Διαβάστε σήμερα στο 4σέλιδο «Διεθνή και Οικονομία»:

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΟΜΙΛΟΙ: Ματωμένα πλεονάσματα και «αναδιαρθρώσεις» χωρίς τέλος για τη στήριξη του κεφαλαίου

ΑΙΟΛΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ: Απέραντο αιολικό πάρκο «για τα μάτια» του κεφαλαίου

ΗΠΑ - ΕΕ - G7 - ΚΙΝΑ - «ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ»: Στο «κόκκινο» η αντιπαράθεση και τα παζάρια με αφορμή τους δασμούς

ΡΩΣΙΑ - ΑΥΣΤΡΙΑ: Ενα ταξίδι με συμβολισμούς και ουσία

Eurokinissi

Στα «εμπόδια» που αφορούν τη «μη μισθολογική ανταγωνιστικότητα» εστιάζει ο ΣΕΒ, με την κυβέρνηση να σπεύδει να ικανοποιήσει τις νέες απαιτήσεις του κεφαλαίου

Βέβαια, πρόκειται για ένα ακόμη εργαλείο για την τόνωση της ανταγωνιστικότητάς τους, την ώρα που αναμένονται οι αποφάσεις για τη διαχείριση - «ελάφρυνση» του κρατικού χρέους. Η εξέλιξη θα σηματοδοτούσε την αποσυμπίεση των τοκοχρεολυτικών δόσεων για την εξυπηρέτησή του, στρώνοντας το χαλί στην αποδέσμευση και πρόσθετων κεφαλαίων, προκειμένου αυτά να ανακατευθυνθούν από το «χρέος» σε άμεσες παρεμβάσεις τόνωσης της καπιταλιστικής ανάκαμψης, στο έδαφος της αντιλαϊκής πολιτικής και των διαδοχικών μέτρων.

Από τη μεριά του, ο ΣΕΒ στο πρόσφατο «αναπτυξιακό» συνέδριο διαπιστώνει «σημαντικό επενδυτικό κενό, ύψους 100 δισ. ευρώ, που αφήνει πίσω της η μακροχρόνια κρίση και ύφεση» και εστιάζει στα «εμπόδια» που αφορούν τη «μη μισθολογική ανταγωνιστικότητα», διεκδικώντας βέβαια τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλει η εργοδοσία. Μεταξύ άλλων, ο ΣΕΒ βάζει στο αντιλαϊκό τραπέζι τη σταδιακή μείωση κατά 30% των φόρων στα επιχειρηματικά κέρδη και τα διανεμόμενα μερίσματα, περιλαμβανομένων των ασφαλιστικών εισφορών. Επίσης, τον «εξορθολογισμό του μείγματος» των έμμεσων και ειδικών φόρων και την εφαρμογή επενδυτικών φορολογικών κινήτρων για την προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων.

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ Θ. Φέσσας, μιλώντας στη Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου, αναφορικά με τη διαχείριση του κρατικού χρέους εκτίμησε πως θα υπάρξει «κάποια αναδιάρθρωση ώστε να καταστεί βιώσιμο», σε συνδυασμό βέβαια - τόνισε - με την «αυξημένη εποπτεία» και την «αυστηρή τήρηση των ήδη ψηφισμένων μέτρων». Εξάλλου, είναι μέσα σε αυτό το πλαίσιο που σύμφωνα με τον Θ. Φέσσα θα υπάρχει και «μεγαλύτερη ευελιξία σε επιμέρους εθνικές πολιτικές», ουσιαστικά δηλαδή σε μέτρα που αφορούν την ανταγωνιστικότητα των ομίλων. Με αυτό το φόντο, ως κεντρικά ζητήματα της «επόμενης μέρας» ανέφερε τη θέσπιση ειδικών φορολογικών κινήτρων για την προσέλκυση επενδύσεων καθώς και σειρά από άλλες μεταρρυθμίσεις, που θα «καθοδηγούν το Αναπτυξιακό Σχέδιο της Ελλάδας».

Μεταξύ άλλων, οι προτάσεις των βιομηχάνων - μελών του ΣΕΒ, όπως αυτές ιεραρχούνται στη βάση των ερωτηματολογίων και των απαντήσεων που οι ίδιοι δίνουν, εστιάζουν στους παρακάτω άξονες:

-- «Ισχυρό υποστηρικτή (τον πρωθυπουργό), ικανό να επιβάλει την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων και με δέσμευση να το επιτύχει». Για τον ΣΕΒ «χρειάζεται συμφωνία πολιτείας, πολιτικών δυνάμεων και επιχειρήσεων για τις προδιαγραφές των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων που πρέπει να γίνουν σε βάθος εύλογου χρόνου, ώστε να πάει μπροστά η οικονομία και να επιταχυνθούν οι επενδύσεις».

-- «Φορολογική προβλεψιμότητα και η έγκαιρη πραγματοποίηση ελέγχων δημιουργούν ασφάλεια και σαφήνεια, ανεξαρτήτως κλάδου». Το 78% των απαντήσεων επιλέγουν σταθερότητα του εκάστοτε φορολογικού συντελεστή για τουλάχιστον 3 έτη.

-- «Η άρση της υπερφορολόγησης παραμένει ισχυρό αίτημα όλων των κλάδων». Το 73% των απαντήσεων επιλέγει σταδιακή αποκλιμάκωση (30%) φορολογίας εργασίας και επιχειρήσεων στην 5ετία.

