Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή στην Πάτρα η δεύτερη κατά σειρά συναυλία του Θάνου Μικρούτσικου, αφιερωμένη στα 100 χρόνια του ΚΚΕ. Στη μοναδική αυτή εκδήλωση παραβρέθηκαν αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Νίκο Σοφιανό, μέλος του ΠΓ, και ο δήμαρχος Πάτρας, Κώστας Πελετίδης.

Ηταν μια μοναδική συναυλία, που σίγουρα όλοι εκείνοι που γέμισαν το Κλειστό Γυμναστήριο «Δημήτριος Τόφαλος» θα τη θυμούνται για καιρό. Παρουσιάστηκαν το έργο που έγραψε ο συνθέτης το 1976, «Σπουδή σε ποιήματα του Βλαδίμηρου Μαγιακόβσκη», η «Καντάτα για τη Μακρόνησο», πάλι του 1976, σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου, καθώς και επιλογές πολιτικών τραγουδιών απ' όλη τη μουσική διαδρομή του Θ. Μικρούτσικου. Ερμήνευσαν οι Ρίτα Αντωνοπούλου, Κώστας Θωμαΐδης και Μίλτος Πασχαλίδης.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με ομιλία του Δημήτρη Τζαβάρα, μέλους της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέα της ΕΠ της ΚΟ Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ, ο οποίος μεταξύ άλλων σημείωσε:

«Εδώ βρίσκεται η δύναμη εκείνη και ο κόσμος εκείνος που πιστεύει ότι "το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο" είναι ο άνθρωπος "που τον μποδίζουν να βαδίσει", ο άνθρωπος "που τον αλυσοδένουνε", γι' αυτό και δουλεύει για την ενημέρωση και την οργάνωση του λαού μας, αξιοποιώντας κάθε βήμα και κάθε μετερίζι (το εργατικό κίνημα, τις άλλες μαζικές οργανώσεις, μαζί και το δήμο Πατρέων), που διεκδικεί τα εργατικά δικαιώματα μέσα στους τόπους δουλειάς, δεν αποκηρύσσει την απεργία, τη συνέλευση, το σωματείο και μοχθεί για την ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, που παλεύει κατά της ανεργίας που μαστίζει την Πάτρα και για να δουν άσπρη μέρα οι εργατογειτονιές κι οι φτωχοσυνοικίες της πόλης. Εδώ βρίσκεται ο κόσμος και η δύναμη που απειθαρχεί στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, που δεν δέχεται να σηκώσει τις εγκληματικές σημαίες τους, που δεν εξαγνίζει τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και δεν "πετάει από χαρά" βλέποντας τον Αμερικανό πρέσβη ν' αλωνίζει τη χώρα».

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του ο Δ. Τζαβάρας πρόσφερε στον συνθέτη δύο συμβολικά δώρα εκ μέρους των Οργανώσεων του Κόμματος και της ΚΝΕ στην Αχαΐα και όλη τη Δ. Ελλάδα. Μια πρωτότυπη ξυλογραφία, που αποτυπώνει το λιμάνι της Πάτρας στο τελευταίο τέταρτο το 19ου αιώνα, έργο ηλικίας άνω των 140 ετών, και ένα αντίγραφο της απόφασης του Πειθαρχικού Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Αθηνών, με ημερομηνία 3 Ιουνίου 1937, με την οποία επιβάλλεται η ποινή της διαρκούς αποβολής του Νίκου Μπελογιάννη από τη Νομική Σχολή.

Ο Θάνος Μικρούτσικος σημείωσε ότι αισθάνεται τιμή και συγκίνηση, που του δίνει «μια τεράστια δύναμη σε μια φάση της ζωής μου αρκετά δύσκολη».

Για την «Καντάτα για τη Μακρόνησο» ανέφερε ότι δεν ανήκει μόνο στους δύο δημιουργούς. Υπάρχει και ένας τρίτος συνιδιοκτήτης. «Ούτε ο Ρίτσος θα μπορούσε να γράψει ούτε εγώ να μελοποιήσω, αν εκεί στη Μακρόνησο, σ' αυτό το κολαστήριο, δεν υπήρχε το ΚΚΕ με τα μέλη του και όσοι πάλεψαν γύρω απ' αυτό και βασανίστηκαν και φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν και έχασαν και τη ζωή τους.

Γι' αυτό έχετε τεράστια ευθύνη εσείς και ειδικά η νέα γενιά, να συνεχίσουμε ακριβώς αυτό που μας παραδόθηκε και θα το συνεχίσουμε γιατί αυτό είναι μονόδρομος. Γιατί ταχθήκαμε ερχόμενοι σε αυτόν τον πλανήτη να ξεπερνούμε τις δυνατότητές μας. Οπως λέει ο Καββαδίας, "να χορέψουμε πάνω στο φτερό του καρχαρία". Γι' αυτό είμαστε εδώ, για να κάνουμε δυνατό και ρεαλιστικό το αδύνατο. Και μόνο έτσι, η πιο όμορφη θάλασσα θα έρθει, ακόμα κι αν αυτή τη στιγμή φαίνεται μακριά στον ορίζοντα. Πάμε παιδιά να παλέψουμε γι' αυτό. Σας ευχαριστώ από καρδιάς».