση της «ευελιξίας» και της «διευθέτησης» του χρόνου εργασίας στην Υγεία έρχεται να υπηρετήσει η πλειοψηφία του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου «Παπαγεωργίου» της Θεσσαλονίκης με τη στάση της στην υπό διαπραγμάτευση Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ) στο νοσοκομείο.

Παρότι κάτω από τις αντιδράσεις της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης Υγειονομικών» και πολλών εργαζομένων, η πλειοψηφία του ΔΣ του Σωματείου, στην τελευταία του συνεδρίαση, απέσυρε την αρχική της πρόταση για «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της ΠΑΣΚΕ την επανέφεραν στη συνάντηση της επιτροπής του Σωματείου με τους εκπροσώπους της διοίκησης του νοσοκομείου στις 8 Μάρτη.

Η ΣΣΕ που «διαπραγματεύεται» η πλειοψηφία του Σωματείου, αφορά όλους τους εργαζόμενους στο νοσοκομείο με σχέση εξαρτημένης εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (νοσηλευτές, γιατρούς, διοικητικούς κ.λπ.), δηλαδή τη συντριπτική πλειοψηφία των 1.500 εργαζομένων. Εξαιρούνται οι πανεπιστημιακοί ιατροί και όσοι εργάζονται με συμβάσεις του Δημοσίου.

Θυμίζουμε ότι το νοσοκομείο «Παπαγεωργίου» είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και λειτουργεί από το 1999 με κλινικές ιδιωτικού δικαίου και ΕΣΥ. Είναι πλήρως ενταγμένο στο ΕΣΥ και εποπτεύεται από το υπουργείο Υγείας.

Με πρόσχημα την κάλυψη των αναγκών, το νοσοκομείο άρχισε να απασχολεί εργαζόμενους με επιδοτούμενες «ευέλικτες» θέσεις εργασίας αλλά και με μπλοκάκι, όπως και επικουρικούς, ενώ αξιοποιεί και τη μαθητεία. Εξαρχής, δόθηκαν σε ιδιώτες εργολάβους η φύλαξη, η σίτιση, η καθαριότητα, τα πλυντήρια, ενώ πριν από λίγα χρόνια δόθηκαν σε ιδιωτική εταιρεία και τα τηλεφωνικά ραντεβού.

Μέσα σε αυτό το εργασιακό περιβάλλον, η πλειοψηφία του Σωματείου έρχεται και προτείνει στο άρθρο 6 του σχεδίου ΣΣΕ, να μπορούν «οι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο να ζητήσουν με αίτησή τους τη μείωση των ωρών εργασίας τους έως και 50% με ανάλογη μείωση των αποδοχών τους, για χρονική διάρκεια έως και 5 έτη. Με την αίτησή του ο υπάλληλος προσδιορίζει αν επιθυμεί τη μείωση της ημερήσιας απασχόλησης ή των εργάσιμων ημερών. Ως χρόνος πραγματικής και συντάξιμης υπηρεσίας υπολογίζεται μόνο ο χρόνος της πραγματικής απασχόλησης. Αυτό σημαίνει ότι ο χρόνος της άδειας χωρίς αποδοχές δεν είναι συντάξιμος».

Την κυβερνητική - εργοδοτική πλειοψηφία του Σωματείου, που προτείνει μείωση του χρόνου εργασίας και ισόποση μείωση μισθού, καταγγέλλει η «Αγωνιστική Συσπείρωση Υγειονομικών» (ΑΣΥ) στο Νοσοκομείο «Παπαγεωργίου». Οπως επισημαίνει, «με τη στάση τους δεν αντιπροσωπεύουν τα συμφέροντα των εργαζομένων αλλά τα συμφέροντα της διοίκησης, του υπουργείου και της κυβέρνησης».

Την ίδια ώρα, διεκδικήσεις όπως η επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού και η ειδική άδεια στα ΤΕΠ παραπέμπονται από τη διοίκηση στις καλένδες, ενώ η ΑΣΥ εκφράζει σοβαρές επιφυλάξεις για το αν θα διεκδικηθούν μέχρι το τέλος από την πλειοψηφία του ΔΣ του σωματείου.

Η ΑΣΥ ζητά να συνεδριάσει εκτάκτως το ΔΣ και να ορίσει Γενική Συνέλευση, ώστε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να αποφασίσουν για διεκδικητικό πλαίσιο που να απαντά στις ανάγκες τους και να εκλέξουν επιτροπή διαπραγμάτευσης που θα λογοδοτεί στη Συνέλευση.

Τέλος, καταγγέλλει στους εργαζόμενους τις κολιγιές της κυβερνητικής - εργοδοτικής πλειοψηφίας του Σωματείου με την εκάστοτε εξουσία και τις αυταπάτες που καλλιεργεί. Και σημειώνει: «Οποιος θέλει να μάθει πόσο καλά είναι τα 4ωρα και το να ζεις με μισό μισθό, δεν έχει παρά να ρωτήσει τις καθαρίστριες, που "Ενωτική Πρωτοβουλία" και "Ενιαίο Ψηφοδέλτιο" δεν τις εγγράφουν στο σωματείο».

«Η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας είναι η ζωή και οι όροι ύπαρξης του κάθε εργαζόμενου», υπογραμμίζει η ΑΣΥ, ωστόσο από την πλειοψηφία «αιτήματα προστίθενται και απορρίπτονται σύμφωνα πάντα με τις απαιτήσεις της αγοράς και της κερδοφορίας του νοσοκομείου. Αυτόν το χαρακτήρα έχει και το άρθρο 6 που προτείνει η πλειοψηφία της διοίκησης του σωματείου. Κουμπώνει για μελλοντική χρήση στους νόμους της αγοράς, στη μεγαλύτερη δηλαδή κερδοφορία του Ιδρύματος. Είναι πρόταση κατάπτυστη και ως τέτοια πρέπει να αποσυρθεί».

Να μην μετακινηθεί ο μοναδικός επιθεωρητής Ασφάλειας και Υγείας της Εργασίας από τη Σάμο στον Πειραιά ζητά με παρέμβασή του προς το υπουργείο Εργασίας και τους αρμόδιους φορείς το Εργατικό Κέντρο Σάμου.

Οπως σημειώνει, επικαλούμενο σχετικές πληροφορίες, ο μοναδικός επιθεωρητής καλείται να επανέλθει στον Πειραιά, τη στιγμή που υπάρχει ανάγκη για «πλήρες άνοιγμα γραφείου στη Σάμο και στελέχωσή του», καθώς σήμερα, «σε όλο το Βόρειο Αιγαίο (Σάμο, Ικαρία, Φούρνους, Λέσβο, Χίο, Λήμνο, Αγιο Ευστράτιο, Ψαρά και Οινούσσες), δηλαδή για 9 νησιά, υπάρχει ένα Τμήμα Υγιεινής και Ασφάλειας, με έδρα τη Χίο, όπου υπάρχουν τρεις εργαζόμενοι. Μεικτή Επιτροπή Ελέγχου δεν υπάρχει στη Σάμο, ενώ για όλο το Βόρειο Αιγαίο λειτουργεί μόνο στη Χίο».

Σημειώνοντας τη σημασία της λειτουργίας μιας τέτοιας υπηρεσίας στο νησί, τονίζει πως «δεν υπάρχει εργασιακός κλάδος που να μην αντιμετωπίζει πρόβλημα με τα μέτρα Υγιεινής και Ασφάλειας και με την εντατικοποίηση της δουλειάς (ξενοδοχεία, οικοδομές, εμπόριο, μεταφορές, ΔΕΗ κ.α.), με καταγεγραμμένες πολλές περιπτώσεις εργαζομένων που δεινοπαθούν σε αυτούς τους κλάδους, ενώ τα τελευταία χρόνια έχουμε εργατικά "ατυχήματα", ακόμη και θανατηφόρα».

«Η μόνιμη παρουσία του επιθεωρητή Ασφάλειας, με τη λειτουργία του γραφείου στη Σάμο, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντικατασταθεί με κάποιους περιοδικούς ελέγχους από τη Χίο ή τον Πειραιά, και με δεδομένες τις ελλείψεις προσωπικού που υπάρχουν σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, τα αραιά ακτοπλοϊκά δρομολόγια κ.α.», καταλήγει το Εργατικό Κέντρο και απαιτεί: Να μη γίνει η μετάθεση του υπαλλήλου. Να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη λειτουργία του γραφείου με την άμεση και πλήρη στελέχωση της Τεχνικής και Υγειονομικής Επιθεώρησης, με προσλήψεις προσωπικού, βάσει των αναγκών των εργαζομένων. Να γίνονται πιο τακτικοί και ουσιαστικοί έλεγχοι στους χώρους δουλειάς.

Σε παρέμβασή του σχετικά με την έκθεση για τις «προοπτικές και προκλήσεις για τον τομέα της μελισσοκομίας στην ΕΕ», που συζητήθηκε και ψηφίστηκε στο Ευρωκοινοβούλιο, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Κώστας Παπαδάκης τονίζει τα παρακάτω:

«Και στον κλάδο του μελιού κουμάντο κάνουν μια χούφτα μονοπώλια. Με τις υπερσύγχρονες μεθόδους που έχουν αναπτύξει μπορούν να αξιοποιούν κάθε προέλευσης μέλι απαλλάσσοντάς το από τυχόν αποτυπώματα της εντοπιότητάς του (π.χ. γυρεόκοκκους) και να το αναμειγνύουν με μέλι άλλης περιοχής, βαφτίζοντάς το όπως θέλουν. Οι ευρωενωσιακοί κανονισμοί τούς το επιτρέπουν, δεν θεωρούν νοθεία την ανάμειξη του μελιού και η έκθεση δεν ζητάει καν την κατάργησή της.

Στην Ελλάδα, όπου παράγεται μέλι εξαιρετικής ποιότητας, οι μικροί παραγωγοί εξοντώνονται από αυτήν την κατάσταση που επιτείνεται και από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης με τις ευλογίες της ΕΕ.

Η όποια αυστηροποίηση των ευρωενωσιακών προδιαγραφών αξιοποιείται ως εργαλείο ώστε να αποκτούν οι μεγάλοι όμιλοι προβάδισμα στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Δεν γίνεται με κριτήριο την ποιότητα του προϊόντος και τη δημόσια υγεία, αλλά το κέρδος των μεγάλων επιχειρήσεων. Το ΚΚΕ ζητάει άμεσα μέτρα, όπως ελάφρυνση στη φορολογία, μείωση κόστους παραγωγής, για την πραγματική ανακούφιση των μικρομεσαίων μελισσοκόμων».