-- «Μείωση φορολογίας εργασίας και ασφαλιστικών εισφορών» προκρίνεται από το 82% των απαντήσεων.

Σύμφωνα με τον ΣΕΒ, τα παραπάνω «αιτήματα», καθώς προέρχονται απευθείας από τις επιχειρήσεις, «μπορούν να δώσουν πρακτικές λύσεις στα συσσωρευμένα επενδυτικά αντικίνητρα στους τομείς της αδειοδότησης, της φορολογίας επενδύσεων, των διοικητικών βαρών, της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, της καινοτομίας - τεχνολογίας και των εργασιακών σχέσεων».

Από την πλευρά του, ο επικεφαλής της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών και του ομίλου της «Eurobank», N. Καραμούζης, σε ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Εξαγωγών Βορείου Ελλάδος κατέθετε και τη δική του... συμβολή, θέτοντας τους παρακάτω άξονες:

-- Μαζικό πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, με αξιοποίηση των μεθόδων των παραχωρήσεων (π.χ. μεγάλα έργα υποδομών) και αναθέσεων σε εξωτερικούς παρόχους σημαντικών επιλεγμένων κοινωνικών υπηρεσιών (π.χ. τομέας Υγείας) και λειτουργιών του Δημοσίου (π.χ. φορολογικοί έλεγχοι), καθώς και ευρεία αξιοποίηση των ΣΔΙΤ.

-- «Γενναία φορολογική και ασφαλιστική μεταρρύθμιση», με διεύρυνση της φορολογικής βάσης, χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές για προσόδους από μερίσματα, τόκους, ενοίκια και κέρδη από δραστηριότητες σε βιώσιμες εταιρείες υπό αναδιάρθρωση και για συγχωνεύσεις και εξαγορές επιχειρήσεων.

-- Μετατροπή σταδιακά του ασφαλιστικού συστήματος από αναδιανεμητικό σε κεφαλαιοποιητικό κ.λπ.

-- Υιοθέτηση «μοντέλου της Κύπρου» για μη κατοίκους της Ελλάδας, όσον αφορά τις προϋποθέσεις και τους όρους έγκρισης εταιρικής φορολογικής έδρας, διαχείρισης προσωπικής και εταιρικής περιουσίας, διαχείρισης ναυτιλιακών επενδύσεων.

-- Επιλογή 50 περιοχών της χώρας στις οποίες θα προ-αδειοδοτηθούν επιχειρηματικές ζώνες με προκαθορισμένους όρους δόμησης και χρήσης γης.

-- Υπεραποσβέσεις 200% για νέες επενδύσεις επιχειρήσεων.

«Η διατήρηση της λειτουργίας σημαντικού αριθμού μη βιώσιμων επιχειρηματικών σχημάτων ενέχει σημαντικά κόστη, όχι μόνο για τον επιχειρηματικό κόσμο και τον τραπεζικό κλάδο, αλλά και για ολόκληρη την οικονομία. Αυτό συμβαίνει γιατί, καθώς οι μη βιώσιμες επιχειρήσεις λειτουργούν με χαμηλό βαθμό παραγωγικότητας, συμπιέζουν προς τα κάτω την παραγωγικότητα ολόκληρης της οικονομίας».

Αυτό επισημαίνει ειδική μελέτη του Ομίλου της Τράπεζας Πειραιώς, δείχνοντας βέβαια στην κατεύθυνση της διαμόρφωσης μεγαλύτερων επιχειρηματικών σχημάτων μέσω συγχωνεύσεων - εξαγορών ή και της οριστικής αποβολής από το κάδρο των «μη βιώσιμων επιχειρήσεων», των επιχειρήσεων «ζόμπι», όπως τις ονομάζουν, με στόχο την ανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητας.

Σύμφωνα με την ίδια μελέτη, οι «μη βιώσιμες επιχειρήσεις» «εγκλωβίζουν παραγωγικούς συντελεστές (κεφάλαιο και εργασία), στερώντας πόρους από τις υπόλοιπες επιχειρήσεις». Μάλιστα, όπως υπολογίζουν, στις «μη βιώσιμες επιχειρήσεις» είναι εγκλωβισμένο παραγωγικό δυναμικό (όπως αυτό αντικατοπτρίζεται στην αξία του ενεργητικού τους) ύψους 28,4 δισ. ευρώ, που αντιστοιχεί στο 16,3% του ΑΕΠ.

Τα παραπάνω σηματοδοτούν την ενδοεπιχειρηματική διαπάλη αναφορικά με την απόσπαση μεριδίων της επιχειρηματικής «πίτας» και των κερδών, με φόντο και το ζήτημα της διαχείρισης των «κόκκινων» τραπεζικών δανείων. Αυτό με τη σειρά του θα αποτελέσει νευραλγικό σημείο και των επόμενων «μεταμνημονιακών» κύκλων αξιολόγησης, ενώ σε κάθε περίπτωση, η απομείωση της μάζας των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων αποτελεί μοχλό μαζικών αναδιαρθρώσεων στο επιχειρηματικό πεδίο.

Σύμφωνα με έκθεση από την Τράπεζα της Ελλάδας, η μείωση των προβληματικών δανείων «θα συμβάλει στη συνολική αναδιάρθρωση της οικονομίας υπέρ των κλάδων παραγωγής εμπορεύσιμων αγαθών και υπηρεσιών, με αποτέλεσμα την άνοδο της συνολικής παραγωγικότητας».