Το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε το 1949 και αποτελεί μια ιμπεριαλιστική στρατιωτική συμμαχία μεταξύ καπιταλιστικών κρατών.
Οι ΗΠΑ ηγήθηκαν της προσπάθειας για τη συγκρότηση του ΝΑΤΟ με στόχο την ΕΣΣΔ και το σοσιαλιστικό στρατόπεδο, που είχε βγει ενισχυμένο από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Από την ίδρυσή του μέχρι και σήμερα, το ΝΑΤΟ επιβεβαιώνει τον ρόλο του ως ισχυρός κατασταλτικός μηχανισμός κατά των λαών, παρότι γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί ως αμυντική συμμαχία.
Η πορεία δράσης του είναι μια ατέλειωτη ιστορία φρικαλεότητας. Εκατομμύρια άνθρωποι σε Βαλκάνια, Μέση Ανατολή, Λατινική Αμερική και Αφρική έχουν νιώσει στο πετσί τους το ρόλο αυτής της «αμυντικής συμμαχίας».Μια ιστορία δολοφονικών στρατιωτικών επεμβάσεων, στήριξης δικτατοριών, καταλήστευσης του πλούτου του κάθε τόπου και των εργαζομένων προς όφελος των μονοπωλιακών ομίλων και των κερδών τους.
Ας δούμε κάποια παραδείγματα της τελευταίας 20ετίας:
-- Το 1999, ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - ΕΕ εξαπολύουν πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας. 78 μέρες ασταμάτητου βομβαρδισμού. Πάνω από 35.788 πολεμικές επιδρομές εναντίον 200 γιουγκοσλαβικών πόλεων. Το Κοσσυφοπέδιο και όλη η Γιουγκοσλαβία έγινε στόχος ακόμα και απαγορευμένου τύπου βομβών, με θύματα χιλιάδες αμάχους. Εριξαν περίπου 500.000 βόμβες, ένας μεγάλος αριθμός από τις οποίες περιείχαν απεμπλουτισμένο ουράνιο. 35.450 ήταν βόμβες διασποράς, οι οποίες είναι απαγορευμένες από τις διεθνείς συνθήκες!
-- Το 2003 στηρίζει τον πόλεμο στο Ιράκ, με σχέδια επέμβασης στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Το αποτέλεσμα είναι πάνω από 100.000 νεκροί. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι αυτός ο πόλεμος έχει τελειώσει, αφού μέχρι και σήμερα, πέρα από τα κατοχικά στρατεύματα των ΗΠΑ στο Ιράκ, η χώρα σπαράσσεται από πολεμικές συγκρούσεις για τον έλεγχο των πλούσιων εδαφών της.
-- Το 2013 επεμβαίνουν στη Συρία. Πάνω από 350.000 νεκροί. Πάνω από 4,5 εκατομμύρια πρόσφυγες. Οι ενεργειακοί δρόμοι, το ποιο ιμπεριαλιστικό σχέδιο θα πάρει προτεραιότητα, τα τεράστια συμφέροντα μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων στην περιοχή, είναι το έδαφος στο οποίο συνεχίζεται η ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία.
-- Το 2014 επεμβαίνουν στην Ουκρανία, μία χώρα - διαμετακομιστικό κόμβο φυσικού αερίου (όπως πολλοί ονειρεύονται και τη χώρα μας). Η διαπάλη των ΗΠΑ - ΕΕ με τα ανταγωνιστικά σχέδια της Ρωσίας μέχρι και σήμερα σπέρνουν τον πόλεμο στη χώρα.
Το ΝΑΤΟ δεν προστάτεψε ποτέ κανένα λαό. Η εισβολή (1974) και η κατοχή - μέχρι σήμερα - του 40% της Κύπρου από την Τουρκία έγινε ενώ η Ελλάδα και η Τουρκία ήταν στο ΝΑΤΟ, και με τη στήριξη του ΝΑΤΟ.
Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ δήλωσε πως οι δαπάνες συνολικά των ΝΑΤΟικών κρατών αυξήθηκαν από το 2014 κατά 46 δισ. δολάρια, σημειώνοντας ότι «πρόκειται για σημαντική πρόοδο και καλό ξεκίνημα» αλλά και ότι «έχουμε ακόμα πολύ δρόμο». Οτι χρειάζονται όχι μόνο «περισσότερα μετρητά», αλλά και περαιτέρω ανάπτυξη στρατιωτικών ικανοτήτων πάνω σε στοχευμένα σχέδια, περισσότερες «συνεισφορές» σε προσωπικό και μέσα για τις αποστολές και επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ.
Δεν είναι τυχαίο ότι το ΝΑΤΟ εκσυγχρονίζει τα πυρηνικά του όπλα, συγκεντρώνει στρατιωτικές δυνάμεις περικυκλώνοντας την ανταγωνιστική Ρωσία, θέτοντας ως κριτήριο μάλιστα την ικανότητά τους για γρήγορη μετακίνηση. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η δημιουργία νέων βάσεων στη χώρα μας, όπως στην Αλεξανδρούπολη, ή η εγκατάσταση στρατιωτικού τύπου drones στη Λάρισα.
Αν τα παραπάνω είναι διασφάλιση της ειρήνης... τότε η προετοιμασία πολεμικών συγκρούσεων και η εφαρμογή «επιθετικής» πολιτικής, τι να είναι άραγε;
Σε όλους τους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, η χώρα μας με ευθύνη των κυβερνήσεων συμμετείχε ενεργά, γιατί αυτό επέβαλαν τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης. Πότε παραχωρώντας εδάφη και αέρα για τη διέλευση των ΝΑΤΟικών φονιάδων, πότε παραχωρώντας βάσεις (Σούδα), πότε παραχωρώντας ακόμα και προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων σε αποστολές εκτός συνόρων.
Οι ελληνικοί επιχειρηματικοί όμιλοι εξασφάλισαν έτσι πεδία επενδύσεων και κερδοφορίας, αλλά και ισχυρά ανταλλάγματα, στα ερείπια των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων.
Ο ελληνικός λαός δεν είχε τίποτα να κερδίσει από αυτήν την εμπλοκή, όπως και έγινε. Αντίθετα, πλήρωσε και πληρώνει από τις τσέπες του τη συμμετοχή στους πολέμους στο πλευρό του ΝΑΤΟ, όπως και τους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς.
Το ΝΑΤΟ είναι παράγοντας αστάθειας και πολέμων, υποδαύλισης εθνικισμών και αλυτρωτισμών, και αυτό το έχει αποδείξει η ιστορία του τόσο στην περιοχή μας όσο και σε όλο τον κόσμο.
Εξάλλου, όσοι φέρνουν ως πρόσχημα την «υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων» της χώρας μέσα από τη ΝΑΤΟική ομπρέλα δεν λένε:
Η προστασία των συνόρων, της ειρήνης και της ασφάλειας του λαού δεν συμβαδίζει με τη συμμετοχή και την ολοένα πιο στενή σύνδεση της Ελλάδας με το ΝΑΤΟ.
Καλύτερα με τη «Σκύλλα» παρά με τη «Χάρυβδη», δηλαδή...
Το ζητούμενο δεν είναι ο ελληνικός λαός να επιλέξει κάποια λυκοσυμμαχία για να γίνει μέλος η χώρα ή για να συμμαχήσει. Κι αυτό γιατί οι συμμαχίες ανάμεσα στα αστικά κράτη γίνονται όχι προς όφελος των λαών, αλλά για να μπορέσουν να επωφεληθούν τα μονοπώλια στο κυνήγι του μέγιστου κέρδους. Γι' αυτό και στο επίκεντρο των συζητήσεων πάντα είναι το πώς θα τσακίσουν περισσότερο τα δικαιώματα των εργαζομένων, το πώς περισσότερο θα στηρίξουν - ακόμα και με στρατιωτικά μέσα - τα επενδυτικά σχέδια των διαφόρων μονοπωλιακών ομίλων.
Οι συμμαχίες αυτές βέβαια μπορούν να αναδιαταχθούν στο «άψε - σβήσε», αν αυτό επιτάσσουν τα συμφέροντα των εμπλεκόμενων. Οι «εχθροί» να γίνουν «σύμμαχοι» και οι «σύμμαχοι» να γίνουν «εχθροί». Τέτοια παραδείγματα έχει αρκετά η ελληνική και η ευρωπαϊκή Ιστορία.
Ολα τα παραπάνω τώρα μπορούν και πρέπει να αξιοποιηθούν στη συζήτηση, τη διαφώτιση, στην καθημερινή παρέμβαση της ΚΝΕ σε όλους τους χώρους όπου ζει, μορφώνεται και δουλεύει η νεολαία των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων. Το ΝΑΤΟ είναι εχθρός όλων των λαών, το δολοφονικό χέρι του ιμπεριαλισμού.
Οργανώνουμε την πάλη σε όλους τους χώρους ενάντια στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που μπλέκει τη νεολαία και το λαό μας στα επικίνδυνα πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για λογαριασμό της ελληνικής αστικής τάξης. Κάθε νέος και νέα που αγανακτεί με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις συνέπειές του, που ανησυχεί για τις εξελίξεις στο Αιγαίο και στην Κύπρο, έχει θέση στον αγώνα, στη διεκδίκηση για: